Left ArrowWstecz

Mam ogromny problem z 4 letnia córka. Nie chce chodzić do przedszkola

Witam. Mam ogromny problem z 4 letnia córka. Nie chce chodzić do przedszkola codziennie rano wstajemy, ale nie chce sie ubrać wyjść z domu. Wpada w histerie krzyczy płacze bije mnie kopie. Mówi ze nie chce iść do przedszkola, bo brakuje jej tam mnie martwi się o mnie i boi się, że coś mi się stanie. Rozmawiamy tłumacze czytamy książki, ale mimo to codziennie rano są histerie i przez to nie możemy wyjść z domu. Córka jest bardzo otwartym dzieckiem, bardzo chętnie bawi się i zapoznaje z dziećmi mieszkającymi w okolicy. Pierwszego dnia w przedszkolu wystraszyła się chłopca, bo bardzo brzydko się zachowywał niszczył cała sale rozrzucał zabawki ogólnie wszystko niszczył. Ale później już sie uspokoił zreszta córka widziała to na własne oczy, bo była w przedszkolu kilka dni. Córka nie ma rodzeństwa, najwięcej czasu spędza ze mną, bo teraz nie pracuje. Musiałam zrezygnować z pracy, bo była kiedyś burza duży wiatr kilka zniszczeń koło domu i ogólnie u sąsiadów mieszkających koło Nas. Córka tak bardzo się bała, że nie mogłam rano wyjść do pracy, bo strasznie płakała błagała, żebym z nią została w domu. Wtedy pilnowała ja babcia i babcia sama stwierdziła, że nie jest w stanie się nią zajmować teraz, bo bardzo płacze za mną nie chce jeść i chce, żebym wróciła, więc zrezygnowałam tłumaczyłam na temat burzy i przeszło teraz córka już się nie boi burzy. Ale nie chce chodzić do przedszkola.
User Forum

Mama.przedszkole

2 miesiące temu
Anastazja Zawiślak

Anastazja Zawiślak

Dzień dobry, 

Córka może przeżywać silny lęk separacyjny, co jest dość powszechne w tym wieku, szczególnie gdy spędza dużo czasu z Panią. Strach przed rozłąką może być dodatkowo nasilony przez wcześniejsze doświadczenia, takie jak strach związany z burzą czy pierwsze dni w przedszkolu, które były dla dziewczynki trudne. 

Najważniejsze jest, aby dalej okazywać córce wsparcie i zrozumienie. Kontynuowanie rozmów i tłumaczenie jej, że jest bezpieczna, a Pani zawsze po nią wróci, jest bardzo pomocne. Dobrym pomysłem może być wprowadzenie małych rytuałów na pożegnanie, takich jak przytulenie czy ulubiona zabawka, którą może zabrać do przedszkola. Stały poranny rytuał może dać córce poczucie bezpieczeństwa. Można ustalić, że codziennie rano wykonujecie te same czynności w tej samej kolejności, np. śniadanie, ubranie się, przytulenie, a potem wyjście. Rutyna pomaga dziecku zrozumieć, czego się spodziewać. Adaptacja do przedszkola może trwać, często jest to kwestia kilku tygodniu, należy dać dziecku na to czas, jest to duża zmiana. Pożegnania warto ograniczyć do kilku minut. Długie rozstania mogą nasilać lęk. Można wymyślić specjalny rytuał pożegnania, jak np. "piątka", buziak lub specjalne hasło, które będzie tylko Waszym sposobem na pożegnanie. Proszę pozwolić córce wziąć do przedszkola ulubioną zabawkę, kocyk czy inny przedmiot, który przypomni jej o Pani i da poczucie bezpieczeństwa (warto o tym porozmawiać z wychowawcą/nauczycielem grupy przedszkolnej tak by był świadomy dlaczego i czemu to ma służyć, bo nie zawsze do przedszkola można przynosić własne zabawki). 

Dodatkowo może, nie pisałam o tym wcześniej ale jeśli to możliwe, proszę spróbować stopniowego przyzwyczajania córki do przedszkola. Może najpierw będzie spędzała tam krótsze godziny, stopniowo zwiększając czas. To pozwoli jej stopniowo oswoić się z rozłąką. Ważne aby być w tej kwestii słownym, czyli jeśli ustalamy z dzieckiem, że odbieramy je po obiedzie to tak zrobić, dlatego że dziecko pamięta i wtedy przeżywa dodatkowy stres. Najlepiej powtarzać dziecku "mama wróci/ mama przyjdzie po Ciebie". 

W domu warto porozmawiać z córką o tym, co jej się podoba w przedszkolu, np. które zabawy lubi, z kim chętnie się bawi. Można też wyjaśniać, że wszystkie dzieci przechodzą przez trudne momenty, ale to mija i robi się łatwiej. Czytajcie wspólnie książki, które poruszają temat przedszkola i rozłąki, np. „Kicia Kocia idzie do przedszkola” lub „Franklin idzie do szkoły”. Można też bawić się w „przedszkole” w domu, udając poranny rytuał, by córka mogła w zabawie oswoić się z tym procesem.

Warto porozmawiać również z nauczycielką w przedszkolu, o tym jak mogą pomóc jej w trudnych momentach. Może nauczycielka może przywitać córkę w sposób, który będzie dla niej komfortowy, np. przytulić czy zaangażować w ulubioną zabawę od razu po wejściu itp. 

Jeśli mimo wprowadzania tych działań trudności będą się utrzymywać, warto rozważyć konsultację z psychologiem dziecięcym, który pomoże znaleźć skuteczniejsze sposoby radzenia sobie z lękiem separacyjnym.

 

Życzę wszystkiego dobrego i trzymam kciuki!

Anastazja Zawiślak

2 miesiące temu
Małgorzata Korba-Sobczyk

Małgorzata Korba-Sobczyk

Witam serdecznie,

Rozumiem, że sytuacja, w której znalazła się Pani z córką, jest bardzo trudna i stresująca. Reakcje Pani córki są całkowicie zrozumiałe, zwłaszcza w kontekście jej młodego wieku i silnej więzi, jaka Was łączy.

Przyczyną takiego zachowania może być lęk separacyjny, złe doświadczenia oraz zmiany w życiu dziecka, nadmierna opieka  też niestety utrudnia córce nabywanie nowych umiejętności oraz pokazuje , że to Pani usunie te trudności z drogi. 

Porozmawiaj z córką o jej uczuciach. Pokaż, że rozumiesz jej lęk i że jest dla Ciebie ważna. Unikaj bagatelizowania jej emocji. Razem z córką pakujcie plecak, wybierajcie ubranie na następny dzień. To pozwoli dziecku poczuć się bardziej zaangażowanym. Mów o przedszkolu w pozytywny sposób. Opowiadaj o zabawach, nowych przyjaciołach.

 Porozmawiaj z nauczycielką o sytuacji córki. Zapytaj o możliwości indywidualnego podejścia i wsparcia. Jeśli problem będzie się utrzymywał, warto skonsultować się z psychologiem dziecięcym lub z psychologiem pracującym w przedszkolu. Specjalista pomoże zidentyfikować przyczyny lęku i zaproponuje odpowiednie strategie radzenia sobie z nim.

 Wprowadź wieczorne rytuały związane z przedszkolem, np. czytanie książki o przedszkolu, wspólne przymierzanie ubranek.  Pozwalaj córce zabrać do przedszkola ulubioną zabawkę.

 Bardzo ważna w tym wszystkim będzie jednak konsekwencja, codzienne odprowadzanie dziecka do przedszkola  może być trudne , jest ono ważne jednak dla budowania w dziecku poczucia bezpieczeństwa.  Pracując z dziećmi wiem, że zmiana nawyków wymaga czasu, więc nie poddawaj się. 

 

 

 Pozdrawiam

 Małgorzata Korba-Sobczyk

 

 

2 miesiące temu
Dominik Kupczyk

Dominik Kupczyk

Rozumiem, że sytuacja z Pani córką jest wyjątkowo trudna i wywołuje dużo stresu, szczególnie kiedy codziennie rano dochodzi do histerii, płaczu i lęków. To naturalne, że Pani córka martwi się o Panią, szczególnie po wcześniejszych doświadczeniach, takich jak burza czy trudne wydarzenia w przedszkolu. Jej reakcje mogą być związane z lękiem separacyjnym, który często pojawia się u dzieci w jej wieku, zwłaszcza gdy miały wcześniej trudne doświadczenia związane z rozstaniami.

To, że córka jest otwarta i chętnie bawi się z dziećmi w sąsiedztwie, pokazuje, że ma w sobie potencjał do budowania relacji z rówieśnikami. Jednak strach przed przedszkolem może wynikać z niepewności i obaw, które zrodziły się po pierwszych dniach, kiedy wystraszyła się zachowania innego dziecka. Tłumaczenie i czytanie książek to bardzo ważne kroki, które już Pani podejmuje, ale być może potrzeba więcej czasu i wsparcia, aby córka poczuła się bezpiecznie w nowym środowisku.

Warto rozważyć stopniowe wprowadzanie córki do przedszkola w bardziej łagodny sposób, na przykład poprzez krótsze pobyty na początku lub zapoznanie się z innymi dziećmi w przedszkolu w bardziej kontrolowanych warunkach. Często pomaga również nawiązanie bliskiej relacji z wychowawcą, co może dać córce poczucie bezpieczeństwa.

2 miesiące temu
Paulina Kunicka

Paulina Kunicka

Dzień dobry,

warto z pewnością nadal wprowadzać tłumaczenie oraz elementy bajkoterapii, tak jak Pani robi to do tej pory. Często pomocne jest omówienie planu poranka wieczorem poprzedniego dnia, żeby móc się rano odwoływać do wspólnych ustaleń - można przygotować ubranie na następny dzień, porozmawiać o tym, co rano będziemy robić, w jakiej kolejności, itp. Jest to z pewnością bardzo trudne doświadczenie i dla Pani i dla córki, jednak ważne jest, żeby też pożegnania nie były rozwlekane, tylko możliwie jak najkrótsze. 

 

Warto również udać się na konsultacje do psychologa gdzieś w swojej okolicy, bądź skorzystać z usługi online, gdyż podczas rozmowy specjalista będzie mógł o więcej rzeczy dopytać (np. jak wygląda dzień córki w przedszkolu, jak ją Pani zostawi, czy długo się uspokaja, co jej pomaga, itd.), a wtedy również dokładniej udzielić porady. 

 

Proces adaptacji czasami trwa kilka miesięcy i trzeba uzbroić się w cierpliwość.

 

Pozdrawiam serdecznie,

Paulina Kunicka

2 miesiące temu
Justyna Żuk

Justyna Żuk

Dzień dobry,

To bardzo ważne, że szuka Pani wsparcia w tej sytuacji. Z opisu wynika, że jest to trudny czas zarówno dla córki, jak i dla Pani. 

Wspomina Pani o sytuacjach, w których dziecko jest przestraszone i nie chce dopuścić do rozłąki z Panią. Przyczyn takich reakcji może być wiele i warto się temu przyjrzeć. Warto w tym celu skorzystać ze wsparcia specjalisty (np. psychologa, pedagoga). Może Pani wspólnie z nim przyjrzeć się sytuacji i poszukać rozwiązań. Istotne może być tutaj opowiedzenie o sytuacji rodzinnej, czy wydarzeniach z ostatniego czasu. 

Opisuje Pani sposoby na zmniejszenie lęku, które w pewnym stopniu pomogły, np. rozmowy i czytanie książek. Czy próbowała Pani porozmawiać z córką o tym, co byłoby dla niej pomocne w pójściu do przedszkola?  Może warto byłoby ułożyć z dzieckiem plan "idealnego" wyjścia do przedszkola? Może są rzeczy/czynności, które byłyby dla dziecka w tej sytuacji wspierające? Czasami dzieci same podpowiadają nam rozwiązania. 


Życzę dużo siły i pozdrawiam,
Justyna Żuk

 

2 miesiące temu
Anna Ulatowska

Anna Ulatowska

Dzień dobry.

Ta sytuacja musi być dla pani jak i pani córki bardzo trudna i stresująca. Wydaje się iż pani córka przezywa lęk separacyjny, który może pojawiać się u dzieci w wieku przedszkolnym. Wydaje się to powiązane z sytuacjami stresowymi jakich doświadczyła córka - sytuacja z burzą, którą pani opisuje oraz z chłopcem w przedszkolu, który wszystko niszczył. Są to sytuacje, które mogły wywołać u dziewczynki silny stres i w chwili obecnej objawem jest występowanie lęku z powodu braku poczucia bezpieczeństwa. Zachęcałabym Panią do kontaktu z psychologiem dziecięcym aby dobrać odpowiednie techniki i strategie pomocne w rozwiązaniu trudności jaką panie przechodzą. 

Przeżywane emocje przez pani córkę są dla niej realnością i należałoby zapoznać się z całą etiologią opisywanej trudności, aby pani córka dostała pełne wsparcie dostosowane do poziomu zaawansowania trudności. 

Pozdrawiam

Anna Ulatowska

2 miesiące temu
Katarzyna Kania-Bzdyl

Katarzyna Kania-Bzdyl

Dzień dobry,

Opisana przez Panią sytuacja może być przedmiotem lęku separacyjnego.

Sugeruję, aby stopniowo oswajać córkę z przedszkolem, czyli zwiększyć godziny pozostawiania swojej pociechy w przedszkolu. Jeśli dziecko rozpoczęło swoją przygodę z placówką teraz we wrześniu to jest to za krótki okres czasu, aby stwierdzić, czy córka zaadaptowała się w tym miejscu, ponieważ takie zaklimatyzowanie się trwa do kilku miesięcy, co oznacza, że dziecko będzie mieć lepsze i gorsze momenty. W takich przypadkach rodzice muszą wykazać się stanowczością i konsekwencją tj. Wasze rozstanie w szatni musi być krótkie bez względu na to, czy córka płacze, czy nie. 

Natomiast jeśli uważa Pani, że na ten rok szkolny dziecko może pozostać jeszcze w domu to proszę tak zrobić.

pozdrawiam,

Katarzyna Kania-Bzdyl

2 miesiące temu

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Dobierz psychologaArrowRight

Zobacz podobne

Jak naprawić relacje z byłą partnerką i zwiększyć kontakt z dzieckiem po rozstaniu?

Zostawiłem Partnerkę w ciąży w kwietniu.

W lipcu pojawiło się dziecko. Rozumiem swój błąd, chciałbym nad sobą pracować, nad poprawieniem relacji z byłą partnerką.

Mam kontakty z dzieckiem, ale są dość mocno utrudniane.

Była partnerka nie che rozmawiać. Próba częstszych kontak

Jak poradzić sobie z lękiem przed wyjściami męża i dbać o relację?

Witam, 

mój problem od zawsze i źródło wiecznych sprzeczek z mężem. Pochodzę z rodziny, gdzie ojciec nie miał kolegów, nie wychodził na przysłowiowe piwo. Mama też nie, nie pracowała. 

Wyszłam za mąż ponad 10 lat temu. Mąż domator. 

Czasami były jakieś wyjścia

Problemy z agresją, lękami i derealizacją u 16-latki: Jak sobie pomóc?

(bardzo przepraszam, że tak się rozpisałam. Może nie będzie chciało się komuś tego czytać, ale potrzebuję pomocy ) 

Witam,

mam za 3 miesiące 17 lat i mam problemy z agresją, jakieś działania impulsywne, pustkę derealizacja itp i straszne lęki. Chciałabym napisać o tych lękach,

Jak radzić sobie z zaburzeniami lękowymi i stresem w szkole? Problemy z terapią i wsparciem nauczycieli

Dzień dobry, 

zwracam się w sumie z paroma drobnymi problemami. 

Od ponad roku próbuje leczyć zaburzenia lękowe i jakoś to idzie. Niestety, ale chodzę jeszcze do szkoły, w której jestem przez to oceniana przez nauczycieli przez ich wizję na temat tego wszystkiego. Przez os

Dlaczego czuję lęk?
Dlaczego mam lęki?
Jak radzić sobie z poczuciem upokorzenia przez śmiech męża i mamy?

Mąż często się śmieje. Mam wrażenie, że ze mnie. 

Coś robię, a on po cichu coś mówi do mojej mamy i się śmieje z moją mamą. Kiedy pytam, o co chodzi - słyszę o nic i widzę jak dalej się śmieje z moją mamą. Ja wracam do swojej czynności i wtedy słyszę często "O O O" z ust męża i śmiech

Problemy w małżeństwie po narodzinach dziecka: brak intymności, kłótnie, problemy finansowe

Jestem mężatką od 18 lat z Włochem. Mieszkamy we Włoszech, mamy 2 dzieci, syn 10 lat i córka 15 lat. 

Od wielu lat to małżeństwo nie funkcjonuje, tak jak powinno, a dokładnie od narodzin drugiego dziecka. 

Mój mąż zaczął oddalać się ode mnie po narodzinach syna. 

Jak pomóc dziecku nauczyć się delikatnego okazywania sympatii innym dzieciom?

Szanowni Państwo, mój synek (23 miesiące) zaczął bardzo chętnie przytulać się do innych dzieci. Zdarza się, że robi to zbyt mocno i nachalnie, nie zwracając uwagi na reakcję innych dzieci. 
Co najlepiej zrobić w takiej sytuacji? 
Żeby zachować strefę komfortu innych dzieci, al

Jak radzić sobie z presją męża na drugie dziecko po traumatycznym porodzie?

Dzień dobry, mam takie pytanie. 

Nie potrafię poradzić sobie z presją męża na drugie dziecko. Mamy jedno dziecko, które ma 5 lat i jestem po traumatycznym porodzie, z którego nie mogłam się długo pozbierać. 

Gdyby nie wsparcie rodziców nie wiem, czy dałabym sobie sama radę

TW. Jak porozmawiać z rodzicami o samookaleczaniu?

TW samookaleczanie.

Nie wiem, jak mam porozmawiać z moimi rodzicami o tym, że się tnę.

Robię to od 2 lat, zaczęłam robić to z ciekawości i zakończyło się na tym, że gdy jestem czymś bardzo przytłoczona, zaczynam to robić. Nie robię tego jakoś często, ale teraz zdarza się to częściej

Lęk, impulsywność i agresja – jak rozpoznać przyczynę?

Witam,

chcę wiedzieć, co mówią te objawy czy to jakieś zaburzenie? Borderline? Depresja? 

Nie, że chcę diagnozy, po prostu z ciekawości chcę opinii doświadczonych psychologów itp. 

Jak z państwa strony to wygląda? 

Objawy z tekstu: 

1. Psychi

Jak radzić sobie z nadmiernymi myślami i lękiem w związku?

Witam, 

od jakiegoś czasu zmagam się z bardzo intensywnymi, nadmiernymi myślami dotyczącymi mnie, moich uczuć, mojej partnerki oraz moich uczuć w relacji.

Potrafię przez 2 dni zastanawiać się nad swoimi uczuciami i już sobie wkręcić, że się wypalają, a nagle o poranku dnia trze

Nagły lęk i drżenie ciała przed snem - możliwe ataki paniki, jak sobie radzić do wizyty u psychiatry?

Od ok. 3 miesięcy zmagam się z takim problemem. 

Gdy położę się spać po ok. 2-3 minutach nagle zaczynam odczuwać taki silny lęk, zaczyna drżeć moim ciałem, serce szybko bije, czuje niepokój. Czuję jakbym była w innym świecie, nie wiem co się ze mną dzieje. Czy to mogą być ataki paniki

Jak radzić sobie z zazdrością o przyjaciółkę?

Dzień dobry,

nie radzę sobie z zazdrością o przyjaciółkę. 

Ilekroć widzę, że była gdzieś ze swoją najlepszą przyjaciółką to się wściekam. Jak jej ostatnio mówiłam, że mnie olewa, to ona używa mojej choroby (choruję na padaczkę), jako wymówki, przez co zazdrość tylko się u mnie

Lęk i obsesyjne myśli w oczekiwaniu na wyniki badań: jak znaleźć spokój?

Dzień dobry,

mam lęki związane z wizytą u lekarza i czekaniem na wyniki, nawet podczas badań okresowych. Nakręcam się, czytając w internecie — mam czarnowidztwo. Nie radzę sobie z tym stresem. Moje myśli krążą wokół jednego, nawet jak teoretycznie się czymś zajmę, to i tak moje myśli błądz

Jak przekonać mamę, że moje szczęście jest ważniejsze niż opinia innych?

Jestem po 3 nieudanych związkach. Moja mama twierdzi, że powinnam być sama, ja jednak chcę ułożyć sobie życie — próbować i wierzyć w to, że w końcu mi się uda. 

Jak mam z nią rozmawiać? Dla niej to wstyd, bo co ludzie powiedzą.

Pomoc w leczeniu ataków paniki i uporządkowaniu życia dla 52-letniej kobiety
Poszukuję specjalisty, który mógłby pomóc mi w: (1) leczeniu ataków paniki. Jestem kobietą mam 52 l. (2) Uporządkowaniu mojego życia, żebym nie czuła się, jak popychadło.
Jak radzić sobie z uciążliwym perfekcjonizmem w życiu osobistym i w pracy?

Czuję, że ten perfekcjonizm zaczął mnie dosłownie przerastać. Odkąd pamiętam, zawsze każdy coś ode mnie chciał.

Wszyscy oczekiwali, żebym był najlepszy, ciągle wysokie wymagania czy to rodzice, czy też w szkole. Później sam zacząłem sobie takie stawiać i stało się to częścią mojego ży

TW. Jak radzić sobie z poczuciem pustki, agresją i lękiem przed odrzuceniem?

Mam 16 lat i odczuwam głębokie uczucie pustki oraz dezorientacji, które towarzyszy mi na co dzień. Często czuję się zagubiona, nie wiedząc, gdzie się znajduję ani kim naprawdę jestem, co wprowadza mnie w stan frustracji i zniechęcenia. Zmagam się z problemami z agresją, które przejawiają się w sk

Jak radzić sobie z nasileniem derealizacji i depersonalizacji w stresującym okresie?
Dzień dobry, postaram się szybko opisać swój problem. Od dłuższego czasu leczę OCD, któremu towarzyszy derealizacja i depersonalizacja. Pierwsze zaburzenie już jest na akceptowalnym przeze mnie poziomie, męczą mnie wprawdzie natrętne myśli, lecz nie wywołują one jak dawniej lęku. Samo odrealnienie t
Jak odróżnić przemoc od agresji w rodzinie i kiedy szukać pomocy?
Jak rozróżnić przemoc od agresji ze strony członka rodziny? Czy jeśli to agresja, a nie przemoc, to też mogę szukać pomocy dla siebie?
Córka i diagnoza ADHD.

Moja córka, 13 lat, dostała diagnozę ADHD, a ja jestem w szoku. Zawsze się dobrze uczy, potrafi się zająć czym tam chce (np. polubiła dzierganie włóczką), nie widziałam, żeby była nadpobudliwa. Skierował nas do poradni psycholog szkolny. Niby omówiono ze mną diagnozę, ale w zasadzie to i tak nie

Jak radzić sobie z poczuciem, że jest się obserwowanym?

Mam wrażenie, że ludzie wokół mnie mają ukryte intencje, nawet jeśli ich w ogóle nie znam, typu na spacerze/ w sklepie. Kiedyś to olewałem, teraz mam wrażenie, że to ja robię z siebie idiotę publicznie. Natomiast czuję, jakby mnie obserwowali i życzyli źle. Nie wiem skąd to się bierze. Nie wiem d

Córka, 15 lat, staje się drażliwa wokół tematu aborcji i praw kobiet.

Córka zaczęła przejawiać strach, gdy pojawia się temat aborcji. Jest to dla mnie nieco zaskakujące, ponieważ jest jeszcze młoda (15 lat)  i nie spodziewałam się, że ten temat może ją w ogóle niepokoić. Unika rozmów związanych z ciążą (próbuję jakoś edukować) czy prawami kobiet, chodzi podden

Jak radzić sobie z lękiem hipochondrycznym? Porady i skuteczność terapii poznawczo-behawioralnej
Ostatnio coraz częściej odczuwam nieustający lęk związany ze zdrowiem. Każdy ból głowy czy kaszel od razu wywołuje u mnie myśli, że to może być coś poważnego. Przeszukuję wtedy Internet, co tylko nasila mój niepokój i potęguje uczucie zagrożenia. Zdaję sobie sprawę, że mój lęk hipochondryczny zaczyn
Mąż kradnie pieniądze, kłamie i unika rozmów - co zrobić?
Dzień dobry. Od jakiegoś czasu mąż mnie okłamuje i kradnie pieniądze. Każde z nas pracuje, mamy dziecko. Mąż znika na całe dnie i noce, nie odbiera telefonów, kłamie, kręci, a dziś zauważyłam że zniknęło mi 700 euro z pieniędzy schowanych przed nim w moich ubraniach. Czyli tam też grzebał. Wyparl si
Jak radzić sobie z lękiem i przygnębieniem po okresie intensywnego stresu?
Hej chciałabym opisać swoją historię z zaburzeniami. Zaczęło się trzy miesiące temu, pracowałam za granicą, mialam ogrom stresu ,presji , ,praca,przeprowadzka i zaczęło się: płacz, ataki paniki ,roztrzęsienie , dezorientacja co się dzieje. Zjechałam do Polski ,zapisałam się na terapię cbt .Z początk
Rozstanie w ciąży: jak naprawić relacje z partnerką po narodzinach dziecka?
Rostanie w ciąży, po tygodniu partnerka chciała żebyśmy popracowali nad tym, ja nie byłem gotowy, urodziło się dziecko ona mnie nie nawidzi, traktuje jak śmiecia, mamy problem z kontaktem, jest bardzo złośliwa, minęło 7 miesięcy od tego czasu, ja chciałbym spróbować w jakimś stopniu, naprawić kontak
Czy mogłem nieświadomie zaszkodzić siostrom bliźniaczkom w łonie matki? Poczucie winy i adekwatność kary
Mam pewne przeświadczenie, że zrobiłem coś strasznego. Wydaje mi się, że miałem siostry bliźniaczki i w jeszcze w brzuchu matki zrobiłem im coś czego nie przeżyły. A teraz mam ponieść za to karę. Mianowicie moja świadomość ma zostać uwieczniona i ma mnie czekać wieczne cierpienie. I mam w związku z
Jak radzić sobie z bałaganiarstwem u 5-latka? Zaburzenie czy etap rozwoju?
Moje dziecko od zawsze mocno się brudzi robi masakrę przy jedzeniu a ma już 5 lat jak kololoruje lub maluje to zawsze po obrazku po sobie po stole po krześle, no nie idzie nas tym zapanować. A potem się denerwuje że bałagan jest i żeby jej pomóc to ogarnąć do czystości. Uwielbia też wszelkiego rodza
Rozstanie w ciąży, utrudnione kontakty z dzieckiem i tęsknota za byłą partnerką
Rostałem się w ciąży z partnerka, urodziło nam się dziecko, nie mogę poradzić sobie z tym ze nie ma mnie przy dziecku, partnerka utrudnia kontakty, nie chce w współpracować, ma do mnie ogromny żal, wiem ze zostawiłem ją w trudnym czasie, wiele się wydarzyło, dużo złego przed jak i po rozstaniu z jed
Konflikt z teściową a relacja z narzeczonym i oczekiwanie dziecka - jak sobie radzić?
Witam, mam pewien problem który już trapi mnie od miesięcy. Mianowicie chodzi o moje życie, narzeczonego i jego matki. Ja i narzeczony jesteśmy z dwóch różnych miast - różnica godzina drogi, wydarzyło się wiele bo zaszłam w ciąże i 2/3 za mną w tym momencie, przeprowadziliśmy się w strony narzeczone
Problemy emocjonalne i agresja u 16-latki - czy to może być borderline?
witam. Mam 16 lat i mam problemy które ostatnio za bardzo utrudniają mi życie. Mam ciągłe uczucie pustki, nie wiem czy to co jest wokół mnie w ogóle jest realne, często nie wiem jak znalazłam się w danym miejscu. Odczuwam to tak jakbym wiedziała w środku mniej więcej co się dzieje, gdzie jestem, kim
Smutek i lęk w ciąży po leczeniu OCD - jak sobie poradzić z emocjami?
Witam od jakiegoś czasu z mężem staramy się o dziecko bardzo pragnęłam tego dziecka ale od kiedy dowiedziałam się że jestem w ciąży jestem smutna zaczęłam się przejmować czy mąż i inni domownicy będą kochać Mnie tak samo czy tylko dziecko będzie najważniejsze jestem przerażona czuję się jakby świat
Jak poradzić sobie z utratą rodziny i niesprawiedliwością sądową? Historia mężczyzny w kryzysie
Nie wiem czy jestem chory, walczę każdego dnia by żyć, patrzę każdego dnia na rodziny , każdego dnia w nocy proszę bym się już nie obudził, żyje w koszmarem który mi się przydarzył, miałem rodzinę miałem dom miałem cudowne życie, pomimo że nie bywało mnie w domu ponieważ pracowałem 4 tygodnie po za
Lęk społeczny, poczucie, że stanie się coś złego.

Ostatnio zauważyłam, że pandemia znacząco nasiliła mój lęk społeczny. Każda konieczność wyjścia z domu, czy to do sklepu, czy na spacer, wiąże się z ogromnym stresem. Zdarza się, że wymyślam najgorsze scenariusze, jakby każdy kontakt z inną osobą mógł skończyć się dla mnie katastrofą. Unikam miej

Lekarz psychiatra po 10 minutach wydał synowi diagnozę. Czy mam podawać leki?

Dzień dobry. Synek ma 9 lat . Zdiagnozowano u niego zespół Aspergera oraz adhd. Byliśmy na pierwszej wizycie u psychiatry. Lekarz już po 10 minutach wizyty i obserwacji dziecka stwierdził, że dziecko ma właśnie zespół Aspergera oraz adhd. Przepisał lek medikinet cr10 . Narazie mamy podawać jedną

Syn, 12 lat, boi się szkoły i spotkań z przyjaciółmi, a ja nie wiem, jak mu pomóc.

Ostatnio zauważyłem, że mój syn, lat 12, coraz częściej unika sytuacji, które wcześniej nie sprawiały mu problemu. Każde wyjście do szkoły czy spotkanie z rówieśnikami wywołuje u niego silny lęk, a ja nie wiem, jak mu pomóc. Próbowałem rozmawiać z nim o tym, ale często zamyka się w sobie. Zastana

Jak panować nad paniką w nieoczekiwanych momentach?

Ostatnio doświadczyłam sytuacji, w której niespodziewanie pojawił się atak paniki i to w zupełnie nieoczekiwanym momencie. Byłam w sklepie, kiedy nagle poczułam przytłaczający lęk, serce zaczęło mi bić jak oszalałe, a ręce drżały. Wszystko wokół mnie wydawało się nierealne. Zaczęłam się zastanawi

Dorosłą córkę wyśmiewają, robią jej zdjęcia.

Moja córka ma problem, nie wiem jak jej pomóc.

Jej sąsiadka ma na mieście gabinet kosmetyczny, gdy córka idzie ulicą z dzieckiem to się śmieją z niej, robią jej zdjęcia. Obgaduje ją przed swoimi klientkami, córka jest już wykończona psychicznie. Gdzie się udać z tym?

Kłótnie z mężem, który jest nastawiony źle do mojej rodziny, więc mnie blokuje. Wszystko muszę robić ja i wszystko załatwiać.

Witam. 

Jestem żoną od prawie 20 lat i matka 2 córek (18 I 11l at). Kocham ich bardzo, ale czasem brakuje mi sił. 

Coraz cześciej mam wrażenie, że nasze małżeństwo to toksyczny związek, z którym coraz trudniej mi sobie poradzić. Męża poznałam w wieku ok 17 lat. Mąż jest od

Mam 17 lat, a mama z bratem uzależnieni od alkoholu będą sądzeni. Co ja mam począć?

Jak mam poradzić sobie z alkoholizmem w rodzinie?

Moja mama i brat są uzależnieni, ostatnio zostali aresztowani i będą sądzeni za kilka paragrafów, grozi im do 8 lat więzienia, są oskarżeni o napaść na funkcjonariusza publicznego, oszustwo, pobicie i znęcanie się psychiczne i fizyczne.

Mąż chce rozwodu przez inną kobietę.

Witam. Mąż znalazł nową kobietę. Oznajmił mi, że chce rozwodu. 

Ja chce z nim porozmawiać, żeby uratować wszystko dla naszej córeczki oraz dla nas. A on się nie odzywa do mnie, tylko cały czas pisze z nią.

Z mężem musimy opiekować się jego młodszym bratem. Teraz zamieszka u nas, a ja jestem przerażona, bo dom to było moje miejsce spokoju.

Dzień dobry, mam wewnętrzny konflikt i czuję się z tym bardzo źle. Z mężem rozmawiałam na ten temat, jednak on jest na tą sytuację tylko zły. 

Przechodząc do sprawy: mój mąż ma 15 lat młodszego brata (teraz to nastolatek). Ojciec męża pracuje za granicą cały czas, zjeżdża do domu raz

Panicznie boję się całkowitego ograniczenia ruchowego po operacji.

Dzień dobry. Będę mieć niedługo operację wszczepienia endoprotezy biodra z dostępu przedniego. 

Ale ponieważ jestem sam, nie mam własnej rodziny, jak i dalszej- brat, siostra, to niestety, ale PANICZNIE SIĘ BOJĘ 99% kalectwa około 1 miesiąca po zabiegu, samej operacji boję się w 25%.

10-letni syn unika szkoły, boli go brzuch. Pogorszyły się oceny, wycofał się. Co robić?

Cześć, jestem tatą 10-letniego Jasia i naprawdę nie wiem już, co robić. Ostatnio Jaś zaczął unikać szkoły, każdego ranka płacze, boli go brzuch, a czasem mówi, że po prostu nie da rady... Nauczycielka też mówi, że jest wycofany i przestał się uczyć, chociaż kiedyś miałem same dobre oceny. To już

13-letnia córka mówi, że nikt jej nie lubi. Już w przedszkolu miała złe doświadczenia.

Dzień dobry, pytanie dotyczy mojej 13-letniej córki. 

Jest osobą bardzo wrażliwą, nieśmiałą i skrytą. Ma problem z nawiązywaniem nowych znajomosci, tylko jedną kokeżankę. Często powtarza, że nikt jej nie lubi i że jest dziwna. 

Od kilku lat przewija się też temat jej przed

Syn nie chce mi się przyznać, że jest gnębiony.

Pewna matka z klasy mojego synka zadzwoniła do mnie, że mój syn jest gnębiony od pewnego czasu. Syn nic mi w domu takiego nie opowiada. Co w związku z tym mam zrobić? Syn nie chce się otworzyć, na pytanie czy chce zmienić szkołę odpowiada, że nie. Co mam robić?

5-letnia córka nie chce chodzić do przedszkola. Ze stresu boli ją brzuch.

Witam, mam problem z 5-letnią córką. Od października nie chce chodzić do przedszkola. Codziennie płacze i powtarza, że nie pójdzie. Przez dwa lata chodziła, choć nie można powiedzieć, że chętnie. Większość dzieci zna od 2 lat. Teraz połączona jest z zerówką i zaczęło się pisanie literek i rozwiąz

Czy powinnam oddać dziecku smoczek?
Pytanie które nurtuje mnie może być banalne, głupie, ale po nacisku żłobka na mnie i na córkę decyduje się zapytać. Moja córeczka ma 2 latka i 4 miesiące. Jest dziewczynką już od pieluchowaną, kolejny etap od smoczkowanie zaczęłyśmy 2,5 tygodnia temu. W domu jest super córka sama zasypia na noc bez
Często zmagam się z przebodźcowaniem, które przekłada się na bóle ciała.
Dzień dobry. Mam 16 lat i bardzo często zmagam się z uczuciem przebodźcowania, przytłoczenia po całym dniu. Chodzę do liceum, spędzam w szkole długie godziny, a potem wracam komunikacją miejską i zazwyczaj już wtedy doświadczam bólu głowy w skroniach czy senności. Po powrocie marzę jedynie o zamknię
Nasilone objawy, które utrudniają życie i szkołę. Rodzice i znajomi kochają tylko tę zdrową i idealną wersję mnie.

Dzień dobry, może to być dość długie ale postaram się szybko opisać problem. 

Od roku mierzę się z nasilonymi objawami zaburzeń lękowych i OCD, od około 6 miesięcy skutecznie to leczę. Mimo że teraz praktycznie w ogóle nie widać u mnie tych chorobowych zachowań, to jak się pojawią wsz

Jak rozpoznać, że chłopak podrywa z uczucia, a nie dla zabawienia się mną?

Zwracam się o pomoc w sytuacji z pewnym chłopakiem. 

Mieszkam z nim w jednym internacie, mówią, że jest babiarzem, podrywa każdą dziewczynę jaką się da. Dlatego ja nie byłam nim zainteresowana, ale pewnego dnia, siedziałam z moimi koleżankami na stołówce szkolnej, a on nagle zagadał d

Wspomnienia jak przez mgłę, trudności w relacjach, wrażenie, że to nie ja prowadzę swoje życie.

Co jest ze mną nie tak? Dlaczego tak jest i jak to zmienić? Wszystko pamiętam jak przez mgłę, nie wiem jak się do czegoś odnieść, bo nie pamiętam, nawet zarys jest rozmazany. I emocje i wspomnienia i wszystko, jest rozmazane. Chciałabym otwarcie mówić o tym co myślę, ale tego też nie wiem, a ja m