WsteczCzy ADHD może powodować zmiany nastroju i szybkie denerwowanie się?
Witam. Z ostatniego testu wyszliśmy mi, ze mam ADHD czy to łączy się ze zmianami nastroju ? Szybko się denerwuje i wyprowadzam z równowagi, a po takiej sytuacji jestem wykończona, co to może znaczyć?
Aga
Odpowiedz jako specjalista
Justyna Orlik
Cześć,
słyszę, że szybko się denerwujesz i potem jesteś wyczerpana. To może być jeden ze sposobów, w których Twój system nerwowy próbuje sobie poradzić z przeciążeniem.
Możliwe, że towarzyszy Ci na co dzień wiele niewypowiedzianych myśli, napięć w ciele oraz mikrofrustracji. Kiedy nie robisz dla nich odpowiednio dużo miejsca, napięcie sięga granicy, a ciało wybucha, bo nie ma innego ujścia. W nurcie, w którym patrzymy na kontakt i świadomość, ten wybuch może być ważną informacją: „coś we mnie zostało zignorowane, pominęłam siebie”.
Jeśli przez długi czas powstrzymywałaś siebie, nie krzyczałaś, kiedy chciałaś, nie mówiłaś „nie”, gdy coś przekraczało Twoje granice, to ilość emocji, które temu towarzyszą, jest zbyt wielka, żeby je w sobie kumulować.
Czasem to może być także głos tej części Ciebie, która przez lata nie miała prawa mówić: „jestem zmęczona”, „nie wyrabiam się”.
Dobrym pomysłem jest, żeby nie próbować tego od razu „naprawić”. Najpierw po prostu bądź z tym i zauważaj, gdzie w ciele pojawia się napięcie, co poprzedza złość i co czujesz po niej. Nie pytaj siebie „dlaczego się zdenerwowałam?”, tylko „co ważnego próbowałam ochronić, zanim wybuchłam?”.
Tam może być klucz do spotkania się ze sobą w pełni.
Pozdrawiam,
Justyna Orlik, psychoterapeutka Gestalt
Maria Sobol
Dzień dobry Pani Ago,
Objawy, które Pani opisuje – szybkie wybuchy złości, trudność w panowaniu nad emocjami i poczucie wyczerpania po takich sytuacjach – rzeczywiście mogą mieć związek z ADHD. U wielu dorosłych z tą diagnozą pojawiają się trudności z regulacją emocji. Oznacza to, że emocje bywają bardziej intensywne, reakcje szybsze, a powrót do równowagi zajmuje więcej czasu i energii.
Nie oznacza to jednak, że wszystko wynika wyłącznie z ADHD – podobne objawy mogą pojawiać się także w innych trudnościach psychicznych, np. związanych z napięciem, przewlekłym stresem czy przeżyciami z przeszłości.
Zalecana byłaby wizyta u psychiatry i psychoterapeuty – specjalistów, którzy pomogą lepiej zrozumieć, co dokładnie się dzieje i jak można sobie skutecznie pomóc.
Pozdrawiam serdecznie,
Maria Sobol
Psychoterapeutka integracyjna
Marzena Chaczko
Dzień dobry,
ADHD rzeczywiście może łączyć się z trudnościami w regulacji emocji. Wiele osób z ADHD doświadcza szybkich zmian nastroju, impulsywnych reakcji i poczucia wyczerpania po silnych emocjach. To nie jest nic niezwykłego – układ nerwowy osób z ADHD często reaguje bardziej intensywnie, a potem potrzebuje czasu, by się "zregenerować".
To, że szybko się Pani denerwuje, a później czuje się wykończona, może świadczyć o tzw. trudności w samoregulacji emocjonalnej, które są częste u osób z ADHD.
Warto przyjrzeć się bliżej, co Pani doświadczenia oznaczają i jak można sobie z nimi radzić.
Serdecznie pozdrawiam
Justyna Bejmert
Dzień dobry,
Tak, ADHD może wiązać się ze zmianami nastroju, impulsywnością i silniejszymi reakcjami emocjonalnymi. Osoby z ADHD często szybciej się denerwują, mają trudność z kontrolą emocji, a po „wybuchu” mogą czuć się wyczerpane - zarówno psychicznie, jak i fizycznie. To nie znaczy, że coś jest z Panią „nie tak” - to część tego, jak ADHD wpływa na funkcjonowanie układu nerwowego.
Jeśli te objawy są uciążliwe i wpływają na codzienne życie, warto porozmawiać z psychiatrą lub psychologiem specjalizującym się w pracy z ADHD. Można wtedy dobrać odpowiednie strategie, terapię lub - jeśli będzie taka potrzeba - leczenie farmakologiczne.
Dobrze też uczyć się rozpoznawać sygnały zbliżającego się przeciążenia, by wcześniej reagować i zapobiegać eskalacjom emocji.
Życzę wszystkiego dobrego,
Justyna Bejmert
Psycholog
Kamila Kłapińska-Mykhalchuk
Dzień dobry Pani Ago,
tak, wahania nastroju są jednym z kluczowych obrazów diagnostycznych w ADHD. Nie są one głównymi wytycznymi, ale czołowi badacze ADHD np. Russel Barckley, przyznają, że jest to bardzo ważny składnik ADHD. Spowodowane jest to m.in. bardziej reaktywnym ciałem migdałowatym (ośrodek emocji)oraz wahaniami poziomu dopaminy na przestrzeni dnia. Co więcej, wiele osób z ADHD ma jednocześnie spektrum autyzmu, co potocznie w środowisku nazywamy auDHD. Wówczas wybuchy złości to tzw. meltdowny, czyli autystyczne przeciążenia sensoryczne, w których wyładowujemy całe swoje napięcie, ale bez chęci zranienia kogoś czy obrażenia, nie jest to skierowane na osobę, ale bezpośrednio związane z sensoryką . Jeśli już mówimy o diagnozie różnicowej - osoby w PTSD również mogą prezentować podobne objawy jak osoby z ADHD, dlatego niezmiernie ważna jest diagnoza u specjalisty. Z Pani opisu nie wiem, czy ma Pani diagnozę ADHD z gabinetu, czy z jakiegoś dostępnego w internecie testu. Gorąco zachęcam do udania się do specjalisty w celu dogłębnego zbadania, jakie jest prawdziwe źródło, źródła wybuchów złości. To może też wskazywać depresję ( u niektórych objawy rozwijają się w stronę nadpobudliwości, a nie zahamowania) lub borderline. To ostatnie jest zbyt często rozpoznawane u kobiet z ADHD lub / i spektrum autyzmu, z powodu bardzo nierozwiniętej praktyki diagnostycznej i słabej świadomości społecznej o kobietach w spektrum autyzmu i z ADHD ale- nie jest to rozpoznanie niemożliwe. Zaburzenia osobowości często rozwijają się na podłożu życia z niezdiagnozowanym zaburzeniem neurorozwojowym (jakim jest i ADHD i spektrum autyzmu) - i mogą powodować dodatkowe trudności w codziennym funkcjonowaniu. Oprócz solidnej diagnozy rozwiązaniem na ten problem jest farmakologia (bardzo często), trening uważności i samowspółczucia (wspomniane przez Koleżankę z nurtu Gestalt) oraz psychoterapia. Sama pracuję w nurcie terapii schematu, ale uważam, że na dysregulacje emocjonalną najlepiej pomaga DBT. Warto też pomyśleć o zmianie stylu życia, wprowadzić tam więcej snu, regeneracji, przewidywalności, spokoju, dobrych relacji.
Pozdrawiam serdecznie,
Kamila Kłapińska-Mykhalchuk
Martyna Jarosz
Dzień dobry Pani Ago,
ADHD często wiąże się z trudnościami w regulacji emocji, co może objawiać się szybkimi zmianami nastroju, drażliwością, impulsywnymi reakcjami i silnym wyczerpaniem po emocjonalnych sytuacjach. Układ nerwowy osób z ADHD reaguje intensywniej, a po silnych emocjach potrzebuje więcej czasu na regenerację. To może prowadzić do uczucia zmęczenia i przeciążenia. Warto rozważyć wsparcie terapeutyczne, które pomoże lepiej rozumieć i regulować emocje.
Pozdrawiam
Martyna Jarosz
Pracownia Psychoterapii Wolne Myśli
Dzień dobry,
to bardzo ważne, że zwraca Pani uwagę na swoje doświadczenia i szuka ich zrozumienia.
ADHD, czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, to zaburzenie neurorozwojowe, które może objawiać się nie tylko trudnościami z koncentracją, impulsywnością i nadmierną ruchliwością, ale również problemami z regulacją emocji. Wiele osób dorosłych z ADHD doświadcza nagłych i silnych reakcji emocjonalnych – takich jak irytacja, frustracja czy złość – które pojawiają się szybko i czasem w nieadekwatnym nasileniu.
To, że po takich sytuacjach czuje się Pani wyczerpana, również jest częstym zjawiskiem. Układ nerwowy osób z ADHD może reagować intensywniej, a powrót do równowagi emocjonalnej bywa dłuższy i bardziej obciążający. W psychodynamicznym rozumieniu emocji, moglibyśmy przyjrzeć się także temu, co stoi za tą złością – jakie potrzeby lub uczucia (np. bezsilność, zranienie, lęk) mogą być przez nią przykrywane.
Warto też pamiętać, że objawy, o których Pani pisze, mogą nakładać się z innymi trudnościami – np. z zaburzeniami lękowymi, depresyjnymi czy z cechami osobowości (w tym osobowości borderline). Dlatego dobrze byłoby spojrzeć na sytuację szerzej, nie tylko przez pryzmat diagnozy ADHD.
Zachęcam do rozmowy z psychoterapeutą – szczególnie jeśli trudności te mają wpływ na codzienne funkcjonowanie lub relacje z innymi. W nurcie psychodynamicznym przyglądamy się nie tylko objawom, ale też ich głębszym źródłom – emocjonalnym wzorcom, relacjom z przeszłości i mechanizmom obronnym. Taka praca może pomóc lepiej zrozumieć siebie i znaleźć sposoby na bardziej stabilne przeżywanie emocji.
Z wyrazami szacunku
Pracownia Psychoterapii Wolne Myśli (Weronika Berdel)
Julita Lis
Dobry wieczór.
Dysregulacja emocji jest jedną z głównych cech ADHD. Impulsywność również występuje dość często (najpierw mówię albo robię, a dopiero potem myślę oraz brak cierpliwości. Takie "wybuchy" emocji wiążą się z wydatkowaniem dużej ilości energii, stąd pojawia się zmęczenie. Cechy te mogą się nasilać w czasie ok. 7 dni przed miesiączką. Charakterystyczna jest również ciągła gonitwa myśli i tendencja do koncentrowania uwagi na wielu rzeczach jednocześnie.ADHD wywołuje szereg różnych objawów, dlatego ważna jest psychoedukacja w tym zakresie, aby móc lepiej zrozumieć swoją neuroróżnorodność i nauczyć się z nią funkcjonować w świecie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Katarzyna Kania-Bzdyl
Dzień dobry Aga,
serdecznie odsyłam do artykułu na stronie Twój Psycholog, lin poniżej:
https://twojpsycholog.pl/obszary-pomocy/adhd-objawy-rozpoznanie-diagnoza-i-leczenie
Cytując:
"➡️ ADHD to jak odcisk palca - każda osoba doświadcza go w zupełnie inny sposób.
➡️ Jeśli teraz czujesz się przytłoczony/a myślą o życiu z ADHD, mamy dla Ciebie najważniejszą wiadomość: z odpowiednim wsparciem możesz nie tylko nauczyć się radzić sobie z wyzwaniami, ale także odkryć i wykorzystać swoje unikalne mocne strony."
pozdrawiam,
Katarzyna Kania-Bzdyl
Weronika Babiec
Dzień dobry,
Tak, ADHD rzeczywiście może być związane z trudnościami w regulacji emocji, które Pani opisuje. Przy ADHD często występuje większa intensywność emocji i trudności z ich kontrolowaniem. Szybkie denerwowanie się, łatwe wyprowadzanie z równowagi, a następnie uczucie wyczerpania to typowe objawy związane z dysregulacją emocjonalną w ADHD. Dzieje się tak między innymi dlatego, że mózg osoby z ADHD inaczej przetwarza bodźce i ma trudności z "filtrowaniem" nadmiarowych informacji.
Wyczerpanie po intensywnych reakcjach emocjonalnych wynika z tego, że taki "wybuch" emocji wymaga ogromnej ilości energii psychicznej. To normalna reakcja organizmu na przeciążenie. Ważne jest jednak, żeby pamiętać, że test to dopiero pierwszy krok. Aby uzyskać pełną diagnozę ADHD i odpowiednie wsparcie, warto skonsultować się z psychiatrą lub psychologiem, dopiero specjaliści będą mogli przeprowadzić pełną ocenę i zaproponować odpowiednie strategie radzenia sobie z regulacją emocji oraz innymi objawami ADHD.
Pozdrawiam
Weronika Babiec
Psycholożka, Terapeutka ACT
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologa
Zobacz podobne
Witam. Nie wiem, jak zacząć, nie wiem, po co to pisze, ale muszę komuś obcemu się wyżalić. Jestem tak psychicznie zmęczenia tym życiem tą wegetacją, samotnością. Nie mam przyjaciół, chłopaka, nigdy nie będę mieć dzieci. Mieszkam w domu, w którym nie ma rodzinnej atmosfery. Czuję się taka samotna.
Nie wiem, ile dam rady nieść jeszcze ten krzyż. Czuję, że dzieje się ze mną coraz gorzej. Nie potrafię się podnieść z tej rozpaczy, coraz trudniej jest mi udawać przed bliskimi, że wszystko jest ok. Zdarzają się mi sytuacje, że sprawiam sobie ból fizyczny, żeby na chwilę zapomnieć. Chciałabym móc w końcu szczęśliwa, wyjść z tego doła, ale nie potrafię. Nie wierzę, że spotka mnie coś dobrego, że zmieni się moje życie. Coraz bardziej ogarnia mnie strach i rozpacz. Proszę, powiedzcie, że kiedyś będzie lepiej. Dziękuję.
Witam, mój syn jest w złym stanie psychicznym i fizycznym, ma 17 lat prawie nic nie je, ciągle płacze albo jest zły.
Mówi, że nie chce mu się żyć, że nie ma kolegów, nic go nie interesuje, jest smutny, ale też chamski, wulgarny.
Straszy, że odbierze sobie życie. Nie chce pójść do psychologa ani do psychiatry. Nie wiem, co mam robić
Dzień dobry,
Chciałabym zasięgnąć opinii innych osób, które znają ten temat doskonale. Na początku października zaczęłam spotykać się z chłopakiem, który po około 3tyg powiedział mi, że ma depresję. Do tego momentu codziennie pisał i rozmawialiśmy.
Po wyznaniu tego kontakt zaczął być ograniczony, a ja nie za bardzo wiedziałam, jaka powinnam być.
Kiedy go zapytałam właśnie o to, odpowiedział, żebym się nie zmieniała i była sobą. Niestety nie do końca było to prawdą. Spotykaliśmy się co tydzień, głównie na naszym spotkaniu był seks, trochę rozmowy. Przez tydzień nie pisaliśmy intensywnie, głównie mówił, że nie ma sił, jest zmęczony lub śpi.
Jednak w weekend znowu się spotykaliśmy.
Kiedy kontakt urwał się na tydzień, po pisaniu i dzwonieniu do niego, otrzymałam wiadomość, że potrzebuję pobyć sam.
Nie dawało mi to spokoju i założyłam aplikacje randkowa, gdzie my się też poznaliśmy i spotkałam go tam, zakładając fałszywe konto, od razu do mnie napisał i jednoznacznie dał do zrozumienia, że możemy spotkać się na seks...
Wysłałam mu to wszystko prywatnie i napisałam, że mnie oszukiwał, że od początku miał wobec mnie złe intencje i generalizuje kobiety, karząc mnie za błędy jego ex.
Powiedział, że tak, że nie chciał mnie skrzywdzić, że tej rozmowy nigdy nie powinno być, że zasługuje na kogoś lepszego, a on nigdy nie zaangażuje się emocjonalnie, bo zawsze był krzywdzony, zawsze od niego odchodzili ludzie i nie otworzy się już nigdy dla nikogo.
Nie umiem sobie wyjaśnić całej tej sytuacji i jak to interpretować.... Nie mamy już kontaktu.
Witam, od paru lat nic nie czuje, nie mam uczuć I emocji. I jak się ktoś pyta, jak się czuje to mówię, ze nie wiem. Biorę leki egzyste I alvente 75 mg, jestem po covidzie I 4 tygodniowej śpiączce, nie czuje się sobą, tak jak przed covidem.
Co zrobić? Mam 42 lata, nie chce się poddać. Mam też chyba uszkodzony mózg po śpiączce. prosze o pomoc
Zmagam się z tym okropnym uczuciem, które pojawia się, gdy napady obżarstwa wymykają się spod kontroli.
Zauważyłem, że najczęściej dzieje się to wtedy, kiedy jestem zestresowany, zmęczony emocjonalnie, przytłoczony wszystkim, co dzieje się wokół mnie. I wtedy mam wrażenie, że jedzenie to jedyny sposób, żeby choć na chwilę poczuć się lepiej, uspokoić te wszystkie nerwy i napięcia. To takie dziwne, bo wiem, że to jest jakby mechanizm obronny, ale nie rozumiem, dlaczego akurat jedzenie stało się tym moim ratunkiem.
Może to coś związanego z niską samooceną? Może nie umiem radzić sobie z emocjami i sięgam po jedzenie, żeby wypełnić pustkę? Mam wrażenie, że w tych momentach moje dobre intencje związane z dietą po prostu się rozpadają.
Staram się być zdrowy, dbać o siebie, ale wtedy wszystko wymyka się spod kontroli, jakbym nie miał siły wyjść z tego błędnego koła. Zastanawiam się, co mogę zrobić, żeby zacząć lepiej sobie radzić, wyjść z tego. Jak przestać sięgać po jedzenie, kiedy emocje zaczynają mnie przytłaczać? Naprawdę nie chcę, żeby to dalej rządziło moim życiem i zdrowiem. Będę wdzięczny za każdą pomoc, bo czuję, że teraz jest to dla mnie bardzo ważne.
Witam, od 2 lat choruje na depresje i stany lękowe - co za tym idzie, cierpię na lękowy styl przywiązania do mojego narzeczonego. Jesteśmy młodymi ludźmi i w ostatnim czasie czuje, że nasz związek wisi na włosku. Nie umiem sobie z tym poradzić, czuje, że mój facet już mnie nie kocha. Bardzo odczuwam jego oschłość i osłabienie uczuć w moją stronę. Czuje, że bez niego sobie nie poradzę. Czuje, że nie umiem bez niego żyć. Zapisałam się na psychoterapię, lecz termin jest niestety dopiero na wrzesień. Czy może ktoś proszę dać mi jakieś porady? Błagam, już sobie nie daje z tym rady. Czuje, że wykańcza mnie to już psychicznie 😔
Mam problem z bezsensem życia i motywacja do niego od około 3 lat. W tym roku kończę 31 lat, mieszkam z rodzicami, nie mam własnej rodziny, dziewczyny też nie mam. Nie wyprowadzę się z domu, bo mnie na to nie stać Mam stałą pracę, ale słabo płatna. Parę lat temu skończyłem 5-letnie studia, które mi nic nie dały - zmarnowany czas- często męczy mnie ta myśl o tych studiach, które mi nic nie dały w życiu. Mam poczucie bezsensu życia, zero motywacji ... spożywam alkohol tylko w piątek i sobotę, żeby zabić to uczucie bezsensu. Jak to leczyć ? Czasami sobie myślę, że chciałbym już być na emeryturze i mieć życie za sobą ... Jestem znudzony życiem i to maksymalnie. Nie wiem, jak to leczyć, czy dam radę to sam jakoś leczyć ?