Odpowiedz jako specjalista
WsteczPomoc dla dziecka 10 lat z niebieskimi kartami - przemoc domowa
Gdzie szukać pomocy dla dziecka 10 lat, mamy dwie niebieskie karty, jesteśmy ofiarami przemocy domowej
Dorota
6 miesięcy temu
Katarzyna Kania-Bzdyl
Pani Doroto,
jeśli dziecko uczęszcza do szkoły publicznej, to tam może realizować z pedagogiem szkolnym lub psychologiem szkolnym zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne lub uzyskiwać wsparcie psychologiczne w formie bezpłatnej. Dodatkowo działają też lokalne już w mniejszych miastach Ośrodki Interwencji Kryzysowej, które również w formie bezpłatnej proponują różne spotkania, warsztaty. Można też zasięgać opinii w MOPS-ie, czyli w Miejskim Ośrodku Pomocy Społeczne oraz w CUS-ie, czyli w Centrum Usług Społecznych.
Pozdrawiam,
Katarzyna Kania-Bzdyl
6 miesięcy temu
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Martyna Jarosz
Dzień dobry,
Można skorzystać z pomocy psychologa szkolnego, który może udzielić wsparcia dziecku oraz wskazać dalsze kroki. Warto umówić spotkanie i omówić możliwości działania. Podczas procedury Niebieskiej Karty można skorzystać również z pomocy MOPS, który oferuje pomoc psychologiczną dla dzieci i dorosłych oraz wsparcie w sytuacjach związanych z przemocą domową. Można również skontaktować się z Niebieską Linią tel. 800 120 002, gdzie można uzyskać informacje o dalszych krokach prawnych i pomocowych.
Pozdrawiam
Martyna Jarosz
6 miesięcy temu
Marta Łuszczykiewicz
Dzień dobry,
Pani Doroto, nie doprecyzowała Pani, o jaki rodzaj pomocy chodzi, czego Pani z dzieckiem potrzebujecie.
Możliwości są różne, w zależności od sytuacji.
Jeżeli potrzebuje Pani bezpiecznego miejsca, zawsze może Pani zgłosić się do lokalnego OIK - Ośrodka Interwencji Kryzysowej, to placówki, które świadczą pomoc całodobową, często mają możliwości zakwaterowania na jakiś czas.
Tam również uzyska Pani pomoc doraźną dla dziecka i siebie, wsparcie psychologiczne, pomoc w ustaleniu kolejnych kroków w tej sytuacji.
Jeżeli natomiast decyduje się Pani zostać w domu, a widzi potrzebę pomocy psychologicznej dla dziecka, to może Pani zgłosić się z dzieckiem do Poradni Zdrowia Psychicznego lub ośrodka referencyjnego leczenia psychiatrycznego/pomocy psychologicznej. Lista ośrodków dostępna jest w Internecie z podziałem na województwa i miasta.
Zgłoszenie sytuacji do placówki szkolnej, do której uczęszcza Pani dziecko, również może być dobrym rozwiązaniem. Na wniosek rodzica szkoła może zapewnić dziecku spotkania ze szkolnym psychologiem lub pedagogiem.
Mam nadzieję, że znajdzie Pani oczekiwaną pomoc.
Pozdrawiam
Marta Łuszczykiewicz
6 miesięcy temu
Klaudia Miłowska
Dzień dobry Pani Doroto,
zachęcam do skorzystania z bezpłatnego telefonu Niebieskiej Linii dostępnego przez całą dobę nr 116 123 lub z czatu online dostępnego również przez całą dobę na stronie https://116sos.pl/ Tam będzie Pani miała możliwość porozmawiać z konsultantem/konsultantką specjalizującym się w przeciwdziałaniu przemocy, którzy doradzą działania adekwatne do Pani sytuacji oraz miejsca zamieszkania.
Pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego.
6 miesięcy temu
Justyna Karaś
Dzień dobry pani Doroto,
W przypadku, gdy Pani i dziecko doświadczają przemocy i założone zostały już niebieskie karty, możecie skorzystać z przykładowych form bezpłatnego wsparcia:
- Ośrodek Pomocy Społecznej (OPS) - tam trafiają informacje dotyczące niebieskich kart. Pracownik socjalny, psycholog ośrodka lub asystent rodziny powinien zaoferować wsparcie Pani w obecnej sytuacji, a także zorganizować pomoc psychologiczną dla dziecka.
- Ośrodek Interwencji Kryzysowej (OIK) - działa w każdym większym mieście, oferując bezpłatną pomoc psychologiczną w kryzysie, dla osób dorosłych i dzieci.
- Szkoła - warto nawiązać kontakt z psychologiem szkolnym, informując go o sytuacji dziecka. Umożliwi to otrzymania wsparcia także w szkole.
- Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna (PPP) - jeśli w Pani mieście funkcjonuje poradnia, można zgłosić się tam z prośbą o konsultacje dla dziecka.
Warto w tej sytuacji zadbać też o swoje zdrowie i emocje, korzystając ze wsparcia psychologicznego. Często także, czy to przy OPS, czy OIK, funkcjonują grupy wsparcia dla osób dorosłych doświadczających przemocy.
Życzę Pani i dziecku dużo spokoju i znalezienie miejsca, odpowiedniego dla Waszych potrzeb.
6 miesięcy temu
Katarzyna Organ
Pani Doroto
przede wszystkim - lokalny ośrodek interwencji kryzysowej - wnioskuję, że mieszkacie ze sprawcą.
MOPS - opieka społeczna również może będzie mogła pomóc
112 - każdorazowo wzywać policję
Są fundacje i towarzystwa wspierające osoby doświadczające przemocy:
- niebieska linia 800 120 002
- Centrum Praw Kobiet
więcej informacji można uzyskać poniżej:
https://www.gov.pl/web/gov/skorzystaj-z-pomocy-dla-osob-dotknietych-przemoca-w-rodzinie
6 miesięcy temu
Pracownia Psychoterapii Wolne Myśli
Dzień dobry,
bardzo mi przykro, że muszą Państwo mierzyć się z tak trudną sytuacją. Poniżej przedstawiam profesjonalne i konkretne kroki, gdzie można szukać pomocy dla dziecka i dla siebie jako rodziny doświadczającej przemocy:
1. Ośrodek Pomocy Społecznej (OPS) / Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie (MOPR)
Ponieważ macie Państwo założone Niebieskie Karty, OPS lub MOPR powinien być już zaangażowany w pomoc. Warto zwrócić się do pracownika socjalnego prowadzącego sprawę z prośbą o:
- wsparcie psychologiczne dla dziecka,
- dostęp do specjalisty psychotraumatologa lub psychologa dziecięcego,
- pomoc w zabezpieczeniu bezpieczeństwa (np. zmiana miejsca zamieszkania, hostel, ośrodek interwencji kryzysowej).
2. Ośrodek Interwencji Kryzysowej (OIK)
To miejsca, gdzie można zgłosić się bez skierowania. Oferują pomoc:
- psychologiczną (również dzieciom),
- prawną,
- interwencyjną (np. schronienie w sytuacji zagrożenia).
Znajdują się w większości większych miast. Można znaleźć najbliższy, wpisując w wyszukiwarkę „Ośrodek Interwencji Kryzysowej + nazwa miasta”.
3. Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna (PPP)
PPP oferuje bezpłatną diagnozę i wsparcie psychologiczne dla dzieci. Można zgłosić się bez skierowania. Dziecko może tam otrzymać:
- konsultacje psychologiczne,
- terapię indywidualną lub grupową,
- opinię pomocną w szkole.
4. Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży – 116 111
Dziecko może zadzwonić anonimowo i bezpłatnie, jeśli chce z kimś porozmawiać. Linia czynna jest codziennie, 24 godziny na dobę.
5. Fundacje i organizacje pozarządowe
Takie jak:
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę – oferuje pomoc dzieciom-ofiarom przemocy, także online,
Centrum Praw Kobiet – jeśli sprawa dotyczy również przemocy wobec matki,
Stowarzyszenie Niebieska Linia – prowadzi porady, pomoc psychologiczną, prawną i interwencyjną.
6. Zgłoszenie przemocy – Policja lub Prokuratura
Jeśli przemoc trwa nadal lub istnieje zagrożenie, można (i warto) ponownie zgłosić sprawę na policję. Z dwiema Niebieskimi Kartami sprawa powinna być monitorowana, ale jeśli nie ma reakcji, warto domagać się interwencji – także z pomocą prawnika lub organizacji pomocowej.
Proszę pamiętać – nie jesteście Państwo sami, a wsparcie istnieje i można z niego korzystać. Pomoc dziecku w takiej sytuacji to odważny i najważniejszy krok.
Z wyrazami szacunku
Pracownia Psychoterapii Wolne Myśli (Weronika Berdel)
mniej niż godzinę temu
Aleksandra Wincz- Gajda
Dzień dobry, Pani Doroto, jako pierwsze miejsce polecałabym po prostu Ośrodek Interwencji Kryzysowej. Najczęściej takie ośrodki działają przy Miejskich Ośrodkach Pomocy Społecznej/ Miejskich Ośrodkach Pomocy Rodzinie. Powinna tam Pani zostać przekierowana do odpowiedniego miejsca- na przykład: Poradni Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży. Można też poszukać pomocy na stronie fundacji Dajemy Dzieciom Siłę. Znajdzie tam Pani infolinię dla rodziców, wiele informacji o możliwościach wsparcia, a także numer telefonu zaufania dla dzieci i młodzieży: 116 111.
Pozdrawiam serdecznie,
Aleksandra Wincz- Gajda
psycholog, psychoterapeuta
6 miesięcy temu
Katarzyna Rynkiewicz
Dzień dobry,
w momencie wszczęcia procedury Niebieskiej Karty sprawa trafia to Zespołu Interdyscyplinarnego działającego zazwyczaj przy Gminnym lub Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej - w tym miejscu powinna Pani uzyskać szczegółowe informacje dotyczące pomocy psychologicznej. W gminie gdzie Pani mieszka, również powinien funkcjonować Ośrodek Interwencji Kryzysowej, gdzie również można zgłosić się po pomoc.
Zachęcam również do skorzystania z Ogólnopolskiego Pogotowia Niebieska Linia https://niebieskalinia.info/ i ich bezpłatnego, całodobowego numeru telefonu 800 12 00 02. W zakładce Baza Placówek znajdzie Pani informacje o lokalnych miejscach wsparcia.
Pozdrawiam
Katarzyna Rynkiewicz
psycholog, psychoterapeuta systemowy w trakcie certyfikacji
6 miesięcy temu
Aleksandra Żochowska
Dzień dobry. Na wstępie chciałabym zaznaczyć, że bardzo doceniam fakt, że w tak trudnej sytuacji poszukuje Pani wsparcia. Doświadczenie przemocy domowej jest czymś bardzo trudnym i obciążającym (fizycznie i psychiczne) i to ważne, aby w takiej sytuacji Pani dziecko i Pani nie zostawali sami. Jeśli chodzi o pomoc dla dziecka, na początek zachęcam do kontaktu z "Telefonem dla rodziców i nauczycieli w sprawie bezpieczeństwa dzieci" 800 100 100. Od poniedziałku do czwartku można dzwonić w godzinach 10:00-14:00, natomiast w piątki telefon jest czynny w godzinach 12:00-15:00. Na telefonie pracują różni specjaliści np. psycholog, pedagog, ekspert ds. standardów ochrony dzieci czy prawnik. Dyżury z psychologiem odbywają się w poniedziałki i środy, natomiast dyżur z prawnikiem odbywa się w piątki - zachęcam do skontaktowania się zwłaszcza z tymi specjalistami. Po dokładnym opisaniu swojej sytuacji z pewnością otrzyma Pani konkretne wskazówki. Innym numerem telefonu, gdzie może uzyskać Pani wsparcie, jest "Niebieska linia" 800 120 002, która działa całodobowo. W międzyczasie zachęcam do zapewnienia dziecku (a także sobie) dostępu do stałej pomocy psychologicznej - np. w szkole, poradni psychologiczno-pedagogicznej, prywatnie lub w ramach NFZ. Natomiast w sytuacji, kiedy którykolwiek z domowników doświadcza przemocy, najlepiej jest każdorazowo dzwonić pod numer alarmowy 112 - policja ma różne możliwości zapewniania bezpieczeństwa osobom doświadczającym przemocy np. może dać osobie stosującej przemoc natychmiastowy nakaz opuszczenia mieszkania. Ponadto w każdym mieście i gminie powinny znajdować się Centra Interwencji Kryzysowej, które zapewniają całodobowe wsparcie psychologiczne, prawne czy hostel interwencyjny dla rodzin uciekających przed przemocą. Mam nadzieję, że powyższe informacje będą dla Pani pomocne.
Pozdrawiam serdecznie!
6 miesięcy temu
Zobacz podobne
Jak poradzić sobie z presją rodzica i obawami przed zmianą klasy?
Witam, mam problem, bo kiedyś tu pisałam, że tata chciałby, żebym opiekowała się bratem, mam 18 lat i nie chciałam przejmować opieki, więc odmówiłam, to napisał, że jeśli jestem taka mądra, to mam sobie radzić sama. Była wtedy tygodniowa przerwa w kontakcie i ostatnio napisałam, że chciałabym od niego 1000 zł na szkołę, bo musi mnie utrzymać, a ja potrzebuje kasy, a on napisał, że z domu mnie nie wyrzucił, że mam wrócić do domu i z nim gadać, bo on nie wie, czy ja to napisałam. Nie ma opcji, że wrócę do domu, nie mam zamiaru, bo sam na sam mam paraliż w rozmowie z nim i to on będzie naskakiwał na mnie i ja nie będę potrafiła się odezwać więc to nie ma sensu, bo później to nawet nie opuszczę domu swojego, bo nie będę umiała się postawić. Także no mogłabym założyć alimenty, ale też nie wiem, czy zdam, bo mam poprawkę za 3 dni z niemieckiego i polskiego. Z polskiego umiem w miarę, ale z niemieckiego nic w ogóle, więc jak nie zdam (u nas nie chcą dawać warunkowego z powodu, że ja miałam niską frekwencję) to i tak alimentów nie dostane i będę musiała iść do pracy. Kiblować nie chce, bo zmiana klasy to coś, co mocno mnie stresuje i nie wiem, jak mam to wszystko ułożyć, bo nie wiadomo nic czy zdam, czy nie.
Jak radzić sobie z oczekiwaniami taty i stresem w wieku 18 lat?
Co zrobic jak moj tata za duzo ode mnie oczekuje, mam juz 18 lat a nie moge sie ruszyc z domu bo mama pracuje ciagle w weekendy nawet musze byc w domu z bratem, i nie moge zostawic go nawet na chwile bo bedzie afera. A brat ma 11 lat. Cale zycie wymagali tego czuje sie jakbym nie miala wyjscia, nie powiem im tego bo mam lek przed moim tata tymbardziej ze jest impulsywny i widze w nim cechy narcystyczne i probuja mna manipulowac czesto. Nie moge zrobic czegos takiego ze w jeden weekend chociaż pojechac gdzies cos zrobic, po szkole musze byc w domu i w weekendy. Przerasta mnie to a dodatkowo przez stres potrafie nie wstac i nie obudze brata do szkoly jak dzis, to zobaczylam ze on pisal do mamy ze przesadzilam i jutro mnie ochrzani, i że są jakieś granice. Tata ogolnie pracuje za granica. 4tyg i wraca na 2tyg.
Jak wygląda szpital psychiatryczny dla dzieci i młodzieży?
Jak wygląda szpital psychiatryczny dla dzieci i młodzieży? Jak spędza się tam czas ?
Czy jeśli boję zapytać się w szkole np. czy mogę pisać sprawdzian zaległy lub dopomnieć się, żeby nauczyciel oddał mi książkę
Czy jeśli boję zapytać się w szkole np. czy mogę pisać sprawdzian zaległy lub dopomnieć się, żeby nauczyciel oddał mi książkę, zgłosić się na lekcjach albo jak mam sytuację, że muszę iść do kuzyna niespodziewanie, to miałam: co ja zrobię, jak zacząć rozmowę i duży stres był to dla mnie. Wydaje mi się, że nie jest to normalne.
TW. Jak radzić sobie z poczuciem pustki, agresją i lękiem przed odrzuceniem?
Mam 16 lat i odczuwam głębokie uczucie pustki oraz dezorientacji, które towarzyszy mi na co dzień. Często czuję się zagubiona, nie wiedząc, gdzie się znajduję ani kim naprawdę jestem, co wprowadza mnie w stan frustracji i zniechęcenia. Zmagam się z problemami z agresją, które przejawiają się w skrajnych reakcjach – zdarza mi się rzucać na moją dziewczynę, wyzywać ją i angażować się w bójki, co sprawia, że nasza relacja staje się coraz bardziej napięta. Czuję także silną potrzebę wyładowania swojej złości na innych, co prowadzi mnie do myśli o pobiciu kogoś, gdy coś mnie zdenerwuje.
Kiedy doświadczam krzywdy ze strony innych, pojawiają się w mojej głowie myśli o zrobieniu sobie krzywdy lub chęci, by trafić do szpitala, aby inni mogli poczuć wyrzuty sumienia i w końcu zauważyć, że naprawdę źle się czuję.
Odczuwam głęboki lęk związany z odrzuceniem i nieustannie boję się, że ktoś bliski może mnie zostawić, co dodatkowo potęguje moje negatywne emocje. Często mam chwile, gdy wydaje mi się, że wszystko może się poprawić, ale nagle doznaję załamania, staję się smutna i zaczynam płakać, co sprawia, że czuję się jeszcze bardziej bezradna.
W moim domu panowała przemoc emocjonalna ze strony ojca, co z pewnością miało ogromny wpływ na moje zachowanie i sposób, w jaki postrzegam siebie oraz innych.
Boję się samotności, zwłaszcza w sytuacjach, gdy moja dziewczyna potrzebuje czasu dla siebie, co dodatkowo wzmacnia moje obawy.
W trudnych momentach często sięgam po alkohol i palę papierosy, sądząc, że to sposób na radzenie sobie z emocjami, które mnie przytłaczają. Miałam także groźby dotyczące zrobienia sobie krzywdy lub okaleczenia się, co jest dla mnie bardzo niepokojące. Bliscy zauważają, że mogą występować u mnie problemy, które sugerują zaburzenia osobowości. Chciałabym zasięgnąć porady psychologicznej, ale odczuwam ogromny strach przed wizytą, co sprawia, że nie potrafię podjąć tego kroku. Czy to na coś wskazuję?
Okres dojrzewania - co warto wiedzieć o zmianach i wyzwaniach
Okres dojrzewania to wyjątkowy i wymagający etap zmian fizycznych, emocjonalnych i społecznych. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla nastolatków, ich rodziców i opiekunów, by lepiej radzić sobie z wyzwaniami i wspierać rozwój młodego człowieka.