Odpowiedz jako specjalista
WsteczCzy zakończona terapia depresji i zaburzeń lękowych wpłynie na rekrutację do policji?
Witam, mam pytanie odnośnie depresji i zadurzenia lekowych a rekrutacja do policji. We wrześniu po 4 latach skończyłam terapię psychologiczną odnośnie do właśnie depresji i zaburzeń lekowych. A to wszystko stwierdził lekarz psychiatra. Miałam kilka lekarzy psychiatrów ( miałam również przepisane leki od nich), ponieważ z każdym był utrudniony kontakt i potem sama z nich zrezygnowałam, jak i z leków, i uczestniczyłam tylko w terapii u psychologa. I teraz moje pytanie brzmi, czy przez to mogę być nieprzyjęta do policji? I czy mam sobie załatwić na rekrutację np. jakieś zaświadczenie od psychologa, że skończyłam terapię? I czy w Ankiecie bezpieczeństwa osobowego muszę to wpisywać? A policja jest moim wielkim marzeniem
Lew123
1 miesiąc temu
Katarzyna Świdzińska
Dzień dobry!
Przede wszystkim ogromne gratulacje, że skończyła Pani terapię i zadbała o siebie.
Sama przeszłość depresji i zaburzeń lękowych nie wyklucza Pani z rekrutacji do Policji, jeśli obecnie jest Pani zdrowa i nie jest Pani w trakcie leczenia psychiatrycznego.
W ankiecie bezpieczeństwa powinna Pani napisać o przeszłym leczeniu, bo pytania o to są obowiązkowe. Lepiej być szczerym.
Warto mieć zaświadczenie od psychologa, o zakończeniu terapii i braku przeciwwskazań do służby. Komisja oceni Pani aktualny stan psychiczny, nie przeszłość.
Pozdrawiam ciepło,
Katarzyna Świdzińska, Psycholog
1 miesiąc temu
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Klaudia Dynur
Dzień dobry,
gratuluję Pani ukończenia terapii!
Z pewnością zaświadczenie od psychologa o ukończeniu terapii może okazać się pomocne. To, na co warto zwrócić uwagę, to fakt, że komisja dokonuje oceny Pani obecnego stanu zdrowia, nie tego z przeszłości. W związku z tym bardziej istotne jest to, czy obecnie funkcjonuje Pani stabilnie emocjonalnie i czy potrafi Pani radzić sobie ze stresem. O ocenę tych aspektów funkcjonowania może Pani poprosić swojego psychologa na zaświadczeniu.
W ankiecie trzeba podawać informacje zgodnie z prawdą, ale nie każda informacja o leczeniu wymaga bardzo szczegółowego ujawnienia. Jeśli pojawi się pytanie o przeszłość, może Pani odpowiedzieć, iż była w leczeniu z powodu trudności emocjonalnych i zakończyła je Pani z pozytywnym efektem, a obecnie w leczeniu nie pozostaje.
Pozdrawiam serdecznie i życzę Pani szczęścia w procesie rekrutacji
Klaudia Dynur
Psycholog i seksuolog w trakcie szkolenia
1 miesiąc temu
Daria Składanowska
Dzień dobry,
Gratuluję ukończenia terapii 4-letniej. Korzystanie wcześniejsze ze wsparcia psychologicznego oraz psychiatrycznego nie wyklucza dostania się do policji, ponieważ badany jest aktualny stan psychiczny. W ankiecie niemniej warto być szczerym i napisać, że jest Pan po przebytej depresji z zaburzeniami lękowymi.
Życzę powodzenia w rekrutacji do Policji.
Pozdrawiam,
Składanowska Daria
Psycholog, Doradca kariery
1 miesiąc temu
Agata Niemyjska
Dzień dobry,
przede wszystkim super, że zadbała Pani o swoje zdrowie. To najważniejsze.
Odnosząc się do rekrutacji proszę pamiętać, że komisja lekarska, czyli organ orzekający o zdolności psychicznej i fizycznej do służby, opiera się na badaniach i opiniach specjalistów (w tym psychologów) wykonywanych w trakcie procesu rekrutacyjnego. Oznacza to, że uwzględnia aktualne wyniki badań, czyli stan na tu i teraz. Badanie psychologiczne mają prawo przeprowadzić i wydać opinię psychologowie zatrudnieni w policji. Lekarz psychiatra opiera się na badaniu własnym i ew. na opinii psychologa. Może zatem okazać się, że opinia od podmiotu zewnętrznego będzie małoprzydatna. Proszę zajrzeć do wzoru skierowania na komisję i sprawdzić jakie tam załączniki są uwzględniane.
Jeśli chodzi o ankietę, to podtrzymuję wcześniejsze wskazówki - warto przekazywać prawdę. Pisze Pani, że "policja jest Pani wielkim marzeniem, zakładam więc, że chciałaby Pani związać się z tą służbą na wiele lat. Zatem proszę pamiętać, że jeśli dostanie się Pani do służby to jeszcze wiele razy będzie Pani zobowiązana do uzupełniania takich ankiet. Ich liczba i szczegółowość będzie zależała od rodzaju zadań jakie będzie Pani wykonywała i od poziomu dostępu do informacji niejawnych (tu: zastrzeżone, poufne, tajne i ściśle tajne) będzie niezbędny, żeby je realizować.
Ja zachęcam do przeanalizowania różnych czynników związanych nie tylko z procesem rekrutacji, ale przede wszystkim z całymi uwarunkowaniami służby. A jest to służba wymagająca i wiążąca się (z założenia i faktycznie) ze szczególnymi obciążeniami, czyli specyficznymi stresorami. Jeśli analiza wyjdzie na "+" to po prostu spróbować.
Pozdrawiam serdecznie,
Agata Niemyjska
psycholog
1 miesiąc temu
Zobacz podobne
Czy są terapie uwalniające od religii w Polsce?
Czy w Polsce są terapie jak na zachodzie uwalniające od religii? Szukam na NFZ, PEFRON, albo unijne.
Dlaczego, gdy nie mam siły na nic lub mam wszystkiego dość, udaję przed ludźmi, że wszystko jest dobrze?
Dlaczego, gdy nie mam siły na nic lub mam wszystkiego dość, udaję przed ludźmi, że wszystko jest dobrze? Albo wyłączam się tak, że nie pamiętam, co ktoś do mnie mówił parę sekund temu ?
Jak radzić sobie z lękiem przed obgadywaniem i strachem przed rozmowami o mnie
Od pewnego czasu zmagam się z pewnym problemem. W sumie to jestem osobą dość wrażliwą, zawsze brałam wszystko do siebie – taki mam charakter. Od dłuższego czasu mam już tak, że jeżeli jest sytuacja, że np. siostra rozmawia z mamą przez telefon i jest w pokoju obok, rodzi się we mnie jakiś strach, niepokój, że rozmawiają właśnie o mnie i mówią coś złego. Za każdym razem, jeżeli jest połączenie, siostra odbiera od mamy czy swojego partnera – ja muszę w ukryciu posłuchać tematu rozmowy. Jeżeli mi się nie uda, to przez resztę dnia potrafię rozmyślać, czy to na pewno nie była rozmowa na mój temat. Są też podobne sytuacje, gdy np. wychodzę do toalety, mama z siostrą rozmawiają – załatwiam się bardzo szybko, staram się zachować ciszę w toalecie, aby usłyszeć, na jaki temat jest właśnie ich rozmowa. Ogarnia mnie spory lęk w sytuacji, gdy nagle zaczynają mówić ciszej lub dzieci hałasują i nie jestem w stanie nic zrozumieć. Ciągle są we mnie te obawy, że będą mnie obmawiać. Dodam, że kilka razy usłyszałam, jak mama z siostrą o mnie mówiły, gdy ja np. w tym czasie byłam w toalecie – mama coś tłumaczyła siostrze, że zrobiła coś lepiej ode mnie itp. Poczułam wtedy przykrość. Od tego czasu nie umiem opanować strachu przed tym, że będę obgadywana, gdy wyjdę. Jak sobie z tym poradzić, by nie odczuwać aż tak silnego lęku za każdym razem?
Chciałbym prosić o poradę dotyczącą doboru specjalisty – psychiatry, psychologa czy psychoterapeuty
Dzień dobry! Chciałbym prosić o poradę dotyczącą doboru specjalisty – psychiatry, psychologa czy psychoterapeuty. Dobrych kilka lat temu, podczas kwalifikacji wojskowej w okresie licealnym, otrzymałem kategorię A. Wtedy nie przywiązywałem do tego wagi, ale sytuacja bezpieczeństwa uległa pogorszeniu i w związku z tym chciałbym ją zmienić, dmuchając na zimne.
Dodam, że od czasu wybuchu konfliktu zbrojnego za naszą wschodnią granicą towarzyszą mi różne lęki i niemal ciągły stres, który czasem utrudnia normalne funkcjonowanie. Oprócz tego mam absolutny wewnętrzny sprzeciw wobec jakiejkolwiek przemocy czy militaryzacji. Jestem przekonany, że uniemożliwiałoby mi to pełnienie służby wojskowej, a nawet mogłoby spowodować istotne pogorszenie stanu psychicznego.
Zastanawiam się, do kogo powinienem się zgłosić, aby uzyskać opinię, zaświadczenie, bądź dokumentację, którą mógłbym przedłożyć jako uzasadnienie do wniosku o zmianę kategorii, a przy okazji przedyskutować mój punkt widzenia? Czy psycholog, podobnie jak psychiatra, może dokonywać takiej oceny? Będę wdzięczny za wszelkie wskazówki.
Czy potrzebuję psychoterapii?
Czy potrzebuję psychoterapii?
Od jakiegoś czasu mam obniżony nastrój, jestem smutny, nic mi się nie chce i mam problemy z pamięcią. Często się zamartwiam.
Mam poczucie, że nic mi się nie uda.
Toksyczny związek – jak go rozpoznać i zakończyć?
Czy zastanawiasz się, czy Twój związek jest zdrowy? Nie każda trudność jest toksyczna, ale jeśli czujesz lęk, winę, wątpisz w siebie, boisz się mówić, co myślisz – warto się zatrzymać. Tutaj dowiesz się, jak rozpoznać toksyczny związek i jak go zakończyć.