Odkąd leczę się na nowotwór prostaty stałem się nerwowy, przyjaciel mówi, że go przytłaczam.

Drogi Anonimowy,
może po prostu warto skorzystać z rady przyjaciela i umówić się na sesję? Każdy z nas ma jakąś wyporność, Twój przyjaciel również. Jeśli jesteś nerwowy, do czego masz prawo przy hormonalnej terapii i po leczeniu nowotworu, on może nie dźwigać więcej twoich nerwów i cierpienia. Dobrze, że się do tego otwarcie przyznaje, to dowód jego odpowiedzialności. Poszukaj więc specjalisty, który będzie mógł wesprzeć Cię w tym, co przechodzisz.

Powodzenia,
Paweł Franczak

Dzień dobry. 
Z pewnością usłyszenie od przyjaciela, że nie mieści w sobie tego co wnosisz do waszej relacji, że ma poczucie obciążenia, nie było łatwe do przyjęcia. Natomiast ta informacja niesie ze sobą ważne kwestie - przyjaciel sugeruje, że coś się zmieniło w Panu i że ma to wpływ na waszą relację. Zważywszy na to iż przebył Pan poważną chorobę, która jak się domyślam, wywołała w Panu wiele stresu i trudnych emocji. Aby się z tym zmierzyć zachęcałabym Pana do pójścia za radą przyjaciele i skorzystania z pomocy psychologa lub terapeuty. Podczas spotkań ze specjalistą może Pan dojść do źródła zmiany jaką zaobserwował Pana przyjaciel i do tego aby zobaczyć jak to wpływa na Pana w codzienności. 
Serdecznie pozdrawiam. 
Anna Ulatowska

Dlugotrwała  choroba, szczególnie nowotworowa, oraz leczenie hormonoterapią mogą wpływać na Twoje emocje, poziom stresu i sposób, w jaki reagujesz na otoczenie. 
Hormonoterapia, zwłaszcza przy raku prostaty, może powodować wahania nastroju, drażliwość czy poczucie lęku. To nie jest coś, co kontrolujesz w pełni, ale można nad tym pracować.

Twojego przyjaciela może przerastać natężenie Twoich emocji i potrzeb, zwłaszcza jeśli wcześniej nie spotykał się z taką dynamiką w waszej relacji. 
Kluczowe w takiej sytuacji jest otwarta komunikacja i zrozumienie. Możesz zacząć od rozmowy, w której podzielisz się swoimi obawami i podziękujesz mu za wsparcie. Warto zapytać go, jak on się czuje w tej sytuacji, co go obciąża, i zastanowić się, jak możecie znaleźć balans, który nie będzie go przytłaczał, a jednocześnie pozwoli Ci na wyrażenie emocji.

Terapia jest świetnym pomysłem, bo może pomóc Ci zrozumieć swoje reakcje, pracować nad stresem i odbudować poczucie równowagi. 
To, że przyjaciel sugeruje tę drogę, pokazuje, że troszczy się o Ciebie, ale też o swoją własną energię i przestrzeń.

 Terapia może być miejscem, w którym poczujesz większe wsparcie i zyskasz narzędzia do radzenia sobie z emocjami.

Ważne, abyście znaleźli wspólną płaszczyznę zrozumienia, w której oboje będziecie się czuć się dobrze.

Widzę, że obecna sytuacja w relacji z przyjacielem jest dla Pana trudna, szczególnie po tak poważnym doświadczeniu, jakim była walka z nowotworem. Zmiany w Pana zachowaniu mogą wynikać zarówno z emocjonalnych skutków choroby, jak i z wpływu hormonoterapii, która może oddziaływać na nastrój i zachowanie.

Warto spróbować otwarcie porozmawiać z przyjacielem o tym, co Pan teraz przeżywa. Możliwe, że nie do końca rozumie, przez co Pan przechodzi, co może wywoływać nieporozumienia. Taka szczera rozmowa może pomóc w odbudowaniu wzajemnego zrozumienia i bliskości.

Zalecałbym również rozważenie kontaktu z psychologiem, który mógłby pomóc Panu lepiej radzić sobie z emocjami, które pojawiły się w związku z chorobą. Wsparcie terapeutyczne mogłoby również pomóc w złagodzeniu napięcia w relacji z bliskimi.

Dzień dobry

Już pierwszy krok Pan zrobił, dzieląc się swoją sytuacją. Gratuluję.  Zdecydowanie zachęcam do następnego kroku. Zadbanie o siebie i swoje potrzeby. Dostrzegam, chęć zmiany i motywację nad poprawą swojego dobrostanu. Wspieram i zachęcam do skorzystania z profesjonalnej pomocy.

                                                                     Psycholog Małgorzata Gaś