Left ArrowWstecz

Mam ogromny problem z 4 letnia córka. Nie chce chodzić do przedszkola

Witam. Mam ogromny problem z 4 letnia córka. Nie chce chodzić do przedszkola codziennie rano wstajemy, ale nie chce sie ubrać wyjść z domu. Wpada w histerie krzyczy płacze bije mnie kopie. Mówi ze nie chce iść do przedszkola, bo brakuje jej tam mnie martwi się o mnie i boi się, że coś mi się stanie. Rozmawiamy tłumacze czytamy książki, ale mimo to codziennie rano są histerie i przez to nie możemy wyjść z domu. Córka jest bardzo otwartym dzieckiem, bardzo chętnie bawi się i zapoznaje z dziećmi mieszkającymi w okolicy. Pierwszego dnia w przedszkolu wystraszyła się chłopca, bo bardzo brzydko się zachowywał niszczył cała sale rozrzucał zabawki ogólnie wszystko niszczył. Ale później już sie uspokoił zreszta córka widziała to na własne oczy, bo była w przedszkolu kilka dni. Córka nie ma rodzeństwa, najwięcej czasu spędza ze mną, bo teraz nie pracuje. Musiałam zrezygnować z pracy, bo była kiedyś burza duży wiatr kilka zniszczeń koło domu i ogólnie u sąsiadów mieszkających koło Nas. Córka tak bardzo się bała, że nie mogłam rano wyjść do pracy, bo strasznie płakała błagała, żebym z nią została w domu. Wtedy pilnowała ja babcia i babcia sama stwierdziła, że nie jest w stanie się nią zajmować teraz, bo bardzo płacze za mną nie chce jeść i chce, żebym wróciła, więc zrezygnowałam tłumaczyłam na temat burzy i przeszło teraz córka już się nie boi burzy. Ale nie chce chodzić do przedszkola.
User Forum

Mama.przedszkole

3 miesiące temu
Anastazja Zawiślak

Anastazja Zawiślak

Dzień dobry, 

Córka może przeżywać silny lęk separacyjny, co jest dość powszechne w tym wieku, szczególnie gdy spędza dużo czasu z Panią. Strach przed rozłąką może być dodatkowo nasilony przez wcześniejsze doświadczenia, takie jak strach związany z burzą czy pierwsze dni w przedszkolu, które były dla dziewczynki trudne. 

Najważniejsze jest, aby dalej okazywać córce wsparcie i zrozumienie. Kontynuowanie rozmów i tłumaczenie jej, że jest bezpieczna, a Pani zawsze po nią wróci, jest bardzo pomocne. Dobrym pomysłem może być wprowadzenie małych rytuałów na pożegnanie, takich jak przytulenie czy ulubiona zabawka, którą może zabrać do przedszkola. Stały poranny rytuał może dać córce poczucie bezpieczeństwa. Można ustalić, że codziennie rano wykonujecie te same czynności w tej samej kolejności, np. śniadanie, ubranie się, przytulenie, a potem wyjście. Rutyna pomaga dziecku zrozumieć, czego się spodziewać. Adaptacja do przedszkola może trwać, często jest to kwestia kilku tygodniu, należy dać dziecku na to czas, jest to duża zmiana. Pożegnania warto ograniczyć do kilku minut. Długie rozstania mogą nasilać lęk. Można wymyślić specjalny rytuał pożegnania, jak np. "piątka", buziak lub specjalne hasło, które będzie tylko Waszym sposobem na pożegnanie. Proszę pozwolić córce wziąć do przedszkola ulubioną zabawkę, kocyk czy inny przedmiot, który przypomni jej o Pani i da poczucie bezpieczeństwa (warto o tym porozmawiać z wychowawcą/nauczycielem grupy przedszkolnej tak by był świadomy dlaczego i czemu to ma służyć, bo nie zawsze do przedszkola można przynosić własne zabawki). 

Dodatkowo może, nie pisałam o tym wcześniej ale jeśli to możliwe, proszę spróbować stopniowego przyzwyczajania córki do przedszkola. Może najpierw będzie spędzała tam krótsze godziny, stopniowo zwiększając czas. To pozwoli jej stopniowo oswoić się z rozłąką. Ważne aby być w tej kwestii słownym, czyli jeśli ustalamy z dzieckiem, że odbieramy je po obiedzie to tak zrobić, dlatego że dziecko pamięta i wtedy przeżywa dodatkowy stres. Najlepiej powtarzać dziecku "mama wróci/ mama przyjdzie po Ciebie". 

W domu warto porozmawiać z córką o tym, co jej się podoba w przedszkolu, np. które zabawy lubi, z kim chętnie się bawi. Można też wyjaśniać, że wszystkie dzieci przechodzą przez trudne momenty, ale to mija i robi się łatwiej. Czytajcie wspólnie książki, które poruszają temat przedszkola i rozłąki, np. „Kicia Kocia idzie do przedszkola” lub „Franklin idzie do szkoły”. Można też bawić się w „przedszkole” w domu, udając poranny rytuał, by córka mogła w zabawie oswoić się z tym procesem.

Warto porozmawiać również z nauczycielką w przedszkolu, o tym jak mogą pomóc jej w trudnych momentach. Może nauczycielka może przywitać córkę w sposób, który będzie dla niej komfortowy, np. przytulić czy zaangażować w ulubioną zabawę od razu po wejściu itp. 

Jeśli mimo wprowadzania tych działań trudności będą się utrzymywać, warto rozważyć konsultację z psychologiem dziecięcym, który pomoże znaleźć skuteczniejsze sposoby radzenia sobie z lękiem separacyjnym.

 

Życzę wszystkiego dobrego i trzymam kciuki!

Anastazja Zawiślak

3 miesiące temu
Małgorzata Korba-Sobczyk

Małgorzata Korba-Sobczyk

Witam serdecznie,

Rozumiem, że sytuacja, w której znalazła się Pani z córką, jest bardzo trudna i stresująca. Reakcje Pani córki są całkowicie zrozumiałe, zwłaszcza w kontekście jej młodego wieku i silnej więzi, jaka Was łączy.

Przyczyną takiego zachowania może być lęk separacyjny, złe doświadczenia oraz zmiany w życiu dziecka, nadmierna opieka  też niestety utrudnia córce nabywanie nowych umiejętności oraz pokazuje , że to Pani usunie te trudności z drogi. 

Porozmawiaj z córką o jej uczuciach. Pokaż, że rozumiesz jej lęk i że jest dla Ciebie ważna. Unikaj bagatelizowania jej emocji. Razem z córką pakujcie plecak, wybierajcie ubranie na następny dzień. To pozwoli dziecku poczuć się bardziej zaangażowanym. Mów o przedszkolu w pozytywny sposób. Opowiadaj o zabawach, nowych przyjaciołach.

 Porozmawiaj z nauczycielką o sytuacji córki. Zapytaj o możliwości indywidualnego podejścia i wsparcia. Jeśli problem będzie się utrzymywał, warto skonsultować się z psychologiem dziecięcym lub z psychologiem pracującym w przedszkolu. Specjalista pomoże zidentyfikować przyczyny lęku i zaproponuje odpowiednie strategie radzenia sobie z nim.

 Wprowadź wieczorne rytuały związane z przedszkolem, np. czytanie książki o przedszkolu, wspólne przymierzanie ubranek.  Pozwalaj córce zabrać do przedszkola ulubioną zabawkę.

 Bardzo ważna w tym wszystkim będzie jednak konsekwencja, codzienne odprowadzanie dziecka do przedszkola  może być trudne , jest ono ważne jednak dla budowania w dziecku poczucia bezpieczeństwa.  Pracując z dziećmi wiem, że zmiana nawyków wymaga czasu, więc nie poddawaj się. 

 

 

 Pozdrawiam

 Małgorzata Korba-Sobczyk

 

 

3 miesiące temu
Dominik Kupczyk

Dominik Kupczyk

Rozumiem, że sytuacja z Pani córką jest wyjątkowo trudna i wywołuje dużo stresu, szczególnie kiedy codziennie rano dochodzi do histerii, płaczu i lęków. To naturalne, że Pani córka martwi się o Panią, szczególnie po wcześniejszych doświadczeniach, takich jak burza czy trudne wydarzenia w przedszkolu. Jej reakcje mogą być związane z lękiem separacyjnym, który często pojawia się u dzieci w jej wieku, zwłaszcza gdy miały wcześniej trudne doświadczenia związane z rozstaniami.

To, że córka jest otwarta i chętnie bawi się z dziećmi w sąsiedztwie, pokazuje, że ma w sobie potencjał do budowania relacji z rówieśnikami. Jednak strach przed przedszkolem może wynikać z niepewności i obaw, które zrodziły się po pierwszych dniach, kiedy wystraszyła się zachowania innego dziecka. Tłumaczenie i czytanie książek to bardzo ważne kroki, które już Pani podejmuje, ale być może potrzeba więcej czasu i wsparcia, aby córka poczuła się bezpiecznie w nowym środowisku.

Warto rozważyć stopniowe wprowadzanie córki do przedszkola w bardziej łagodny sposób, na przykład poprzez krótsze pobyty na początku lub zapoznanie się z innymi dziećmi w przedszkolu w bardziej kontrolowanych warunkach. Często pomaga również nawiązanie bliskiej relacji z wychowawcą, co może dać córce poczucie bezpieczeństwa.

3 miesiące temu
Paulina Kunicka

Paulina Kunicka

Dzień dobry,

warto z pewnością nadal wprowadzać tłumaczenie oraz elementy bajkoterapii, tak jak Pani robi to do tej pory. Często pomocne jest omówienie planu poranka wieczorem poprzedniego dnia, żeby móc się rano odwoływać do wspólnych ustaleń - można przygotować ubranie na następny dzień, porozmawiać o tym, co rano będziemy robić, w jakiej kolejności, itp. Jest to z pewnością bardzo trudne doświadczenie i dla Pani i dla córki, jednak ważne jest, żeby też pożegnania nie były rozwlekane, tylko możliwie jak najkrótsze. 

 

Warto również udać się na konsultacje do psychologa gdzieś w swojej okolicy, bądź skorzystać z usługi online, gdyż podczas rozmowy specjalista będzie mógł o więcej rzeczy dopytać (np. jak wygląda dzień córki w przedszkolu, jak ją Pani zostawi, czy długo się uspokaja, co jej pomaga, itd.), a wtedy również dokładniej udzielić porady. 

 

Proces adaptacji czasami trwa kilka miesięcy i trzeba uzbroić się w cierpliwość.

 

Pozdrawiam serdecznie,

Paulina Kunicka

3 miesiące temu
Justyna Żuk

Justyna Żuk

Dzień dobry,

To bardzo ważne, że szuka Pani wsparcia w tej sytuacji. Z opisu wynika, że jest to trudny czas zarówno dla córki, jak i dla Pani. 

Wspomina Pani o sytuacjach, w których dziecko jest przestraszone i nie chce dopuścić do rozłąki z Panią. Przyczyn takich reakcji może być wiele i warto się temu przyjrzeć. Warto w tym celu skorzystać ze wsparcia specjalisty (np. psychologa, pedagoga). Może Pani wspólnie z nim przyjrzeć się sytuacji i poszukać rozwiązań. Istotne może być tutaj opowiedzenie o sytuacji rodzinnej, czy wydarzeniach z ostatniego czasu. 

Opisuje Pani sposoby na zmniejszenie lęku, które w pewnym stopniu pomogły, np. rozmowy i czytanie książek. Czy próbowała Pani porozmawiać z córką o tym, co byłoby dla niej pomocne w pójściu do przedszkola?  Może warto byłoby ułożyć z dzieckiem plan "idealnego" wyjścia do przedszkola? Może są rzeczy/czynności, które byłyby dla dziecka w tej sytuacji wspierające? Czasami dzieci same podpowiadają nam rozwiązania. 


Życzę dużo siły i pozdrawiam,
Justyna Żuk

 

3 miesiące temu
Anna Ulatowska

Anna Ulatowska

Dzień dobry.

Ta sytuacja musi być dla pani jak i pani córki bardzo trudna i stresująca. Wydaje się iż pani córka przezywa lęk separacyjny, który może pojawiać się u dzieci w wieku przedszkolnym. Wydaje się to powiązane z sytuacjami stresowymi jakich doświadczyła córka - sytuacja z burzą, którą pani opisuje oraz z chłopcem w przedszkolu, który wszystko niszczył. Są to sytuacje, które mogły wywołać u dziewczynki silny stres i w chwili obecnej objawem jest występowanie lęku z powodu braku poczucia bezpieczeństwa. Zachęcałabym Panią do kontaktu z psychologiem dziecięcym aby dobrać odpowiednie techniki i strategie pomocne w rozwiązaniu trudności jaką panie przechodzą. 

Przeżywane emocje przez pani córkę są dla niej realnością i należałoby zapoznać się z całą etiologią opisywanej trudności, aby pani córka dostała pełne wsparcie dostosowane do poziomu zaawansowania trudności. 

Pozdrawiam

Anna Ulatowska

3 miesiące temu
Katarzyna Kania-Bzdyl

Katarzyna Kania-Bzdyl

Dzień dobry,

Opisana przez Panią sytuacja może być przedmiotem lęku separacyjnego.

Sugeruję, aby stopniowo oswajać córkę z przedszkolem, czyli zwiększyć godziny pozostawiania swojej pociechy w przedszkolu. Jeśli dziecko rozpoczęło swoją przygodę z placówką teraz we wrześniu to jest to za krótki okres czasu, aby stwierdzić, czy córka zaadaptowała się w tym miejscu, ponieważ takie zaklimatyzowanie się trwa do kilku miesięcy, co oznacza, że dziecko będzie mieć lepsze i gorsze momenty. W takich przypadkach rodzice muszą wykazać się stanowczością i konsekwencją tj. Wasze rozstanie w szatni musi być krótkie bez względu na to, czy córka płacze, czy nie. 

Natomiast jeśli uważa Pani, że na ten rok szkolny dziecko może pozostać jeszcze w domu to proszę tak zrobić.

pozdrawiam,

Katarzyna Kania-Bzdyl

3 miesiące temu

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Dobierz psychologaArrowRight

Zobacz podobne

Jak radzić sobie z manipulacjami męża w trakcie rozstania? Zaburza on poczucie bezpieczeństwa u dzieci

Mąż nie godzi się na rozstanie. Postanowiłam rozstać się z mężem. Nie układało nam się od dawna. 

Nasze 8-letnie małżeństwo trwało w dużej mierze w milczeniu. Nie było między nami komunikacji. Rzadko ze sobą szczerze rozmawialiśmy. Pojawił się u mnie ktoś, kto wyznał mi miłość. Mąż ws

Czy dzwonienie do dziecka podczas pobytu u ojca wpływa na jego tęsknotę za matką?

Witam. Od jakiegoś czasu słyszę opinie od rodziców, szczególnie matek, że nie dzwonią do swoich pociech w momencie przebywania ich u swoich ojców, bo to wywołuje tęsknotę. 

Jak jest naprawdę ? 

Dzięki za odp 

Pozdrawiam

Jak pomóc 15-latkowi z przygnębieniem i stresem spowodowanym presją rówieśników i oczekiwaniami

Mam pewien problem z moim synem, który ma 15 lat. 

Widzę, że często jest przygnębiony i zestresowany. 

Kiedy z nim rozmawiam, wychodzi na to, że czuje się pod dużą presją ze strony rówieśników i boi się, że nie spełni oczekiwań innych. Z jednej strony chce być akceptowany

Jak wspierać bliską osobę z zaburzeniami psychotycznymi?

Wiecie co, zauważyłam, jak wielką rolę odgrywa rodzina i bliscy w leczeniu zaburzeń psychotycznych. Moja siostra właśnie dostała taką diagnozę i jako rodzina staramy się ją wspierać najlepiej, jak potrafimy. Rozumiem, że nie chodzi tylko o fizyczną obecność, ale o zrozumienie jej potrzeb i trudno

Jak rozpoznać narcystyczną osobowość vs unikający styl więzi - różnice i podobieństwa

Dzień dobry. 

Jak rozpoznać czy ktoś ma narcystyczną osobowość, czy może jest to ktoś o unikającym stylu więzi? 

Jakie są znaczące różnice i podobieństwa między unikającym stylem więzi a osobowością narcystyczną? 

Pozdrawiam

Jak radzić sobie z atakami paniki?

Byłam ostatnio w takiej sytuacji, że niespodziewanie dostałam ataku paniki, i to w naprawdę nieoczekiwanym momencie. 

Było to w sklepie, stojąc przy półce, nagle poczułam przerażający lęk, serce zaczęło łomotać, a ręce mi zadrżały. 

Miałam wrażenie, że wszystko wokół jest

Pomoc mamie nadużywającej alkoholu - co zrobić?

Witam. Moja mama nadużywa alkoholu. Najgorzej jest m.in w różne święta, czy jak jest na zwolnieniu lekarskim. 

Gdy jest pijana, to kłóci się z tatą i głównie śpi, przez co nie dotrzymuje słowa. Co robić?

Rodzina nie akceptuje moich wizyt u psychologa - co zrobić?

Mam problem. 

Umówiłam się do psychologa, bo już nie radzę sobie z sobą. Rodzina nie akceptuje psychologów dla osób dorosłych. 

Rodzina - to mąż, moja mama i tata, z którymi mieszkamy. Uważają, że powinnam sama radzić sobie z problemami, w końcu jestem dorosła i znaleźć po

Jak radzić sobie z nasilonym lękiem społecznym po pandemii?

W ostatnim czasie doszłam do wniosku, że pandemia mocno zwiększyła mój lęk społeczny. Każde wyjście z domu, nawet do sklepu, albo na spacer, stresuje mnie niesamowicie. 

Czasem myślę o najgorszym scenariuszu, jakbym przy każdym kontakcie z inną osobą spodziewała się katastrofy. <

Jak radzić sobie z borderline: strategie na impulsywność i ekstremalne emocje

Od dłuższego czasu mierzę się z codziennymi wyzwaniami, które przez moje borderline osobowościowe stają się naprawdę skomplikowane. Czuję się jak na emocjonalnej huśtawce – od euforii po totalną rozpacz w kilka sekund. 

Każda rozmowa potrafi być jak chodzenie po polu minowym, a moje r

Jak radzić sobie z lękiem i kryzysem wieku średniego?

Często łapię się na tym, że moje życie nie rozwija się tak, jak sobie kiedyś wyobrażałam. Coraz częściej myślę o tym, co do tej pory osiągnęłam i czy to wystarcza, wydaje mi się, że nie. 

Te myśli mnie przytłaczają. Zaczęłam unikać sytuacji, które kiedyś były dla mnie zwyczajne, bo bo

Jak wspierać dziecko z lękami?

Mamy problem, z którym widzę, że boryka się mój syn.

Chyba coraz bardziej unika sytuacji, które kiedyś go nie stresowały. Każde wyjście do szkoły czy spotkanie z rówieśnikami to dla niego spory spadek nastroju i nie do końca wiem, co mogę zrobić, żeby go wesprzeć. 

Próbuję być

Jak radzić sobie z nienawiścią do ojca po traumatycznym dzieciństwie?

Hej, mój ojciec bił mamę cały życie, rozwiodła się z nim. 

Ojciec ma nową rodzinę i staram się go odwiedzać, lecz za każdym razem jak go widzę, czuje wstręt i nienawiść.

Ojciec chciał się pozbyć młodszej siostry z domu w wieku 12 lat, a teraz jak jest dorosła i wyszła za bogate

Dziecko 2,5 roku budzi się z krzykiem i płaczem w nocy - lęki nocne czy problemy emocjonalne?

Moje dziecko (2,5 lat) od dwóch miesięcy budzi się 2-3 razy w nocy (od zawsze idzie spać około 19-19,30, budzi o 21,24,2 lub 5) z niekontrolowanym płaczem, krzykiem i histerią nie do opanowania. Nie daje się uspokoić, mimo że próbujemy razem z mężem na różne sposoby, a w trakcie tych epizodów dzi

Jak pomóc mamie w żałobie po stracie babci i dziadka? Problemy z alkoholem i konflikty z tatą

Mama nie radzi sobie z żałobą - rok temu zmarła babcia, 8 miesięcy po niej odszedł dziadek. Gdy mama płacze, to potem kłóci się z tatą i pije, nic do niej nie dociera. 

Co robić?

Obawy przed rozmową z psychologiem o problemach z ojczymem i narkotykami

Dzień dobry, 

od jakiego czasu chciałam zacząć chodzić do psychologa, ponieważ problemy w rodzinie mnie przytłaczają, ale mam obawy. Mam 17 lat, mój ojczym ma problemy z narkotykami, ale normalnie pracuje, nie wykazuje żadnej agresji itd. 

Zdarzają się jednak sytuacje, w k

Czy dobrym pomysłem jest uczęszczać na dwie terapie jednocześnie? NFZ i prywatnie

Dzień dobry,

Mam zaburzenie lękowe, chodzę od 1,5 roku na psychoterapię Gestalt. Jest to pełnopłatna terapia. 

Dodatkowo od kilku miesięcy stosuje farmakoterapię. 

Moje zaburzenie jest bardzo silne i połączone z objawami somatycznymi. Zauważyłem, że terapia raz w ty

Problemy małżeńskie po narodzinach dziecka: alkohol, kłótnie i brak wsparcia

Dzień dobry, 

jestem po ślubie 2 lata, mamy 8-miesięczne dziecko i odkąd się pojawiło, nie potrafimy się dogadać. Znamy się z mężem 9 lat, mieszkaliśmy razem 3 lata. Od poniedziałku do piątku było super, a na weekend wracaliśmy do domów rodzinnych i pojawiały się problemy. W rodzinie

Jak pogodzić się z nową rzeczywistością po rozwodzie rodziców i odzyskać relację z mamą?

Mam 23 lata i od zawsze miałam super kontakt z moją mamą, ale od czasu rozwodu rodziców w tym roku wszystko się zmieniło. 

Był to trudny rok dla mnie pod wieloma względami - studia, rozwód rodziców, a do tego wszystkiego przeprowadzka do nowego mieszkania, mój ślub i moja mała siostra

Jak zaakceptować rozwód rodziców i święta z nowym partnerem mamy?

Jestem dorosła, a moi rodzice rozwiedli się 3 miesiące temu.

Czy to normalne, że nie jestem w stanie pogodzić się z tym i zaakceptować, że mama zmusza mnie do spędzania świąt z nowym partnerem, którego ja nawet nie poznałam?

Jak pokonać lęk przed rozpoczęciem terapii lekami na OCD?

Dzień dobry, 

co zrobić przy ogromnym lęku przed braniem leków? 

Lekarz psychiatra wypisał mi leki przeciw OCD i lękowi towarzyszącemu temu stanowi (sertralina, a dokładniej Asentra), ale ja bardzo boję się je wziąć, a niestety muszę zacząć od jutra. Nie wyjaśnił mi nawet

Brak chęci posiadania dzieci i wpływ doświadczeń z dzieciństwa na decyzje życiowe

Mam wstydliwy problem. 

Nigdy nie chciałam mieć dzieci, nie żałuję i nie chcę. 

Jako nastolatka myślałam schematem, że będę mieć, bo każda to przechodzi itd. Nigdy nikt mnie nie kochał i myślałam, że może kochający mąż rozwiąże problem. 

Miałam przez jakiś czas

Problemy z relacjami rodzinnymi, zdrowiem dziecka i wpływem toksycznego środowiska na zdrowie
Witam. Moje pytanie, w zasadzie problem jest dość złożony, ale postaram się w skrócie określić problem. Mam problem w relacjach z matka i siostrą. Od zawsze ona była stawiana na piedestale, ja zawsze czolam się mniej ważna. Radziłam sobie i żyłam w świadomości trudno jest jak jest. Akceptowałam i zn
Jak sobie radzić z trudnymi relacjami podczas Wigilii
Dzień dobry, zastanawiam się, co zrobić, gdy jestem zmuszona do spędzania Wigilii z osobą, której nie lubię, która mnie negatywnie ocenia, zadaje mi pytania, które mnie bolą. Mówiłam rodzicom, że nie chcę widzieć tej osoby, a rodzina mi powiedziała, że trzeba ją przyjąć, bo jest wigilia
Dlaczego moja matka zawsze staje po stronie innych i wykazuje dziwne zachowania?

Nie rozumiem zachowania mojej matki. 

Zawsze jak był jakiś spór z ludźmi- matka po paru minutach staje po stronie przeciwnej. Wynajduje argumenty przeciwko nam - dzieciom, mężowi itd. Przyznaje rację, chociaż i ją obrażano. 

O co w tym chodzi??? 

Ma 60 lat, ale

Jak pomóc mamie ze schizofrenią, gdy odmawia leczenia?

Mama choruje na schizofrenie... 

Kilkakrotnie hospitalizowana w szpitalu psychiatrycznym. 

Mama nie chce się leczyć, uważa, że jest zdrowa. 

Do tej pory mieszkała z tatą i on się nią zajmował. Niestety tata zmarł, a mama została sama w domu. Mama nie chce dać s

Jak podnieść samoocenę po traumie z dzieciństwa związanej z gnębieniem?
Jak poradzić sobie z myślami, że nie można podnieść swojej samooceny (która jest na poziomie dna i 3 metrów mułu), skoro w dzieciństwie było się gnębionym?
Czy farmakoterapia może wyleczyć psychosomatykę przy zaburzeniach lękowych i depersonalizacji?

Dzień dobry, czy psychosomatykę przy zaburzeniach lękowych i zespole depersonalizacji-derealizacji (przewlekłe uczucie gorączki, biegunka, wymioty, duszności, bóle mięśni, bóle gardła i ogólnie chroniczne zmęczenie) można wyleczyć całkowicie farmakoterapią? 
Są na to jakieś dowody, potw

TW. Jak rozmawiać z mamą o samookaleczaniu w obliczu jej problemów zdrowotnych?

TW. Samookaleczanie

Mam duży problem. 

Miałam pogadać z moją mamą o samookaleczaniu wczoraj i przy tym miała pomoc mi siostra. Niestety jak wróciłam ze szkoły mama dostała wyniki badań, które nie wyszły najlepiej, bo ma podejrzenie szpiczaka.

Nie wiem teraz, czy rzeczywi

Przyjaciółka woli spotykać się z kimś innym - a ja nie radzę sobie z zazdrością. Jak sobie pomóc?

Witam,

Ilekroć widzę swoją przyjaciółkę, że znowu gdzieś wyszła, ze swoją najlepszą przyjaciółką to się denerwuję, wręcz gotuje się we mnie. Nie radzę sobie z zazdrością.

Przyjaciółka jako wymówki używa mojej choroby (jestem chora na padaczkę od 12 lat), w tej kwestii nie mogę liczy

Jak radzić sobie ze stresem i lękiem przed rozmowami z innymi ludźmi?

Dzień dobry,

jak radzić sobie ze stresem i lękiem przed kontaktem z ludźmi? Jestem osobą zamkniętą w sobie i nie potrafię swobodnie rozmawiać z ludźmi. Bardzo się stresuje, gdy mam z kimś porozmawiać paraliżuje mnie lęk. Często jest tak, że mam taką blokadę, że nie wiem co powiedzieć. Czuj

Jak radzić sobie z presją i blokadą słowną podczas prezentacji u pani dziekan?

Dzień dobry, na zajęciach z jednego przedmiotu u pani dziekan, czuję presję, że muszę jej przedstawić swoją pracę i wszystko co mam. Wtedy czuję blokadę słowną, zaczynam milczeć i czuję pracę swojego serca. 

Jak sobie z tym poradzić?

Podobną sytuację miałam w trzecim semestrze

Jak poradzić sobie z lękiem przed wyjściami męża i dbać o relację?

Witam, 

mój problem od zawsze i źródło wiecznych sprzeczek z mężem. Pochodzę z rodziny, gdzie ojciec nie miał kolegów, nie wychodził na przysłowiowe piwo. Mama też nie, nie pracowała. 

Wyszłam za mąż ponad 10 lat temu. Mąż domator. 

Czasami były jakieś wyjścia

Problemy z agresją, lękami i derealizacją u 16-latki: Jak sobie pomóc?

(bardzo przepraszam, że tak się rozpisałam. Może nie będzie chciało się komuś tego czytać, ale potrzebuję pomocy ) 

Witam,

mam za 3 miesiące 17 lat i mam problemy z agresją, jakieś działania impulsywne, pustkę derealizacja itp i straszne lęki. Chciałabym napisać o tych lękach,

Jak radzić sobie z zaburzeniami lękowymi i stresem w szkole? Problemy z terapią i wsparciem nauczycieli

Dzień dobry, 

zwracam się w sumie z paroma drobnymi problemami. 

Od ponad roku próbuje leczyć zaburzenia lękowe i jakoś to idzie. Niestety, ale chodzę jeszcze do szkoły, w której jestem przez to oceniana przez nauczycieli przez ich wizję na temat tego wszystkiego. Przez os

Dlaczego czuję lęk?
Dlaczego mam lęki?
Jak pomóc dziecku nauczyć się delikatnego okazywania sympatii innym dzieciom?

Szanowni Państwo, mój synek (23 miesiące) zaczął bardzo chętnie przytulać się do innych dzieci. Zdarza się, że robi to zbyt mocno i nachalnie, nie zwracając uwagi na reakcję innych dzieci. 
Co najlepiej zrobić w takiej sytuacji? 
Żeby zachować strefę komfortu innych dzieci, al

TW. Jak porozmawiać z rodzicami o samookaleczaniu?

TW samookaleczanie.

Nie wiem, jak mam porozmawiać z moimi rodzicami o tym, że się tnę.

Robię to od 2 lat, zaczęłam robić to z ciekawości i zakończyło się na tym, że gdy jestem czymś bardzo przytłoczona, zaczynam to robić. Nie robię tego jakoś często, ale teraz zdarza się to częściej

Lęk, impulsywność i agresja – jak rozpoznać przyczynę?

Witam,

chcę wiedzieć, co mówią te objawy czy to jakieś zaburzenie? Borderline? Depresja? 

Nie, że chcę diagnozy, po prostu z ciekawości chcę opinii doświadczonych psychologów itp. 

Jak z państwa strony to wygląda? 

Objawy z tekstu: 

1. Psychi

Jak radzić sobie z nadmiernymi myślami i lękiem w związku?

Witam, 

od jakiegoś czasu zmagam się z bardzo intensywnymi, nadmiernymi myślami dotyczącymi mnie, moich uczuć, mojej partnerki oraz moich uczuć w relacji.

Potrafię przez 2 dni zastanawiać się nad swoimi uczuciami i już sobie wkręcić, że się wypalają, a nagle o poranku dnia trze

Nagły lęk i drżenie ciała przed snem - możliwe ataki paniki, jak sobie radzić do wizyty u psychiatry?

Od ok. 3 miesięcy zmagam się z takim problemem. 

Gdy położę się spać po ok. 2-3 minutach nagle zaczynam odczuwać taki silny lęk, zaczyna drżeć moim ciałem, serce szybko bije, czuje niepokój. Czuję jakbym była w innym świecie, nie wiem co się ze mną dzieje. Czy to mogą być ataki paniki

Jak radzić sobie z zazdrością o przyjaciółkę?

Dzień dobry,

nie radzę sobie z zazdrością o przyjaciółkę. 

Ilekroć widzę, że była gdzieś ze swoją najlepszą przyjaciółką to się wściekam. Jak jej ostatnio mówiłam, że mnie olewa, to ona używa mojej choroby (choruję na padaczkę), jako wymówki, przez co zazdrość tylko się u mnie

TW. Jak radzić sobie z poczuciem pustki, agresją i lękiem przed odrzuceniem?

Mam 16 lat i odczuwam głębokie uczucie pustki oraz dezorientacji, które towarzyszy mi na co dzień. Często czuję się zagubiona, nie wiedząc, gdzie się znajduję ani kim naprawdę jestem, co wprowadza mnie w stan frustracji i zniechęcenia. Zmagam się z problemami z agresją, które przejawiają się w sk

Jak radzić sobie z nasileniem derealizacji i depersonalizacji w stresującym okresie?
Dzień dobry, postaram się szybko opisać swój problem. Od dłuższego czasu leczę OCD, któremu towarzyszy derealizacja i depersonalizacja. Pierwsze zaburzenie już jest na akceptowalnym przeze mnie poziomie, męczą mnie wprawdzie natrętne myśli, lecz nie wywołują one jak dawniej lęku. Samo odrealnienie t
Córka i diagnoza ADHD.

Moja córka, 13 lat, dostała diagnozę ADHD, a ja jestem w szoku. Zawsze się dobrze uczy, potrafi się zająć czym tam chce (np. polubiła dzierganie włóczką), nie widziałam, żeby była nadpobudliwa. Skierował nas do poradni psycholog szkolny. Niby omówiono ze mną diagnozę, ale w zasadzie to i tak nie

Problemy emocjonalne i agresja u 16-latki - czy to może być borderline?
witam. Mam 16 lat i mam problemy które ostatnio za bardzo utrudniają mi życie. Mam ciągłe uczucie pustki, nie wiem czy to co jest wokół mnie w ogóle jest realne, często nie wiem jak znalazłam się w danym miejscu. Odczuwam to tak jakbym wiedziała w środku mniej więcej co się dzieje, gdzie jestem, kim
Lekarz psychiatra po 10 minutach wydał synowi diagnozę. Czy mam podawać leki?

Dzień dobry. Synek ma 9 lat . Zdiagnozowano u niego zespół Aspergera oraz adhd. Byliśmy na pierwszej wizycie u psychiatry. Lekarz już po 10 minutach wizyty i obserwacji dziecka stwierdził, że dziecko ma właśnie zespół Aspergera oraz adhd. Przepisał lek medikinet cr10 . Narazie mamy podawać jedną

Mam 17 lat, a mama z bratem uzależnieni od alkoholu będą sądzeni. Co ja mam począć?

Jak mam poradzić sobie z alkoholizmem w rodzinie?

Moja mama i brat są uzależnieni, ostatnio zostali aresztowani i będą sądzeni za kilka paragrafów, grozi im do 8 lat więzienia, są oskarżeni o napaść na funkcjonariusza publicznego, oszustwo, pobicie i znęcanie się psychiczne i fizyczne.

10-letni syn unika szkoły, boli go brzuch. Pogorszyły się oceny, wycofał się. Co robić?

Cześć, jestem tatą 10-letniego Jasia i naprawdę nie wiem już, co robić. Ostatnio Jaś zaczął unikać szkoły, każdego ranka płacze, boli go brzuch, a czasem mówi, że po prostu nie da rady... Nauczycielka też mówi, że jest wycofany i przestał się uczyć, chociaż kiedyś miałem same dobre oceny. To już

13-letnia córka mówi, że nikt jej nie lubi. Już w przedszkolu miała złe doświadczenia.

Dzień dobry, pytanie dotyczy mojej 13-letniej córki. 

Jest osobą bardzo wrażliwą, nieśmiałą i skrytą. Ma problem z nawiązywaniem nowych znajomosci, tylko jedną kokeżankę. Często powtarza, że nikt jej nie lubi i że jest dziwna. 

Od kilku lat przewija się też temat jej przed

Syn nie chce mi się przyznać, że jest gnębiony.

Pewna matka z klasy mojego synka zadzwoniła do mnie, że mój syn jest gnębiony od pewnego czasu. Syn nic mi w domu takiego nie opowiada. Co w związku z tym mam zrobić? Syn nie chce się otworzyć, na pytanie czy chce zmienić szkołę odpowiada, że nie. Co mam robić?

5-letnia córka nie chce chodzić do przedszkola. Ze stresu boli ją brzuch.

Witam, mam problem z 5-letnią córką. Od października nie chce chodzić do przedszkola. Codziennie płacze i powtarza, że nie pójdzie. Przez dwa lata chodziła, choć nie można powiedzieć, że chętnie. Większość dzieci zna od 2 lat. Teraz połączona jest z zerówką i zaczęło się pisanie literek i rozwiąz

Czy powinnam oddać dziecku smoczek?
Pytanie które nurtuje mnie może być banalne, głupie, ale po nacisku żłobka na mnie i na córkę decyduje się zapytać. Moja córeczka ma 2 latka i 4 miesiące. Jest dziewczynką już od pieluchowaną, kolejny etap od smoczkowanie zaczęłyśmy 2,5 tygodnia temu. W domu jest super córka sama zasypia na noc bez