WsteczNerwica natręctw: leczenie, skuteczność leków antydepresyjnych i nowe terapie psychologiczne
Jak leczy się nerwicę natręctw i czy gdy leki antydepresyjne słabo pomagają, trzeba włączyć psychoterapię?
Czy ciągle pojawiają się nowe rodzaje terapii psychologicznych? Jakie są nowe rodzaje terapii powstałych w ostatnim czasie?
Adi
Odpowiedz jako specjalista
Katarzyna Rosenbajger
Witam,
Jak najbardziej farmakoterapia wspólnie z terapią dadzą najlepsze rezultaty.
Terapia, która jest bardzo pomocna w nerwicy natręctw to terapia poznawczo-bahawioralna (CBT), gdzie podczas sesji wybierane są jak najlepsze techniki i narzędzia, które pomogą zredukować, a w końcu całkiem pozbyć się objawów choroby.
Klient/ pacjent dostaje często zadania domowe, co daje jeszcze lepsze rezultaty.
K Rosenbajger
Psycholog
Martyna Jarosz
Dzień dobry,
Leczenie nerwicy natręctw (OCD) zazwyczaj opiera się na dwóch głównych filarach: terapii poznawczo-behawioralnej (CBT) oraz farmakoterapii. Jeśli leki antydepresyjne, takie jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), nie przynoszą wystarczającej ulgi, zdecydowanie zaleca się włączenie psychoterapii. Terapia poznawczo-behawioralna jest bardzo skuteczna w leczeniu OCD. Kombinacja farmakoterapii i psychoterapii często daje najlepsze rezultaty.
Martyna Jarosz - psycholog
Irena Kalużna-Stasik
Dzień dobry Adi,
Leczenie nerwicy natręctw (OCD – zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne) wymaga podejścia wieloaspektowego, w którym kluczową rolę odgrywa zarówno farmakoterapia, jak i psychoterapia. Gdy farmakoterapia działa słabo, psychoterapia staje się niezbędna. Najbardziej skuteczną metodą w leczeniu OCD jest: Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) i Terapia akceptacji i zaangażowania (ACT). Włączenie psychoterapii jest kluczowe, ponieważ leczy przyczynę problemu, a nie tylko objawy. Umożliwia pacjentowi rozwinięcie trwałych mechanizmów radzenia sobie. Nowe rodzaje terapii psychologicznych to: Terapia metapoznawcza (MCT) Terapia schematów (Schema Therapy), Terapia skoncentrowana na współczuciu (CFT), Terapia oparta na mindfulness (MBCT). Gdy antydepresanty słabo działają, psychoterapia powinna być integralnym elementem leczenia. Terapia poznawczo-behawioralna, zwłaszcza ERP, ma najlepsze udokumentowane efekty w leczeniu OCD.
Dobrego dnia!
Mam nadzieje, że znajdziesz dla siebie odpowiedni rodzaj terapii, która pomoże Ci zmniejszyć twoje cierpienie.
Irena Kalużna-Stasik - psycholog
Beata Matys Wasilewska
Dzień dobry
W przypadku nerwicy natręctw poznawczo- behawioralne metody psychoterapii dobrze się sprawdzają CBT (cognitive–behavioral therapy), ACT (terapia akceptacji i zaangażowania), HRT (terapia odwracania nawyków), EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing- stosowana do PTSD także sprawdza się w przypadku nerwicy natręctw).
Dobrze jest łączyć terapię z treningiem uważności (mindfulness), treningiem relaksacyjnym i technikami oddechowymi, a także z terapią grupową. Nie zapominając o codziennej dawce ruchu, która pozytywnie wpływa na nastrój i obniża napięcie psychiczne.
Pozdrawiam
Beata Matys Wasilewska
psycholog
Emilia Jędryka
Panie Adi,
1. Nerwicę natręctw (OCD) najlepiej leczyć łącząc leki i psychoterapię. Jeśli leki nie dają dużej poprawy, warto skupić się na terapii.
Leki: Najczęściej stosuje się antydepresanty z grupy SSRI.
U niektórych działają super, ale bywa, że ich efekty nie są wystarczające albo trzeba trochę poczekać na pełne działanie.
Psychoterapia: Jeśli leki nie przynoszą ulgi albo chcesz działać kompleksowo, psychoterapia to must-have. W przypadku OCD efekty przynosi terapia poznawczo-behawioralna (CBT), a dokładniej jej specjalna metoda: eksperymenty behawioralne i ekspozycja z powstrzymaniem reakcji (ERP). To trochę jak "trening" dla mózgu, który pomaga oswajać się z lękiem i zmniejszać natręctwa. Nurtów terapii jest wiele, na pewno znajdzie Pan podejście dopasowane do Pana potrzeb i preferencji.
Leczenie jest jak puzzle – dopasowuje się je do Ciebie. Warto porozmawiać z psychiatrą i terapeutą, żeby ustalić, co najlepiej zadziała w Twoim przypadku.
2. Tak, psychologia to dynamiczna dziedzina, więc co jakiś czas pojawiają się nowe podejścia lub rozwinięcia już istniejących.
Kilka przykładów:
Terapia Akceptacji i Zaangażowania (ACT): Uczy, jak akceptować swoje emocje, zamiast z nimi walczyć, i jak żyć zgodnie z tym, co dla nas ważne.
Terapia Schematu: Łączy elementy terapii poznawczo-behawioralnej, psychodynamicznej i pracy z emocjami. Świetna przy bardziej złożonych problemach, jak długotrwałe wzorce w relacjach czy wrażenie "utknięcia".
Terapia Skoncentrowana na Współczuciu (CFT): Działa na budowanie życzliwości wobec siebie, co pomaga np. w lękach, depresji czy wstydzie.
Brainspotting: Dość nowa metoda, która korzysta z neurobiologii – pomaga uwalniać trudne emocje za pomocą pracy z oczami.
EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing): Najczęściej używana przy traumach. Coraz więcej badań pokazuje jej skuteczność także przy OCD czy lękach.
Coraz większą popularność w Polsce zyskuje Terapia Skoncentrowana na Rozwiązaniach (TSR). Wyróżnia się elastycznym podejściem do potrzeb klienta, skupieniem na zasobach i na tym, co już działa. TSR pomaga osiągać konkretne cele małymi krokami, co czyni ją idealną dla osób chcących szybko zauważyć efekty.
Psychologia stale się rozwija, więc na pewno za jakiś czas usłyszymy o metodach sposobach wsparcia!
Mam nadzieję, że udało mi się odpowiedzieć na Pana pytania :)
Pozdrawiam serdecznie.
Karol Bieńkowski
Dzień dobry,
nerwicę natręctw (albo inaczej - zaburzenie obsesyjno kompulsyjne) najlepiej leczy się poprzez psychoterapię - jest to leczenie tzw. "pierwszego rzutu", czyli najbardziej zalecane podejście do rozwiązania problemu. Farmakoterapia w tym przypadku może pełnić funkcję wspomagacza, ale raczej nie jedynego wyjścia.
Co do drugiej części pytania - nowe nurty powstają, ale częściej mamy do czynienia z poszerzaniem zasobu narzędzi poszczególnych, już istniejących nurtów psychoterapeutycznych. Na przykładzie CBT (psychoterapii poznawczo behawioralnej) ogólnie mówiąc, rozszerza się ją stopniowo o nowe metody, które znajdują potwierdzenie swojej skuteczności w badaniach naukowych.
Mam nadzieję, że pomogłem.
Pozdrawiam,
Karol Bieńkowski
Aleksandra Kaźmierowska
Dzień dobry,
zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, określane też nerwicą natręctw, są zaburzeniem, które charakteryzuje się występowaniem natrętnych, nawracających myśli i/lub czynności. W zależności od nasilenia objawów leczenie natręctw polega na zastosowaniu odpowiednich leków, w tym selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny, a także leczenia psychoterapeutycznego. Połączenie farmakoterapii z psychoterapią wydaje się w tym przypadku bardzo dobrym kierunkiem.
W świecie psychoterapii istnieje wiele różnorodnych podejść i technik, które pozwalają terapeutom pomagać pacjentom w radzeniu sobie z różnymi problemami emocjonalnymi, behawioralnymi i poznawczymi. Niemniej kluczowym elementem każdej psychoterapii, niezależnie od nurtu, jest zaufanie i dobra relacja między terapeutą a pacjentem, która tworzy bezpieczną przestrzeń do pracy nad emocjonalnymi i psychologicznymi wyzwaniami.
Serdeczności,
Aleksandra Kaźmierowska
Katarzyna Kania-Bzdyl
Dzień dobry Adi,
rozumiem, że jesteś pod opieką specjalisty psychiatry?
Jeśli uważasz, że leki antydepresyjne nie przynoszą zamierzonych efektów, to tę kwestię trzeba skonsultować z psychiatrą.
Ponadto przy zdiagnozowaniu zaburzeń depresyjnych warto oprócz farmakoterapii włączyć również psychoterapię.
Pozdrawiam,
Katarzyna Kania-Bzdyl
Anastazja Zawiślak
Dzień dobry,
Nerwica natręctw, znana też jako zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD), jest zaburzeniem, które najlepiej leczyć łącząc farmakoterapię z psychoterapią. Leki antydepresyjne, szczególnie z grupy SSRI (inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny), są często stosowane i mogą znacząco pomóc w zmniejszaniu objawów. Jednak same leki nie zawsze są wystarczające (jeśli masz poczucie, że nie działają, warto skonsultować się z psychiatrą, bo być może jest potrzeba zmiany dawkowania, lub samego leku). Psychoterapia, szczególnie poznawczo-behawioralna (CBT), jest uznawana za jedną z najbardziej skutecznych metod w leczeniu OCD.
W CBT wykorzystuje się techniki takie jak ekspozycja i zapobieganie reakcji (ERP), które pomagają osobie stopniowo oswajać się z lękiem wywoływanym przez obsesje i zmniejszać potrzebę wykonywania kompulsji.
Jeżeli leki przynoszą jedynie częściową ulgę, włączenie psychoterapii jest zdecydowanie zalecane. Terapia pomaga nie tylko w redukcji objawów, ale także w nauce radzenia sobie z nimi w dłuższej perspektywie.
Pozdrawiam,
Anastazja Zawiślak
Psycholog
Agnieszka Zając
Dzień dobry,
przy diagnozie nerwicy natręctw zalecane formy leczenia to psychoterapia i farmakoterapia. Często łączone razem przynoszą lepsze rezultaty, a w perspektywie poprawę stanu psychicznego.
Trudno odnieść mi się do drugiego pytania, ale rozumiem, że dopytuje Pan/Pani o to jakie nurty/podejścia w psychoterapii są obecnie nowe albo może o to, z których się korzysta. To jest bardziej indywidualna kwestia.
Istnieje wiele podejść/ modalności psychoterapeutycznych: psychodynamiczna, psychoanalityczna, systemowa, poznawczo-behawioralna, gestalt czy humanistyczno-egzystencjalna. Sporo słyszy się ostatnio również o terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach (TSR), terapii akceptacji i zaangażowania (ACT) czy terapii schematów.
Tak naprawdę terapia daje nam pewne narzędzia i stwarza przestrzeń do kontaktu/ relacji z samym sobą, ale i z drugim człowiekiem. Na co warto zwrócić uwagę, to właśnie to jak się Pan w niej odnajduje, na ile specjalista zapewnia bezpieczną przestrzeń do przemyśleń, ale i jak pracuje terapeuta (m.in. Czy poddaje pracę regularnej superwizji, pracuje w zgodzie z kodeksem etycznym itd.)
Pozdrawiam serdeczenie,
Agnieszka Zając
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologa
Zobacz podobne
Witam. Chciałam zapytać, jak żyć z niepewnością.
Leczę się na nerwicę lękową od dziecka. Pamiętam wiele sytuacji, w których nie wiedziałam, czy coś komuś zrobiłam złego, czy nie. Odwracałam się za ludźmi itp. Mam w głowie milion takich sytuacji, ale zawsze szlam na przód, co daje mi
Od 19 lat mam tajemnicę, która mnie zabija. Wiem, że jak się wyda znienawidzą mnie rodzina dzieci. Obecny partner mnie zostawi. Czuję, że wariuje powoli. Od dawna leczę się na nerwice lęki ataki paniki. Teraz mam natłok myśli, co to będzie jak się wyda co mam robić. Błagam pomóżcie, bo czuję że u
Ostatnio zauważyłem, że coś jest nie tak – puste, otwarte przestrzenie zaczęły wywoływać u mnie dziwny, wręcz paraliżujący lęk. Puste pola, ogromne parkingi, a nawet szerokie alejki w parkach – wszystko to sprawia, że czuję się, jakby mnie miało wciągnąć, jakbym tracił kontrolę nad rzeczywistości
Na wstępie Dzień dobry i mam za 1,5 miesiąca 17 lat, jeśli to potrzebne, jestem też zapisana do psychologa, ale jest bardzo długa kolejka, nawet może potrwać rok ten nabór, bardzo proszę o pomoc w tej sprawie, bo mam dziwne emocje, których nie mogę zrozumieć czy to przypomina jakieś zaburzenie?&n
Coraz częściej łapię się na intensywnym lęku związanym z upływem czasu. Mam poczucie, że czas przecieka mi przez palce, a życie mija zbyt szybko. Każdy dzień wydaje mi się kolejnym krokiem ku nieuchronnemu końcowi, co bardzo mnie przytłacza. Trudno mi cieszyć się chwilą, bo ciągle wracam myślami
Mam ogromny problem z nawiązywaniem relacji z ludźmi, ale głównie z kobietami. Jestem chłopakiem, 19 lat.
Od kilku lat całkowicie izolowałem się od ludzi, bo czułem się gorszy od swoich rówieśników. Kończę szkołę w tym roku i coraz bardziej dokucza mi myśl, że jestem inny niż wszyscy
Dzień dobry.
Czy osoba, która przeszła depresję, z punktu widzenia medycznego jest już osobą zdrową psychicznie?
Czy osoba taka ma możliwość służby w policji/wojsku?
Mam problem z lękiem przed bliskością i zaangażowaniem, co bardzo utrudnia mi budowanie relacji. Za każdym razem, gdy ktoś się do mnie zbliża, czuję zagrożenie i mam ochotę się wycofać. Wiem, że takie zachowanie blokuje mój rozwój emocjonalny i uniemożliwia tworzenie trwałych więzi. Chciałbym lep
Te ciągłe zmiany nastrojów… Czuję się, jakbym był na wiecznej karuzeli emocji, której nie da się zatrzymać.
Raz jestem pełen energii, gotów podbić świat, a za moment ogarnia mnie taka pustka i apatia, że ciężko mi nawet wstać z łóżka. To wszystko zaczyna wpływać na moje życie – praca
Dzień dobry, Mam na imię Marta i mam 34 lata.
Od 11 lat jestem w szczęśliwym małżeństwie, którego owocem jest nasz 9-letni syn. Męża znam, od kiedy miałam 16 lat.
Od kiedy pamiętam, był moim przyjacielem, towarzyszył mi i wspierał. Pomimo tego, że stworzyłam swoją rodzin
Mam wrażenie, że utknęłam w jakimś błędnym kole, bo każda decyzja zawodowa, nawet ta najmniejsza, wywołuje u mnie totalny stres. Serio, wysłanie maila albo zgoda na projekt potrafią być dla mnie jak misja niemożliwa. Boję się, że jedna zła decyzja może rozwalić wszystko – karierę, przyszłość, cał
Nie ogarniam już tego, co się dzieje z moim nastrojem – czytałam, że to SAD, praca z domu, krótsze dni, wszystko się nawarstwia i po prostu czuję się wypompowana. Brak energii, motywacji, czegokolwiek. Niby wiem, że ruch, zdrowe jedzenie i w ogóle dbanie o siebie to klucz, ale jak mam to zrobić,
Ostatnie miesiące to koszmar. Wszystko wywróciło się do góry nogami, bo straciłam dom w wyniku pożaru. Zostałam z niczym, a towarzyszące mi uczucie straty i chaosu dosłownie mnie przytłacza. Mam napady lęku, które pojawiają się nagle i paraliżują mnie w codziennym życiu. Każda myśl o przyszłości
Czuję, że każdy drobny objaw – ból głowy, kaszel, cokolwiek – od razu wywołuje u mnie jakąś paranoję. Zaczynam myśleć o najgorszym, przeglądać internet, sprawdzać objawy, i kończy się na tym, że panikuję jeszcze bardziej. To się robi męczące, bo nie potrafię już normalnie funkcjonować, ciągle ana
Zmagam się z trudnościami w nawiązywaniu bliskich relacji z ludźmi. Bardzo chciałabym móc zbudować głębsze więzi, ale paraliżujący lęk przed odrzuceniem i krytyką mnie przed tym powstrzymuje. Często wycofuję się, zanim relacja zdąży się rozwinąć. Tęsknię za bliskością i zrozumieniem, ale nie wiem
Mam taki problem, że jedzenie w towarzystwie strasznie mnie stresuje. Każde spotkanie przy stole to dla mnie totalna męczarnia. Boję się, że ktoś mnie oceni – jak jem, co jem, albo że zrobię coś głupiego i się ośmieszę. Z tego wszystkiego coraz częściej unikam wspólnych posiłków, co, wiadomo, nie
Oszukał mnie zleceniodawca. Jego oszustwo doprowadziło mnie do biedy, załamania nerwowego, myśli samobójczych, konieczności brania leków. Nie wiem, co zrobić, aby wyrównać tę sprawiedliwość, aby załagodzić moje poczucie krzywdy, smutek, ból? On sobie żyje w bogactwie, ja głoduję.
Nie
Dzień dobry. Piszę tutaj, ponieważ mam bardzo duży problem z kobietą, która ma problemy psychiczne. Jej problem polega na tym, że ma problemy z adaptacją otoczenia, depresję poporodową+ odebranie jej córki przez Mops.
Jej były partner bił ją przez 6 lat prawie i w dodatku wynosił z d
Mam problem z partnerem. Daje się wykorzystywać ludziom, pomaga nawet swoim kosztem, nawet naszym, bo mieszkamy już razem. Syn dorosły mieszkający z matką wyciąga od niego kasę (płaci jeszcze alimenty na syna), a to ciuchy, a to prawo jazdy, nawet samochód oddał synowi mniej palący, a sam musi je
Kryzys w związku. Obawiam się zmian nastroju partnera.
Jednego dnia jest wspierający, radosny, gaszący konflikty. Wyręcza mnie w obowiązkach, pomaga w problemach.
Drugiego pojawia się krzyk, rzucanie przedmiotami, obrażanie nawet przy znajomych, mówienie, że jestem np. z
Witam serdecznie! Od pewnego czasu nurtują mnie pytania dotyczące mojego w związku z moim mężem i jego relacji z naszymi dziećmi. Mieszkamy 17 lat za granicą, mój mąż chce bardzo wrócić do Polski, ale ja nie jestem pewna czy też tego chce. Są takie dni, że mój mąż czasami musi wylądować na mnie s
Cześć,
Nie wiem, od czego zacząć, bo mam taki chaos w głowie.
Każda decyzja, nawet mała pierdoła, staje się dla mnie jak Mount Everest. Wybór nowej pracy, weekendowe plany, a nawet to, co zjem na obiad — wszystko to paraliżuje mnie do granic absurdu. Ciągle biję się z myślami:
Czasem czuję, jakby coś we mnie się gotowało, ale kompletnie nie wiem, jak to wypuścić. Słowa... po prostu nie działają.
Kiedy próbuję coś powiedzieć, mam wrażenie, że to, co wychodzi, jest jakieś płaskie, niepełne, jakby nie oddawało tego, co czuję naprawdę. Wszystko to we mnie sied
Jestem 30 latkiem i zawodowo zajmuje się jazdą od 8 lat.
Od roku mam lęki związane z pracą kierowcy.
Odnoszę wrażenie, że zjadę ze swojego pasa, wjadę w głęboki rów i będę mieć kłopoty z tym związane. Dodatkowo mam lęk przed jazdą po wysokich mostach, wiaduktach.
Witam.
Moje pytanie jest następujące, czy facet taki jak ja, czyli (posiadający traumy dziecięce, złe doświadczenie w relacjach z kobietami, stany depresyjne, niską samoocenę, który przeżył niespełnioną i nieodwzajemnioną miłość do kobiety, który w wieku nastoletnim dopuścił się krzy
Nie wiem, co się ze mną dzieje, ale coraz bardziej boję się jeść w miejscach publicznych. Nawet myśl o tym, że ktoś na mnie patrzy, sprawia, że mam ochotę uciec. Boję się, że ktoś mnie oceni — jak jem, co jem, albo nawet jak wyglądam przy stole.
Kiedyś uwielbiałam wyjścia do restaura
Witam. Mam 30 lat i odkąd pamiętam, mam problem, jeżeli chodzi o swoje emocje. W relacji z drugim człowiekiem chce dominować. Zazwyczaj nie utrzymuje kontaktu z osobą dominującą z uwagi na brak porozumienia. Krótko po kłótni, wymianie zdań nie potrafię odtworzyć sobie w głowie sytuacji, rozmowy,
Coś się ze mną dzieje, nie potrafię już tego ogarnąć.
Zanim dostanę okres, to czuję się, jakby moje emocje wychodziły z kontroli. Złość, smutek, a czasami totalna rozpacz – to wszystko przychodzi nagle i po prostu nie wiem, jak sobie z tym poradzić.
I to nie tylko ja mam
Cześć, ostatnio zauważyłem, że mój tata coraz częściej bywa w złym nastroju. Wygląda na to, że stracił radość z rzeczy, które kiedyś sprawiały mu przyjemność, i wydaje mi się, że jest trochę przygnębiony. Martwię się o niego, bo wiem, że takie zmiany mogą być związane z wiekiem.
Chcę mu ja
Mam spory problem z lękiem przed intymnością i czuję, że to naprawdę odbija się na moich relacjach. Kiedy zaczynam czuć, że ktoś chce się do mnie zbliżyć – emocjonalnie czy fizycznie – pojawia się we mnie ogromny niepokój i automatyczna chęć wycofania się. To strasznie frustrujące, bo chciałabym
Ostatnio mam wrażenie, że stres dosłownie mnie zjada. Praca, która kiedyś była dla mnie czymś super, teraz wydaje się tylko ciągłym źródłem frustracji, i zaczynam odczuwać lęk przed pójściem tam. Wkręcam sobie, że koledzy z pracy mnie nie lubią i tak w kółko. Nawet kiedy mam wolne, nie umiem się
Jestem tatą od 5 miesięcy. Od narodzin mojego dziecka czuję, jakbym nie ogarniał tego wszystkiego, co się dzieje. Myślałem, że jakoś sobie poradzę, że to będzie po prostu nowy etap, ale życie dało mi porządnego kopa. Zamiast radości jest chaos w głowie, emocje jak rollercoaster – przygnębienie, l
Myśli samobójcze. Jestem mamą trójki, dzieci, 7, 4 i 3 lata. Jestem mężatką, mąż wyjeżdża do pracy na 3 tygodnie, 2 tygodnie w domu. Relacje z rodzicami sięgają zenitu, już raz próbowałam sie wyprowadzić, ale wróciliśmy, nie stać nas na budowę domu. Mam myśli samobójcze, mam myśli, że zabijam rod
Witam, moim problemem jest fakt, że jestem w depresji, a jedną z jej przyczyn jest samotność, z drugiej strony społeczeństwo mi wytyka (i słusznie), że jestem niedojrzała i mieszkam z rodziną. Nie wiem, jak wybrnąć z tego. Gdy mieszkam sama, od razu wpadam w duży smutek, bo rodzina to jedyne środ
Czuję, że coś jest nie tak. Niby wszystko w porządku – żyję, pracuję, spotykam się z ludźmi – ale w środku czuję, jakbym był na autopilocie. Ciągłe zmęczenie, brak energii, zero radości z rzeczy, które kiedyś sprawiały mi przyjemność. To jakby jakaś niewidzialna chmura wisiała nade mną i nie chci