Odpowiedz jako specjalista
WsteczCzy tańsza psychoterapia lub rzadsze spotkania mogą być skuteczne? Alternatywy dla osób z lękiem
Czy rzadsze spotkania z psychoterapeutą mają w ogóle sens kiedy nie można sobie pozwolić finansowo na spotkanie raz w tygodniu? Czy można się jakoś przygotować do spotkania by wyciągnąć z niego więcej? Czy istnieją realne alternatywy by sobie pomóc (wiele lęków i strach przed ludźmi)? Czy tańsi specjaliści mają w ogóle sens kiedy dużo się słyszy o szkodliwych terapeutach.
Anonimowo
1 miesiąc temu
Izabela Piórkowska
To zależy od nurtu terapeutycznego, w terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach klient korzysta z sesji wg swoich potrzeb, jednak warto na początku to czynić regularnie, chociaż raz na dwa tygodnie. Skuteczność terapii to m.in. budowanie relacji z klientem, czasem to może potrwać. Nie są to spotkania ze sztuczną inteligencją, żeby "wyciągnąć" z tego jak najwięcej. Terapia jest procesem. Czy od razu jadł Pan/Pani łyżeczką, czy zaczął chodzić jako noworodek? Im wolniej, tym szybciej. Poza tym warto pamiętać, że prawdziwa terapia odbywa się w realnym Pana/Pani życiu. Terapeuta towarzyszy, dmucha wiatr w żagle, ale steruje klient. Klient jest w 50% odpowiedzialny za proces terapeutyczny. Pozdrawiam serdecznie.
1 miesiąc temu
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Marzena Zwierzycka
To bardzo ważne pytanie - podjęcie psychoterapii powinno być przemyślaną decyzją, nie tylko ze względu na koszty finansowe, ale też dlatego, że psychoterapia jest intensywnym procesem, który nie pozsostaje bez wpływu na nasze zdrowie.
Rzadsze spotkania z terapeutą jak najbardziej mogą mieć sens. Ważne, by w takiej sytuacji powiadomić psychoterapeutę o swoich możliwościch finansowych i sprawdzić w jaki sposób pracuje dany specjalista - czy pracuje również w większych odstępach czasu, albo krótkoterminowo. Istotne jest także z jakim problemem zgłosza się pacjent i jakich oczekuje efektów. Wielu specjalistów pracuje w ten sposób, często z wykorzystaniem zadań między sesjami, czy prowadzeniem dziennika. Praca krótkoterminowa na pewno ma swoje ograniczenia, ale nie jest pozbawiona sensu.
Oczywiście istnieją też inne sposoby, by sobie pomóc - wielu osobom pomaga czytanie materiałów psychoedukacyjnych czy też oglądanie podcastów, pozwala im to lepiej zrozumieć swoje problemy.
Warto też rozważyć uczestnictwo w grupie terapeutycznej dopasowanej do danego problemu. Również dla osób przeżywających lęk przed innymi taka forma pracy może być pomocna jeśli uczestnicy są dobrze dobrani do grupy.
Jeżeli chodzi o cenę psychoterapii, to nie zawsze wyższa cena oznacza lepszą jakość.
Należałoby zwrócić uwagę na wykształcenie i doświadczenie specjalisty, oraz na to czy pracuje pod stałą superwizją. Zdarza się, że osoby w trakcie szkolenia lub zaczynające własną działalność oferują tańszą terapię, jednak posiadają odpowiednie przygotowanie, umiejętności i zaangażowanie.
1 miesiąc temu
Justyna Bejmert
Dzień dobry. Myślę, że tak. Rzadsze spotkania mogą mieć sens i nadal mogą być wartościowe. Dużo zależy od Twojego zaangażowania w proces. To, co możesz zrobić, aby "wyciągnąć" jak najwięcej z sesji to z pewnością wcześniejsze przygotowanie, zrobienie notatek, zastanowienie się o czym chcesz dziś powiedzieć, nad czym popracować. Jeśli chodzi o alternatywy, to można próbować z książkami do autoterapii z ćwiczeniami (szczególnie te w kontekście lęku). Co do tańszych specjalistów może być naprawdę różnie. Czasem cena nie idzie w parze z jakością. Najważniejsze będzie wcześniejsze zweryfikowanie specjalisty, jego wykształcenia, opinii. Pozdrawiam serdecznie,
Justyna Bejmert
Psycholog
1 miesiąc temu
Fala Wsparcia
Drogi Anonimowy,
Rzadkie spotkania z psychoterapeutą mogą pomóc - choć raczej mówimy wtedy o wsparciu terapeutycznym, a nie psychoterapii. Jednak czy w Twoim przypadku to starczy? Ciężko odpowiedzieć na to pytanie.
Co do tańszych terapeutów, są to często młodzi stażem psychoterapeuci, którzy za to mają wiele zaangażowania:) Warto upewnić się, że wybrana osoba jest członkinią stowarzyszenia (np. PTTPB), czy szkoła, w której się uczy, jest związana z jakimś stowarzyszeniem, a także czy podlega stałej superwizji. Te elementy zmniejszą prawdopodobieństwo szkodliwego terapeuty, choć oczywiście nie zniwelują zupełnie.
Pozdrawiam ciepło,
Anna Olechowska z zespołu Fali Wsparcia
Psycholożka & Certyfikowana Psychoterapeutka
1 miesiąc temu
Agata Niemyjska
Dobry wieczór,
ze swojej strony również zachęcam do wyboru terapeuty, którego kompetencje są potwierdzone (ma doświadczenie, szkoli się, korzysta z superwizji). W gąszczu różnych ofert można się rzeczywiście pogubić. Proszę też pamiętać, że nie zawsze niższa cena oznacza słabszą ofertę. Są miejsca, gdzie oferowana jest pomoc w niższej cenie dlatego, że dofinansowana jest w ramach różnego rodzaju projektów dotyczących zdrowia psychicznego. Psychoterapia finansowana z NFZ może ma swoje ograniczenia ze względu na dostępność (długie terminy oczekiwania), ale jest osiągalna. Czasem warto poczekać. Zachęcam do skorzystania np. z dostępnych bezpłatnych linii wsparcia. W rozmowie ze specjalistą takiej linii może Pan/Pani otrzymać rzetelne informacje o podmiotach oferujących bezpłatną pomoc psychologiczną czy psychoterapeutyczną..
Agata Niemyjska
psycholog
1 miesiąc temu
Klaudia Dynur
Dzień dobry,
wiele zależy od nurtu terapeutycznego, gdyż jedne mają bardziej sztywne zasady niż inne. Niektóre z pewnością dopuszczają rzadsze spotkania.
Alternatywnie funkcjonują także grupy wsparcia bądź grupy terapeutyczne, które także mogą znacząco wpływać na proces zdrowienia.
Podobnie jak w innych profesjach, nie zawsze wyższa cena oznacza lepszą jakość. Osoby w trakcie szkolenia często oferują niższą cenę, jednak ich bazowe wykształcenie jest na tyle bogate, że z powodzeniem mogą prowadzić efektywne procesy terapeutyczne.
W zależności od złożoności problemu istnieje także terapia psychologiczna. Nie jest to pogłębiona praca nad emocjami, wydarzeniami z przeszłości czy schematami wyniesionymi z dzieciństwa, ale pełni funkcję wsparciową, interwencji kryzysowej czy psychoedukacji. Dodatkowo wielu psychologów posługuje się niektórymi technikami stosowanymi w różnych nurtach terapeutycznych.
Pozdrawiam serdecznie
Klaudia Dynur
Psycholog i seksuolog w trakcie szkolenia
1 miesiąc temu
Marcin Łazarski
Oczywiście psychoterapia to stały proces i spotkania muszą być regularne. Niestety nie można nadrobić spotkań, to proces. Może warto porozmawiać o tym z terapeutą. Być może przyjdzie jakiś pomysł, żeby pomimo problemów finansowych skorzystać.
1 miesiąc temu
Norbert Makulski
Rzadsze spotkania też mają sens, zwłaszcza jeśli to jedyny możliwy sposób przez finanse. Warto jednak na początku rozważyć spotkania cotygodniowe, wtedy łatwiej utrzymać ciągłość i zobaczyć efekty z tygodnia na tydzień. Dobry terapeuta zrozumie, jeśli nie zawsze jest to możliwe i wspólnie można ustalić inne tempo. Czasem potrzeba większego odstępu między sesjami wynika też z mechanizmów obronnych, więc warto przyjrzeć się temu z ciekawością.
Przygotowując się do spotkania, można zapisać, co w ostatnim czasie było trudne, jakie emocje się pojawiały - to pomaga lepiej wykorzystać sesję. Praca własna w rzadszych spotkaniach będzie kluczowa.
Tańszy terapeuta również może być dobrym specjalistą.... najważniejsze, by miał odpowiednie przygotowanie i superwizję/interwizję. Jeśli lęk przed ludźmi jest duży, warto szukać też drobnych sposobów wspierania się między sesjami - np. grupy wsparcia, aby być wśród ludzi i uczyć się bezpiecznego kontaktu interpersonalnego.
1 miesiąc temu
Eliza Kryczka
Dzień dobry, zostały postawione przez Ciebie ważne pytania, jeśli chodzi o pomoc dla siebie samego. Odpowiedź tak naprawdę odnajdziesz w sobie, a terapeuta może Ci pomóc poprowadzić z Tobą proces w kierunku Twojej zmiany. Podstawą jest stworzenie zaufania do samego siebie, a w relacji terapeutycznej pełnej szacunku i zrozumienia może być to ułatwiony proces. Warto zreflektować się nad własnym obrazem terapeuty, tj. jakie wartości według Ciebie miałby prezentować własną osobą, tak abyś poczuł/poczuła się w tej relacji bezpiecznie. Istnieje wiele alternatyw, ale przede wszystkim ważne jest zdiagnozowanie źródła Twoich lęków i strachu, a zdystansowane oko terapeuty może być pomocne w tej kwestii. Według mnie o częstości spotkań decydujesz Ty sam/sama, w zależności od Twoich potrzeb i możliwości, niezależnie od uwarunkowań nurtów psychoterapeutycznych. Zastanawia mnie Twoje ostatnie stwierdzenie i daje mi pole do przemyśleń, myślę, że mogłybyśmy o tym podyskutować.
Pozdrawiam Cię.
1 miesiąc temu
Maria Sobol
Rzadsze spotkania z terapeutą mogą mieć sens, ale najlepiej działają wtedy, gdy odbywają się raz w tygodniu — wtedy proces ma ciągłość i łatwiej utrzymać motywację. Spotkania co dwa tygodnie też mogą pomóc, choć mają raczej charakter wspierający niż głęboko terapeutyczny.
Warto poszukać też miejsc, gdzie można uzyskać bezpłatną lub tańszą pomoc. W wielu fundacjach, stowarzyszeniach czy poradniach zdrowia psychicznego dostępna jest terapia na NFZ — indywidualna lub grupowa. Grupy terapeutyczne również potrafią dać ogromne wsparcie, szczególnie przy lękach czy trudnościach w kontaktach z ludźmi, warto zastanowić się nad takim rozwiązaniem, terapia grupowa jest tańsza.
Pozdrawiam,
Maria Sobol
Psychoterapeutka integracyjna
1 miesiąc temu
Justyna Czerniawska (Karkus)
Dzień dobry,
myślę, że to zależy od nurtu. Natomiast trzeba pamiętać, że proces terapeutyczny to regularna praca stąd też ważne, aby spotkania odbywały się co tydzień lub co 2 tygodnie. Rzadsze spotkania to nie psychoterapia, tylko wsparcie psychologiczne. Być może warto rozważyć skorzystanie z pomocy psychoterapeuty na NFZ.
Pozdrawiam serdecznie,
Justyna Czerniawska - psycholog, psychoterapeuta
1 miesiąc temu
Anna Szczypiorska
Dzień dobry, rzadsze spotkania z terapeutą nadal mają sens, ważna jest regularność i zaangażowanie, nie tylko częstotliwość. Warto między sesjami zapisywać myśli, emocje i sytuacje, o których chce się porozmawiać, to pomaga lepiej wykorzystać spotkanie.
Jeśli finanse są ograniczone, można poszukać tańszych opcji: terapii online, grup wsparcia, fundacji lub ośrodków działających w ramach NFZ. Cena nie zawsze świadczy o jakości, kluczowe są kompetencje i zaufanie.
1 miesiąc temu
Monika Figat
W praktyce rzadsze spotkania z psychoterapeutą mogą mieć sens, zwłaszcza jeśli między sesjami aktywnie pracuje się nad omawianymi tematami. Każde spotkanie przybliża Panią do celu, pozwala nazwać pewne rzeczy itd. Kropla drąży skałę, więc nawet najmniejszy krok w kierunku odzyskiwania równowagi - jest już krokiem na przód.
Warto przygotowywać się do spotkań, np. zapisując trudności i obserwacje. Alternatywą mogą być grupy wsparcia lub książki samopomocowe np. CBT, ACT. Wybierając specjalistę, proszę zwracać uwagę na jego kwalifikacje i rekomendacje.
Można też skorzystać z usług terapeutów w ramach fundacji, ośrodków pomocy itd.
Serdeczności i powodzenia
Monika Figat, Psycholog [Warszawa i on-line] | monikafigat.pl
1 miesiąc temu
Karolina Dymek
Dzień dobry,
myślę, że rzadsze spotkania mają sens, o ile odbywają się regularnie. Ta regularność jest tutaj istotna. Też oczywiście zależy w jakim nurcie odbywa się tę terapię. W przypadku lęku społecznego, najbardziej skuteczna jest terapia poznawczo-behawioralna, najlepiej z elementami ekspozycji na lękowy bodziec. CBT nie jest terapią długofalową (co pod względem finansowym jest na plus), więc no najlepiej by było tak zadysponować swoimi środkami, aby odbyć te sesje regularnie i z optymalnymi przerwami pomiędzy spotkaniami. Jeśli nie jest to możliwe, mimo ogromnych kolejek polecam skorzystać z terapii na NFZ. W przypadku lęku społecznego terapia grupowa może pomóc przełamać barierę i naprawdę dobrze zadziałać. Na terapię grupową w ramach NFZ są dużo mniejsze kolejki niż na indywidualną.
Pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego
Karolina Dymek
Psycholog
1 miesiąc temu
Zobacz podobne
Witam. Mam 17 lat. Chcę iść do psychologa, bo wiem, że moje traktowanie samej siebie i myślenie o sobie jest destrukcyjne, nie radzę sobie z huśtawką emocjonalną i możliwe, że mam też ADHD
Witam. Mam 17 lat. Chcę iść do psychologa, bo wiem, że moje traktowanie samej siebie i myślenie o sobie jest destrukcyjne, nie radzę sobie z huśtawką emocjonalną i możliwe, że mam też ADHD. Moja mama tego nie rozumie i mówi, że mam nie przesadzać .
Moje starania i rozmowy z nią na ten temat, nie pomogły. Nie pozwala mi iść na terapię, mówi, że mam poczekać do skończenia lat 18, co nadejdzie w październiku. Co mam robić?
Tracę prace, ze względu na mój stan zdrowia. Zaczęłam popijać, jestem załamana.
Witam. Ostatnio znowu straciłam pracę, gdy się dowiedzieli, że choruję na epilepsję, agorafobię, nerwicę lękową. Ludzie się boją takich jak ja. Pracowałam w handlu. Jeszcze do tego dowiedziałam się, że z toksycznym mężczyzną byłam, bo ze mną zerwał. Zdradzał mnie. Popadam w coraz większą depresję, a najgorsze jest to, że zaczynam popijać. Nie mam gdzie się podziać. Jestem załamana. Pozdrawiam Aneta
2 lata temu zdiagnozowano u mnie chorobę nowotworową.
2 lata temu zdiagnozowano u mnie chorobę nowotworową. Wygrałem tak naprawdę na loterii, najlepiej leczący się nowotwór, 1 stadium, skończyło się jedynie na zabiegu. Natomiast od tego momentu mam wrażenie, że cały stres, lęk i problemy, które trzymałem w sobie i organizm radził sobie z nimi, nagle wypłynęły i skumulowało się to wszystko. Zacząłem mieć ataki paniki, 2 epizody depersonalizacji kilkuminutowe. Stwierdziłem, że potrzebuję pomocy psychoonkologa i psychiatry. Zacząłem brać leki, od pierwszego dnia poczułem kolosalna różnice, spokój, pełen oddech, który od dawna nie czułem. Poza tym chodziłem na psychoterapię, która też pomogła mi w funkcjonowaniu. Mija rok od tego wszystkiego i zaczęły mnie dopadać rzuty lękowo-depresyjne. Jest okres, w którym czuje się stabilnie, a potem przychodzi okres, w którym czuje się źle, nie dbam o higienę osobistą, nie wychodzę z domu. Być może leki są za słabe, bo jestem na najniższej dawce, na której praktycznie żaden z pacjentów mojej Pani doktor psychiatry nie jest, bo jest to dawka wprowadzająca, którą się stosuje przez dwa tygodnie, żeby przejść na standardową dawkę. Mam teraz taki problem. Prawdopodobnie będę przyjmował większą dawkę. Boję się, że nie zadziała, że nadal będę się słabo czuł i będę musiał szukać nowego, innego leku. Boję się tego, że nie znajdziemy odpowiedniego leku. Nie chce też do końca życia brać leków, chce sam radzić sobie ze swoim organizmem. Podobno te leki mają zwiększać serotoninę, denerwuje mnie to, że nie da się sprawdzić, ile tej serotoniny jest w organizmie, że nie ma w psychiatrii suchych faktów, to wszystko jest oparte na wywiadzie pacjenta. Nie rozumiem też tego, dlaczego skoro tak dobrze jest u mnie, nie mam nawrotów choroby, mam dobrą pracę, niech wróciłem do samopoczucia sprzed diagnozy nowotworu. Do stabilnego samopoczucia psychicznego nie pozwalają mi wrócić objawy somatyczne. Mianowicie zmęczenie, mam wrażenie, że czasami, gdy wychodzę na dwór, to czuje się jak w sytuacji, gdy jestem przeziębiony z gorączką, wyzdrowiałem i kolejnego dnia 1 raz wychodzę na dwór od tego przeziębienia. Nie wiem, jak sobie poradzić z tym wszystkim. Chce czuć się normalnie, nie chce mieć taki wzlotów i spadków nastroju.
Czuję ogromny lęk przed krzywdą. Boję się najbliższych, dźwięków, przeszłam przez traumatyczne wydarzenia. Co się dzieje?
Dzień dobry, w ostatnim czasie bardzo mocno nasilił się u mnie lęk, do takiego stopnia, że czasami odnoszę wrażenie, jakby najbliżsi mi ludzie (głównie rodzina) chcieli wyrządzić mi krzywdę. Od razu budzę się w nocy, gdy tylko usłyszę jakiś nawet najcichszy dźwięk. Często śpię z nożem w ręce, aby móc się choć drobinę uspokoić pomimo tego, że raczej nic mi nie grozi. Wszędzie doszukuję się drugiego dna i kompletnie nikomu nie ufam. Mam wrażenie, jakby obudziły się we mnie traumy przez to, że czasem jako mniejsze dziecko byłam ofiarą przemocy fizycznej oraz psychicznej ze strony najbliższych. Nie jestem jeszcze osobą pełnoletnią i zastanawiam się czy byłabym w stanie normalnie funkcjonować w przyszłości przez tak mocno nasilony lęk, z którym żyję każdego dnia i każdej nocy. A może jest to oznaka jakiejś choroby psychicznej? Występuje u mnie również wiele innych, niepokojących objawów, natomiast jest ich zbyt wiele, aby się tutaj rozpisywać.
Witam. Jakiego typu specjalista i rodzaj terapii będzie dla mnie odpowiedni?
Witam.
Jakiego typu specjalista i rodzaj terapii będzie dla mnie odpowiedni?
Mam od pewnego momentu problemy z gniewem (zawsze byłem bardzo spokojnym i cierpliwym człowiekiem) bardzo częste moje słowa są błędnie interpretowane przez innych. Bardzo mocno uderzają we mnie nawet najmniejsze złośliwości (nigdy tak nie było), aż doprowadzają mnie do płaczu. Do tego zaczęły pojawiać się najprawdopodobniej ataki paniki. Staram się pracować nad sobą, ale dochodzę do jakiegoś momentu progresu i nagle albo nie jestem w stanie pójść dalej, albo wszystko znika i od nowa jest to samo (te blokady progresu w różnych dziedzinach życia mam od wielu lat). Czuję się, jakby w życiu nic mi nie wychodziło i wszystko, za co się wezmę prędzej czy później i tak miało się rozsypać. Do tego dochodzi bardzo wysoka zazdrość, spowodowana, między innymi, niskim poczuciem wartości i traumami z przeszłości (byłem bardzo długi czas zdradzany i oszukiwany przez moją ex). Przez to wszystko mój związek od kilku miesięcy intensywnie się sypie. Sądzę, że potrzebuję psychologa.
