Poczucie pustki, bezsensowności, trudności ze snem - jak sobie radzić?

Witam, jestem kobietą, mam 29. W przeciągu ostatnich niecałych 2 lat przeżyłam dużo w życiu, co może na mnie wpływ. Było to odrzucenie, zdrada, porzucenie, choroba nowotworowa i leczenie onkologiczne. Od jakiegoś dłuższego czasu nie radzę sobie sama ze sobą. Czasami czuję się jakbym była obca dla siebie, jakby to nie ja. Czuję pustkę, nie odczuwam radości, nie umiem nawet płakać, jedynie łatwo się złoszczę i wybucham gniewem. Czuję się beznadziejna, do niczego i nikomu niepotrzebna. Wiem, że wszyscy mają mnie gdzieś. Czuję, że lepiej by było gdybym nie istniała. Chcę gdzieś zniknąć. Ostatnio zaczęły się dodatkowo problemy z zasypianiem, miewam koszmary, czasem budzi mnie własny krzyk. Czasem, raz na kilka tyg. mam lepsze dni. Wtedy wiem, że dam radę, mam więcej energii i lepszy humor, nic nie potrafi mnie wtedy zdołować. Ale też wiem, że za jakiś czas wróci "ten gorszy czas"... Bardzo trudno się tak żyje. Co to może być? Jak sobie z tym radzić? Z góry bardzo dziękuję za pomoc.

zaburzenia nastroju

Wszystkonaniby

2 miesiące temu

Irena Kalużna-Stasik

Dzień dobry.

Ciężko odpowiedzieć jednoznacznie co to może być u Pani, po tak trudnym doświadczeniu, o którym pani wspomina w ostatnim czasie. W tej sytuacji zachęcam udać się na konsultacje do terapeuty lub psychologa. Dzięki czemu można będzie szybciej zobaczyć i dowiedzieć się, co Pani tak dolega i z czego wynika Pani cierpienie. Słyszę też z Pani opowieści dużo trudnych emocji, które w Pani się skumulowały i zapewne nie umie Pani sobie z nimi poradzić. Z czego też może wynikać dużo napięcia, stresu i trudności z zasypianiem.

Powodzenia w znalezieniu dla Siebie odpowiedniego specjalisty aby móc jak najszybciej zaopiekować Sobą!

Irena Kalużna-Stasik - psycholog

2 miesiące temu

Irena Kalużna-Stasik

Psycholożka, Coach certyfikowana

Krystian Pasieczny

Dzień dobry.

Objawy wyglądają na rozwój choroby i na pewno wymagana jest konsultacja z psychiatrą i wdrożenie odpowiedniego leczenia.

Jeśli chodzi o diagnozowanie pozostawię to lekarzom. Natomiast przechodząc do kwestii terapeutycznych. Dwa lata opisane przez Panią na pewno wiązały się z ogromnym cierpieniem, które odcisnęło piętno na Pani życiu i zdrowiu. Warto byłoby rozważyć formy wsparcia- o wiele łatwiej jest nieść trudności we dwoje. Może to być psychoterapeuta lub grupy wsparcia. Podzielenie się trudnościami z osobami trzecimi może być zbawienne dla zdrowia psychicznego. Korzystanie z pomocy psychoterapeuty nie oznacza “że jest z Panią coś nie tak” współpraca może opierać się tylko na udzielaniu wsparciu Pani, a nie na procesie terapeutycznym.

Trzymam za Pani kciuki i wierze w Pani sukces

Krystian Pasieczny

2 miesiące temu

Krystian Pasieczny

Psychoterapeuta w trakcie szkolenia

Katarzyna Kania-Bzdyl

Dzień dobry,

w ostatnich latach dostąpiła Pani dużego obciążenia psychicznego i fizycznego. Stres oraz przykre emocje, które wtedy Pani towarzyszyły bardzo mocno obciążyły Pani organizm oraz psychikę. Potrzebuje Pani wsparcia emocjonalnego.

Ten czas, który Pani teraz ma proszę poświecić na zadbanie o siebie, zatroszczenie się i otoczenie miłością <3

Proszę pomyśleć o konsultacjach psychologicznych.

Pozostawiam również namiary telefoniczne (bezpłatna infolinia):

* 116 111 - Bezpłatny kryzysowy telefon zaufania dla dorosłych w kryzysie emocjonalnym, czynny przez 7 dni w tygodniu w godz. 14.00–22.00
* 800 70 22 22 – linia wsparcia dla osób w stanie kryzysu psychicznego.

Jest Pani bardzo silną kobietą. I czytając Pani wypowiedź nasunęła mi się krótka przypowieść:

- To drzewo wiele przeszło. - zauważył Mały Smok.
- Tak. - zgodziła się Wielka Panda. - A jednak wciąż jest tutaj, nabrało siły i wypiękniało.

Wielu z Nas nieraz było drzewem.
Nie ma życia bez upadków.
Życzę Pani, aby z tych upadków podnosiła się Pani najpiękniej jak tylko umie.

Ogromu zdrowia, trzymam mocno za Panią kciuki!

2 miesiące temu

Katarzyna Kania-Bzdyl

Psycholog

Dorota Figarska

Dzień dobry

Wiele pani przeszła i prawdopodobnie może czuć pani bezsilność i zmęczenie. Chociaż korzystanie z profesjonalnej pomocy może się pani kojarzyć z bezsilnością i chorobą warto po nią sięgnąć - może być to terapia, jakaś grupa wsparcia, terapia grupowa itd. Warto poszukać czegoś dla siebie, takiej formy która doda pani sił. W poczuciu braku sensu bardzo przydatna ukazuje się logoterapia. Dla osób po nowotworach polecałabym grupowe formy pomocy.

Życzę dużo siły

Dorota Figarska

2 miesiące temu

Dorota Figarska

Psycholog

Justyna Karkus

Dzień dobry,

bez dokładnego wywiadu ciężko dokładnie powiedzieć co to może być. Natomiast z opisu Pani objawów wynika, że doświadcza Pani symptomów, które utrudniają codzienne funkcjonowanie. Warto też mieć na uwadze, że doświadczyła Pani w swoim życiu pewnych trudności, które teraz mogą dawać o sobie znać pod postacią np. obniżonego nastroju. W tej sytuacji warto udać się do specjalisty, który przeprowadzi dokładny wywiad i powie co robić dalej. Takim specjalistą może być psycholog, psychoterapeuta lub lekarz psychiatra.

Pozdrawiam serdecznie,

Justyna Karkus - psycholog, psychoterapeuta

2 miesiące temu

Justyna Karkus

Psycholożka, Psychoterapeutka w trakcie szkolenia

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Zobacz podobne

Partner chce wyjechać za granicę do pracy - wiem, że bardzo mnie to obciąży, znam swoje potrzeby.

Witam, Jestem osobą ze stwierdzonym borderline i DDA. W związku potrzebuję dużej ilości uwagi i kontaktu, aby czuć się bezpiecznie i komfortowo. Z partnerem jesteśmy razem od nieco ponad roku. Do tej pory pojawiały się poważniejsze konflikty, jednak każdy z nich takim czy innym sposobem udawało się

Kto może pomóc osobie zmagającej się z zaburzeniami psychicznymi?

Dzień dobry, Co się robi w sytuacji ,gdy ktoś choruje psychicznie, nie radzi sobie z czynnościami dnia codziennego i z załatwianiem spraw dla swojego domu ,a nie ma kto z nim być i mu pomagać. Kto wtedy pomaga takiemu człowiekowi?

Czy jest możliwe prowadzenie psychoterapii 2 razy w miesiącu (chodzi o względy finansowe) czy ma to sens?

Chciałam nauczyć się kontrolować emocje i swoje zachowanie, kiedy pojawiają się negatywne myśli, gdyż często były one pasywno-agresywne

Dzień dobry, Chciałabym przedstawić swoją sytuację i poprosić o poradę. W zeszłym roku rozpoczęłam terapię, która trwała 5 miesięcy i zakończyła się w lutym 2024. Chciałam nauczyć się kontrolować emocje i swoje zachowanie, kiedy pojawiają się negatywne myśli, gdyż często były one pasywno-agresywne.

Jestem osobą bardzo szybko przebodźcowującą się, nadmiernie wrażliwą

Dzień dobry, jestem osobą bardzo szybko przebodźcowującą się, nadmiernie wrażliwą. Nie jestem w stanie w ogóle mieć żadnych kont w mediach społecznościowych, jest tam za dużo bodźców. Mam kilka swoich ulubionych filmów, które potrafię oglądać całe życie, a moi znajomi oglądają po 100 filmów czy seri

Czy depresja może ustąpić po farmakoterapii?

Czy depresja może ustąpić po farmakoterapii? Mam 39 lat nie mam siły żyć, codzienne czynności sprawiają mi trudność, boję się chodzić na zakupy, siedzieć sama w domu, gdzie powinnam się udać po pomoc.

Od jakiegoś czasu mam problem chyba z jakimś odrealnieniem

Witam mam 15 prawie 16 lat i od jakiegoś czasu mam problem chyba z jakimś odrealnieniem. Powiem krótko, od bardzo dawna bardzo dużo siedziałem w swojej głowie tzn. myślałem układałem jakieś nierealne scenariusze, które mnie zaczynają niszczyć. Niedługo umawiam się do psychologa, bo udało mi się prze

Czy psychoterapia pomaga przy depresji?

Dzień dobry, co robić jeśli tabletki przy depresji nie skutkują tzn. nie następuje oczekiwana poprawa nastroju. Czy psychoterapia byłaby lepszą opcją czy psychoterapia wogóle pomaga przy depresji?

Nie mogę poradzić sobie po zerwaniu związku przez faceta

Jestem po zerwaniu, facet zostawil mnie po 5 latach, powiedzial ze mnie nie kocha i nie chce miec ze mna kontaktu. Codziennie budze sie z lękiem i nie daje sobie rady psychicznie, ból i tesknota jest nie do opisania, wolałabym juz nie zyc. Wiem że potrzebuje pomocy lekarza ale co poza tym moge zrobi

Jestem osobą nastoletnią, która czuje pustkę - żaden psychiatra nie ma obecnie terminu...

Witam, mam problem otóż jestem osobą nastoletnią, żaden psychiatra obecnie nie ma terminu. Z dnia na dzień czuje się coraz gorzej, nie mam siły na nic, czuje emocjonalną pustkę. Od ponad dwóch lat mam obniżone samoopoczucie, ale teraz kompletnie nie czuje szczęścia. Tracę siły, wpadam w ataki paniki

13 lat, nadużywam alkoholu. W głowie mam wrażenie, że są dwie osoby, z czego jedna jest odrębna ode mnie.

Dzień dobry- mam pytanie, mam problem, nadużywam alkoholu, tak dla jasności mam 13 lat. Oprócz tego mam wrażenie, że przez to zacząłem się kłócić z samym sobą w głowie, ale w specyficzny sposób, ponieważ przybiera to rozmowę między dwiema różnymi osobami. Ta druga osoba, z którą rozmawiam, zdaje się

Niechęć do własnego życia - jak sobie z nią poradzić?

Witam. Jak mam sobie poradzić z niechęcią do własnego życia

Czy brak ruchu może skutkować problemami z myśleniem?

Czy prawie kompletny brak ruchu skutkuje problemami z rozumieniem, uwagą i myśleniem?

Koncentracja, pamięć, trudność z podstawowymi działaniami. Pomocy.

Od pewnego czasu mam problemy z pamięcią koncentracją i jestem bardzo płaczliwa. Robię rzeczy które wydają mi się, że nie są źle, odruchowo, a potem po refleksji uważam inaczej i bardzo żałuje. Mam ogólną niechęć do robienia czegokolwiek, nawet czasami mam problem z utrzymaniem higieny. Nie mam przy

Czuję, że terapia i leczenie psychiatryczne nie pomagają. Jestem już bardzo zmęczona.

Witam, piszę tutaj w celu uzyskania rady, ponieważ zmagam się z poważnymi problemami w sobie. Od paru lat leczę się psychiatrycznie, lecz bezskutecznie. Chodzę na terapię, lecz nie widzę znakomitej poprawy, ostatnio jest coraz gorzej i nie potrafię normalnie funkcjonować. Mocno przeżywam wszystko w

TW. Kryzys samobójczy, epizod depresyjny. Nic nie ma sensu.

Mam 40 lat i nie widzę sensu życia. Ja nie żyje, ja po prostu funkcjonuje. Praca, dom, praca. Nie mam partnera, znajomych, przyjaciół. Rodzina ma mnie w dupie. Gdy zwierzyłam się siostrze pół roku temu z myśli samobójczych, odcięła się ode mnie. Zamiast pomóc, przestała się odzywać. Pewnie dostanę o

Zaburzenia lękowo-depresyjne i trudności w podjęciu działań. Jakim sposobem można zacząć robić rzeczy, które się chce?

Czy jest jakiś sposób na pokonanie depresji, fobii społecznej i zespołu lęku uogólnionego, poza rzucaniem się w rzeczy, przed którymi się wzbraniamy przez te zaburzenia? Moja psychoterapeutka zawsze mi daje do zrozumienia, że warto coś po prostu zacząć robić, z zaznaczeniem, że wie, że to jest bardz

Boli mnie to, że upłynęło mi tak wiele czasu i tak wiele odbierają mi moje zaburzenia. Czuję, że nie mam nic i nic nie robię.

Nie mam nic w wieku 25 lat i tak bardzo mi przykro. Staram się nie wybiegać za bardzo w przyszłość i cieszyć się każdym krokiem, bo życie za bardzo mnie przeraża. Staram się robić 8 rzeczy dziennie z swojej listy, to nie jest dużo. W wtorek robiłem Matematykę i Analizę Matematyczną oraz Algebrę Lini

Spadek nastroju, nie mam na nic siły, robię na przekór swoim wartościom. Nie wiem dlaczego.

Dzień dobry, ostatnio nie czuję się sobą, zmieniam się w zależności od osoby i czuję jakbym miała kilka osobowości, robię na przekór swoim przekonaniom. Jestem w pełni świadoma, że postępuje źle, a mimo to nie potrafię przestać. W ostatnim czasie dużo działo się w moim życiu i wszystko trzymałam w s

Jak pomóc córce w depresji i kompulsjach?

Jestem mamą 20-latki ze stanami depresyjnymi i licznymi kompulsjami , które komplikują jej życie i mają wpływ na resztę rodziny( większość czasu córka stoi, nie nosi okularów mimo dużej wady wzroku, chodzi w piżamie kilka dni z rzędu, nie wchodzi do pomieszczeń z otwartym oknem itp, dużo pomniejszyc