Często zmagam się z przebodźcowaniem, które przekłada się na bóle ciała.

Dzień dobry. Mam 16 lat i bardzo często zmagam się z uczuciem przebodźcowania, przytłoczenia po całym dniu. Chodzę do liceum, spędzam w szkole długie godziny, a potem wracam komunikacją miejską i zazwyczaj już wtedy doświadczam bólu głowy w skroniach czy senności. Po powrocie marzę jedynie o zamknięciu się w pokoju nawet na parę minut i odpoczęciu. Jeśli dochodzi do tego nauka, to już w ogóle staję się wrażliwa na jakiekolwiek bodźce i każdy hałas, rozmowy czy nawet zbyt jasne światło mnie drażnią. Robię się płaczliwa i trudno mi kontrolować emocje, szczególnie gdy jednocześnie boli mnie głowa. W szkole przebywanie w głośnych miejscach przez połowę dnia to katastrofa, dlatego nawet rozmowy z koleżanką z ławki stają się dla mnie problemem i łatwo męczę się kontaktem z ludźmi. Z rodziną jest inaczej. Kiedy odpocznę , potrafię rozmawiać godzinami. Z jednej strony to zrozumiałe, bo przebodźcowanie po całym dniu bodźców jest normalne, ale z drugiej niepokoi mnie to. Jestem introwertykiem i domatorem, większość czasu spędzam w domu z książką czy serialem i tak właśnie się relaksuję. Jak mogę sobie pomóc z takimi symptomami i czy może to wiązać się z czymś poważniejszym? Potrzebowałam wyrzucić to z siebie.

dzieci i młodzież zaburzenia neurologiczne

Weronika

przedwczoraj

Aneta Wójcik

Dzień dobry! :)

Czy miała tak Pani od zawsze? Czy coś się ostatnio zmieniło?

W szkole oraz w komunikacji miejskiej niestety łatwo o przebodźcowanie, więc warto o siebie zadbać. Jeśli ma Pani taką możliwość to można spróbować różnych sposobów na wyciszenie otoczenia. Słuchawki z aktywną redukcją szumów, nauszniki budowlane czy zatyczki do uszu mogą znacznie zredukować poziom hałasu. Na rynku dostępne są różne rodzaje tego typu ułatwiaczy, a niektóre z nich są wręcz zalecane do użytku w hałaśliwym otoczeniu pozwalając jednocześnie na swobodną rozmowę.

Kiedy układ nerwowy woła o odpoczynek, należy go posłuchać i nie walczyć z tym. Po powrocie do domu pomocna może być drzemka lub chociaż zawinięcie się w koc obciążeniowy. Przebodźcowany umysł nie będzie tak chętnie przyswajał nowych informacji i nie ma sensu się tym zadręczać.

Świetnie, że w domu ma Pani możliwość odpoczynku i regeneracji. Każdy ma swoje ulubione formy spędzania wolnego czasu. Książki i seriale są ok, nawet jeśli czytane/oglądane dla przyjemności, niekoniecznie zawsze trzeba z nich dowiedzieć się czegoś nowego. Proszę się tym cieszyć i nie poddawać się presji na bycie aktywną non stop. Niektórzy mają po prostu wrażliwszy układ nerwowy i być może Pani również należy do tej grupy osób, a wtedy dbanie o swój dobrostan powinno być priorytetem. W innym przypadku nietrudno o wypalenie, stany lękowe czy depresyjne. Regeneracja po przebodźcowaniu jest jednym elementów profilaktyki.

Pozdrawiam,
Aneta Wójcik | psycholog

wczoraj

Aneta Wójcik

Psycholog

Emilia Jędryka

Szanowna Weroniko,

Rozumiem, że długie dni w szkole i powrót do domu komunikacją miejską mogą być dla Ciebie niezwykle wyczerpujące. W pełni zrozumiałe jest, że intensywne środowisko pełne dźwięków i ludzi może prowadzić do przebodźcowania, szczególnie jeśli najlepiej odpoczywasz w ciszy i spokoju. To uczucie może przejawiać się bólem głowy, zmęczeniem czy zwiększoną wrażliwością na hałas i światło. Często osoby, które dobrze regenerują się w samotności i czerpią energię z chwili wytchnienia, odczuwają potrzebę zamknięcia się w pokoju po tak intensywnym dniu.

Może pomóc Ci kilka prostych strategii. Warto także zadbać o małe przerwy w ciągu dnia, na przykład między lekcjami, by choć na chwilę znaleźć dla siebie spokojne miejsce i dać sobie chwilę odpoczynku. Regularne ćwiczenia oddechowe lub praktyka mindfulness mogą okazać się skutecznym wsparciem w wyciszeniu organizmu po stresującym dniu.

To, co opisujesz, nie musi oznaczać żadnych poważniejszych problemów, ale zawsze warto obserwować siebie i zauważać zmiany. Jeśli przebodźcowanie staje się dla Ciebie coraz trudniejsze do zniesienia, rozważ rozmowę z psychologiem, aby przyjrzeć się Twoim potrzebom głębiej i poszukać odpowiednich rozwiązań. Pamiętaj, że zadbanie o siebie i swoje samopoczucie to coś, co przynosi długofalowe korzyści.

Bardzo ważne jest, że podzieliłaś się swoimi uczuciami – to duży krok w kierunku lepszego samopoczucia.

Życzę wszystkiego dobrego

psycholog

Emilia Jędryka

wczoraj

Emilia Jędryka

Psycholog

Rafał Lasek

Dzień dobry,

Widzę, że powyższe odpowiedzi dostarczyły już wielu pomysłów na wartościowe strategie radzenia sobie. Od siebie chciałbym dodać, że w takim przypadku warto również zastanowić się nad ogólnym stanem zdrowia. Na przykład, pomocne mogą być badania krwi (sprawdzenie poziomu hormonów tarczycy czy witaminy D) oraz konsultacja lekarska, aby omówić wyniki.

Ograniczenie bodźców, np. przy pomocy słuchawek lub zatyczek do uszu, może przynieść pewną ulgę. Zastanawiam się też, jak funkcjonuje Pani w innych obszarach życia? Mamy tu ograniczoną ilość informacji, ale być może warto byłoby zapoznać się z tematyką neuroatypowości, a w razie potrzeby rozważyć konsultację u specjalisty.

To co mogę polecić, to obserwowanie siebie, swoich reakcji oraz eksperymentowanie z różnymi strategiami radzenia sobie. Może Pani na przykład wypisać sobie metody, które już zostały tutaj omówione, takie jak stosowanie zatyczek do uszu czy praktykowanie uważności. Następnie warto poświęcić określony czas (np. tydzień) na ich wypróbowanie, a potem zapisać swoje wnioski i obserwacje. Proszę zwrócić uwagę na pytania: Czy dana strategia mi pomogła? Czy coś się zmieniło? – w ten sposób będzie Pani mogła zauważyć, które techniki są dla Pani najskuteczniejsze, a które mogą wymagać modyfikacji lub nie są odpowiednie.

Życzę powodzenia i wszystkiego dobrego.

22 godziny temu

Rafał Lasek

Psycholog

Małgorzata Jabłońska

Dzień dobry, Weroniko!

Dobrze, że podzieliłaś się swoimi przeżyciami — to pierwszy ważny krok. Przebodźcowanie po intensywnym dniu, szczególnie dla osób wrażliwych na bodźce i introwertycznych, jest całkowicie zrozumiałe. Z tego, co piszesz, masz swoje sposoby na relaks i widzisz, że odpoczynek pozwala Ci odzyskać energię do kontaktu z bliskimi. Świadomość tego, co "ładuje Twoje baterie", a co sprawia, że energii jest mniej - to już bardzo dużo! Warto za tym podążać i dostosowywać swoje działania do tego, co najlepiej na Ciebie działa.

Oto kilka dodatkowych pomysłów, które mogą pomóc w Twojej sytuacji:

Regularne przerwy na wyciszenie: W ciągu dnia znajdź krótkie chwile na oddech i wyciszenie się, nawet na minutę, aby odpocząć od bodźców, szczególnie w intensywnym szkolnym otoczeniu.

Słuchawki wyciszające: Mogą pomóc w minimalizowaniu dźwięków w głośnych miejscach, jak komunikacja miejska, by uniknąć dodatkowego przebodźcowania.

Cisza i przyciemnione światło: Wieczorem lub po powrocie do domu czas w zaciszu, z przyciemnionym światłem, daje zmysłom przestrzeń na regenerację.

Unikanie nadmiaru ekranów: Zmniejszenie czasu przy ekranach, szczególnie wieczorem, pomoże wyciszyć umysł i poprawić jakość snu.

Spacer na świeżym powietrzu: Krótki spacer w cichym otoczeniu może obniżyć poziom stresu i dodać energii na resztę dnia.

Rutyna relaksacyjna przed snem: Twój czas na odpoczynek jest cenny, dlatego wieczorne rytuały, takie jak książka, kąpiel czy herbata, mogą pomóc Ci łatwiej zasnąć i lepiej się zregenerować.

Eksperymentuj i wybieraj to, co działa najlepiej dla Ciebie — każdy z nas ma swoje własne sposoby na odpoczynek. Jeśli jednak objawy przebodźcowania nie ustępują lub nasilają się, warto rozważyć rozmowę z psychologiem, który pomoże znaleźć dodatkowe sposoby na zarządzanie stresem.

Wszystkiego dobrego!

Małgorzata Jabłońska

Psycholog & Coach

wczoraj

Małgorzata Jabłońska

Psycholog

Anastazja Zawiślak

Dzień dobry Weroniko,

Rozumiem, że intensywne dni mogą wywoływać u Ciebie przebodźcowanie i wyczerpanie. To musi być trudne i bardzo męczące. Dla introwertyków codzienny hałas i interakcje bywają przytłaczające, dlatego pomocne mogą być krótkie „przerwy na oddech” w ciągu dnia: głębokie oddychanie (np. między lekcjami na przerwie), relaksująca muzyka czy chwila w ciszy dzięki słuchawkom wyciszającym lub redukującym hałas (które będziesz mogła wykorzystać na przerwie w szkole albo w trakcie powrotu autobusem). Po powrocie do domu spróbuj znaleźć mały rytuał wyciszający, jak 15 minut odpoczynku w zaciemnionym pokoju, drzemka lub coś, co pozwala Ci odpocząć.

Objawy te niekoniecznie muszą oznaczać coś poważnego – mogą wynikać z Twojego naturalnego sposobu reagowania na bodźce. Jednak jeśli dyskomfort się nasila, warto porozmawiać z psychologiem, który pomoże lepiej zrozumieć Twoje potrzeby i opracować strategie zarządzania stresem.

Pozdrawiam,

Anastazja Zawiślak

Psycholog

wczoraj

Anastazja Zawiślak

Psycholog

Jakub Redo

Dzień dobry!

Weronika, z Twojego opisu wynika, że doświadczasz objawów charakterystycznych dla przeciążenia sensorycznego. W Twojej sytuacji warto zwrócić uwagę na to czy dolegliwości, o których wspominasz - bóle głowy, senność, drażliwość, problemy z koncentracją - występują wyłącznie w kontekście szkolnym, czy pojawiają się również w innych sytuacjach.

W szkole warto znaleźć czas na krótką przerwę, która będzie pozbawiona miejsc i sytuacji nadmiernie stymulujących. Może to być wyjście do łazienki lub na dwór. Nawet krótka zmiana otoczenia pomoże w wyciszeniu i redukcji napięcia.

Warto również skorzystać z pomocy psychologa szkolnego lub standardowej konsultacji z psychologiem. Specjalista pomoże Ci lepiej zrozumieć Twoje reakcje na bodźce, zidentyfikować ich źródła i nauczyć skutecznych strategii radzenia sobie z przebodźcowaniem.

Wszystkiego dobrego!
Jakub Redo

wczoraj

Jakub Redo

Psycholog

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Zobacz podobne

Nasilone objawy, które utrudniają życie i szkołę. Rodzice i znajomi kochają tylko tę zdrową i idealną wersję mnie.

Dzień dobry, może to być dość długie ale postaram się szybko opisać problem.

Od roku mierzę się z nasilonymi objawami zaburzeń lękowych i OCD, od około 6 miesięcy skutecznie to leczę. Mimo że teraz praktycznie w ogóle nie widać u mnie tych chorobowych zachowań, to jak się pojawią wsz

Jak rozpoznać, że chłopak podrywa z uczucia, a nie dla zabawienia się mną?

Zwracam się o pomoc w sytuacji z pewnym chłopakiem.

Mieszkam z nim w jednym internacie, mówią, że jest babiarzem, podrywa każdą dziewczynę jaką się da. Dlatego ja nie byłam nim zainteresowana, ale pewnego dnia, siedziałam z moimi koleżankami na stołówce szkolnej, a on nagle zagadał d

Wspomnienia jak przez mgłę, trudności w relacjach, wrażenie, że to nie ja prowadzę swoje życie.

Co jest ze mną nie tak? Dlaczego tak jest i jak to zmienić? Wszystko pamiętam jak przez mgłę, nie wiem jak się do czegoś odnieść, bo nie pamiętam, nawet zarys jest rozmazany. I emocje i wspomnienia i wszystko, jest rozmazane. Chciałabym otwarcie mówić o tym co myślę, ale tego też nie wiem, a ja m

Bliżsi znajomi nie potrafią słuchać i wspierać. Jak im zwrócić uwagę?

Mam wielu bliższych znajomych, nazywam ich przyjaciółmi, jednak tak naprawdę czuję, że nimi nie są.

Gdy mówię o swoich problemach, nie dostaje takiego wsparcia jakiego czuję, że bym potrzebowała, czasami też potrafią to olać. Zamiast gadać o tym co mnie dręczy, lepiej gada się o chło

Podobają mi się dużo starsi mężczyźni - nie jestem pewna czy to normalne w moim wieku

Witam. Mam taki problem, który dla mnie zawsze wydawał się nim nie być. Wiedziałam że nie jest to normalne ale zawsze z tego żartowałam. Jestem osobą niepełnoletnią i odkąd pamiętam zawsze podobali mi się tylko dojrzali mężczyźni, w wieku 40 lub 30 lat. Chłopcy w moim wieku nie są dla mnie pociągają

11-letni syn partnerki trafił do MOS-u. Jest agresywny, musi dostać to, czego chce, manipuluje. W domu jest tragiczna atmosfera.

Syn mojej partnerki ma 11 lat. Problemy z jego zachowaniem zaczęły się jakieś 5 lat temu. Drugi rok się zaczął jak został umieszczony w MOS-ie. Przedtem próbowaliśmy wszystkiego. Najpierw w domu rozmów, dopytywania, obserwacji, pracy z jego emocjami, tłumaczeniem itd. Nic nie skutkowało. Zaczęły

ADHD - myśli samobójcze, nie radzę sobie.

Witam, mam ADHD i nie mogę sobie poradzić z życiem, miewam myśli samobójcze oraz trudności w koncentracji. Poza tym jakiś czas temu stwierdzono u mnie zaburzenia osobowości oraz stany depresyjne. Potrzebuje pomocy psychologicznej, sęk w tym, że aktualnie straciłem pracę i nie mam żadnych pieniędzy.

Kogo zawiadomić w sprawie przemocy wobec dziecka? Czy rodzice są zaburzeni?

Mam problem z z sąsiadami, którzy mieszkają nade mną. Od wielu miesięcy z dobiegają z ich mieszkania bardzo duże hałasy. Początkowo starałem się nie zwracać na to uwagi, wiedząc, że mieszka tam rodzina z dwójką dzieci. Z czasem jednak sąsiedzi stawali się coraz bardziej agresywni, a hałasy zaczęł

Kocham moją mamę i jednocześnie nienawidzę. Nie wiem dlaczego mam potrzebę dokuczania jej.

Dzień dobry mam problem ze sobą i nie wiem jak sobie z nim poradzić.

Chodzi o moją mamę. Kocha mnie, przytula, gotuje obiady i nie hamuje moich ambicji i wspiera mnie we wszystkim, jednak mam do niej odrazę i agresję. Nie chcę jej krzywdzić, ale wybucham do niej agresją cały czas, nawet ja

Psycholog, psychiatra i psychoterapeuta. Kogo wybrać?

Pisałam tutaj jeden post o przygotowaniu do terapii. Zastanawia mnie jedna sprawa. Nie wiem do kogo tak naprawdę się udać. Choruję na padaczkę od dziecka. Neurolog twierdzi, że to ataki mam na tle nerwowym. Też tak myślę. I teraz tak. Jest 3 specjalistów. Psycholog, psychiatra i psychoterapeuta. Kog

Trudność w szkole z nauczycielem. Nie pasuję do świata przez autyzm. Czy nauczanie online byłoby ok? Co mam poradzić?

Witam. Jestem uczennicą 3 klasy informatycznej i mam już 17 lat. Już wiele w życiu mnie spotkało i mimo leczenia psychiatrycznego i terapii czuje, że z każdym kolejnym nieprzyjemnym wydarzeniem spadam z powrotem na dół na gorszy stan, gdzie trudniej można mnie wyciągnąć. Zdiagnozowano mi spektrum au

Ojciec odsuwa rodzinę od mojej mamy po rozwodzie. Pomocy!

Witam. Rodzice są już parę tygodni po rozwodzie, mama przeprowadziła się z domu mojego ojca i ja również wyprowadziłem się z mamą oraz bratem. Rodzice rozwiedli się dlatego, że nie dogadywali się nawzajem, ojciec głównie ograniczał mame z pieniędzy, wyliczał ją co do grosza przez 18 lat, rodzice nie

Mam ogromny problem z 4 letnia córka. Nie chce chodzić do przedszkola

Witam. Mam ogromny problem z 4 letnia córka. Nie chce chodzić do przedszkola codziennie rano wstajemy, ale nie chce sie ubrać wyjść z domu. Wpada w histerie krzyczy płacze bije mnie kopie. Mówi ze nie chce iść do przedszkola, bo brakuje jej tam mnie martwi się o mnie i boi się, że coś mi się stanie.

Partnerka pije, ma córkę i ja mam swoją jedną córkę. Chcę przestać kontynuować tę relację, dzieci się odwracają ode mnie.

Witam ! Jestem 42-letnim mężczyzną, od 14 lat w związku partnerskim- mam dwie córki jedna 14 -letnia, która nie jest moja biologiczna córką i druga 12 -letnia, która jest moja córką. Na obecną chwilę jestem rozdarty, po ostatniej sytuacji zacząłem się zastanawiać czy nadal ratować ten związek czy po

TW. Samookaleczanie, brak poczucia jakiejkolwiek wartości, obwinianie się.

Mam problem ze sobą. Nie potrafie na siebie patrzeć w lustrze, czuje wielkie obrzydzenie do siebie. Bez makijażu mój wygląd mnie zawstydza. Za każdym razem kiedy ktoś mi robie zdjęcie z ukrycia, wychodzę beznadziejnie. Całokształt sie przekłada na moje życie. Rozpoczęłam samookaleczanie sie kilka mi

Mam świadomość irracjonalności moich myśli, ale nie potrafię się ich pozbyć, kiedy się pojawiają

Witam. Czuję, że muszę podzielić się swoimi lękami. Mam 16 lat i boję się dziwnych rzeczy. Ale konkretniej: mam obsesję na punkcie duchów, zjaw, demonów. Boję się ciemności i przebywanie po zmroku na zewnątrz to dla mnie prawdziwa katorga-cały czas widzę wszędzie postacie, a przynajmniej tak mi się

Pomoc w zrozumieniu diagnozy dziecka

Dzień dobry nie bardzo rozumiem co to oznacza w diagnozie u 7latka "Sprawność intelektualna kształtuje się na poziomie powyżej pogranicza niepełnosprawności intelektualnej" bardzo bym prosiła o odp dziękuję

Jak pomóc dziecku, u którego stwierdzono pogranicze niepełnosprawności intelektualnej?

W badaniu przez ppp stwierdzono u dziecka pogranicze niepełnosprawności intelektualnej. Jak pomóc dziecku? Na co zwrócić uwagę? Ja sama oprócz problemów w nauce nie dostrzegam u dziecka żadnego uposledzenia, dobrze radzi sobie w kontaktach z rówieśnikami, jest samodzielny, rozwazny, rozwija swoje pa

Nie potrafię poradzić sobie ze swoimi emocjami, dziwnie reaguje na wiele sytuacji

Dzień dobry , jestem nastolatkiem , mam 17 lat , i mam dziwne objawy psychiczne takie jak : ataki nerwowe (zwykle , gdy ktoś mnie zdenerwuje , a ja tych nerwów/powodów nie rozumiem , gdy dostaje takiego ataku , to nie umiem nad nim zapanować , macham rękami , gwałtowne ruchy wykonuje , raz się zdarz

Młodszy syn włożył starszej siostrze rękę w majtki, gdy spała - bardzo boję się jakie ta sytuacja może mieć konsekwencje

Witam mam 14 letniego syna ,jest osobą bardzo wrażliwa .To co się stało strasznie mnie załamało .Otóż będąc w odwiedzinach u starszej siostry kiedy spala włożył jej rękę do majtek .Nie wiem co dalej zrobić muszę być wsparciem dla córki i dla syna .Boję się bardzo ,ta cała sytuacja mnie przeraziła,ni

Moja córka bardzo emocjonalnie reaguje na błahe (z perspektywy rodzica) problemy

Witam Mam problem córka. Moja córka ma 8 lat, chodzi do szkoły, jest radosnym dzieckiem, intelektualnie bardzo rozwinięte, nigdy nauczyciele nie zgłaszali problemów. Jest uczynna, raczej spokojna. Mamy ze sobą dobry kontakt. Jednakże są sytuacje które mnie niepokoją. W sytuacji gdy stanie się coś zł

Koncentracja, pamięć, trudność z podstawowymi działaniami. Pomocy.

Od pewnego czasu mam problemy z pamięcią koncentracją i jestem bardzo płaczliwa. Robię rzeczy które wydają mi się, że nie są źle, odruchowo, a potem po refleksji uważam inaczej i bardzo żałuje. Mam ogólną niechęć do robienia czegokolwiek, nawet czasami mam problem z utrzymaniem higieny. Nie mam przy

Boli mnie to, że upłynęło mi tak wiele czasu i tak wiele odbierają mi moje zaburzenia. Czuję, że nie mam nic i nic nie robię.

Nie mam nic w wieku 25 lat i tak bardzo mi przykro. Staram się nie wybiegać za bardzo w przyszłość i cieszyć się każdym krokiem, bo życie za bardzo mnie przeraża. Staram się robić 8 rzeczy dziennie z swojej listy, to nie jest dużo. W wtorek robiłem Matematykę i Analizę Matematyczną oraz Algebrę Lini

Nie potrafię wyrażać emocji, gubię się w tym co czuję i czy moje uczucia są prawdziwe. Stan od 3 lat.

Relacja z moimi emocjami. Nie umiem wyrażać emocji. Są jak nieznana choroba. Nie mają nazwy. Zazwyczaj nie czuję nic, czasem psychosomatyka się odezwie (bóle głowy, duszności, bóle lub ucisk serca, mdłości, zmęczenie, itd ), zdarza się, że jednak się ukazują, ale ja tego tak bezpośrednio nie czuję (

Od dziecka miałem problemy z nauką bądź wykonywaniem jakiejś czynności przez dłużej

Witam serdecznie! Od dziecka miałem problemy z nauką bądź wykonywaniem jakiejś czynności przez dłużej, która była obowiązkiem, objawiająca się np. napięciem lub brakiem przyswajalności wiedzy. Przez to nie radziłem sobie zbyt dobrze w szkole (odrabianie lekcji było dla mnie niejednokrotnie mordęgą -

Wizyta u lekarzy - jeden lekarz podważa decyzję drugiego. Co zrobić?

Witam, Mam ruchy mimowolnie, a chce zrobić prawo jazdy. Neurolog nie widzi przeciwwskazań, a lekarze z medycyny pracy podważają decyzję neurologa. Co mam zrobić w tej sytuacji? Za odpowiedź dziękuję

Napięcia mięśni, które utrudniają mi skupienie się na pracy

Dzień dobry. Psycholog i jego farmakologia pomogą w takim problemie, skoro inni lekarze mówią, że nie są w stanie ? Chodzi o to, że cały czas mam napięte różne mięśnie pleców, ale problemem jest to, że przez to co 5 minut odczuwam konieczność wykonania ruchu tym mięśniem ... Czyli czuje spięcie kark

Napady agresji, trudności z koncentracją i pamięcią.

Mam problem z napadami agresji, kiedy coś mi się nie udaje. Krzyczę, przeklinam, a nawet rzucam przedmiotami. Dodatkowo mam także problemy z koncentracją, uciekam w myśli, nie mogę nawet obejrzeć filmu bez cofania, gdyż zamyślam się i nie wiem co się wydarzyło. Dodatkowo często gubię rzeczy, nie pam

W wieku 12 lat postawiono mi diagnozę, jednak chciałabym ją teraz zweryfikować. Do kogo się udać?

Witam, mam pytanie, otóż w wieku 12 lat zostało u mnie stwierdzone lekkie upośledzenie umysłowe, mam 15 lat, ale aktualnie myślę, że zostało po prostu źle to stwierdzone w mojej poradni - do kogo mam się z tym zgłosić, żeby ktoś to dobrze ocenił? Dziękuje

Różne reakcje na bodźce oraz brak możliwości skupienia uwagi.

Cześć! Od jakiegoś czasu zauważyłam, że mam duże problemy ze skupieniem uwagi na jednej czynności. Od zawsze miałam z tym lekkie problemy, ale odnoszę wrażenie, że ostatnio (kilka miesięcy) się to mocno nasiliło. Zanim wezmę się za to, co mam do zrobienia, pojawia się w mojej głowie 10 innych pytań

Kryzys od utraty znajomości. Mam morderline i jestem w spektrum autyzmu.

Potrzebuję pomocy, ja jestem już w bezradna. Jestem Amelia, mam 17 lat i cierpię na borderline i spektrum autyzmu. Ostatnio straciłam mojego bardzo ważnego przyjaciela, odszedł ode mnie, bo nie mógł znieść mojego "bordera" (mam na myśli szantaże, wahania nastroju, wręcz nieprzewidywalność). Ja nawet

14 lat- mam omamy wzrokowe i słuchowe, derealizację. Jestem przestraszona.

Obawiam sie o moje zdrowie, muszę dodać, że byłam na bilansie(mam 14lat) ogólnie mówiłam o jakiś dolegliwościach, zaraz powiem- dostałam skierowanie do neurologa i psychologa, jednak będę czekać jakoś pół roku, nie wiem czy dam rade. No to tak, od jakiś dwóch lat psychika mi siada, a jakoś rok temu

Borderline i spektrum autyzmu - już jestem wykończona rollercoasterem emocji i zachowań.

Mam 17 lat. Niedawno dostałam diagnozę spektrum autyzmu I nieprawidłowej osobowości chwiejnej emocjonalnie borderline. Ciągle borykam się z trudnościami na jakie niestety trafiam. Moje funkcjonowanie jest na tyle ciężkie, że muszę zażywać się lekami i ciągle zwiększać dawkę. Mam teraz taki epizod, ż

Co to jest pogranicze upośledzenia umysłowego?

Dzień dobry co to jest pogranicze upośledzenia umysłowego? Co upośledzenie czy jak?

Mój sposób przeżywania jest odmienny. Cierpię. Jestem pod opieką psychologiczną od dawna, ale nie widzę poprawy.

Dzień dobry, Nie wiem czy mam szansę na zmianę swojego życia. Zmagam się z brakiem zainteresowań, trudnością w odczuwaniu przyjemności. Problemy te towarzyszą mi odkąd miałam 14 lat. Jestem pod opieką psychiatrów i terapeutów od 16 roku życia. Mam poczucie, że poza wyzbyciem się lęku nic się nie zm

Czym jest pogranicze niepełnosprawności intelektualnej?

Czym jest pogranicze niepełnosprawności intelektualnej (upośledzenia umysłowego)?

Niepełnosprawność intelektualna- nie wiem jaką drogę po szkole wybrać.

Witam, mam pytanie, otóż za niedługo kończę 3-letnią szkołę zawodową, ale mam lekkie upośledzenie umysłowe i nie bardzo wiem, co dalej. Chciałbym się zapytać, co będzie lepsze -czy zakład pracy chronionej czy renta czy może normalna praca. Chciałbym, żeby wypowiedział się ktoś doświadczony.

Mam trudność z nawiązywaniem relacji, niepokoję się podczas rozmów, szczególnie w grupie.

Witam serdecznie, od bardzo długiego czasu (o ile nie od zawsze) zmagam się jakims dziwnym wycofaniem, nie potrafię nawet dobrze określić tego zjawiska. Nie potrafię nawiązywać relacji z ludźmi, jeśli już to są to zazwyczaj tematy związane z pracą, nie umiem mówić o swoich emocjach. Jestem jakby nie