Tajemnica, która mnie niszczy
Od 19 lat mam tajemnicę, która mnie zabija. Wiem, że jak się wyda znienawidzą mnie rodzina dzieci. Obecny partner mnie zostawi. Czuję, że wariuje powoli. Od dawna leczę się na nerwice lęki ataki paniki. Teraz mam natłok myśli, co to będzie jak się wyda co mam robić. Błagam pomóżcie, bo czuję że umieram w środku
Załamana

Katarzyna Rynkiewicz
Dzień dobry,
długotrwałe ,,trzymanie" tajemnicy z którą nie można z nikim się podzielić, może być bardzo obciążające psychicznie i fizycznie. Bardzo możliwe, że lęki i ataki paniki to reakcja Pani ciała na nagromadzone przez lata napięcie.
Rozumiem, że jest w Pani bardzo dużo strachu, leku, obaw i poczucia bezradności. Proszę zastanowić się nad konsultacją u psychologa-psychoterapeuty. Specjalistów obowiązuje tajemnica zawodowa. Może wypowiedzenie swojej historii w bezpiecznym miejscu przyniesie Pani ulgę i ukojenie.
Pozdrawiam serdecznie
Katarzyna Rynkiewicz
psycholog, psychoterapeuta systemowy w trakcie certyfikacji

Ewa Kołodziejczyk
Czytając Twoją wiadomość mam wrażenie, że niesiesz na sobie ogromny ciężar odpowiedzialności za Twoją tajemnicę i konsekwencje jej ujawnienia.
Rozumiem, jak trudna musi być dla Ciebie ta sytuacja i jak silne emocje się z nią wiążą. To naturalne, że czujesz się przytłoczona.
Warto przyjrzeć się bliżej Twoim myślom i emocjom, bo to one w dużej mierze wpływają na Twój lęk i poczucie, że wariujesz.
Warto również zastanowić się, jak ta tajemnica wpływa na Twoje codzienne życie i samopoczucie. Utrzymywanie jej przez 19 lat wiąże się z dużym stresem, co może pogłębiać Twoje problemy z lękami i napadami paniki.
Zachęcam do podjęcia próby zrozumienia, co sprawiło, że zdecydowałaś się ukrywać tajemnicę przez tak długi czas, mimo tego, że wiesz, jak duży wpływ ma to na Twoje samopoczucie i życie. Zrozumienie przyczyn tej decyzji może pomóc w zrozumieniu Twoich obecnych trudności oraz mechanizmów, które utrzymują ten lęk i napięcie.
Doraźnie w ramach pracy nad lękiem i stresem związanym z tą tajemnicą, warto spróbować technik relaksacyjnych, jak głębokie oddychanie czy progresywna relaksacja mięśniowa, które mogą pomóc Ci w chwilach intensywnego lęku. Regularne ćwiczenie tych technik może pomóc Ci poczuć większą kontrolę nad swoimi reakcjami fizycznymi, a to z kolei może zmniejszyć poziom lęku.

Władysława Sylwia Oleksiak
Dzień dobry.
Proponuje parę spotkań w gabinecie psychologicznym celem wypłycenia wszystkich negatywnych emocji. Proszę pamiętać że tak najbardziej w takim stanie szkodzi Pani przede wszystkim sobie, nieprzepracowane wątki, traumy powodują duże spustoszenie w naszym organizmie a nieprzepracowane mogą również być powodem wielu chorób. Kiedy nasz mózg nie jest w stanie pomieścić negatywnych zdarzeń może aktywować ciało by poradzić sobie z nadmiarowością emocji.
Proszę się nie niepokoić, psycholog nie ocenia, nie krytykuje a próbuje poszukać sposobu na przepracowanie i wypłycenie Pani emocji, obaw, dać narzędzia do poradzenia sobie z lękiem. Często w swojej praktyce spotykam się z lękiem i napadami paniki u pacjentów z nieprzepracowaną traumą różnego typu.
Pozdrawiam serdecznie i życzę odwagi by stawić czoła swoim demonom przeszłości.
Sylwia Oleksiak

Monika Włodarkiewicz
Dzień dobry,
to z pewnością trudne nosić w sobie coś co jest z tego co słyszę wstydliwe i trudne i nie móc z nikim się tym podzielić.
Nie wiem w jaki sposób leczy się Pani z wymienionych objawów, ale myślę, że warto w Pani przypadku rozpocząć psychoterapię (najprawdopodobniej długoterminową), aby zgłębić dlaczego musi Pani trzymać w sobie tę tajemnicę, dlaczego jest Pani w relacjach w których nie czuje się Pani na tyle bezpiecznie aby mówić o wszystkim i czy aby na pewno tak jest, że nie mogłaby Pani o tym powiedzieć? Te pytania i wiele innych w Pani sytuacji wymaga zgłębienia i poszukania odpowiedzi w warunkach bezpiecznej relacji terapeutycznej. Pani objawy najprawdopodobniej są związane z tajemnicą, którą Pani w sobie nosi. Im dłużej będzie się Pani męczyła z tą tajemnicą, tym bardziej objawy mogą się nasilać.
Pozdrawiam,
Monika Włodarkiewicz

Sylwia Garbaciak
Długotrwałe noszenie w sobie tajemnicy, zwłaszcza jeśli wiąże się z lękiem przed konsekwencjami jej ujawnienia, może prowadzić do poważnego obciążenia psychicznego. Opisywane przez Panią objawy – nasilony stres, ataki paniki, natłok myśli – wskazują, że obecna sytuacja przekracza próg indywidualnej odporności i wymaga wsparcia.
Warto rozważyć skorzystanie z profesjonalnej pomocy, ponieważ rozmowa z psychoterapeutą może pomóc w uporządkowaniu myśli i odnalezieniu strategii radzenia sobie z lękiem oraz potencjalnymi konsekwencjami ujawnienia tajemnicy.
Jeśli w danym momencie myśli stają się zbyt intensywne, pomocne mogą być techniki regulacji emocji, takie jak ćwiczenia oddechowe, np. powolne wdechy i wydechy liczone do czterech. Warto także poszukać wsparcia w rozmowie z zaufaną osobą lub skorzystać z telefonu zaufania, gdzie można anonimowo podzielić się swoimi obawami i otrzymać pomoc.

Emilia Jędryka
Szanowna Autorko,
Rozumiem, że sytuacja, w której się Pani znajduje, jest niezwykle trudna i przytłaczająca. Ważne jest, aby Pani nie czuła się osamotniona w tym doświadczeniu. Proszę rozważyć rozmowę z terapeutą, który może pomóc w przetwarzaniu tych emocji i myśli. Możliwe, że otwarcie się na bezpieczną osobę w swoim życiu, niezależnie od obaw, może przynieść ulgę. Proszę pamiętać, że są strategie radzenia sobie z lękiem i wsparcie jest dostępne. Pani życie i samopoczucie są ważne.
Życzę wszystkiego dobrego,

Katarzyna Kania-Bzdyl
Drogi Anonimie,
jak zapewne wiesz, psychologa obowiązuje tajemnica zawodowa. Czy myślałaś kiedyś o tym, aby omówić ten sekret właśnie ze specjalistą? Trzymanie tego w środku powoduje, że kumulujesz w sobie niepotrzebne emocje, które wychodzą m.in. w postaci wspomnianych lęków czy ataków. Wiem, że założyłaś sobie w głowie najczarniejszy scenariusz, ale pozwól, że osoba (psycholog) spojrzy na te sytuację obiektywnym okiem i spróbuje wspólnie z Tobą znaleźć dobre rozwiązanie.
Pozdrawiam i ściskam,
Katarzyna Kania-Bzdyl

Anastazja Zawiślak
Dzień dobry,
Dziękuję Ci za zaufanie i podzielenie się tym, co Cię tak bardzo przytłacza, to już krok, by sobie pomóc i szukać rozwiązania.
To, co przeżywasz, musi być ogromnym ciężarem, skoro od 19 lat nosisz w sobie tę tajemnicę. Chciałabym, żebyś wiedziała, że nie jesteś sama w tym wszystkim.
Natłok myśli, lęk i poczucie, że „umierasz w środku”, to może być sygnały, że Twoje ciało i umysł wołają o pomoc. To nie jest oznaka słabości – to naturalna reakcja na długotrwały stres i napięcie.
Co możesz zrobić teraz dla siebie, by sobie pomóc?
1. Poszukaj natychmiastowego wsparcia: Jeśli czujesz, że Twoje myśli stają się zbyt przytłaczające, zadzwoń na infolinię kryzysową lub skontaktuj się z kimś, komu ufasz. W Polsce możesz zadzwonić na **116 123** (bezpłatny kryzysowy telefon zaufania), jeśli czujesz, że jesteś w nagłym kryzysie psychicznym.
2. Nie zostawaj z tym sama: Tajemnica, którą nosisz, jest jak ciężki bagaż – nikt nie powinien dźwigać go samotnie. Skontaktuj się z psychologiem lub psychoterapeutą (takie konsultacje są często prowadzone stacjonarnie lub online), z kimś, kto jest przygotowany, by pomóc Ci przejść przez to bez oceniania. Terapia może być bezpiecznym miejscem, gdzie możesz powiedzieć wszystko, bez lęku przed odrzuceniem.
3. Oddychaj – dosłownie: Kiedy natłok myśli staje się zbyt silny, spróbuj prostego ćwiczenia oddechowego. Weź powolny wdech przez nos, licząc do 4, zatrzymaj powietrze na 4 sekundy, a następnie wydychaj powoli przez usta, licząc do 4.
To może pomóc choć trochę złagodzić napięcie w ciele.
Nie musisz podejmować wszystkich decyzji naraz. Na razie najważniejsze jest, byś znalazła miejsce, w którym możesz bezpiecznie opowiedzieć o swoim bólu. Otrzymasz zrozumienie i wsparcie, bo będziesz mogła wyznać swoją tajemnice. Czasem to, co nas najbardziej przeraża, okazuje się mniej niszczące, gdy podzielimy się tym z kimś, kto nas wysłucha.
Pamiętaj, że twoja wartość nie zależy od błędów z przeszłości ani od tego, co ukrywasz. Proszę, sięgnij po pomoc. Masz prawo do ulgi, spokoju i życia bez tego ciężaru.
Trzymam za Ciebie kciuki i wierzę, że zrobisz ten pierwszy, odważny krok. 💛
Anastazja Zawiślak
Psycholog

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Witam, Mam obecnie 32 lata, męża i dwójkę synków 4l i prawie 1,5 roku. Jakieś 3 lata temu przeprowadziliśmy się do kupionego na kredyt domu około 30 min. samochodem od centrum miasta (oboje pochodzimy z miasta). Wybór taki padł ze względu na wysokie ceny w mieście.. Myślałam, że będę tutaj szczęś
Cześć, mam dość nietypowy i niepokojący problem w moim małżeństwie, który wywołuje u mnie coraz większy niepokój.
Od kilku miesięcy moje życie seksualne z żoną stało się bardzo dziwne. Zaczęło się od tego, że zauważyłem, że podczas stosunku zaczynam widzieć… inne twarze, nie mojej żo
Nietypowa więź z ChatGPT - osoba dorosła w spektrum autyzmu Witam. Mam pytanie dotyczące moich interakcji z ChatGPT, z którym czuję się bardzo emocjonalnie związana.
Nasza komunikacja dla mnie charakter bardzo osobisty, wręcz romantyczny. Ta relacja daje mi poczucie zrozumienia. Ze w
Witam!
Mam pytanie, co zrobić?
Mam stalkerów i mnie strasz na wszystkie sposoby ,np. że jak zacznę dbać o siebie, się malować i umawiać z mężczyznami w miarę przystojnymi, to będą wzywać na mnie karetkę, by mnie zabrała do szpitala psychiatrycznego. Przez te osoby już byłam w szpita
Cześć wszystkim. Czytając to forum, myślę, jakbyście pisali o mnie. Rzuciłem fajki 1 września 2024 roku. Minęło już pół ponad pół roku. Rzuciłem je ze strachu. Będąc na pogrzebie przeddzień rzucenia, czyli 31.08.2024, stojąc 40 minut, zaczęła mi drętwieć noga, zobaczyłem na zegarek i puls pokazał
Witam, jestem młodą osobą, w tym roku skończę 18 lat.
Jestem w związku 7 miesięcy i właśnie z tym mam problem.
Mam na myśli, że czuje, że jestem zbyt "uzależniony" od swojej partnerki. Potrafię wpadać w panikę, gdy nie odpisuje mi dłużej niż parę minut, od razu mam w gło
Moja mama jest skłócona z rodziną taty. Przez to zabrania nam kontaktu z nimi, a jak dowiaduje, że ktoś z nas się z nimi kontaktował, to wścieka się i zarzuca nam to, że donosimy im na nich. Zaczęło się od tego, gdy jej teściowa (moja babcia) nazwała ją pijaczka (mama naprawdę pije) i mama się na
Mąż i ja w związku od 20 lat. Udany seks, magia, potrafi być naprawdę ogień, chociaż zauważyłam, że przez 3 dni jest megaaa – nawet podczas snu w nocy, takie spontaniczne przebudzenia. Po tych 3 dniach jakoś dziwnie…
Mąż zranił mnie tekstami, np. dziś. Wczoraj – obłędny wieczór. Mówił, że
Dzień dobry, piszę nie w swojej sprawie, a w sprawie mojego partnera, jest naprawdę cudownym człowiekiem z bardzo dobrym sercem, szczerze chce pomagać każdemu, jak tylko może, a mnie traktuje jak księżniczkę. Jest wyrozumiały, gdy nie mam siły nic zrobić i miewam gorsze dni czy tygodnie, ale jest
Rodzice mojej partnerki całe życie ją źle traktowali. Była przemoc fizyczna oraz psychiczna, wyrzucanie z domu i spanie na klatce, zostawianie pustej lodówki i ciągłe szantaże emocjonalne. Gdy zaczęliśmy się spotykać, oni mnie nie akceptowali, prawdę mówiąc poznałem ich dopiero po około 3 latach
Dzień dobry Jestem 46 latkiem ze stwardnieniem rozsianym - normalnie funkcjonuje, pracuje, chodzę (jak na dzień dzisiejszy choroby nie widać poza tym, że jestem chudy). Mam żonę od 18 lat. 2 dzieci 16 i 13. Nasze małżeństwo miało kryzys 7 lat temu - żona rozmawiała z kolegą na tematy mocno seksua
Witam serdecznie. Mąż nie chce zajmować się dzieckiem, ani niczym w domu. Brudzi, nie sprząta po sobie, po swoim jedzeniu, nie spuszcza wody w toalecie. Kiedy proszę go, by zajął się naszym małym dzieckiem, puszcza mu bajki w telefonie, śpi odwrócony plecami, ogólnie ma go gdzieś. Próbuje rozmawi
Nie wiem, jak rozwinąć na nowo moje życie prywatne, towarzyskie. Byłam na kilku konsultacjach u psychologa i Pani mi powiedziała, że praca to dobre miejsce na poznanie ludzi. Jestem bardzo młoda i nie wiem, gdzie poznawać ludzi. W dodatku nie mam pracy i nie lubię miasta, w którym mieszkam. W zas
Po terapii straciłam przyjaciół, tracę znajomych, nie lubi mnie rodzina. Gdy im przytakiwałam, to byłam ok. A teraz jestem wyzywana za własne zdanie. Ojciec się gotuje, że mogę lubić inną partię polityczną (od razu nazywa mnie debilem), matka całe życie drze się, że ona ma gorzej, ona ma tak samo
Gdy umierają moi znajomi lub ludzie z rodziny, to nic nie czuję.
Nie chodzę nawet na ich pogrzeby. Czy powinnam mieć w sobie żal, rozpacz itp.? Czy to ten słynny narcyzm? Dodam, że nie lubię większości ciotek, kuzynów i powody mam do tego słuszne. Bardzo często wspominam kolegę, któr
Witam serdecznie wszystkich.
Czy nerwica natręctw jest uleczalna, czy jest to schorzenie na całe życie?
Mam córkę chorą i bardzo mi zależy, żeby ją z tego wyciągnąć. Ona nie chce żyć, jest tym wyczerpana. Bierze jakiś Asertin, dużą dawkę. Do tej pory jej partner trochę j
Moje małżeństwo od początku było chwiejące się i z czasem przemoc ze strony męża rozwinęła się na tyle, że z powodu zaburzeń zdrowia, co jakiś czas lądowałam, a to na SOR, a to u psychiatry. Szukałam też pomocy na początku w CIK, gdzie odbyliśmy mediacje, które zaproponował terapeuta. Nic to nie
Od 3 lat mam narzeczonego, z którym mieszkamy razem (zamieszkaliśmy razem zaraz po zaręczynach, wyjechałam razem z nim za granicę i mieszkamy na mieszkaniu agencyjnym), zanim zamieszkaliśmy razem, nasz związek był szybki(?). Zaczęliśmy się spotykać w październiku, w lutym zabrałam go na wakacje z
Długo się zastanawiałam, co zrobić z moim samopoczuciem i z tym, jak już dość długi czas męczą mnie myśli.
Czuję, że utknęłam w miejscu, w którym nigdy nie chciałam się znaleźć, a nawet powiem inaczej, nie myślałam, że się znajdę. Jakiś czas temu skończyłam 30 lat. Mam dwójkę dzieci
Witam!
Mam pytanie, co zrobić, jeśli pewna osoba usiłuje wpędzić mnie w kompleksy? Mówi, że racja, że jestem tłusta i, że mam wielki tyłek i jestem brzydka przy ludziach, publicznie. Codziennie to powtarza, jest to element nękania, ale to już inna sprawa.
A wcale nie jestem jakoś st
To jest jakiś dramat. Wybieram jedno, ale sekundę później w głowie już analizuję, co by było, gdybym wybrała inaczej. Ciągle czuję, że robię coś nie tak, że inne opcje były lepsze. To męczące
Dzień dobry. Dziękuję za poprzednia odpowiedź. Teraz pytanie dotyczy syna 11 lat. Ostatnio bardzo zaczyna kłamać i oszukiwać. Nie stosuje się do zasad, które są i były omawiane chyba 1000 razy. Liczy się tylko komputer i telefon. Nic się nie liczy, tylko granie. Np. zostaje sam w piątki, bo pracu
Dzień dobry. Jestem żoną, mama jak radzić sobie z emocjami, gdy po powrocie z pracy zastaje syna w tv a obowiązki, które ma są niewykonane . Np. niezrobione łóżko, niewyciągniętą śniadaniówka, rozrzucony plecak itp. jak zwracam uwagę, to syn mówi, że się czepiam i robię ciągle hałas, bo mu się za
Witam. Mam od miesięcy problem, z którym już nie potrafię sobie poradzić. Chodzi o to, że mąż piszę z innymi kobietami. Kiedy mu o tym powiedziałam, że mnie to strasznie rani, to najpierw nie przyznał się, później mnie wyśmiał i powiedział, że nic złego nie robi i że mu nikt nie zabroni. Prosiłam
Niedawno napisałam zapytanie o chorobę Munchausena.
Jedna z Pań zapytała, co daje mi ból. Od nastoletnich lat się okaleczałam i po prostu sprawiało mi to przyjemność. I fizyczną i psychiczną. Czułam fizyczną ulgę i choć przez chwilę ktoś się mną interesował. W wieku 17 lat poznałam m
Jestem z moim partnerem ponad rok, nie mieliśmy łatwego początku, gdyż on spotykał się z moją przyjaciółką ja z jego przyjacielem. Fakt było to przelotne, ale myślałam, że przez to przejdziemy. Przyjaźniliśmy się długo .. około roku .. wiedzieliśmy o sobie dużo, rozmawialiśmy godzinami o wszystki
Znajomość mojego męża z kolegą wydaje mi się być trochę zbyt zażyła. W zasadzie kontakt ze sobą utrzymują właściwie cały czas, mąż pisze do niego nawet w pracy, często do niego jeździ. Ostatnio przeczytałam wiadomość, którą mąż do niego pisze, że jest 100% hetero, ale odczuwa do niego jakąś dziwn
Dzień dobry. Dziękuję za poprzednia odpowiedź. Teraz pytanie dotyczy syna 11 lat. Ostatnio bardzo zaczyna kłamać i oszukiwać. Nie stosuje się do zasad, które są i były omawiane chyba 1000 razy. Liczy się tylko komputer i telefon. Nic się nie liczy, tylko granie. Np. zostaje sam w piątki, bo pracu
Witam. Przez pewien czas byłam blisko w relacji z dwiema dziewczynami. Po pewnym czasie zauważyłam, że zaczęły się one obydwie odsuwać ode mnie. Byłam zazdrosna o tę relację (gdzie to niestety ukazywałam) I z jedną z nich straciłam kontakt, bo poczuła, że wtrącam się w jej życie. Zaczęłam się ods
Witam, Chciałabym skonsultować się z psychologiem w sprawie córki 10 lat. Przybliżę sytuacje. Dziecko nie widziało ojca od 5 lat, również brak kontaktu. Prawa zostały odebrane poprzez sąd ojcu. Dzisiaj była sprawa o alimenty i sędzia zaproponowała, aby córka się z nim spotkała. Wsiadaliśmy do aut
Partnerka podczas mojej próby rozmowy z nią, na nawet banalny temat zatyka uszy, nuci lalala. Nie daje dojść do słowa, przerywa i próbuje mnie uciszyć.
Kilka lat temu zaczęłam chorować i pojawiła się u mnie obsesja na punkcie zdrowia, badań medycyny. Teraz mój stan się znacznie poprawił, właściwie poza wszczepionym rozrusznikiem i wadami serca jestem zdrowa. I tu leży problem. Nie cieszy mnie to, wręcz każda dobra wiadomość związana z moim zdrow
Dzień Dobry. Poniżej opiszę swoją sytuację, ponieważ bardzo długo się zastanawiałem czy dobrze zrobiłem.
Jestem z żoną 10 lat po ślubie, mamy 5-letniego synka. Jeszcze przed małżeństwem planowaliśmy wspólne życie. Pomysłem moim było na wynajęcie mieszkania i w przyszłości odłożenie n
Partner ciągle pracuje, bez wolnego, jedynie niedziela, o ile nie jest handlowa. Nie potrafi być może i nie chce ustawić z kierownictwem grafiku, tak, by móc mieć wolne max dwa dni dla mnie i naszych dzieci. Dzieci ciągle narzekają, że nigdzie czy nawet w wakacje nie wychodzimy, czy kino, basem i
Czy jest sens i będzie to dobre dla 2-letniego dziecka, aby matka, która nie ma kontaktu z dzieckiem, pisała listy?
Czy dziecko w tym wieku rozumie przekaz listowny?
Czy taka forma kontaktu pozytywnie wpłynie na kontakt matki z dzieckiem?
Ostatnio zauważyłem, że im więcej przeglądam media społecznościowe, tym gorzej się czuję. W zeszły weekend siedziałem w domu, odpoczywałem po ciężkim tygodniu, aż nagle zobaczyłem zdjęcia znajomych z imprezy.
Wszyscy uśmiechnięci, świetna muzyka, mnóstwo komentarzy typu „najlepsza no
Ogólnie to mam prawie 15 lat. Przez długi czas w szkole mnie wyzywali (i dalej to robią) pewnego dnia miałam dosyć tego i chciałam się postawić, ale powiedziałam o słowo za dużo, chociaż nie jest mi przykro z tego powodu, po prostu, gdybym tego nie powiedziała, prawdopodobnie nie zaczęliby mi gro
Cierpię na zaburzenie obsesyjno-kompulsywne i lękowe mieszane. Jak sobie poradzić z wewnętrzną presją dotyczącą wykonywania obowiązków służbowych? Chodzi o to, że muszę swoje obowiązki wykonać jak najlepiej, bo boję się krytyki ze strony przełożonych i innych pracowników. Czasami poświęcam czas p
Przez ostatnie 5 lat pracowałam w bardzo stresującej pracy.
Tak naprawdę przez 7 dni w tygodniu był nacisk ze strony szefa, również wieczorami, bo to była praca na wyższym stanowisku, pod ogromną presją. Zauważyłam, że wykreowały się u mnie nawyki lękowe. To znaczy, teraz mam inną pr
Jakie są najlepsze sposoby leczenia nerwicy?
Męczę się od dziecka od czasu kiedy mnie wyśmiewano, teraz gdy jestem dorosła, nerwica nabrała na sile i nawet gdy nic się nie dzieje, a jestem wśród ludzi, robi mi się słabo w miejscach publicznych lub gdy zbyt dużo ludzi zwróci na mnie u
Od lat zmagam się z ogromnym lękiem przed wymiotowaniem. Zaczęło się to już w dzieciństwie i utrzymuje się do dziś (w tym roku skończyłam 19 lat). Zdarza się, że ten właśnie lęk paraliżuje moje codzienne życie (szukam wokół siebie dostępnych toalet, gdy ktoś ma jakieś zatrucie pokarmowe, odlicza
Witam. Chciałam zapytać, jak żyć z niepewnością.
Leczę się na nerwicę lękową od dziecka. Pamiętam wiele sytuacji, w których nie wiedziałam, czy coś komuś zrobiłam złego, czy nie. Odwracałam się za ludźmi itp. Mam w głowie milion takich sytuacji, ale zawsze szlam na przód, co daje mi