Left ArrowWstecz

Co może być podobne do objawów spektrum autyzmu?

Robiłem przesiewowe testy na autyzm w internecie i wychodzi, że nie mam autyzmu choć wyniki są na pograniczu(brakuje kilku punktów). Cechy autystyczme które mam: 
-Niechęć do kontaktu wzrokowego 
-Trudności w sytuacjach społecznych, zawieraniu przyjaźni itp. 
-Bycie słabym w sportach 
- Dziwne ruchy ciała(parę osób zwracało mi na to uwagę, choć nie wiem dlaczego) 
-Izolowanie się od ludzi, wolę spędzać czas samemu 
Cechy, których nie mam: 
-brak obsesji, fiksacji 
-brak nadwrażliwości na bodźce, jest wręcz przeciwnie. Mam dużą odporność na ból i potrafię zagłuszyć zmysły uciekając w myśli(tzw. daydreaming) 
- brak powtarzalnych zachowań oraz zainteresowań
 -brak szczerości(chociaż jako nastolatek byłem uznawany za "szczerego aż do bólu", ale jako później przestałem) 
-brak silnego przywiązania do rutyny 
Skoro to nie autyzm to co jeszcze może mi dolegać?

User Forum

Anonimowo

11 dni temu
Justyna Bejmert

Justyna Bejmert

Dzień dobry. To, co opisujesz, może mieć różne przyczyny, niekoniecznie musi to być autyzm. Takie internetowe testy dają tylko orientacyjne wyniki i nigdy nie powinny zastępować profesjonalnej diagnozy. Twoje objawy mogą wynikać na przykład z lęku społecznego. Najlepiej będzie porozmawiać z psychologiem lub psychiatrą, który pomoże to dokładnie ocenić i dobrać wsparcie. 

 

Serdecznie pozdrawiam,

Justyna Bejmert

Psycholog

11 dni temu

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Marta Lotysh

Marta Lotysh

Dzień dobry
Aktualnie standardem diagnostycznym dla ASD jest rozszerzony wywiad, testy są dodatkowym narzędziem diagnostycznym. Żaden sam w sobie test nie świadczy o obecności lub braku ASD. Jeśli są podobne podejrzenia, polecam konsultacje ze specjalistą ds neuroróżnorodności

11 dni temu
Elza Grabińska

Elza Grabińska

Szanowny Panie,

gdy mówimy o autyzmie, to mówimy o spektrum. Oznacza to, że każdy z nas posiada jakieś jego cechy i trudno jest jednoznacznie powiedzieć, że ktoś ma lub nie ma autyzmu, raczej mówimy o tym, jak daleko na spektrum autyzmu jest. Warto zadań sobie pytanie, czy któreś z wymienionych cech Panu przeszkadzają, czy jest coś, nad czym chciałby Pan pracować i dlaczego uważa Pan, że "coś Panu dolega". Cechy, o których Pan mówi, mogą wynikać z charakteru, stylu życia, przyzwyczajeń. Jeżeli odczuwa Pan silną potrzebę diagnozy, zawsze można udać się do specjalisty, który ją przeprowadzi, ponieważ należy pamiętać, że internetowe testy nie są zbyt miarodajnym wskaźnikiem. 

 

Wszystkiego dobrego, Elza Grabińska, psycholog.

10 dni temu
Izabela Piórkowska

Izabela Piórkowska

Witaj, jeśli Cię to niepokoi, na pewno warto udać się po diagnozę do specjalisty. Ale może warto się zastanowić, co diagnoza zmieni w Twoim życiu? Co tym zyskasz, a co stracisz? Proponuję się skupić na tym, co jest zdrowe, dobre i na tym, co chciałbyś zmienić, rozwinąć? O ile to jest możliwe? Może warto popracować też nad samoakceptacją? Wielu ludzi lubi spędzać czas z dala od innych nie z powodu autyzmu, ale na skutek doświadczeń, przekonań lub po prostu tak mają, lubią. Nie każdy też lubi i może uprawiać sport.

mniej niż godzinę temu
Daria Składanowska

Daria Składanowska

Dzień dobry Panu, 

 

dziękuję, że podzielił się Pan swoją historią. Zachęcam do konsultacji z psychologiem- diagnostą. 

Narzędziem stosowanym do oceny osobowości jest między innymi  MMPI-2 jest . 

MMPI®-2 stosuje się przede wszystkim w diagnozie klinicznej do oceny osobowości i zaburzeń psychicznych. 

Dzięki diagnozie psycholog może zaproponować dalszą diagnostykę lekarza rodzinnego lub psychiatry. Psychiatra zawsze potwierdza lub odrzuca hipotezę postawioną przez psychologa. 

 

Pozdrawiam, 

Składanowska Daria 

Psycholog, Doradca Kariery

10 dni temu
Gizela Rutkowska

Gizela Rutkowska

Witam,

interesuje mnie prawdziwy powód, dla którego zrobił Pan sobie ten "test" i dlaczego nie żaden inny, tylko w kierunku autyzmu? Skąd taki pomysł, skoro nie ma Pan w sumie żadnych autentycznych atrybutów autyzmu. Ile Pan ma lat? Dlaczego szuka Pan wiedzy psychologicznej i diagnozy w Googlach? Czemu to ma służyć? Czego Pan się boi? Czego Pan oczekuje? Jakiego potwierdzenia swoich dolegliwości i po co? 

Wizyta u specjalisty jest Panu bardzo potrzebna, bo sądzę, że koniecznie potrzebuje Pan w sobie znaleźć jakieś niedoskonałości.

 

Pozdrawiam

Dr Gizela Rutkowska

Psycholog

Terapeuta

10 dni temu
Rafał Szewczak

Rafał Szewczak

Każdy z nas jest inny. A spektrum autyzmu przejawia się na wiele różnych sposobów. Każdy może mieć nieco inny zestaw cech i różne ich nasilenie - dlatego często mówimy o neuroróżnorodności i o spektrum autyzmu. To oznacza, że możemy mieć bardzo dużo różnych reprezentacji autyzmu. 

 

Cechy, które masz, niekoniecznie muszą świadczyć o autyzmie. W zasadzie to nawet nie jest takie ważne, czy spełniasz wszystkie kryteria jakiegoś konkretnego zaburzenia. Ważniejsze jest to, jak to, czego doświadczasz, jest dla Ciebie trudnością. Można mieć diagnozę autyzmu i świetnie sobie radzić, dzięki rozwiniętym efektywnym strategiom funkcjonowania i dzięki dostępnemu wsparciu bliskich osób. Ale też można nie mieć diagnozę autyzmu i doświadczać trudności lub nawet kryzysu. 

 

Zastanów się, jak jest w Twoim przypadku.
Co Cię niepokoi? Co jest dla Ciebie trudnością? 


Jeśli w jakichś obszarach swojego życia doświadczasz dyskomfortu, umów się na konsultację ze specjalistą, aby temu konkretnie się przyjrzeć.

mniej niż godzinę temu
Natalia Nikołajczuk

Natalia Nikołajczuk

Dzień dobry,

 

Na podstawie nielicznych objawów, które Pan podał, trudno jest ocenić, co Panu może dolegać. Powodem może być nadmiarowy lęk w sytuacjach społecznych, ale także preferencje wynikające z osobowości (np. introwertyzm). Istotne jest Pana subiektywne cierpienie, tzn., w jaki sposób podane objawy utrudniają Panu życie? 

9 dni temu
Paulina Habuda

Paulina Habuda

Dzień dobry,

 

Proces diagnozowania zarówno zaburzeń psychicznych, jak i neuroatypowości jest niezwykle trudny - szczególnie u dorosłych.  Osobiście uważam, że diagnoza wymaga kilku konsultacji, zastosowania kilku narzędzi diagnostycznych, zrobienia dokładnego wywiadu, i uzyskania informacji zarówno od osoby badanej, jak i bliskich takiej osoby. Również osoba stawiająca diagnozę powinna mieć szeroką wiedzę, doświadczenie i umiejętności różnicowania. 

Może być bowiem tak, że nie ma Pan autyzmu, ale np. fobię społeczną, osobowość unikającą, trudności w relacjach interpersonalnych. Lub może mieć Pan autyzm, a to, że nie jest już Pan szczery do bólu wynika z tego, że po prostu oduczył się Pan tej cechy. Często w autyzmie u dorosłych mówimy o "maskowaniu" pewnych objawów, bowiem osoby nauczyły się, jakie cechy są oczekiwane społecznie. Dlatego ważne jest, aby przypomnieć sobie jak to było w dzieciństwie, które z objawów występowały. 

Prosta zasada jest taka, że neuroatypowość jest wrodzona - więc objawy można zaobserwować w dzieciństwie, natomiast problemy wynikające z zaburzeń osobowości pojawiają się na późniejszym etapie rozwoju. Do tego dochodzą jeszcze inne choroby o podłożu, chociażby neurologicznym. Dlatego tak ważne jest, aby umieć różnicować zaburzenia. Odradzam więc diagnozowanie się samemu i zachęcam do skorzystania z usług profesjonalnej diagnozy. 

 

Pozdrawiam,

Paulina Habuda

Psycholog

9 dni temu
Adam Gruźlewski

Adam Gruźlewski

Dzień dobry,

 

na podstawie przedstawionej wypowiedzi właściwie niemożliwe jest postawienie jakiejkolwiek rzetelnej diagnozy, część opisanych zachowań lub reakcji mogą  bowiem wynikać z cech osobowości, niektóre ze sposobami radzenia sobie bądź reakcjami układu nerwowego, a inne -  nabytymi nawykami. Jeśli zależy Panu na uzyskaniu rzetelnej diagnozy, sugerowałbym wizytę u psychologa zajmującego się diagnozą.

Internetowe "testy" traktowałbym bardziej jako ciekawostkę, ewentualnie (jak w przypadku niektórych testów przesiewowych) jako wskazówkę do wykonania diagnozy psychologicznej.

 

Pozdrawiam serdecznie

Adam Gruźlewski

psycholog, psychotraumatolog

9 dni temu
Renata Niemczynowicz

Renata Niemczynowicz

Ciężko jest mi się wypowiedzieć na temat opisanych przez Ciebie objawów bez szerszego kontekstu (zbieram go podczas sesji konsultacyjnych i pomaga mi on postawić wstępną diagnozę). Z Twojego postu wynika, że cechy, które opisujesz, w jakiś sposób wpływają na Twoje codzienne funkcjonowanie. Myślę, że dobrym pomysłem byłoby zgłosić się do psychoterapeuty na konsultację i razem z nim przyjrzeć się bliżej temu, co Cię niepokoi.

Powodzenia!

9 dni temu
Emilia Jagiełło

Emilia Jagiełło

Dzień dobry,

 

Myślę, że w takiej sytuacji najlepiej byłoby, gdyby skonsultował się Pan z psychologiem lub psychiatrą, który ma doświadczenie w diagnozowaniu zaburzeń ze spektrum autyzmu. Dobra diagnoza to znacznie więcej niż testy internetowe.

Doświadczony diagnosta zbiera szczegółowy wywiad, analizuje przebieg rozwoju (to szczególnie ważne w przypadku zaburzeń neurorozwojowych), obserwuje zachowanie i różnicuje objawy z innymi trudnościami, np. z zaburzeniami lękowymi czy pewnymi cechami osobowości. 

To dobrze, że interesuje się Pan tym tematem i próbuje lepiej zrozumieć siebie. Jeśli te objawy utrudniają Panu codzienne funkcjonowanie, to domyślam się, że może Pan potrzebować wsparcia. Spotkanie ze specjalistą może zarówno pomóc uzyskać więcej zrozumienia dla własnych trudności poprzez otrzymanie rzetelnej diagnozy, jak i znaleźć sposoby, które ułatwią Panu funkcjonowanie na co dzień ;)

 

Trzymam kciuki, 

Emilia Jagiełło

Psychoterapeutka CBT, Psycholog Sportu

8 dni temu
Poznaj Siebie

Poznaj Siebie

Trudności, które są opisywane, często obserwuje się u osób o introwertycznym usposobieniu, które po prostu lepiej czują się w samotności i potrzebują mniej kontaktów z innymi, aby zachować równowagę emocjonalną. Możliwe jest również, że niektóre z trudności mają związek z lękiem społecznym, czyli sytuacją, w której kontakty z innymi ludźmi wywołują napięcie, niepewność i obawę przed oceną. Opisywane „dziwne ruchy ciała” mogą natomiast wynikać z napięcia, nieśmiałości lub sposobu radzenia sobie ze stresem, ale występują również u osób z ADHD. Niestety opisywane trudności mogą mieć różne źródła, ale żeby je zdiagnozować, potrzebny jest wnikliwy specjalista, który dokładnie przyjrzy się opisywanym trudnością z szerszej perspektywy. 

8 dni temu
Marta Pyśk

Marta Pyśk

Zrób profesjonalną diagnozę – najlepiej u psychologa klinicznego lub psychiatry, który zna różnice między spektrum autyzmu, ADHD, zaburzeniami osobowości i lękiem społecznym.
Diagnoza oparta na wywiadzie i obserwacji da Ci o wiele dokładniejszy obraz.

Zwróć uwagę na funkcjonowanie emocjonalne:

Czy czujesz lęk w relacjach?

Czy samotność jest Twoim wyborem, czy wynika z trudności w nawiązywaniu relacji?

Czy Twoje „dziwne ruchy” pojawiają się w stresie?

Te odpowiedzi pomagają rozróżnić przyczyny.

Praca terapeutyczna – nawet jeśli nie masz diagnozy klinicznej, psychoterapia może pomóc w:

lepszym rozumieniu siebie,

rozwijaniu umiejętności społecznych,

redukcji napięcia i samooceny,

nauce akceptacji swojej natury.

8 dni temu
Katarzyna Świdzińska

Katarzyna Świdzińska

Dzień dobry, 

 

Myślę, że najlepszym wyjściem w Pana przypadku będzie udanie się do psychologa specjalizującego się w diagnozie spektrum autyzmu. Z pewnością skieruje Pana na odpowiednie testy i wesprze w procesie diagnostycznym. 

 

Pozdrawiam, 

Katarzyna Świdzińska, Psycholog 

8 dni temu
Dominik Borkowski

Dominik Borkowski

Cześć, 
Nie wiem do końca, jakie testy robiłeś w internecie, więc ciężko ocenić ich rzetelność. Ostatnio sporo się mówi o współwystępowaniu autyzmu i adhd. Możesz mieć zarówno parę cech ze spektrum autyzmu, jak i adhd, ale właśnie na pograniczu. To, co napisałeś co u siebie widzisz, to dość mało  do postawienia jakiejkolwiek diagnozy. Najlepiej w tej sytuacji zgłosić się do psychologa na konsultację, aby pokierował przez rzetelny proces diagnostyczny. 

8 dni temu
komunikacja w zwiazku

Darmowy test na jakość komunikacji w związku

Zobacz podobne

Czy terapeuta może na mnie wymuszać podjęcie jakieś decyzji, aktywności, na którą nie mam ochoty?
Czy terapeuta może na mnie wymuszać podjęcie jakieś decyzji, aktywności, na którą nie mam ochoty? Ostatnio czuje presje w tym temacie. Ciągle wymusza na mnie, aby coś robić, aby się czymś zająć. Wymusza na mnie sport oraz prace (wysłał mi oferte pracy). Ostatnio zaczęłam robić te czynności, które wiem, że go zadowolą, jednak nie daje mi to satysfakcji i szybko odpuszczam. Nie czuje, że to jest moja decyzja i że robię to dlatego, że mam na to ochotę, tylko że robię to z przymusu. Powoduje to u mnie spadek nastroju i prokrastynacje. Czy to jest w porządku? Czy terapia właśnie polega na tym, aby robić co chce terapeuta nawet jeśli nie daje nam to radości ? Mam takie wnioski ostatnio, że życie właśnie na tym polega. Że w życiu nie chodzi o to, aby być szczęśliwym tylko na tym, aby robić to, co chcą inni nawet gdy Tobie się to nie podoba W spomtanicznej rozmowie powiedzialalam terapeuvie, że mam wniosek, że nie powinno się na nikim niczego wynuszać, bo w końcu druga osoba zrobi to co mu mówisz, ale zrobi to dla tego, aby mieć spokój i że nie sprawi to mu radości. Zrozumialam jednak, że rozmowa o tym nie ma sensu, ponieważ powiedział mi "ale wymuszanie pozytywne jest okey". Czuje, że muszę iść na siłownie, że musze mieć konkretne hobby, że musze pracować i tak dalej, ale nie dlatego, że ja mam na to chęć tylko dlategp, że to rozkaz i mam się słuchać, bo będzie mi truć głowe tak długo aż tego nie zrobię. Przez to.nawet chodzi mi pogłowie plan, aby iść na 1 dzień na siłowmie i zrobić mu zdjęcie ile przebiegłam km i wysłać, a potem to porzucić, a utrzymywać wersje że chodze. Lubie tego.terapeute, ale to wymuszanie na mnie konkretnych decyzji mmie demotywuje i obrzydza mi czynności, które kiedyś lubiałam i przez to je odkładam. Nie wiem. Może nie potrzebnie narzekam? Może to normalne, że słabsi mają być posłużni tym silniejszym? Ta terapia zaczęła być dla mnie rodzajem kary, którą muszę wykonać za to, że jestem słabym człowiekiem.
Chciałabym pójść na psychoterapię. Konkretnie problemem, który chce poruszyć bycie w związku i relacja z tego wynikająca (sama-nie mam partnera) Zastanawiam się czy do tego tematu odnosi się jakiś konkretny nurt terapeutyczny? Osobiście myślałam o nurcie psychodynamicznym, pracowałam kiedyś z behawioralno poznawczym i chciałabym spróbować, poznać inny teraz.
Mam jeszcze pytanie, czy dobrze byłoby znaleźć specjalistę z regionu, w którym mieszkam
Dziękuję za odpowiedzi. Rozumiem, że muszę znaleźć odpowiedni nurt psychoterapeutyczny, ale to pewnie po konsultacji. Mam jeszcze pytanie, czy dobrze byłoby znaleźć specjalistę z regionu, w którym mieszkam, bo problemy powiązane są silnie z układami lokalnymi? Myślę, że psycholog miałby większą wiedzę i ocenę sytuacji związanej z moim problemem.
Czy zgłosić się do psychologa? Przytłoczenie, lęk, obsesje i unikanie przez alkohol
Czy powinnam się zgłosić to psychologa z podejrzeniem jakiegoś konkretnego problemu? Od kilku lat ciągle czuję się przytłoczona. Nie mogę zwlec się z łóżka, rzeczy które kiedyś sprawiły mi radość już mnie nie cieszą. Jestem czymś ciągle zestresowana. Boję się że ktoś czyta mi w myślach, albo mnie obserwuje. Nie mogę dotykać rzeczy po innych osobach, albo muszę powtarzać niektóre czynności dopóki nie poczuje się lepiej bo mój mózg wmawia mi że jeśli tego nie zrobię to stanie się coś złego. Chwilowo uciszam moje problemy alkoholem choć wiem, ze to nie jest dobre rozwiązanie, ale jestem bardzo zmęczona i czasami potrzebuje się po prostu wyłączyć. Wydaje mi się, że powinnam się umówić na terapię, ale boję się tego co mogę tam usłyszeć.
Czy pech i problemy w relacjach mogą być związane z wpływem złego ducha?

Ciężko wyjaśnić to, co mi się przytrafia. Coraz częściej myślę, że mam pecha, wisi nade mną jakieś nieszczęście. 

Naprawdę zastanawiam się, czy nie powinnam udać się do egzorcysty. Nie trzymają się mnie relacje ani koleżeńskie, ani romantyczne, pomimo że jestem piękna w środku i na zewnątrz. Mam pecha ze znalezieniem pracy. Gdy pojawia się jakaś szansa, na pracę, to nie dostaję jej, pomimo że wypadam świetnie. 

Gdy nawiązuję znajomość, ludzie znikają jak duchy. Jestem w rozpaczy. 1,5 roku temu miałam taki problem, że budziłam się w nocy przerażona, bo nic nie pamiętałam, ani gdzie jestem, jak się nazywam, nic. Zdarzało mi się też lunatykować. Słyszałam, że gdy pojawiają się trudne do wytłumaczenia nieszczęścia, to może być to oznaką wpływu złego ducha. Wstydzę się jednak pójść po taką nietypową pomoc, ale też boję.

zdrada

Zdrada – przyczyny, skutki i jak sobie z nią radzić?

Zdrada to głębokie naruszenie zaufania w związku, występujące w formie fizycznej lub emocjonalnej. Powoduje trwałe rany psychiczne u obu partnerów. Analizujemy przyczyny zdrad, ich konsekwencje oraz metody odbudowy relacji po takim doświadczeniu.