WsteczCzy normalne jest, że podróżowanie mnie męczy i wole unikać przebodźcowania?
Anonimowo
Odpowiedz jako specjalista
Lucio Pileggi
Tak, to absolutnie normalne mieć inne gusta i potrzeby niż inni. Jeżeli nie odczuwa Pan/Pani potrzeby podróżowania, to zasadniczo nie powinno stanowić problemu w Pana/Pani życiu.
Natomiast jeśli bardzo często doświadcza Pan/Pani przebodźcowania i przeszkadza to w codziennym funkcjonowaniu, albo jeśli porównywanie się z innymi staje się zbyt obciążające, może być dobrym pomysłem skorzystanie ze wsparcia specjalisty.
Serdecznie pozdrawiam,
Lucio Pileggi, Psycholog
Weronika Babiec
Dzień dobry,
To, co Pani opisuje, jest jak najbardziej normalne i nie ma w tym nic niepokojącego. Ludzie mają bardzo różne potrzeby dotyczące stymulacji - niektórzy potrzebują dużo bodźców i zmian, aby czuć się dobrze, a inni funkcjonują lepiej w spokojniejszych, bardziej przewidywalnych środowiskach.
Męczenie się podczas podróżowania z powodu nadmiaru bodźców może wskazywać na większą wrażliwość sensoryczną lub po prostu preferencję dla bardziej spokojnych aktywności. Wiele osób doświadcza przebodźcowania w nowych miejscach. Nie oznacza to, że coś jest z Panią "nie tak". To po prostu oznacza, że ma Pani inne potrzeby niż osoby, które lubią podróże. Niektórzy ludzie czerpią energię z nowych doświadczeń, a inni potrzebują stabilności i spokoju, żeby się dobrze czuć.
Jeśli woli Pani spokojniejsze formy wypoczynku - to jest to całkowicie w porządku. Nie musi Pani robić tego ani lubić tego, co robią i lubią inni, jeśli to Panią męczy i nie sprawia radości.
Pozdrawiam ciepło!
Weronika Babiec,
Psycholożka, Terapeutka ACT
Elza Grabińska
W dzisiejszym świecie social mediów i łatwości dostępu do zajrzenia do życia innych ludzi, łatwo wpaść w "powinno się" i "nie powinno się". Lubienie lub nielubienie podróżowania to po prostu preferencja wynikająca z np. cech charakteru, nie coś, czym należałoby się martwić. Problem pojawia się wtedy, gdy ten fakt sprawia Panu/Pani dyskomfort lub wywołuje jakieś cierpienie, poczucie, że coś nas omija. Wtedy warto porozmawiać z kimś o przyczynach.
Wszystkiego dobrego,
Elza Grabińska, psycholog.
Pamela Górska
Dzień dobry, jak najbardziej jest to normalne, jeżeli masz wrażliwy układ nerwowy. Nie każdy lubi podróże, które wiążą się z wieloma bodźcami jak i przeciążeniami zarówno psychicznymi jak i sensorycznymi. Zachęcam do konsultacji psychologicznych (najlepiej psycholog pracujący z osobami ASD), który pomoże znaleźć najlepsze propozycje na wyciszenie układu nerwowego w razie tego typu przeciążeń, które pomogą w regulacji, jak i przygotują na ewentualną podróż.
Pozdrawiam, Pamela Górska Psycholog
Karolina Walczyk
Dzień dobry, brak potrzeby podróżowania i uczucie zmęczenia związane z nadmiarem bodźców podczas wyjazdów jest zupełnie naturalnym objawem. Każdy z nas ma inaczej, wyjaśnienie na to znajdziesz w indywidualnych różnicach funkcjonowania układu nerwowego każdego człowieka. Zadbaj o swój komfort sensoryczny i wybieraj aktywności zgodne z własnym temperamentem. Jak sama napisałaś wolisz sytuacje, które nie wywołują u Ciebie "przebodźcowania" - wsłuchaj się w siebie.
Serdecznie pozdrawiam,
Karolina Walczyk
Psycholog, Psychoterapeuta
Iga Borkowska
Dzień dobry,
Ludzie różnią się między sobą co do tego, czego potrzebują, żeby czuć się dobrze, żeby mieć poczucie, że żyją. Jeśli nie mamy potrzeby podróżować, to czemu się do tego zmuszać? Z drugiej strony, jeśli tak naprawdę chcielibyśmy podróżować, ale coś nas przytłacza w podróżowaniu lub stresuje, zawsze możemy się temu przyjrzeć - co to jest, jak możemy sobie z tym poradzić?
Pozdrawiam serdecznie, Iga Borkowska, www.maturitas.pl
Katarzyna Organ
Szanowna Pani
nie wszyscy z nas są tacy sami i może to być całkowicie okej, że nie lubi Pani podróżować, zwłaszcza jeśli budzi to u Pani przebodźcowanie. Są osoby, które najlepiej czują się w domu abo na krótkich, lokalnych wypadach i tak długo, jak dla danej osoby jest to dobre, tak długo jest to normalne. Pisze Pani, że nie potrzebuje Pani podróży, więc zakładam, że tak właśnie może być w Pani przypadku. Czasem warto się przyjrzeć, co tak na prawdę przebodźcowuje, być może warto zmienić rodzaj podróżowania i wypracować złoty środek?
z pozdrowieniami
Katarzyna Organ
psycholog, psychoterapeuta w trakcie szkolenia
Klaudia Dynur
Dzień dobry,
chęć lub niechęć do podróżowania dotyczy cech indywidualnych każdej osoby, podobnie jak ilość bodźców, która powoduje przebodźcowanie. Być może wycieczki, na których był_ś do tej pory, były zbyt intensywne, stąd przebodźcowanie. Pytanie, czy niepodróżowanie ci przeszkadza? Jeśli nie, to jest to zupełnie w porządku. Jeśli z podróżowaniem związana jest np. twoja praca, wtedy warto poszukać technik, które pozwolą zmniejszyć przebodźcowanie, jak na przykład zaplanowanie odpoczynków podczas podróży.
Nie ma nic złego w tym, że nie lubimy tego, co inni lub tego, co aktualnie popularne :)
Pozdrawiam serdecznie
Klaudia Dynur
Psycholog
Adam Gruźlewski
Dzień dobry,
tak, to całkowicie normalne, że może Cię męczyć podróżowanie i zbyt duża liczba bodźców. Ludzie mają to do siebie, że posiadają różne osobowości, temperamenty, wrażliwość na bodźce. Jeśli nie jest to dla Ciebie źródłem cierpienia, to znaczy, że wszystko z Tobą w porządku. To co służy innym, niekoniecznie musi służyć nam.
Pozdrawiam
Adam Gruźlewski
psycholog, psychotraumatolog
Katarzyna Świdzińska
Tak, to zupełnie normalne. Każdy z nas ma inną tolerancję na bodźce, a i preferencje co do hobby się różnią. Moim zdaniem nie ma się o co martwić :)
Pozdrawiam,
Katarzyna Świdzińska, Psycholog
Justyna Bejmert
Dzień dobry, to jak najbardziej normalne :) Nie każdy lubi podróżować. Jedni czerpią z tego energię, inni czują się zmęczeni nadmiarem bodźców i zmianą otoczenia. Ważne, żeby była Pani świadoma swoich potrzeb i wybierała to, co jest dla Pani źródłem odpoczynku i radości.
Pozdrawiam serdecznie,
Justyna Bejmert
Psycholog
Sylwia Harbacz-Mbengue
Witaj,
tak, to co czujesz jest zupełnie normalne i wcale nie jest rzadkością. To, że masz potrzeby inne niż "większość" ludzi nie oznacza nic złego. Przebodźcowanie o ktorym piszesz może wynikać z dużej wrażliwości sensorycznej - takie osoby mają dużą wrażliwość na bodźce z zewnątrz. Pełna akceptacja swoich potrzeb i znalezienie sobie takich rzeczy które dają poczucie spokoju i komfortu będą bardzo pomocne.
Pozdrawiam
Sylwia Harbacz-Mbengue
Psycholog
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologa
Zobacz podobne
Szkolny psycholog chce mnie wysłać na terapie do specjalisty, bo powiedziałem mu, że spożywałem marihuanę, nie chce iść na ta terapie. Czy grozi mi coś, jeśli nie zgłoszę się do specjalisty i ile będę zmuszony do odwiedzania go? Jestem totalnie przeciw pójścia do niego
Czasami czuję, że ta cała izolacja, której każdy z nas musiał doświadczyć, wpłynęła na mnie bardziej, niż się spodziewałam. Byłam zawsze osobą towarzyską, ale zamknięcie w czterech ścianach sprawiło, że poczułam wielką samotność, a z nią przyszła depresja. Nadal każdy dzień ciągnie się w nieskończoność.
Zastanawiam się, czy terapia online może być jakimś rozwiązaniem dla mnie? Słyszałam, że psychoterapia online bywa równie skuteczna, jak sesje twarzą w twarz, ale mam pewne wątpliwości co do budowania relacji przez ekran.
Potrzebuję wsparcia, a jednocześnie chcę czuć, że mogę się otworzyć przed kimś, kto mnie naprawdę zrozumie.
Dzień dobry,
Mam zaburzenie lękowe, chodzę od 1,5 roku na psychoterapię Gestalt. Jest to pełnopłatna terapia.
Dodatkowo od kilku miesięcy stosuje farmakoterapię.
Moje zaburzenie jest bardzo silne i połączone z objawami somatycznymi. Zauważyłem, że terapia raz w tygodniu to dla mnie za mało. Żeby móc lepiej funkcjonować potrzebuje spotkań 2 razy w tygodniu. Zwłaszcza gdy sesja daje dużo przemyśleń i lęków, doczekać z tym cały tydzień to prawdziwe wyzwanie. Niestety sesje 2x w tyg, są niemożliwie z powodów finansowych, jestem studentem.
Jak mogę rozwiązać ten problem? Chętnie spróbowałbym też terapii CBT, albo terapii z psychologiem klinicznym, ale równocześnie nie rezygnując z obecnej terapii.
Czy rozsądne byłoby, aby spróbować dostać się na terapię na NFZ, na którą chodziłbym raz w tygodniu i równocześnie uczęszczałbym na moją obecną terapię? Naprawdę bardzo potrzebuje częstszego wsparcia, żeby się cały nie rozsypać. Bardzo proszę o pomoc
Witam wszystkich tu znowu ja Kuba. Mam 29 lat , choruje na zespół Aspergera, przez który nie mam znajomych, a bardzo chciałbym poznać kogoś z podobną niepełnosprawnością do mojej. Szukam Terapii grupowej lub Warsztatów dla osób z Aspergerem właśnie gdzie będą mnie inaczej traktować niż na terapii zajęciowej, z której chcą mnie wyrzucić, lub przenieść do takiej placówki właśnie a ojciec i mama szukają dla mnie terapeuty także, który by się specjalizował pracą z takimi osobami właśnie. i szukam też kogoś i mam nadzieję, że się znajdzie ktoś, kto się zainteresuje też sytuacją w domu moim i też konfliktem moim z dziadkiem moim, który jest ojcem mamy mojej, bo wyzywa , domaga się bym mieszkał z ojcem swoim w Warszawie a parę razy zagroziłem mu, że zgłoszę go na Policję i że zeznam przeciwko niemu w sądzie a mama dostaje ataki z każdej strony, bo nikt jej nie pomaga by było dobrze. Nie wiem, co robić a dziadkowi dzisiaj zagroziłem, że go zgłoszę za znęcanie się psychiczne nade mną. Proszę o pomoc, co mógłbym zrobić w takiej sytuacji i co mógłbym zrobić, żebym mógł tego człowieka, który wydzwania na numery do osób i do instytucji które ze względu na RODO nie chce podawać. Boje się dziadka swojego , boje się jeździć na terapię zajęciową gdzie doznaje krzywdy i boje się tego, że ponownie wyląduje w szpitalu psychiatrycznym, w którym byłem w 2021 roku. Proszę o pomoc w tych sprawach a bardzo chciałbym, aby został znaleziony inny ośrodek i chciałbym bardzo nawet tutaj kogoś poznać i bardzo chciałbym, aby mamie mojej i mnie znalazł się terapeuta, który mnie i mamie mojej naprawdę pomoże, bo na dalszą rodzinę nie możemy już liczyć i chciałbym nawet, aby mama moja poznała kogoś, kto naprawdę ją pokocha i kto jej naprawdę pomoże, bo obecny partner mimo tego że stara się pomagać, to jest uzależniony od alkoholu i nie raz naruszył moją nietykalność cielesną tak jak dziadek mój, przez którego mam traumę z 2007 polegająca na tym, że dziadek zrobił mi zimny prysznic, żebym otrzeźwiał, ale to nie przyniosło efektu przez ,co koszmary mam związane z prysznicem właśnie, a jeśli chodzi o terapię to na żadnej terapii u żadnego psychologa nie byłem a fajnie by było, gdybym nawet na terapię behawioralnej poznawczą bym poszedł, a jeśli chodzi o inne traumy to bardzo chciałbym, aby ktoś się zainteresował tym że w 2022 roku doszło do tego że zostałem wykorzystany przez instruktora, który dalej pracuje na tej terapii zajęciowej, którą mam nadzieję, że szybko opuszczę. proszę o pilne zainteresowanie się tym, co napisałem, bo chciałem zadzwonić nie raz na telefon zaufania pod numer 116 123 lub na numer telefonu "Niebieska Linia" by mogli podpowiedzieć, co mógłbym zrobić w sprawie dziadka swojego a ojca mamy mojej, który się znęca nad rodziną psychicznie i który wyzywa mojego ojca i jego każdą partnerkę a dzwoniłem, na numer 116 123 w sprawie tego by się znalazł prawnik lub mecenas który by nieodpłatnie mi pomógł w tym, że szybko się znajdzie inna placówka dla osób takich jak ja, bo placówka terapeutyczna chce wystosować pismo do kuratorium oświaty w Łodzi czy w Warszawie bym się znalazł w takiej właśnie placówce dla osób takich jak ja ponieważ nie rozumie, na czym polega zespół Aspergera, przez który nie mam żadnych przyjaciół i że żadna dziewczyna nie będzie mnie chciała, bo tak sądzą w tej placówce oświatowej tak, jak niektórzy w domu, z którego nie raz uciekałem, a jeśli o dziadka to dziadek wysyła pisma do prokuratury i dzwoni swoim telefonem w różne miejsca, które liczę, że szybko się nim odpowiednio zainteresują. Mam nadzieję, że jeszcze są jacyś dobrzy i uczciwi ludzie w tym kraju w przeciwieństwie do tych, którzy obiecują mi złote góry tylko już nie wierzę w te ich bzdury, bo tylko na obietnicach tych osób się kończy. Mam nadzieję, że znajdzie się tutaj nie tylko terapeuta, ale także psychiatra jakiś lub prawnik jakiś też który by mi nieodpłatnie pomógł. Pozdrawiam.
Dzień dobry, moja 17-letnia córka chodzi na terapię do psychologa. Psycholog bardzo namawia córkę na wizyty dwa razy w tygodniu, wręcz robi się to uporczywie. Dała jej do zrozumienia, że jeśli się nie zgodzi , nie ma sensu, żeby przychodziła. Czy tak powinien się zachowywać psycholog?