Odpowiedz jako specjalista
WsteczCzy bromazepam jest skuteczny na nerwicę natręctw? Sprawdzanie drzwi, kuchenki, budzika
Czy lek bromazepan pomoże na nerwice natręctw ? (sprawdzanie kilkanaście razy czy są zamknięte drzwi, okna, czy jest wyłączona kuchenka,toster, czy jest dobrze nastawiony budzik.
M.B
3 miesiące temu
Adam Gruźlewski
Dzień dobry,
na zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (zwane niegdyś nerwicą natręctw) najczęściej przepisywane są leki z grupy SSRI. Wskazany w pytaniu lek jest natomiast pochodną benzodiazepiny. Należałoby skonsultować tę kwestię z lekarzem psychiatrą, który dobierze zarówno lek, jak i jego dawki.
Pozdrawiam
Adam Gruźlewski
psycholog, psychotraumatolog
3 miesiące temu
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Elza Grabińska
Szanowny Panie,
Lek, o którym Pan wspomina to silny lek z grupy benzodiazepin. Jeżeli odczuwa Pan objawy obsesyjno-kompulsyjne, należy skontaktować się z lekarzem psychiatrą, który dobierze leki, wystawi recepte i skontroluje przyjmowane dawki jak i możliwe działania niepożądane. Odradzałabym przyjmowanie leków na własną rękę.
Pozdrawiam, Elza Grabińska, psycholog.
3 miesiące temu
Agnieszka Domaciuk
Dzień dobry,
najlepszym źródłem informacji na temat działania leków jest lekarz, dlatego z całego serca polecam w pierwszej kolejności umówić wizytę ze specjalistą. Lekarz psychiatra na bazie wywiadu, dotyczącego przebiegu objawów i codziennego funkcjonowania będzie w stanie odpowiednio dobrać leczenie farmakologiczne w razie potrzeby. Przy okazji, jeśli zmagasz się z nerwicą natręctw lub innymi zaburzeniami być może warto rozważyć podjęcie psychoterapii? Leczenie farmakologiczne bardzo często najlepsze efekty daje w połączeniu właśnie z oddziaływaniami psychoterapeutycznymi.
Pozdrawiam,
Domaciuk Agnieszka
Psycholog i psychoterapeuta w trakcie szkolenia
3 miesiące temu
Anna Kapelska
Dzień dobry,
Lek bromazepam należy do leków z grupy benzodiazepin. Substancje te mają działanie przeciwlękowe, uspokajające, mogą łagodzić wzmożony stres czy uczucie lęku i napięcia i zwykle nie są stosowane jako leki pierwszego rzutu w leczeniu OCD. Zaznaczyć należy, że powinny być stosowane doraźnie ze względu na ryzyko uzależnienia i powinny być bezwzględnie przepisane przez lekarza psychiatrę, który wskaże rodzaj i długość dawkowania. Najlepiej byłoby skonsultować to z lekarzem, który z pewnością dobierze odpowiedni lek pod kątem objawów.
Pozdrawiam,
Anna Kapelska
3 miesiące temu
Karolina Walczyk
Leki takie jak bromazepam mogą chwilowo zmniejszyć napięcie i lęk, ale nie leczą przyczyny nerwicy natręctw (OCD). Bromazepam jest benzodiazepiną - działa przeciwlękowo i uspokajająco, ale jego rola polega na krótkotrwałym łagodzeniu objawów lęku, a nie na leczeniu nerwicy natręctw (OCD). W dłuższym stosowaniu może prowadzić do uzależnienia i nie wpływa na sam mechanizm natrętnych myśli czy przymusowych zachowań. W dłuższej perspektywie największą skuteczność ma terapia oraz – jeśli lekarz uzna to za potrzebne – leki z grupy SSRI. Najlepiej jednak omówić z psychiatrą zarówno objawy, jak i możliwości leczenia, by dobrać rozwiązanie najlepiej dopasowane do Twojej sytuacji.
Serdecznie pozdrawiam,
Karolina Walczyk
Psycholog, Psychoterapeuta
3 miesiące temu
Sylwia Harbacz-Mbengue
Dzień dobry,
benzodiazepiny to lek łagodzące lęki i napięcia.
W tej sprawie najlepiej skonsultować się z lekarzem psychiatrą.
Pozdrawiam
Sylwia Harbacz-Mbengue
Psycholog
3 miesiące temu
Aleksandra Żochowska
Dzień dobry,
w kwestii leków najlepiej jest wszelkie pytania kierować do swojego lekarza prowadzącego. Niektóre leki mogą doraźnie zmniejszać napięcie - lekarz psychiatra może je dobrać typowo pod trudności danego Pacjenta. Chciałabym podkreślić, że w przypadku nerwicy natręctw (OCD) podstawą leczenia jest psychoterapia, np. poznawczo-behawioralna, która ma bardzo wysoką skuteczność.
Pozdrawiam serdecznie,
Aleksandra Żochowska
3 miesiące temu
Katarzyna Świdzińska
Bromazepam jest przeznaczony do leczenia zaburzeń lękowych. Najlepiej będzie skonsultować potrzebę leczenia farmakologicznego ze specjalistą - psychiatrą.
Pozdrawiam
Katarzyna Świdzińska, Psycholog
3 miesiące temu
Pamela Górska
Bromazepam jest przeznaczony do leczenia zaburzeń lękowych. Jednak on jedynie działa na skutek. Niestety nie zadziała na ich przyczynę. W skrócie - na tu i teraz mogą zniknąć objawy, ale po zaprzestaniu leczenia i bez zmiany nawyków, może powrócić problem. Warto byłoby przyjrzeć się temu holistycznie oraz podjąć terapię. Wszelkie pytania w sprawie leków najlepiej kierować do psychiatry zaś odnośnie do pracy nad zaburzeniem najlepiej do psychologa lub psychoterapeuty.
Pozdrawiam, Pamela Górska Psycholog
3 miesiące temu
Helena Rychel
Bromazepam może doraźnie zmniejszyć lęk, ale nie leczy OCD i grozi uzależnieniem. Złotym standardem są SSRI i terapia CBT (ekspozycja + powstrzymywanie reakcji). Proszę skonsultować się z psychiatrą.
Pozdrawiam,
Helena Rychel
3 miesiące temu
Zobacz podobne
Nie umiem poradzić sobie z prowadzeniem kontaktów międzyludzkich. Przejmuję się opinią, uważam siebie za odludka. Zaburza to moje studia.
Od ponad roku prokastrynuję i nie mogę się zmusić do rysowania, ostatnio nie mam siły nawet na inne pasje, zaczęłam studia, ale nie wiem czy dam radę, bo mam problemy w kontaktach z ludźmi czasem( nie umiem i boję się wyrażać własne zdanie, a gdy myślę o tym, żeby to zrobić to wali mi serce, często mówię wtedy, gdy się zmuszę do wyrażenia swojej opinii - wolniej, bo myślę w tym czasie, co ta osoba sobie myśli, czasem nawet ruchy mi się spowalniają, obraz mi się na parę sekund zamazuje, ale rzadko( gdy pracuję w żabce), czuję, że nigdzie nie pasuję, nie spotykam się ze znajomymi, bo jestem trochę odludkiem, objadam się ( ze stresu chyba),co mam zrobić?
Od 6 lat siedzę w domu z dziećmi. Mam ich dość, wszystko mnie denerwuje.
Od 6 lat siedzę w domu z dziećmi. Mam ich dość, wszystko mnie denerwuje. Chciałabym im dać więcej miłości ale po prostu wkurzają mnie, nie mam sił na zabawę. Nie mam też chwili spokoju i ciszy, jestem z nimi 24h/ dobę. Czuje się osamotniona we wszystkim co robię i czuję że nikt inny mnie nie rozumie. Od około 10 lat mam też różne lęki, czuje jakby ktoś za mną stał i podobne strachliwe rzeczy, które występują np. przez miesiąc i pół roku spokoju. Czy powinnam udać się do psychologa? Czy to normalne?
Proszę o wskazówki dla poradzenia sobie z traumą i rzutowaniem jej na mój związek, na radzenie sobie z pracą.
Witam serdecznie, od jakiegoś czasu nie radzę sobie z życiem, wszystkim wydaje się, że jestem osobą silną, a w środku przeżywam katusze. Mój problem sięga dzieciństwa przepełnionego alkoholem mojego ojca i brata. Mam stresującą pracę. Po bardzo długim czasie jestem w związku, w którym nie czuję się stabilna, na każdym kroku doszukuję się zdrady, braku zaufania. Jak mam sobie z tym poradzić?
Ciężko mi żyć nie mając pewności co do własnych wspomnień z przeszłości - tj. czy czegoś nie zapomniałam, czy coś wyparłam, a może coś się nie wydarzyło.
Utrata tożsamości. Witam, mimo terapii i leków przychodzi dzień, w którym czuję jakbym nic nie czuła. Przykładowo przypominają mi się rzeczy sprzed lat (o ile do tej pory miałam nerwice lękową, ale odnośnie teraźniejszości- np mijałam ludzi i się bałam, że im coś robię). A teraz przypomina mi się sytuacja, w której bardzo się bałam, około 20 lat temu, że cos komuś zrobiłam, poszłam z tym do kuzynki i pamiętam, że jej mówiłam, że boję się, że np szłam i kogoś uderzyłam i to już jest kolejny lęk, nie tylko ten strach, że coś pamiętam, ale też, że nie pamiętam wypowiedzianych tych słów, choć wiem, że je mówiłam.
A najlepsze, że żyłam dalej normalnie, więc mi to przeszło i teraz nie wiem czy mi przeszło, bo wyparłam, czy wmówiłam sobie wtedy, że nic nikomu nie zrobiłam, czy mi przeszło, bo nie zrobiłam, więc zapomniałam. Ale nawet jak na to dostałabym odpowiedź, to przychodzi I kolejne i kolejne, że byłam w restauracji i coś pamiętam z naciskiem na coś, czego się bałam, coś myślałam i mogę sobie tak wymyślać w nieskończoność.
Przeżyłam normalnie 32 lata z nerwicą wokół teraźniejszości, a teraz w ogóle nie wiem co mogę powiedzieć o latach wstecz, bo mogę założyć wszystko dlatego, że nie ma powrotu do tych sytuacji, ba one się wiążą z jakąś amnezją, jeszcze w sumie byłam dzieckiem, nigdy nie dam gwarancji i nie wiem jak żyć bez tej gwarancji.
Jak radzić sobie z uczuciem pustki przy OCD i braku możliwości wyjścia z domu?
Dzień dobry, mam zdiagnozowane OCD, które leczę psychiatrycznie i terapeutycznie. Jest jednak jedna rzecz, która też mi towarzyszy a jest to pustka, nawet nie smutek ale właśnie takie nieczucie niczego. Nie sądzę, że to depresja przy nerwicy bo jednak nie czuję się tak cały czas i potrafię cieszyć się bardzo często. Przez wiele miesięcy nie odczuwałam prawie żadnych emocji oprócz lęku i nie wiem czy to nie jest efekt tego. Ten stan nasila mi się jak wyrywam się ze swojej rutyny poprzez siedzenie w domu bo np. choruję i wtedy na prawdę nie mam jak wyjść. W najgorszym nasileniu OCD siedziałam cały czas w domu i chyba teraz mi się źle to kojarzy, ale czasami nie mogę wyjść bo mam objawy chorobowe itp. Nie wiem co z tym robić, czasami takie poczucie męczy mnie też nawet gdy robię coś ciekawszego, wychodzę i nie siedzę w jednym miejscu. Czy jest coś co pomoże mi jakoś akceptować te stany i sobie z nimi radzić? Mam często chęci do robienia czegoś, wychodzenia, a w niektórych sytuacjach nie mogę i przez to czuję się źle np. gdy siedzę cały dzień w szkole to wolałabym robić cokolwiek innego, korzystać z życia a nie siedzieć w jednym miejscu przez 7 godzin. Chciałabym po tylu miesiącach walki o lepsze życie nie czuć takiej pustki, jakbym nie robiła wcale dawniej radosnych dla mnie rzeczy. Nie mam teraz możliwości konsultacji z terapeutą a bardzo trapi mnie ten temat, obecnie niestety mi towarzyszy taka pustka a wyjść nie mogę przez przeziębienie...
OCD - Czym jest zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne?
Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD - Obsessive Compulsive Disorder), nazywane potocznie nerwicą natręctw to zaburzenie psychiczne, które może znacząco wpłynąć na jakość życia. Jeśli Ty\Twój bliski zmaga się z OCD, warto szukać profesjonalnej pomocy.