Left ArrowWstecz

Diagnoza autyzmu u dorosłych: Kroki, proces i gdzie szukać pomocy

Dzień dobry, potrzebuję uzyskać potwierdzenie diagnozy dla osoby dorosłej / autyzm/ Jakie kroki w pierwszej kolejności powinnam podjąć i gdzie szukać pomocy? Na co powinnam zwrócić uwagę ,jak wygląda i ile trwa cały taki proces diagnostyczny?
User Forum

Alicja

1 miesiąc temu
Martyna Jarosz

Martyna Jarosz

Pani Alicjo,
Pierwszy krok to kontakt z psychologiem lub psychiatrą w Pani miejscowości lub okolicy specjalizującym się w diagnozie autyzmu u dorosłych. Proces obejmuje wywiad, testy, obserwację i może trwać kilka tygodni. Warto wybrać ośrodek z doświadczeniem w pracy z dorosłymi. Pomocy można szukać w poradniach zdrowia psychicznego lub prywatnych gabinetach.

Martyna Jarosz - psycholog

1 miesiąc temu

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Maria Krawczyk

Maria Krawczyk

Dzień dobry,

Wielu specjalistów poleca na początek wykonanie bezpłatnego, dostępnego w internecie testu przesiewowego - do wyboru:

- Test AQ,

-  Aspie Quiz,

- GQ-ASC (dla dziewczynek i kobiet),

- RAADS-R.

 

Najwyższym standardem jest diagnoza przeprowadzana przez zespół diagnostyczny (najczęściej jest to psycholog diagnosta i lekarz psychiatra, czasem także pedagog, psychoterapeuta, logopeda). Zazwyczaj zawiera poniższe etapy:


• Wywiad z udziałem osoby badanej (życie codzienne, zainteresowania, emocje, nadwrażliwości, relacje z rodziną i bliskimi, funkcjonowanie w szkole/pracy, dzieciństwo, dawny i aktualny sposób radzenia sobie z codziennością).
• Wywiad z udziałem rodzica/krewnej_ego/partnera_ki/bliskiej osoby, czasem także nauczyciela_ki, psychoterapeuty_ki, najlepiej kogoś, kto pamięta wczesny etap rozwoju osoby badanej (przebieg ciąży, rozwój psychoruchowy, edukacyjny i społeczny).
• Badanie pod kątem występowania cech spektrum autyzmu - najczęściej jest to badanie ADOS-2 (protokół obserwacji do diagnozy spektrum autyzmu), ale może to być także swobodna rozmowa, rozmowa na zadany temat, badania kwestionariuszowe, próby kliniczne, testy psychologiczne i neuropsychologiczne itp.
• Spotkanie osoby badanej z lekarzem psychiatrą oraz psychologiem diagnostą w celu postawienia ostatecznej diagnozy (i wydania zaświadczenia lekarskiego), omówienia przebiegu procesu diagnostycznego i uzyskanych wyników w ew. testach i badaniach.

 

Dla osoby badanej proces trwa zazwyczaj kilka tygodni/miesięcy (w sumie kilka godzin). Zespół diagnostyczny konsultuje się na poszczególnych etapach przeprowadzania diagnozy. 

 

Do diagnozy należy dostarczyć dotychczasową dokumentację medyczną.

 

Diagnoza może być wykonana w ramach NFZ, choć terminy oczekiwania, zwłaszcza w dużych miastach, jest bardzo długi. Istnieją także prywatne ośrodki diagnostyczne. 

 

Warto zadbać, by diagności byli doświadczeni w diagnozowaniu kobiet - w ich przypadku częstym zjawiskiem jest maskowanie objawów, co może wpłynąć na ostateczną diagnozę w przypadku diagnostów niemających właściwego doświadczenia z tym zjawiskiem.

 

Wszystkiego dobrego!

Maria Krawczyk

 

---

Opracowując odpowiedź, korzystałam z informacji zawartych na stronie Fundacji Synapsis i Autyzm StartUp! oraz z książki Ewy Furgał, Autentyczna w spektrum.

1 miesiąc temu
Aleksandra Żochowska

Aleksandra Żochowska

Dzień dobry,

 

to ważne, że zdecydowała się Pani napisać i że szuka Pani dla siebie wsparcia. W pierwszej kolejności warto zgłosić się do psychologa lub psychiatry, którzy mają doświadczenie w diagnozowaniu spektrum autyzmu u dorosłych.  W opisach profilu specjalistów bądź na ich stronach internetowych zwykle podane są takie informacje. Może Pani wpisać w wyszukiwarkę frazy "diagnoza spektrum autyzmu dorośli + nazwa miasta". 

 

Poniżej przesyłam listę różnych zespołów diagnozujących spektrum u dorosłych wraz z lokalizacją, kosztami, czasem oczekiwania i orientacyjnym czasem trwania całego procesu diagnostycznego:

 

https://docs.google.com/spreadsheets/d/1xgsLTYSaYQR7OvUWeckKNg6AzSc-MSP8ccyMFS24D2s/htmlview?fbclid=IwY2xjawNHLClleHRuA2FlbQIxMABicmlkETFkQzU0cFZsVzE1UzluaVoxAR5oBOxQWAkQsKv7tcGGDHLSLrwJp0qRKgiQlXJsnFjNFjSdFQX8Xed0OkAi5w_aem_puTvHyNV2o9U_DOTE1gQSw#gid=0

 

Pozdrawiam ciepło,

Aleksandra Żochowska

1 miesiąc temu
Tatiana Szczepaniak

Tatiana Szczepaniak

Dzień dobry, proces diagnostyczny będzie się różnił w zależności od wykonującej diagnozę placówki. 
Są dwie drogi: 
1. Na skróty - można udać się na wizytę do lekarza psychiatry, który po zbadaniu pacjenta i zebraniu wywiadu postawi rozpoznanie autyzmu lub je wykluczy albo skoeruje na testy psychologiczne. 
2. Znalezienie psychologa diagnosty osób dorosłych, który przeprowadza diagnozę spektrum autyzmu - wywiad, testy psychologiczne, obserwacja. Na koniec procesu psycholog wystawia opinię i z nią można udać się do lekarza psychiatry po wystawienie rozpoznania. Mam nadzieję, że pomogłam. Tatiana Szczepaniak

1 miesiąc temu
Karolina Rak

Karolina Rak

Dzień dobry,

 

Aby wykonać diagnozę autyzmu należy udać się do psychologa specjalizującego się w tym zagadnieniu. Najczęściej używanym narzędziem diagnostycznym jest ADOS-2. Jest to protokół prowadzenia badania, który bedzie obejmował rozmowę z diagnostą oraz wykonywanie zadań. Ponadto psycholog dla całościowej oceny powinien zebrać wywiad dotyczący powodów zgłoszenia, objawów oraz innych istotnych danych dotyczących rozwoju i obecnego funkcjonowania. 

 

Pozdrawiam,

Karolina Rak 

Psycholożka i psychoterapeutka in spe 

1 miesiąc temu
Altea Leszczyńska

Altea Leszczyńska

Dzień dobry,

diagnoza spektrum autyzmu u osoby dorosłej to proces kilkuetapowy. W pierwszej kolejności warto zgłosić się do psychologa lub psychiatry, którzy zajmują się diagnozą dorosłych – najlepiej w ośrodkach specjalizujących się w spektrum autyzmu. Proces zwykle obejmuje szczegółowy wywiad, testy psychologiczne, czasami konsultację psychiatryczną oraz analizę dotychczasowej dokumentacji.

 

Całość może trwać od kilku spotkań do kilku tygodni, w zależności od miejsca i dostępności specjalistów. Ważne jest, aby zwrócić uwagę, czy diagnoza jest prowadzona w oparciu o aktualne standardy i narzędzia (np. ADOS-2, wywiad rozwojowy, testy poznawcze).

 

Pozdrawiam ciepło,
Altea Leszczyńska
psycholog, psychotraumatolog

1 miesiąc temu
Katarzyna Świdzińska

Katarzyna Świdzińska

Pierwszym krokiem będzie umówienie się na konsultację do specjalisty – najlepiej psychologa klinicznego, psychiatry lub neurologa, który ma doświadczenie w diagnozowaniu osób dorosłych w spektrum. Diagnozę można przeprowadzić prywatnie lub w ramach NFZ. W przypadku ścieżki prywatnej zwykle jest szybciej, ale wiąże się to z kosztami.

Sama diagnoza to proces, który obejmuje kilka spotkań. Na początku przeprowadzany jest szczegółowy wywiad – bardzo często sięga on dzieciństwa i wczesnych relacji społecznych. Mogą być też wykorzystane specjalistyczne testy i kwestionariusze, które pomagają uchwycić funkcjonowanie w różnych obszarach życia. Czasem potrzebna jest dodatkowa konsultacja psychiatryczna lub neurologiczna, by wykluczyć inne przyczyny trudności. Całość może trwać od kilku dni do kilku tygodni, zależnie od ośrodka i indywidualnej sytuacji.

Ważne jest, aby zwrócić uwagę, czy specjalista rzeczywiście zna się na diagnozowaniu autyzmu u dorosłych, bo nie każdy psycholog ma takie doświadczenie. Dobrze, jeśli diagnoza opiera się na rzetelnych narzędziach, nie tylko na samej rozmowie. Po otrzymaniu diagnozy (lub jej wykluczeniu) warto też dopytać o możliwe formy wsparcia,  indywidualnego lub grupowego, jeśli będzie taka potrzeba.

Pozdrawiam,

Katarzyna Świdzińska, Psycholog

1 miesiąc temu
Alicja Szymańska

Alicja Szymańska

Dzień dobry.

Rozumiem, że zależy Pani na uzyskaniu rzetelnego potwierdzenia diagnozy i wskazówek dotyczących samego procesu.

 

W przypadku diagnozy spektrum autyzmu u osoby dorosłej pierwszym krokiem zwykle jest zgłoszenie się do specjalisty zajmującego się diagnozowaniem zaburzeń ze spektrum u dorosłych – może to być lekarz psychiatra, psycholog kliniczny. Warto upewnić się, że dana placówka ma doświadczenie właśnie w pracy z osobami dorosłymi, ponieważ diagnoza dorosłych różni się od diagnozy dzieci.

 

Proces zazwyczaj obejmuje kilka etapów. Najpierw przeprowadzany jest szczegółowy wywiad dotyczący historii życia – dzieciństwa, funkcjonowania w relacjach społecznych, edukacji, pracy. Często włącza się w to rozmowę z osobą bliską, jeśli to możliwe. Kolejny krok to badania psychologiczne – testy, kwestionariusze, a także obserwacja zachowania. Istotna jest też ocena psychiatryczna, która pozwala wykluczyć lub uwzględnić inne możliwe trudności.

 

Cały proces diagnostyczny nie odbywa się zwykle na jednej wizycie – trwa od kilku spotkań do nawet kilku miesięcy, w zależności od dostępności specjalistów, złożoności obrazu i organizacji pracy placówki. Dobrze jest przygotować się, zbierając jak najwięcej informacji o historii rozwoju – np. świadectwa szkolne, dawne opinie psychologiczne, a także opis trudności zauważanych przez bliskich.


Na co warto zwrócić uwagę? Przede wszystkim na to, aby diagnoza była prowadzona kompleksowo, a nie opierała się wyłącznie na krótkiej rozmowie czy pojedynczym teście. Ważne, by specjalista uwzględniał szeroki kontekst życia, trudności, ale też mocne strony.

 

Pozdrawiam 

Alicja Szymańska 

Psycholog
 

1 miesiąc temu
Urszula Żachowska

Urszula Żachowska

Dzień dobry, 

 

Warto zacząć od pytań zadanych samej sobie: Dlaczego chcę zrobić diagnozę właśnie teraz? Czy robię to dla siebie, czy dla kogoś? Dlaczego potrzebuję diagnozy? Co zmieni w moim życiu potwierdzenie, a co wykluczenie spektrum autyzmu?  Czego się obawiam, jeśli diagnoza zostanie potwierdzona, a czego jeśli zostanie wykluczona? Czego się spodziewam i jak bym się czuła gdyby wynik nie odpowiadał moim przeczuciom? Jak chcę korzystać z wiedzy o sobie w przyszłości?

 

Jeśli jest otwartość na dalsze poszukiwania, warto w pierwszej kolejności umówić konsultacje diagnostyczną ze specjalist/ką (lekarzem/ką psychiatrą, psychologiem/żką diagnostąlub psychoterapeutką/ą) mającym doświadczenie w pracy z osobami neuroatypowymi, by zastanowić się czy taka diagnoza jest potrzebna. Czasem wystarcza pogłębianie wiedzy z tego zakresu i praca terapeutyczna wokół trudności wynikającej z przypuszczanej neuroatypowości.  Specjalistka/ta moze też odpowiednio pokierować jeśli zdecyduje się Pani na diagnozę lub spotkanie to mogłoby być już pierwszym krokiem w kierunku diagnozy.

 

 

Jeśli zdecyduje się Pani na diagnozę, przy wyborze specjalistów proszę pamiętać, że w ostatnim czasie w odpowiedzi na wzrost zapotrzebowania, zwiększyła się ilość psychologów oferujących diagnozy, co nie nie zawsze wiąże się jakością stawianych diagnoz. Diagnoza spektrum autyzmu jest droga i ze względu na zaangażowanie specjalistów powinna być droga, najlepiej by decydująca nie była najniższa cena. Warto wybrać miejsce, w którym diagnoza jest wykonywany przez min 2 specjalistów, lub w ramach zespołu diagnostycznego - to pozwala zadbać o trafnosć i rzetelność diagnozy.   W przypadku diagnozy dorosłych istotnym jest wywiad z osobą pamiętającą osobe badaną z dzieciństwa i/lub analiza dokumentacji z wcześniejszych etapów rozwojowych.  Spektrum autyzmu jest stanem neurorozwojowym - objawy musza być obecne od urodzenia. 

 

Decydując się na specjalistkę/ę najlepiej postawić na osobę doświadczoną w diagnozowaniu kobiet - narzędzia diagnostyczne oraz kryteria były konstruowane na podstawie grup męskich, a ze względu na socjalizację, przejawy neuroatypowości mogą się różnic u mężczyzn i kobiet, wpływ na diagnozę może mieć również zjawisko maskowania, czesto zauważane wśród inteligentnych kobiet (bez niepełnosprawności intelektualnych). 

 

Pozdrawiam
Urszula Żachowska

1 miesiąc temu

Zobacz podobne

Proszę o lepsze wsparcie w samotności - historia związana z mamą. Spotkania psychologiczne dały mi niewystarczającą pomoc i wiedzę.
Witam serdecznie, Zwracam się z uprzejmą prośbą o pomoc oraz praktyczno-realne wskazówki dotyczące poradzenia sobie z samotnością, brakiem oparcia w bliskich czy problemami związanymi z relacjami interpersonalnymi. Dokładnie rok temu zmarła mi mama, nigdy nie miałem znajomych, bliskich ludzi w oparciu, tylko na mamę mogłem liczyć, jednocześnie mama także blokowała mi możliwość spotykania się ze znajomymi, z racji nadmiernej obawy, że ktoś mi może zrobić coś złego. Niestety, kiedy zmarła, zostałem sam. Doświadczenia szkolne (szkoła podstawowa, gimnazjum, liceum), gdzie w większości przypadków miałem złe autopsje związane z kontaktami z rówieśnikami (dokuczania, dogryzania, przemoc psychiczna, nadmierne ego, zuchwałość, wyższość nad innymi) spowodowały nadmierną troskę mamy nade mną w tej kwestii. Na studiach już było nieco lepiej, ale pandemia oraz okres po nim, kiedy wróciliśmy na zajęcia stacjonarne spowodowały powierzchowność relacji. Sam wielokrotnie próbowałem zagadywać do różnych ludzi, szukać nowych kontaktów, ale kończyło się albo zbytnimi moimi staraniami, kiedy ludzie mieli mnie gdzieś i przestawali się odzywać albo "zwracaniem uwagi" na to, iż za bardzo nachodzę daną osobę. Odkąd zmarła zupełnie nie wiedziałem co robić. Brak znajomych, brak wsparcia ze strony najbliższej i dalszej rodziny (poprzez fałsz, obłudę, ignorancje, arogancję, itp.) spowodował u mnie obłąkanie i niemożność odpowiedzenia na pytanie - co dalej. W poł listopada 2022 r. zgłosiłem się do psychologa i pierwsze wizyty były mało konkretne z wiadomego powodu - docieraliśmy się, Pani psycholog musiała mnie bliżej poznać, zdiagnozować problem, itp. Jednak jest wrzesień 2023 i dalej nie wiem, co mam dalej robić, z wizyt od listopada 2022 r. niewiele jak na razie wynika. Porady Pani psycholog są przynajmniej w moim odczuciu "zbyt płytkie i powierzchowne", porównywalne ze poradami znalezionymi ze stron internetowych (z tą różnicą, iż przynajmniej w internecie nie musiałem pieniędzy na wizyty wydawać). Pomimo wielu starań z mojej strony, co mógłbym dalej zrobić? Z góry dziękuję przeczytanie oraz odpowiedzi zwrotne, gdzie przynajmniej tutaj mógłbym opisać swój problem. Pozdrawiam serdecznie
Moja córka nastolatka potrzebuje pomocy, chce porozmawiać z psychologiem.
Moja córka nastolatka potrzebuje pomocy, chce porozmawiać z psychologiem. Gdzie znajdę naprawdę profesjonalna pomoc, aby jej pomóc? Aby czuła, że nie jest sama ze swoim problemem.
Jak rozpoznać u siebie zalążki depresji lub ją zauważyć?
Jak rozpoznać u siebie zalążki depresji lub ją zauważyć?
Czy terapeuta powinien kontaktować się z pacjentem poza sesją? Wątpliwości związane z wysyłaniem filmików i wiadomości

Dzień dobry, 

moje pytanie dotyczy takiej sprawy, czy terapeuta powinien kontaktować się z pacjentem poza sesją? 

Wysyłając mu różne filmiki oraz pisząc o odczuciach po sesji? Jestem trochę zaniepokojona takim zachowaniem.

W tamtym roku psycholog odkryła, że mam depresję
W tamtym roku psycholog odkryła, że mam depresję i powiedziała, że powinnam iść do psychiatry, ja na początku do niego nie poszłam, ale nadal czuję się źle i nie wiem co robić, czy zwrócić się do mojego psychologa czy psychiatry. Nie jestem też pewna czy będę umiała się otworzyć przed kimś nowym.
Rozwój osobisty

Rozwój osobisty - jak skutecznie rozwijać siebie i osiągać cele

Chcesz skutecznie rozwijać siebie i osiągać cele? Poznaj kluczowe aspekty rozwoju osobistego, które pomogą Ci w realizacji Twoich ambicji. Dowiedz się, jak wykorzystać swój potencjał i stać się najlepszą wersją siebie!