Left ArrowWstecz

Samookaleczenia przez nadmiar niezrozumiałych dla mnie emocji, bardzo dynamicznych.

Nie mogę zapanować nad agresją , cały czas jestem smutna ,mam koszmary ,raz jestem wesoła, ale tylko na chwilę , czuje się niepotrzebna i do niczego , płacze bez powodu , nie umiem rozmawiać z ludźmi , wszystko mi jedno czy żyje czy nie , tnę się do krwi, by ulżyć sobie z nadmiarem emocji . Co mam robić, co mi jest ?
Dominik Kupczyk

Dominik Kupczyk

Pani objawy, takie jak wahania nastroju, uczucie smutku, agresja, myśli samobójcze, autoagresja i trudności w komunikacji, wskazują na konieczność skorzystania z profesjonalnej pomocy psychologicznej lub psychiatrycznej. Ważne jest, aby jak najszybciej skontaktować się ze specjalistą, który może ocenić Pani stan i zaproponować odpowiednią formę leczenia. W sytuacji kryzysowej niezbędne może być skorzystanie z pomocy awaryjnej, np. pogotowia psychiatrycznego. Ważne jest również wsparcie ze strony bliskich oraz dbanie o podstawowe potrzeby życiowe. Proszę nie zwlekać z poszukiwaniem pomocy. Pani zdrowie emocjonalne jest ważne i możliwa jest poprawa z odpowiednią pomocą.

1 rok temu

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Agnieszka Stetkiewicz-Lewandowicz

Agnieszka Stetkiewicz-Lewandowicz

Ze względu na Pani objawy sugeruje jak najszybszy kontakt z lekarzem psychiatrą, kontakt z telefonem zaufania (np. Całodobowa Linia Wsparcia 800 70 2222) oraz jeśli to możliwe znalezienie wsparcia wokół siebie (np.rodzina, znajomi).

Pozdrawiam

1 rok temu
Justyna Czerniawska (Karkus)

Justyna Czerniawska (Karkus)

Dzień dobry,

Myślę, że najlepszym pomysłem będzie szybki kontakt z psychoterapeutą lub lekarzem psychiatrą. Proszę też pamiętać, że w Polsce istnieje całodobowa linia wsparcia dla osób w kryzysie, nr. tel. 800 70 2222.

Pozdrawiam serdecznie,

Justyna Karkus - psycholog, psychoterapeuta 

1 rok temu
Katarzyna Waszak

Katarzyna Waszak

Dzień dobry!

Dobrze byłoby skorzystać z wizyty u psychiatry w związku z wahaniami nastroju. Zawsze warto poszukać źródła takiego samopoczucia. Kiedy to się zaczęło, w jakich okolicznościach? Cięcie może przynieść krótkotrwałą ulgę w cierpieniu psychicznym, gdyż ból fizyczny jest w takim przypadku łatwiejszy do zniesienia. Jednak to nie rozwiązuje problemu. Zachęcam do skorzystania z konsultacji z psychologiem lub psychoterapeutą w celu diagnozy i wspólnego szukania złagodzenia objawów cierpienia. Pozdrawiam

Katarzyna Waszak

1 rok temu
borderline

Darmowy test na osobowość borderline (EDGE25-Q)

Zobacz podobne

Czy osłabienie spowodowane jest depresją?
Czy osłabienie spowodowane jest depresją?
Dzień dobry, jestem osobą samotną, mieszkam w dużym mieście. Jestem bardzo wrażliwa, wystarczy, że zobaczę jakiś samochód na sygnale, bym zaczęła płakać. Od dziecka mam ciągle powtarzający się problem z matką. Mieszkam sama, ale choć wiem, że dla mnie byłoby to dobre, nie potrafię całkowicie przerwać kontaktu z matką. Niestety nasze kontakty są bardzo sztywne (ja oglądam telewizję, a ona robi coś przy komputerze). Nie potrafimy ze sobą rozmawiać. Najczęściej słyszę od niej tylko polecenia. Czasem mam wrażenie, że oczekuje ode mnie, że będę czytać w jej myślach, a mną się nie interesuje. Jeśli się pokłócimy, to tracę całą chęć do życia i myślę lub chcę popełnić samobójstwo. Swoją matkę odbieram jako zimną bez uczuć osobę, choć wiem, że jest inaczej. Próby rozmowy z mojej strony, zawsze pogarszają sytuację. Co powinnam zrobić?
Jak pomóc dziecku cierpiącemu na smutek i poczucie pustki oraz skłonności do samookaleczenia?

Moje dziecko jest smutne, nie odczuwa emocji, mówi, że jest puste w środku. Dochodzi do samookaleczenia. Ma przyjaciół, ma chłopaka, który ją wspiera. Ale z dnia na dzień jest coraz gorzej. Jak jej pomóc?

Jak mam radzić sobie ze stresem? Szybko się denerwuję
Jak mam radzić sobie ze stresem? Szybko się denerwuję, a złość wyładowuję na rodzinie. Byłem już tak nerwiony, że chciałem pobić siostrę. Cały czas mam stan napięcia nerwowego, byle co już się denerwuje. To wynika z dzieciństwa, co przeżyłem i po śmierci taty on umiał do mnie dotrzeć i stawić mnie do pionu. Proszę o pomoc.
Jak wspierać córkę, która jest perfekcjonistką, samotnikiem i przeżywa problemy emocjonalne?
Dzien dobry, Mam pytanie odnosnie mojej 20letniej corki. Od kiedy pamietam byla perfekcjonistka, raczej typem samotnika, nie umiala funkcjonowac z dziecmi, wolala ksiazki, jest i byla placzliwa, bardzo wobec siebie surowa. Byla i jest wzorową uczennicą. Studiuje dwa kierunki scisle (jej wybor). Teraz jest na wymianie zagranicznej. Jest jedynaczka. Nigdy z mezem jej do niczego nie zmuszalismy, mamy z nia bardzo dobry kontakt, wszystko nam mowi…Zawsze ja we wszystkim wspieramy. Martwi nas, ze stala sie bardzo placzliwa, depresyjna, ogranicza keontakty z ludzmi do minimum. Kazda najmniejsza trudnosc urasta do rangi problemu konca swiata:( Wczoraj oznajmila ze na 4roku chce mieszkac w studio, bo jak ma zly dzien to nie chce wychodzic do wspolnej kuchni:( Zajada stres snakami. Ma grupe specyficznych znajomych (transgenicznych, homoseksualnych), sama okreslila sie jako bi (my to akceptujemy!) Staramy sie ja wspierac, tlumaczyc (rozmowa jej pomaga, zrzuca to z siebie). Czemu ona tak ma, czy popelnilismy jakis blad? Jak mozemy jej pomoc, na co zwrócić uwagę? Czy jej zachowanie jest oznaka jakiegos zaburzenia? Dziekuje za wszelka pomoc.
zaburzenia osobowości

Zaburzenia osobowości - objawy, diagnoza i metody wsparcia

Zaburzenia osobowości mogą znacząco wpłynąć na codzienne życie. Objawiają się trudnościami w relacjach i nieadekwatnymi reakcjami. Rozpoznanie problemu i profesjonalna pomoc są kluczowe dla poprawy jakości życia osób zmagających się z tymi zaburzeniami.