Podczas zdalnej pracy muszę mieć w tle film. Nie ułatwia mi to procesu, ale nie potrafię bez tego.

Dzień dobry, chciałbym spytać się co takiego mam, że jak pracuję zdalnie to po prostu muszę mieć włączony film na innym monitorze. Bardzo spowalnia mi to pracę, ale nie mam wtedy takiego stresu i nie jest to takie nudne. Jakoś w głowie sobie ubiłem, że nie mogę pracować w ciszy, czasem sobie włączam muzyke do pracy, ale potem przełączam na film. Pozdrawiam

rozwój i praca

Pracownik zdalny

w zeszłym miesiącu

Szymon Szymczonek

Dzień dobry,

Na podstawie krótkiego opisu trudno jest jednoznacznie stwierdzić przyczynę. Może to być powiązane na przykład z ADHD. Warto zadać sobie pytanie, czy zazwyczaj trudno jest utrzymać uwagę i czy tego typu trudności występują przez znaczną część życia.

w zeszłym miesiącu

Szymon Szymczonek

Psycholog

Marcin Gut

Z Pana wypowiedzi wynika, że włączony film jest czymś w rodzaju radzenia sobie ze stresem oraz nudą w czasie pracy - to rodzaj ochronnego nawyku. Zauważył Pan, że ta metoda pomaga, lecz niesie ze sobą negatywne skutki w postaci spowolnienia pracy. Jako terapeuta nurtu poznawczo-behawioralnego poszedłbym w kierunku:
-identyfikacji i pracy nad przekonaniami (z czego ten sposób pracy może wynikać)
- technikami zarządzania stresem (np. ćwiczenia oddechowe)
- eksponowanie się na pracę w ciszy (najpierw krótkie okresy, stopniowe zwiększanie czasu)
- zmiana nawyków (np. regularne przerwy z odpoczynkiem, relaksacją, zastąpienie filmów słuchaniem podcastów, muzyki)

Może Pan spróbować samodzielnie tych sposobów i zobaczyć czy pomogły :)

w zeszłym miesiącu

Marcin Gut

Psycholog

Patrycja Buczkowska

Witam. Praca zdalna, w domu, kiedy wokół mamy wiele ciekawszych rzeczy do robienia, może być rozpraszająca. W biurze możliwe, że łatwiej jest się zmotywować, „bo przecież trzeba”. Wybiera Pan film, ponieważ jest to dla Pana najlepszy sposób na utrzymanie skupienia. Rozumiem, że potrafi się Pan skupić jeśli coś jest dla Pana przyjemne? Czy korzystał Pan z pomocy psychologa, który pomógłby Panu dotrzeć do źródła problemu? Czy trudności ze skupieniem pojawiają się też w innych sytuacjach? Od kiedy występują? Myślę, że warto byłoby się temu przyjrzeć.

w zeszłym miesiącu

Patrycja Buczkowska

Psycholog

Justyna Karkus

Dzień dobry,

potrzeba oglądania filmu podczas wykonywania innych czynności może mieć wiele różnych przyczyn, zarówno psychologicznych jak i behawioralnych. Żeby dowiedzieć się czegoś więcej musi udać się Pan do specjalisty (psychologa lub psychoterapeuty), który przeprowadzi dokładny wywiad diagnostyczny.

Pozdrawiam serdecznie,

Justyna Karkus - psycholog, psychoterapeuta

w zeszłym miesiącu

Justyna Karkus

Psycholożka, Psychoterapeutka w trakcie szkolenia

Katarzyna Waszak

Dzień dobry!

Niestety, do przyjrzenia się sprawie potrzeba więcej informacji. Napisał Pan, że praca wyzwala w Panu stres, lęk, więc być może rozładowuje Pan napięcie. Zaciekawia, dlaczego nie może Pan pracować w ciszy. Co takiego się dzieje, gdy zostaje Pan sam ze sobą, swoimi emocjami, myślami? Z czym kojarzy się cisza? Zachęcam do zaciekawienia się sobą.

Pozdrawiam

w zeszłym miesiącu

Katarzyna Waszak

Psychoterapeuta

Krystian Pasieczny

Każdy człowiek funkcjonuje prawidłowo w tak zwanych okienku wzburzenia neurologicznego. W przypadku kiedy wykonujemy czynności proste, powtarzalne lub dobrze znane musimy się “dobodźcować”, aby nie zasnąć i pozostać skupionymi. W przypadku braku odpowiedniego wzbudzenia może pojawić się senność, złość, zestresowanie etc Dlatego często ludzie np nucą lub tak jak Pani ogląda film. W przypadku odwrotnym, gdy czynność jest trudna, ograniczamy bodźce, by móc się skupić, ponieważ mózg przetwarza za dużo. Może pojawić się wtedy drażliwość, rozkojarzenie drżenie rąk etc.

Pozdrawiam Krystian Pasieczny

w zeszłym miesiącu

Krystian Pasieczny

Psychoterapeuta w trakcie szkolenia

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Zobacz podobne

Bardzo dbam i przesadnie martwię się o córkę, a zaniedbuję siebie.

Przesadnie martwię się o zdrowie i samopoczucie swojej córki przez co zaniedbuje swoje potrzeby i rozwój.Co mogę z tym zrobić,zeby to zmienić?

Czy to normalne, że nie chcę rozmawiać na temat życia seksualnego ze znajomymi w pracy, a nawet czasami przyjaciółmi?

Witam, czy to normalne, że nie chcę rozmawiać na temat życia seksualnego ze znajomymi w pracy, a nawet czasami przyjaciółmi? Czy świadczy to o mojej niedojrzałości emocjonalnej? Ostatnio miałam w pracy sytuację, gdy powiedziałam koledze, że te rozmowy przekraczają moje granice i uważam, że seks jest

Dlaczego psychologowie, terapeuci i współczesna kultura tak często powtarza stwierdzenie, że: "kto wymaga szacunku, to go dostanie, kto go nie wymaga, nie dostanie go"?

Dlaczego psychologowie, terapeuci i współczesna kultura tak często powtarza stwierdzenie, że: "kto wymaga szacunku, to go dostanie, kto go nie wymaga, nie dostanie go" albo "jeśli samego siebie nie pokochasz, nikt cię nie pokocha"? Czyli jeśli ktoś nie szanuje siebie i ktoś wobec niego używa przemoc

Odbiór mojej osoby na podstawie cech zewnętrznych utrudnia mi życie społecznie i blokuje wiele przedsięwzięć.

Jestem osobą o silnym charakterze, twardo stąpam po ziemi i mam swoje zdanie. Szybko się uczę i mam umysł ścisły. Generalnie rozumienie otaczającego mnie świata nie sprawia mi trudności, łatwo się też adaptuję. Problem polega na tym, że wyglądam na osobę wystraszoną i nieśmiałą tzn. mam delikatny te

Boli mnie to, że upłynęło mi tak wiele czasu i tak wiele odbierają mi moje zaburzenia. Czuję, że nie mam nic i nic nie robię.

Nie mam nic w wieku 25 lat i tak bardzo mi przykro. Staram się nie wybiegać za bardzo w przyszłość i cieszyć się każdym krokiem, bo życie za bardzo mnie przeraża. Staram się robić 8 rzeczy dziennie z swojej listy, to nie jest dużo. W wtorek robiłem Matematykę i Analizę Matematyczną oraz Algebrę Lini

Leczę się z powodu schizofrenii paranoidalnej, jednak powoli czuję, że chciałbym niektóre rzeczy w życiu zmienić. Jednak na myśl o tym wpadam w silniejsze stany psychotyczne.

Dzień dobry. Nie będę krył, że piszę to pytanie z pewnymi emocjami. Mam 34 lata, jestem facetem, mam stwierdzoną schizofrenię paranoidalną i ostatnio atakują mnie stany psychotyczne, przynajmniej tak to rozumiem. Dzisiaj, wczoraj, i co jakiś czas od kilkunastu lat, więc jestem sfrustrowany. Chciałby

Partner prawdopodobnie zmaga się z wypaleniem zawodowym, co wpłynęło na nasz związek i bliskość.

Witam, Przepraszam, że zwracam się z tak błahą sprawą. Dla wprowadzenia- mam 22 lata i jest to mój pierwszy związek, trwa około 8 miesięcy. Od ponad dwóch miesięcy mój chłopak zmaga się z poważnym wypaleniem zawodowym (taka jest moja teoria, pracuje od 8 do 23 czasami, praktycznie nie ma czasu wolne

Czy uczucia, które zniknęły przez wypalenie zawodowe, mogą wrócić?

Czy uczucia, które zniknęły przez wypalenie zawodowe, mogą wrócić? (Takie jak miłość)

Zawsze byłam ofiarą. W domu najmłodsza a właściwie w całej ogromnej rodzinie

Zawsze byłam ofiarą. W domu najmłodsza, a właściwie w całej ogromnej rodzinie. Ojciec i matka gnębili mnie, wyśmiewali, bywało bicie, zero możliwości zaufania, a najgorsze było wyśmiewanie przy rodzinie albo wyśmiewanie, że nie dotrzymali słowa. W domu walczyłam o siebie, a nie rozwijałam się, więc

Jak sobie radzić z mieszanym stylem przywiązania ?

Jak sobie radzić z mieszanym stylem przywiązania ? (Od lękowego po unikający)

Co zrobić, gdy jestem podpytywana o zarobki, o których nie chcę mówić?

Dzień dobry, Proszę o poradę, co mogę odpowiadać w sytuacji, gdy jestem podpytywana o moje zarobki, a nie chce o nich mówić? Kiedyś były takie same jak współpracowników i rozmawialiśmy o tym dość luźno, jednak teraz mam większą wypłatę od reszty a nie wiem jak wybrnąć z tematu w czasie rozmów. Chc

Lęk społeczny od dziecka, który utrudnia mi teraz funkcjonowanie w dorosłości.

Co jeszcze mogę zrobić? Od zawsze byłem cichym dzieciakiem trzymającym się na uboczu i nie lubiącym być na świeczniku (i nauczyciele nie widzieli w tym problemu, po prostu uważali że jestem grzeczny, nikt nigdy nie zwrócił uwagi że coś może być nie tak), od kiedy pamiętam mam problem z nawiązywanie

Wyprowadzka w planach, ale obawiam się, że zostanę sama - nie będę miała do kogo wrócić.

Jestem w nietypowej sytuacji. Poznałam faceta, myślę nad wyprowadzką, chciałabym w końcu jakoś ułożyć życie. Jednak coś stoi na przeszkodzie- moje obawy - on mieszka prawie 500 km od mojego domu rodzinnego. Ja bardzo chce się stąd wynieść, zacząć wszystko "od nowa", rodzina mnie wykańcza, jest toksy

Problemy ze zdrowiem fizycznym jeszcze bardziej zaostrzyły trudności psychiczne.

Potrzebuję gdzieś wyrzucić z siebie... wszystko... Znowu mam myśli, że w zasadzie nie mam ochoty żyć, nie chcę też umierać, ale nie jest mi łatwo. Od wielu lat walczę o swoje zdrowie psychiczne, ale zawsze pojawia się coś, co mi je niszczy. Zazwyczaj zdrowie fizyczne, a raczej jego brak i inne probl

Przez limit nieobecności na studiach bardzo boję się zachorować. Często łapię infekcje.

Witam! Mam na imię Maja, mam 22 lata i aktualnie kończę III rok studiów na kierunku lekarskim. Nigdy wcześniej nie miałam takiego podejścia, ale od momentu, kiedy pod koniec zeszłego roku przeszłam półpasiec, boję się poważniej zachorować. Kiedy chodziłam do szkoły logiczne dla mnie było, że skoro z

Nieetyczny psychiatra, bez wiedzy. Negował moje doświadczenia i trudności.

Witam. Po pierwszej wizycie u psychiatry czuję, że większość moich problemów była umniejszana lub negowana. Dla anonimowości powiedzmy, że mam "około" 27 lat i z powodu problemów psychicznych i innych zdrowotnych wyłączyłam się z tzw. normalnego życia 10 lat temu i od tego czasu nic się nie zmieniło

Traumatyczne dzieciństwo i bardzo trudna dorosłość. Nie umiem znaleźć pracy, choruję.

Dzień dobry. Może opowiem od początku . Dzieciństwa nie miałam wcale . Od ojca bicie i złe traktowanie , matka nie umiała go wygonić z domu . Mając 12 lat podjęłam próbę s i marzyłam o śmierci . Nie było na jedzenie , w klasie dokuczali, bo bieda , a o wycieczkach klasowych czy zielonej szkole mogła

Nie potrafię utrzymać pracy. Choruję na depresję.

Witam. Moim problem jest to, że nie potrafię utrzymać żadnej pracy. Najdłużej udało mi się przepracować 4 miesiące, po tym czasie trafiałam do psychiatry z powodu depresji i zaburzeń lękowych, poszłam na zwolnienie i już z niego nie wróciłam. W każdej innej pracy powtarza się ten sam scenariusz. Raz

Chorując na epilepsję w małym mieście nie mam pracy od paru lat. Rodzina zaczęła mnie z tego powodu dręczyć.

Z tej strony Maja. Pisze w takiej sprawie- choruję na epilepsję od dziecka. Mam 24 lata, problem zaczyna się tu, że szkole skończyłam w wieku 19 lat, nigdy nie pracowałam od tego czasu. Nie mogę znaleźć pracy, jestem z małego miasta. Nie ma tutaj dużo pracy dla osób takich jak ja, są dwa zakłady pra