Konferencja Nauka Psychodeliczna miała miejsce w weekend 15-16 czerwca, a my postanowiliśmy napełnić głowy nową wiedzą, ponieważ, jak mówią badacze_czki, wchodzimy aktualnie w renesans psychodeliczny. Co to oznacza i jakich spraw dowiedzieliśmy się na Konferencji organizowanej przez Polskie Towarzystwo Psychodeliczne będące częścią Polskiej Sieci Polityki Narkotykowej? Przeczytajcie! 

Konferencja

Dwa dni Konferencji Nauki Psychodelicznej obfitowały w 25 wybitnych Panelistów i Panelistek, którymi byli_ły naukowcy_czynie m.in. z obszaru biologii molekularnej, psychologii klinicznej i neuronauki czy medycyny, psycholodzy_żki, psychoterapeuci_tki, założyciele_lki wspaniałych inicjatyw i stowarzyszeń. 

Celem Konferencji było przedstawienie nowych osiągnięć naukowych, a także bieżących projektów i trwających badań nad, ogólnie mówiąc, psychodelikami. Ostatnim panelem była debata, która na długo zostanie zapamiętana przez uczestników_czki. Debaty rzadko wzruszają, szczególnie te skupione na nauce ścisłej, jednak to wieczorne posiedzenie poruszyło wrażliwość słuchaczy_czek. Ale o tym później. 

Renesans psychodeliczny

Wystąpienie Macieja Lorenca zapoczątkowało oficjalne otwarcie wydarzenia. Największa sala wykładowa Uniwersytetu Warszawskiego (Auditorium Maximum) wypełniła się po brzegi uczestnikami_czkami, a w powietrzu czuć było przede wszystkim ekscytację, ciekawość i nadzieję. A myślą towarzyszącą nam przez całe wydarzenie było, przede wszystkim, pytanie o czas, kiedy będzie można wprowadzić w Polsce terapie psychodeliczne oraz psychodeliki dla użytku terapeutycznego. Terapia taka powinna być podstawowym prawem do leczenia, a nie przywilejem niektórych (zarówno ze względu na dostępność, jak i koszty).

Jak wiemy, zanim nastąpi wdrożenie i rozpowszechnienie leku, metody psychoterapeutycznej itp., konieczne są badania kliniczne. Każde badanie naukowe opiera się na specyficznej metodologii oraz krokach, które należy wykonać, zwracając uwagę na każdy szczegół. Z racji tego, badania nad psychodelikami i użytkownikami substancji są bardzo rozciągnięte w czasie, by wyniki były rzetelne i trafne. Na przeszkodzie stoi jednak aktualne prawo -“Wykaz środków odurzających i substancji psychotropowych”- zaliczające substancje psychodeliczne do kategorii I-P zakazanych substancji, stojąc obok heroiny czy kokainy. To uniemożliwia lub znacznie utrudnia podjęcie prawidłowych i pełnych badań klinicznych. Wraz za manifestem Konferencji, należy wprowadzić dekryminalizację psychodelików.

Badacze_czki, klinicyści_stki i nie tylko walczą o możliwość wznowienia badań nad psychodelikami, tak jak rosły one w potęgę w latach 60. ubiegłego wieku, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Później zakazano badań, użytku oraz rozpowszechniania tych substancji, co jednocześnie znacznie cofnęło rozwój nauki i wiedzy w ich obszarze. W ostatnich latach, a szczególnie dziś, coraz więcej mówi się o wadze psychodelików i ich dobroczynnego wpływu terapeutycznego. Na rynku pojawia się więcej tłumaczeń publikacji oraz całkowicie nowych książek z zakresu substancji psychodelicznych, marihuany i ich niesamowitej złożoności. Nauka otwiera się na badania z tego zakresu, wdrożenie i walkę o dostęp dla dobra ludzi. W ten sposób weszliśmy w „renesans psychodeliczny”. Powracamy i dalej rozwijamy to, co udało się osiągnąć i wykazać w latach 60. 

Wystąpienia i najważniejsze wnioski 

Panelistom_tkom udało się rozpocząć ważne badania naukowe nad niektórymi substancjami psychodelicznymi, a wiadomościami podzielili_ły się podczas Konferencji. Przedstawiamy Wam główne kwestie, zadane pytania, wnioski płynące z prezentacji. Zachęcamy do zapoznania się i pogłębienia tematu!

DZIEŃ PIERWSZY, PANEL 1. 

Dr n.med. Hanna Badzio-Jagiełło i badania kliniczne nad psychodelikami i ich wpływem na leczenie depresji

• Badania kliniczne nad psychodelikami w Polsce dotyczą bezpośrednio tylko depresji, natomiast wstępne, obiecujące wyniki można odnieść również do leczenia PTSD. Ciężki stres powoduje metylację białek tworzących DNA, a to zaburza wydzielanie kortyzolu. Stąd depresja może wywodzić się z pewnego dziedziczenia genetycznego objawów zaburzenia PTSD.

• 1/3 z 4 mln osób chorujących w Polsce na depresję nie reaguje na żadne z dostępnego leczenia.

• Celem badań jest użytek psychodelików zgodnie z wynikami i zaleceniami wynikających z badań naukowych, traktując je jako lek. Do rozwijających się badań klinicznych należy ułożyć odpowiedni setting oraz należy kłaść nacisk na ścisłą współpracę naukowców_czyń z praktykami_czkami. 

lek. Cyrus Tahery i badania kliniczne nad 5-Meo-DMT

• Badanie z użyciem 5-Meo-DMT wskazały wysokie bezpieczeństwo substancji oraz dobroczynny wpływ na leczenie zaburzeń psychicznych, dzięki zwiększaniu neuroplastyczności mózgu. Wszystkie psychodeliki klasyczne powodują zmiany strukturalne w mózgu poprzez zwiększenie liczby połączeń neuronalnych.

• Entropia mózgu - miara stopnia nieuporządkowania mózgu. Bardzo wysoka, jak i niska entropia nie jest optymalnym stanem (osoby chorujące na depresję znajdują się w niskiej entropii mózgu). Psychodeliki znacznie zwiększają entropię kory mózgowej, natomiast 5-Meo-DMT jest psychodelikiem wyjątkowym. Łączy się on zarówno z receptorami powodującymi znaczny wzrost entropii, jak i receptorami ”hamującymi” ten proces. Ten sposób działania substancji pozwala na stworzenie prozdrowotnej równowagi w strukturze mózgu.

dr hab. n.med. Mariusz Wiglusz i psylocybina w terapii zaburzeń nastroju. Przegląd badań klinicznych

• Depresja jest wiodącą przyczyną niepełnosprawności na świecie.

• Obecnie dostępne leczenie jest znacznie niewystarczające. Dostępne antydepresanty wykazują wiele skutków niepożądanych, działanie następuje dopiero po ok. 4-7 tygodniach, występują wysokie wskaźniki nawrotów epizodów depresyjnych (aż 40-60% w 1. roku leczenia).

• Każdy kolejny nawrót zwiększa ryzyko przewlekłości depresji i szkodliwości jej objawów.

• Psylocybina wiąże się z receptorami serotoninowymi 5-HT gęsto rozmieszczonymi w korze przedczołowej. Po podaniu psylocybiny niezwykle szybko następuje ogromna liczba (niestabilnych) połączeń neuronalnych. 

• Zwrócenie ponownie uwagi na niezwykle ważne fazy procesu badań klinicznych, by powstał lek zatwierdzony przez FDA oraz po wdrożeniu na rynek. 

• Australia przoduje w badaniach klinicznych nad psylocybiną i wpływem na zaburzenia psychiczne.

• Metaanaliza badań nad psylocybiną w leczeniu depresji ma ścisłe, specyficzne kryteria włączenia publikacji. W konsekwencji wybrano 9 badań z ponad 200. Wnioski wykazały dużą skuteczność psylocybiny; pacjenci z depresją wtórną, szczególnie z chorobami somatycznymi (np. nowotwór), wykazują znacznie większą poprawę; skale samooceny - lepsze wyniki, niż wyniki skal prowadzonych przez klinicystów; starsi pacjenci wykazywali lepsze korzyści z leczenia psylocybiną; nieznaczące, łagodne objawy niepożądane. 

• Komplikacje stosowania psylocybiny w praktyce klinicznej wynikają z etapu, na którym obecnie są badania. Należy wystandaryzować protokoły leczenia, stworzyć programy szkoleniowe dla terapeutów, rozpowszechnić dostępność finansową leczenia itd.

dr n.med. Adam Włodarczyk i kliniczne zastosowania oraz skuteczność ketaminy w psychiatrii. Kompleksowy przegląd na podstawie doświadczeń z praktyki w leczeniu zamkniętym.

• S-ketamina, używana już coraz powszechniej w leczeniu depresji lekoopornej, jest antagonistą NMDA (jak również etanol czy magnez).

• S-ketamina vs R-ketamina - bardzo ważne rozróżnienie oraz przeciwne względem siebie działanie.

R-ketamina, w przeciwieństwie do S-ketaminy:

-  większy agonizm do receptorów glutaminergicznych, mniejszy do NMDA,

- zmniejsza efekt psychomimetyczny, dysocjacyjny,

- zwiększa efekt neuroplastyczny nie wpływa na szlak dopaminergiczny,

- metabolizm w korze przedczołowej jest mniejszy, co zwiększa relaksację,

- mały potencjalny efekt uzależniający.

• Case Studies z leczenia klinicznego z podaniem ketaminy Pacjentom_tkom z lekoopornym, silnym OCD; lekoopornym PTSD; lekooporną depresją.

• Pacjenci pozytywnie zareagowali na leczenie ketaminą.

• Im więcej podjętych zostaje kolejnych i kolejnych działań w leczeniu depresji lekoopornej, czyli im więcej nowych leków i dawek będziemy podawać (proces leczenia wydłuża się), tym mniejsza szansa na remisję choroby.

• 3 linie leczenia depresji. 3-cia linia leczenia (podanie ketaminy) zalecana przy braku odpowiedzi na dwie pierwsze linie leczenia za pomocą LPD wraz z SSRI/SNRI w epizodzie. Nie warto przedłużać procesu!

PANEL II.

dr n. med. Justyna Holka-Pokorska i psychoterapia wspomagana psychodelikami. 

• Badania kliniczne idą do przodu, więc czas na poruszenie psychiatrii i psychoterapii, przygotowując odpowiednie interwencje, protokoły i praktyczną wiedzę dla odpowiedniego wsparcia pacjentów.

• Kontekst medyczny + kontekst pozamedyczny = dwu-modalność interwencji. 

• Psychoterapia i wspomaganie osób zażywających psychodeliki w kontekście poza-medycznym dotyczą osób korzystających, z np. sesji wyjazdowych do Ameryki Południowej, sesji w warunkach domowych itp.

• Nowy profil pacjentów w gabinetach psychiatrycznych i psychoterapeutycznych. Są to osoby, które wielokrotnie eksperymentowały z substancjami i psychodelikami lub/i są uzależnione od nich; Osoby, które zastosowały „samoleczenie” psychodelikami; Osoby, które ukończyły badania kliniczne poza granicami Polski; Osoby, które ukończą badania kliniczne nad psychodelikami w Polsce.

• Póki co mamy chaos konceptualny dotyczący medykalizacji psychodelików. Zmieniamy subkulturę na kontekst medyczny. Należy zmienić narrację wokół medykalizacji psychodelików.

Pytania podsumowujące prezentację - warto zwrócić na nie uwagę!

• Czy środowisko profesjonalistów_ek zdrowia psychicznego jest gotowe na medykalizację psychodelików?

• Jak pokonać chaos konceptualny i metodologiczny w metodzie psychoterapii wspomaganej psychodelikami?

• Jak pokonać niekontrolowany rozwój usług związanych z psychodelikami poza kontekstem medycznym?

• Jak uniknąć nadmiernej idealizacji metody psychoterapii wspomaganej psychodelikami zarówno przez pacjentów, jak i samo środowisko z obszaru „psychedelic science”?

PANEL III. 

dr n.med. Gniewko Więckiewicz i używanie substancji psychoaktywnych w Polsce - co wiemy, czego nie wiemy, co warto byłoby wiedzieć?

• PolDrugs to projekt badawczy nad użytkownikami psychodelików w Polsce. Jest to odpowiedź na klasycznie zbierane dane epidemiologiczne, które mają sporo wad metodologicznych oraz nie są prowadzone przez praktyków. Dotarcie ankiety do grupy odbiorców, którzy nigdy nie będą pacjentami lekarzy psychiatrii ani psychoterapeutów. Realizowany w latach 2020, 2022 oraz obecnie w 2024: 

PolDrugs v.1.0 - dane epidemiologiczne

PolDrugs v.2.0 - dane epidemiologiczne + kwestionariusze poszerzające wiedzę w zakresie praktyki psychiatrycznej

PolDrugs v.3.0- dane będą zbierane.

• Publikacje dotyczą odpowiedzi na pytania, kim są użytkownicy psychodelików w Polsce; jak zwiększa się zapotrzebowanie na pomoc psychiatryczną przez użytkowników; jak wygląda spożycie alkoholu i nikotyny przez respondentów; jakie są najpopularniejsze substancje psychoaktywne wśród użytkowników; jaki procent użytkowników testuje substancje psychoaktywne; i wiele więcej

• Wyniki wskazały znaczny wzrost używania grzybów halucynogennych - dlaczego i jakie będą tego skutki zdrowotne?

• Odsetek korzystania z leczenia psychiatrycznego wzrósł niemal dwukrotnie  - co jest przyczyną? 

dr Jan Szczypiński oraz Paweł Orłowski i przetwarzanie emocji i samoświadomość w grupie doświadczonych użytkowników psychodelików

• Po podaniu psychodelików zauważono krótkotrwały wpływ na przetwarzanie emocji (zwiększenie przetwarzania pozytywnych i zmniejszenie tych trudnych) oraz osłabienie aktywności ciała migdałowatego oraz pojawiający się efekt rozmycia Ego, poczucie transcendencji, zmniejszenie aktywności sieci neuronalnej trybu domyślnego oraz silence network - przetwarzania autoreferencyjnego.

Czego badania naukowe NIE mówią? Czy badania naturalistyczne mają odbicie w badaniach naukowych? W odpowiedzi na postawione hipotezy przeprowadzonego badania w formie kwestionariuszowej oraz metodą EEG zauważono: 

• wyższą pozytywną reaktywność emocjonalną - potwierdzone w badaniu kwestionariuszowym,

• niższą negatywną reaktywność emocjonalną - potwierdzone w obu badaniach,

• wzrost adaptacyjnych stanów świadomości - brak danych/ brak potwierdzenia.

Wniosek: Badania naturalistyczne nie odpowiadały badaniom naukowym, ponieważ różni się kontekst zażywania substancji przez użytkowników oraz występuje efekt rozmycia ego.

DZIEŃ DRUGI, PANEL I.

prof. dr hab. Andrzej Pilc i nasilenie działania przeciwdepresyjnego halucynogenów przez blokery receptorów mGlu2/3 dla glutaminianu

• Depresja jest główną przyczyną niepełnosprawności na świecie

• Przez paręnaście lat progres w leczeniu chorób kardiologicznych i nowotworowych był niesamowicie duży. Tymczasem leczenie depresji stoi w miejscu. Jest również najkosztowniejszym schorzeniem neuropsychiatrycznym (skutki).

• Leki SSRI i SNRI charakteryzują się powolnym początkiem działania, słabą skutecznością i wysoką lekoopornością. Próba placebo niewiele różni się od klinicznej.

• Glutaminian ma swoje receptory w 60% neuronów mózgu. Glutaminian działa na dwa typy receptorów - metabotropowe i jonotropowe (działanie milisekundowe).

• Psychodeliki oddziaływują na receptory glutaminianu w korze mózgowej, stymulując jego uwalnianie. 

• Receptory mGlu2/3 - ich stymulacja hamuje uwalnianie glutaminianu (blokada stymuluje). Trwają bardzo intensywne badania nad ich antagonistami.

• Interakcja antagonisty receptorów mGlu2/3 z ketaminą znacznie wzmacnia jej działanie przeciwdepresyjne. Na rynku powinny pojawić się antagoniści tych receptorów.

• Psylocybina podana z antagonistą wspomnianych receptorów również znacznie polepsza efekt antydepresyjny.

dr Dorota Komar i DNA psychodelicznych doświadczeń: genetyka, epigenetyka i efekty kliniczne

• Psychodeliki mają zdolność otwierania tzw. okienek neuroplastyczności, czyli punktów krytycznych w rozwoju/ zdobywaniu nowych umiejętności/ nauki. Okienka zostają przeważnie zamknięte na wczesnym etapie rozwoju.

• Psychodeliki krótkotrwale dezorganizują sieci neuronalne (wewnętrznie), co umożliwia połączenie i komunikację neuronów pomiędzy różnymi sieciami neuronalnymi.

• Mechanizmy epigenetyczne pozwalają na pobudzenie i hamowanie ekspresji genów, związanej z modyfikacją białek DNA (histonów). Substancje psychodeliczne, np. LSD mają zdolność zwiększenia acetylacji histonów, co ułatwia ekspresję genów (aktywizuje). Podobnie (ale na innym mechanizmie chemicznym) działa ketamina.

• LSD, Ayahuasca pozwalają na globalną metylację DNA, co zaskakująco pobudza ekspresję genów (zwykle metylacja wycisza mechanizmy epigenetyczne).

• Wzrost entropii sygnałowej po działaniu psychodelików ma wpływ na zwiększoną neuroplastyczność - szczególnie wielokrotne podanie psychodelików pozwala na utrzymanie długotrwałej neuroplastyczności.

• Terapia wspomagana MDMA dla PTSD zwiększa poziom metylacji, co jest skorelowane z wyższą efektywnością psychoterapii.

PANEL II. 

dr Michał Jasiński i integracja doświadczeń psychodelicznych w oparciu o proces rekonsolidacji pamięci

• Integracja psychodeliczna dotyczy maksymalizacji korzyści i redukcji szkód.

• Doświadczenie psychodeliczne to proces: Przygotowanie -> Sesja -> Integracja -> (Terapia).

• Istotne pytania prezentacji:

Dlaczego pozytywne zmiany osiągnięte dzięki doświadczeniu psychodelicznemu są często nietrwałe?

Które doświadczenia psychodeliczne są terapeutyczne?

Dlaczego pewne doświadczenia są ”bardziej” terapeutyczne niż inne?

• Zmiana transformacyjna charakteryzuje wiele podejść terapeutycznych. Celem zmiany zarówno w terapii, jak i w doświadczeniu psychodelicznym jest zmiana wiedzy emocjonalnej, tj. schematów, konstruktów, modeli funkcjonowania (nieadaptacyjnych).

• Terapeutyczny proces rekonsolidacji pamięci wymaga sekwencji doświadczeń. Musi dojść do dysonansu doświadczeniowego między pierwotnym schematem emocjonalnym/ poznawczym a nowym - sprzecznym z schematem. To równoległa aktywacja obydwu schematów. 

• Wyznaczniki zmiany transformacyjnej : ustąpienie objawu schematów, brak reaktywacji schematu pierwotnego na poziomie ciał migdałowatych, bezwysiłkowe utrzymanie nowego stanu.

• TPR może zachodzić nieliniowo.

• Schematów emocjonalnych i doświadczeń sprzecznych może być wiele.

• Wniosek: Znajomość TPR umożliwia zwiększenie efektywności doświadczenia psychodelicznego poprzez: wcześniejsze odkrycie schematów i świadome skupienie się na nich; późniejsze jawne zestawienie schematu z psychodelicznym doświadczeniem mu zaprzeczającym.

Norbert Jamróz i uważność w procesie psychodelicznym

• Uważność w procesie terapeutycznym odnosi się do stanu sieci neuronalnych po przyjęciu psychodelików - w obydwóch wpływa na sieć autoreferencyjną związaną z pamięcią autobiograficzną i predykcją przyszłości. Pomagają zmniejszyć jej aktywność i skupić się na „tu i teraz”.

• Uważność po doświadczeniach psychodelicznych: wzrost stanu i cechy uważności; podwyższona świadomość chwili obecnej; zmniejszone myślenie autoreferencyjne; zwiększona decentracja; zwiększenie cechy otwartości, współczucia, postaw prospołecznych i empatii; zmniejszone unikanie i wzrost akceptacji.

• Medytacja wydaje się zwiększać pozytywne efekty psylocybiny, przeciwdziałając możliwym reakcjom dysforycznym (Śmigielski i in., 2019).

• MBI - kursy wspierające proces psychodeliczny.

W skondensowanych punktach przedstawiliśmy Wam treści części wystąpień z Konferencji. Po intensywnych dwóch dniach uważnego słuchania, zadawania sobie pytań, stykania się z nowością i poddawaniu się krytycznemu myśleniu, przyszedł czas na ostatni punkt programu. Wszyscy wyczekiwaliśmy Debaty, której nie sposób zapomnieć. Towarzyszyły jej, przede wszystkim, silne emocje i dogłębna życzliwość. To, co zasłyszane i ważne przeczytacie poniżej. 

Zachęcamy do rozwinięcia myśli przewodnich każdej z prezentacji Panelistów_ek. Nauka psychodeliczna rośnie w siłę, rzetelność i ciekawość naukową, jak i społeczną. Z pewnością wchodzimy w nowy etap leczenia ciężkich i przewlekłych zaburzeń nastroju, lękowych czy pourazowych, jak i wspomagania procesów psychoterapeutycznych. 

DEBATA

DEBATA PT. ZESPÓŁ STRESU POURAZOWEGO WŚRÓD WETERANÓW WOJENNYCH I SŁUŻB MUNDUROWYCH. CZY UKRAINA BĘDZIE PIONIEREM LECZENIA PSYCHODELIKAMI W POLSCE?

Wydarzenie zostało zorganizowane we współpracy z Helsińską Fundacją Praw Człowieka. 

Prelegenci i Prelegentki - trzymajcie się mocno, bo mieliśmy zaszczyt usłyszeć niesamowitych:

• dr Rick Doblin, założyciel i prezes Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies (MAPS)

• Stanislav Hibadulin, weteran wojny ukraińsko-rosyjskiej, Bohater Narodowy Ukrainy. Wyleczony z PTSD dzięki terapii wspomaganej substancjami psychodelicznymi

• Neil Woods, były brytyjski tajny funkcjonariusz policji, członek zarządu Law Enforcement Action Partnership (LEAP) w USA

• dr Taisiia Poda, psycholożka, doktor prawa międzynarodowego, członkini Ukraińskiego Stowarzyszenia Badań nad Psychodelikami (UPRA)

• Lesia Bodnarenko, psycholożka pracująca z weteranami wojny ukraińsko-rosyjskiej

• prowadzenie: Magdalena Dąbkowska, koordynatorka Programu Polityki Narkotykowej w Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka

dr Rick Doblin 

• 11 sierpnia, 2024 FDA ma wydać opinię na temat wykorzystania psychodelików w leczeniu PTSD.Trwają badania naturalistyczne z grupą kontrolną. W USA 13 mln osób zmaga się z PTSD. Weterani wojenni w USA są społecznością, który wspiera badania nad terapią wspomaganą psychodelikami.

• Kongres Amerykański po raz 1. w historii dał środki federalne Departamentowi Obrony, aby wspierać badania terapii wspieranych psychodelikami - PTSD, w leczeniu klasycznymi metodami jest bardzo kosztowne. Obecnie są starania o granty pieniężne dla humanitarnej terapii wspomaganej psychodelikami, jak i również na odpowiednie szkolenia polskich i ukraińskich terapeutów.

Stanislav Hibadulin

• Silnie raniony trzy razy podczas wojen ukraińsko-royjskich, ostatni raz przez minę przeciwpiechotną. Mimo wszystko wracał na wojnę w formie zemsty za śmierć swojego przyjaciela, która była przyczyną pojawienia się PTSD. Stanislav odczuwał ogromne, przeciążające poczucie winy za śmierć przyjaciela, uważał, że to on powinien był zginąć na polu walki. 

• Leczenie klasycznymi metodami nie przyniosło żadnych pozytywnych efektów. Po wspomożeniu swojej psychoterapii substancjami psychodelicznymi - halucynogenami - którą wspierał i w której towarzyszył mu terapeuta i obecny przyjaciel, wszystko się odmieniło. 

• Założyli wspólnie fundację w Hiszpanii zajmującą się nieodpłatnym leczeniem PTSD.

• Zwrócenie uwagi na bardzo niskie koszty produkcji MDMA, a nieetyczne i monopolowe działania producentów terapii wspomaganej psychodelikiem, kosztujące nawet paręnaście tys. dolarów. Kojarzy się to Stanislavovi z korzyścią finansową powstającą na polu wojny i cierpienia - w końcu leczenie dotyczy weteranów.

• Prawo człowieka to prawi do terapii psychodelicznej, ponieważ prawo do zdrowia mówi o dostępie do najwyższej, najlepszej osiągalnej metody leczenia.

Lesia Bodnarenko, dr Taisiia Poda

• przeżycia traumatyczne dotykają każdego cywila na Ukrainie.

• pojawia się globalny lęk egzystencjalny wokół pytania o przetrwanie i dalsze istnienie narodu

• Ukraina jest krajem grzybów, kultura i historia słowiańska krążą nieprzerwanie wokół ziołolecznictwa. Nie można wyrzucić tej części z kultury. Tym samym należy stworzyć ramy prawne dla zaistnienia terapii wspomaganej psychodelikami, by była przede wszystkim bezpiecznie stosowana.

• Centrum Leśna Polana (Fundacja ukraińska) pracuje z kobietami obciążonymi traumą i PTSD. Zajmują się osobami po uszkodzeniach ciała i funkcjonowania w wyniku wysadzania min. Liczba cierpiących będzie stale rosła, dlatego potrzebne są badania nad psychodelikami w kontekście ukraińskim i specyficznego dla ich sytuacji ograniczenia zdrowego funkcjonowania, np. w wyniku uszkodzeń narządów zmysłów. 

Neil Woods

• wspiera reformę narkotykową w Anglii, celując w dekryminalizację substancji i wsparcie w postaci redukcji szkód.

• Opowiada się za potrzebą terapii dla funkcjonariuszy policji, której sam potrzebował w wyniku zadań powierzanych mu w zawodzie. 

• Powszechnym zjawiskiem w środowisku zawodowym policjantów jest ostracyzm społeczny i wrogość wobec funkcjonariuszy zmagającymi się z trudnościami psychicznymi.

Podsumowanie

Czym można podsumować Konferencję Nauki Psychodelicznej? Wydaje nam się, że odpowiednim wyrazem będzie, po prostu, nadzieja. Taki też przekaz niosła ze sobą Debata, podczas której usłyszeliśmy głębokie historie z życia Stanislava Hibadulin, jak i Neil Woods’a, ich zmagania i trudności nadały kierunek ich działaniom wobec rozwoju nauki, problemów społecznych w kraju, a także wsparciu samych siebie. Nadzieja na głośną narrację społeczną wokół wdrożenia psychodelików jako środka leczniczego i wspomagającego psychoterapię osób zmagających się z PTSD, depresją czy lękiem. 

Wydarzenie pokazało nam, jak wiele osób - naukowców_czyń, psychoterapeutów_ek, psychologów_żek, osób pracujących w obszarze zdrowia psychicznego, prawa i społecznym - jest żywo zainteresowanych i gotowych na podjęcie działań, by leczenie za pomocą substancji psychodelicznych mogło mieć miejsce w czasie rzeczywistym. By obiecujące wyniki badań klinicznych przełożyły się na realne działania ze strony FDA, rządu, Ministerstwa Zdrowia. 

Jeszcze raz podkreślimy, że wyniki badań wskazują na znacznie lepszą skuteczność, jak i realnie mniejszą szkodliwość substancji psychodelicznych w leczeniu, np. depresji (szczególnie lekoopornej) niż dostępne leki typu SSRI i SNRI. Zaburzenia zabierają życia i warto ruszyć z działaniem. 

Dziękujemy za możliwość udziału w Konferencji, jak i wsparcia Polskiej Sieci Polityki Narkotykowej. Jesteście wielcy!