WsteczCzęsto zmagam się z przebodźcowaniem, które przekłada się na bóle ciała.
Weronika
Odpowiedz jako specjalista
Aneta Wójcik
Dzień dobry! :)
Czy miała tak Pani od zawsze? Czy coś się ostatnio zmieniło?
W szkole oraz w komunikacji miejskiej niestety łatwo o przebodźcowanie, więc warto o siebie zadbać. Jeśli ma Pani taką możliwość to można spróbować różnych sposobów na wyciszenie otoczenia. Słuchawki z aktywną redukcją szumów, nauszniki budowlane czy zatyczki do uszu mogą znacznie zredukować poziom hałasu. Na rynku dostępne są różne rodzaje tego typu ułatwiaczy, a niektóre z nich są wręcz zalecane do użytku w hałaśliwym otoczeniu pozwalając jednocześnie na swobodną rozmowę.
Kiedy układ nerwowy woła o odpoczynek, należy go posłuchać i nie walczyć z tym. Po powrocie do domu pomocna może być drzemka lub chociaż zawinięcie się w koc obciążeniowy. Przebodźcowany umysł nie będzie tak chętnie przyswajał nowych informacji i nie ma sensu się tym zadręczać.
Świetnie, że w domu ma Pani możliwość odpoczynku i regeneracji. Każdy ma swoje ulubione formy spędzania wolnego czasu. Książki i seriale są ok, nawet jeśli czytane/oglądane dla przyjemności, niekoniecznie zawsze trzeba z nich dowiedzieć się czegoś nowego. Proszę się tym cieszyć i nie poddawać się presji na bycie aktywną non stop. Niektórzy mają po prostu wrażliwszy układ nerwowy i być może Pani również należy do tej grupy osób, a wtedy dbanie o swój dobrostan powinno być priorytetem. W innym przypadku nietrudno o wypalenie, stany lękowe czy depresyjne. Regeneracja po przebodźcowaniu jest jednym elementów profilaktyki.
Pozdrawiam,
Aneta Wójcik | psycholog
Emilia Jędryka
Szanowna Weroniko,
Rozumiem, że długie dni w szkole i powrót do domu komunikacją miejską mogą być dla Ciebie niezwykle wyczerpujące. W pełni zrozumiałe jest, że intensywne środowisko pełne dźwięków i ludzi może prowadzić do przebodźcowania, szczególnie jeśli najlepiej odpoczywasz w ciszy i spokoju. To uczucie może przejawiać się bólem głowy, zmęczeniem czy zwiększoną wrażliwością na hałas i światło. Często osoby, które dobrze regenerują się w samotności i czerpią energię z chwili wytchnienia, odczuwają potrzebę zamknięcia się w pokoju po tak intensywnym dniu.
Może pomóc Ci kilka prostych strategii. Warto także zadbać o małe przerwy w ciągu dnia, na przykład między lekcjami, by choć na chwilę znaleźć dla siebie spokojne miejsce i dać sobie chwilę odpoczynku. Regularne ćwiczenia oddechowe lub praktyka mindfulness mogą okazać się skutecznym wsparciem w wyciszeniu organizmu po stresującym dniu.
To, co opisujesz, nie musi oznaczać żadnych poważniejszych problemów, ale zawsze warto obserwować siebie i zauważać zmiany. Jeśli przebodźcowanie staje się dla Ciebie coraz trudniejsze do zniesienia, rozważ rozmowę z psychologiem, aby przyjrzeć się Twoim potrzebom głębiej i poszukać odpowiednich rozwiązań. Pamiętaj, że zadbanie o siebie i swoje samopoczucie to coś, co przynosi długofalowe korzyści.
Bardzo ważne jest, że podzieliłaś się swoimi uczuciami – to duży krok w kierunku lepszego samopoczucia.
Życzę wszystkiego dobrego
psycholog
Emilia Jędryka
Rafał Lasek
Dzień dobry,
Widzę, że powyższe odpowiedzi dostarczyły już wielu pomysłów na wartościowe strategie radzenia sobie. Od siebie chciałbym dodać, że w takim przypadku warto również zastanowić się nad ogólnym stanem zdrowia. Na przykład, pomocne mogą być badania krwi (sprawdzenie poziomu hormonów tarczycy czy witaminy D) oraz konsultacja lekarska, aby omówić wyniki.
Ograniczenie bodźców, np. przy pomocy słuchawek lub zatyczek do uszu, może przynieść pewną ulgę. Zastanawiam się też, jak funkcjonuje Pani w innych obszarach życia? Mamy tu ograniczoną ilość informacji, ale być może warto byłoby zapoznać się z tematyką neuroatypowości, a w razie potrzeby rozważyć konsultację u specjalisty.
To co mogę polecić, to obserwowanie siebie, swoich reakcji oraz eksperymentowanie z różnymi strategiami radzenia sobie. Może Pani na przykład wypisać sobie metody, które już zostały tutaj omówione, takie jak stosowanie zatyczek do uszu czy praktykowanie uważności. Następnie warto poświęcić określony czas (np. tydzień) na ich wypróbowanie, a potem zapisać swoje wnioski i obserwacje. Proszę zwrócić uwagę na pytania: Czy dana strategia mi pomogła? Czy coś się zmieniło? – w ten sposób będzie Pani mogła zauważyć, które techniki są dla Pani najskuteczniejsze, a które mogą wymagać modyfikacji lub nie są odpowiednie.
Życzę powodzenia i wszystkiego dobrego.
Małgorzata Jabłońska
Dzień dobry, Weroniko!
Dobrze, że podzieliłaś się swoimi przeżyciami — to pierwszy ważny krok. Przebodźcowanie po intensywnym dniu, szczególnie dla osób wrażliwych na bodźce i introwertycznych, jest całkowicie zrozumiałe. Z tego, co piszesz, masz swoje sposoby na relaks i widzisz, że odpoczynek pozwala Ci odzyskać energię do kontaktu z bliskimi. Świadomość tego, co "ładuje Twoje baterie", a co sprawia, że energii jest mniej - to już bardzo dużo! Warto za tym podążać i dostosowywać swoje działania do tego, co najlepiej na Ciebie działa.
Oto kilka dodatkowych pomysłów, które mogą pomóc w Twojej sytuacji:
Regularne przerwy na wyciszenie: W ciągu dnia znajdź krótkie chwile na oddech i wyciszenie się, nawet na minutę, aby odpocząć od bodźców, szczególnie w intensywnym szkolnym otoczeniu.
Słuchawki wyciszające: Mogą pomóc w minimalizowaniu dźwięków w głośnych miejscach, jak komunikacja miejska, by uniknąć dodatkowego przebodźcowania.
Cisza i przyciemnione światło: Wieczorem lub po powrocie do domu czas w zaciszu, z przyciemnionym światłem, daje zmysłom przestrzeń na regenerację.
Unikanie nadmiaru ekranów: Zmniejszenie czasu przy ekranach, szczególnie wieczorem, pomoże wyciszyć umysł i poprawić jakość snu.
Spacer na świeżym powietrzu: Krótki spacer w cichym otoczeniu może obniżyć poziom stresu i dodać energii na resztę dnia.
Rutyna relaksacyjna przed snem: Twój czas na odpoczynek jest cenny, dlatego wieczorne rytuały, takie jak książka, kąpiel czy herbata, mogą pomóc Ci łatwiej zasnąć i lepiej się zregenerować.
Eksperymentuj i wybieraj to, co działa najlepiej dla Ciebie — każdy z nas ma swoje własne sposoby na odpoczynek. Jeśli jednak objawy przebodźcowania nie ustępują lub nasilają się, warto rozważyć rozmowę z psychologiem, który pomoże znaleźć dodatkowe sposoby na zarządzanie stresem.
Wszystkiego dobrego!
Małgorzata Jabłońska
Psycholog & Coach
Anastazja Zawiślak
Dzień dobry Weroniko,
Rozumiem, że intensywne dni mogą wywoływać u Ciebie przebodźcowanie i wyczerpanie. To musi być trudne i bardzo męczące. Dla introwertyków codzienny hałas i interakcje bywają przytłaczające, dlatego pomocne mogą być krótkie „przerwy na oddech” w ciągu dnia: głębokie oddychanie (np. między lekcjami na przerwie), relaksująca muzyka czy chwila w ciszy dzięki słuchawkom wyciszającym lub redukującym hałas (które będziesz mogła wykorzystać na przerwie w szkole albo w trakcie powrotu autobusem). Po powrocie do domu spróbuj znaleźć mały rytuał wyciszający, jak 15 minut odpoczynku w zaciemnionym pokoju, drzemka lub coś, co pozwala Ci odpocząć.
Objawy te niekoniecznie muszą oznaczać coś poważnego – mogą wynikać z Twojego naturalnego sposobu reagowania na bodźce. Jednak jeśli dyskomfort się nasila, warto porozmawiać z psychologiem, który pomoże lepiej zrozumieć Twoje potrzeby i opracować strategie zarządzania stresem.
Pozdrawiam,
Anastazja Zawiślak
Psycholog
Jakub Redo
Dzień dobry!
Weronika, z Twojego opisu wynika, że doświadczasz objawów charakterystycznych dla przeciążenia sensorycznego. W Twojej sytuacji warto zwrócić uwagę na to czy dolegliwości, o których wspominasz - bóle głowy, senność, drażliwość, problemy z koncentracją - występują wyłącznie w kontekście szkolnym, czy pojawiają się również w innych sytuacjach.
W szkole warto znaleźć czas na krótką przerwę, która będzie pozbawiona miejsc i sytuacji nadmiernie stymulujących. Może to być wyjście do łazienki lub na dwór. Nawet krótka zmiana otoczenia pomoże w wyciszeniu i redukcji napięcia.
Warto również skorzystać z pomocy psychologa szkolnego lub standardowej konsultacji z psychologiem. Specjalista pomoże Ci lepiej zrozumieć Twoje reakcje na bodźce, zidentyfikować ich źródła i nauczyć skutecznych strategii radzenia sobie z przebodźcowaniem.
Wszystkiego dobrego!
Jakub Redo
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologa
Zobacz podobne
(bardzo przepraszam, że tak się rozpisałam. Może nie będzie chciało się komuś tego czytać, ale potrzebuję pomocy )
Witam,
mam za 3 miesiące 17 lat i mam problemy z agresją, jakieś działania impulsywne, pustkę derealizacja itp i straszne lęki. Chciałabym napisać o tych lękach,
Dzień dobry,
zwracam się w sumie z paroma drobnymi problemami.
Od ponad roku próbuje leczyć zaburzenia lękowe i jakoś to idzie. Niestety, ale chodzę jeszcze do szkoły, w której jestem przez to oceniana przez nauczycieli przez ich wizję na temat tego wszystkiego. Przez os
Szanowni Państwo, mój synek (23 miesiące) zaczął bardzo chętnie przytulać się do innych dzieci. Zdarza się, że robi to zbyt mocno i nachalnie, nie zwracając uwagi na reakcję innych dzieci.
Co najlepiej zrobić w takiej sytuacji?
Żeby zachować strefę komfortu innych dzieci, al
Witam, mam pytanie w sprawie niepełnosprawności intelektualnej w stopniu lekkim.
Podczas ostatniego spotkania z moim przyjacielem postanowił on wyjawić mi swój sekret, że jest niepełnosprawny umysłowo w stopniu lekkim. W pierwszej chwili pomyślałem, że sobie żartuję, ponieważ lubi żartować
TW samookaleczanie.
Nie wiem, jak mam porozmawiać z moimi rodzicami o tym, że się tnę.
Robię to od 2 lat, zaczęłam robić to z ciekawości i zakończyło się na tym, że gdy jestem czymś bardzo przytłoczona, zaczynam to robić. Nie robię tego jakoś często, ale teraz zdarza się to częściej
Dzień dobry,
nie radzę sobie z zazdrością o przyjaciółkę.
Ilekroć widzę, że była gdzieś ze swoją najlepszą przyjaciółką to się wściekam. Jak jej ostatnio mówiłam, że mnie olewa, to ona używa mojej choroby (choruję na padaczkę), jako wymówki, przez co zazdrość tylko się u mnie
Witam,
uczęszczałem trzykrotnie do poradni psychologiczno- pedagogicznej z powodów problemów z nauką.
Za pierwszym razem mój iloraz inteligencji mieścił się w normie intelektualnej, natomiast za drugim wynik wskazywał granicę upośledzenia umysłowego.
Za trzecią próbą, która b
Mam 16 lat i odczuwam głębokie uczucie pustki oraz dezorientacji, które towarzyszy mi na co dzień. Często czuję się zagubiona, nie wiedząc, gdzie się znajduję ani kim naprawdę jestem, co wprowadza mnie w stan frustracji i zniechęcenia. Zmagam się z problemami z agresją, które przejawiają się w sk
Moja córka, 13 lat, dostała diagnozę ADHD, a ja jestem w szoku. Zawsze się dobrze uczy, potrafi się zająć czym tam chce (np. polubiła dzierganie włóczką), nie widziałam, żeby była nadpobudliwa. Skierował nas do poradni psycholog szkolny. Niby omówiono ze mną diagnozę, ale w zasadzie to i tak nie
Migreny nie dają mi żyć. Ataki są tak intensywne, że często muszę rezygnować z planów, a nawet z pracy. Czytałam, że migrena jest dosyć powszechna, ale wciąż trudno mi zrozumieć, jak można z tym żyć na co dzień. L4 mi się kończy, inaczej całkowicie zawalam pracę. Boję się ją stracić, bo wtedy już
Dzień dobry. Synek ma 9 lat . Zdiagnozowano u niego zespół Aspergera oraz adhd. Byliśmy na pierwszej wizycie u psychiatry. Lekarz już po 10 minutach wizyty i obserwacji dziecka stwierdził, że dziecko ma właśnie zespół Aspergera oraz adhd. Przepisał lek medikinet cr10 . Narazie mamy podawać jedną
Jak mam poradzić sobie z alkoholizmem w rodzinie?
Moja mama i brat są uzależnieni, ostatnio zostali aresztowani i będą sądzeni za kilka paragrafów, grozi im do 8 lat więzienia, są oskarżeni o napaść na funkcjonariusza publicznego, oszustwo, pobicie i znęcanie się psychiczne i fizyczne.
Mam trudności z regularnym snem. A dokładniej z kładzeniem się spać o "normalnej" godzinie, bo nie chcę, żeby dzień się kończył i tylko to przeciągam.
Jestem osobą młodą, ale bez dzieci. Pracuję standardowo 7-15. Wracam z pracy i idę z psami na spacer. Po południu nie mam na nic siły
Cześć, jestem tatą 10-letniego Jasia i naprawdę nie wiem już, co robić. Ostatnio Jaś zaczął unikać szkoły, każdego ranka płacze, boli go brzuch, a czasem mówi, że po prostu nie da rady... Nauczycielka też mówi, że jest wycofany i przestał się uczyć, chociaż kiedyś miałem same dobre oceny. To już
Dzień dobry, pytanie dotyczy mojej 13-letniej córki.
Jest osobą bardzo wrażliwą, nieśmiałą i skrytą. Ma problem z nawiązywaniem nowych znajomosci, tylko jedną kokeżankę. Często powtarza, że nikt jej nie lubi i że jest dziwna.
Od kilku lat przewija się też temat jej przed
Witam. Mam 22 lata i od dziecka zmagam się z objawami zaburzeń integracji sensorycznej, nerwicy natręctw, tików, a ostatnio w pełni rozwiniętej nerwicy lękowej i depresji.
Objawy po raz pierwszy pojawiły się w szkole podstawowej (łącznie z zaburzeniami sensorycznymi, co jest nietypow
Pewna matka z klasy mojego synka zadzwoniła do mnie, że mój syn jest gnębiony od pewnego czasu. Syn nic mi w domu takiego nie opowiada. Co w związku z tym mam zrobić? Syn nie chce się otworzyć, na pytanie czy chce zmienić szkołę odpowiada, że nie. Co mam robić?
Witam, mam problem z 5-letnią córką. Od października nie chce chodzić do przedszkola. Codziennie płacze i powtarza, że nie pójdzie. Przez dwa lata chodziła, choć nie można powiedzieć, że chętnie. Większość dzieci zna od 2 lat. Teraz połączona jest z zerówką i zaczęło się pisanie literek i rozwiąz
Dzień dobry, może to być dość długie ale postaram się szybko opisać problem.
Od roku mierzę się z nasilonymi objawami zaburzeń lękowych i OCD, od około 6 miesięcy skutecznie to leczę. Mimo że teraz praktycznie w ogóle nie widać u mnie tych chorobowych zachowań, to jak się pojawią wsz
Zwracam się o pomoc w sytuacji z pewnym chłopakiem.
Mieszkam z nim w jednym internacie, mówią, że jest babiarzem, podrywa każdą dziewczynę jaką się da. Dlatego ja nie byłam nim zainteresowana, ale pewnego dnia, siedziałam z moimi koleżankami na stołówce szkolnej, a on nagle zagadał d
Co jest ze mną nie tak? Dlaczego tak jest i jak to zmienić? Wszystko pamiętam jak przez mgłę, nie wiem jak się do czegoś odnieść, bo nie pamiętam, nawet zarys jest rozmazany. I emocje i wspomnienia i wszystko, jest rozmazane. Chciałabym otwarcie mówić o tym co myślę, ale tego też nie wiem, a ja m