Syn spotyka się ze starszą od siebie kobietą. Przestał przyjeżdżać do rodziny.
Dlaczego mój syn odwrócił się nagle ode mnie, pod wpływem 20 lat starszej od niego kobiety, która zmieniła go w potwora, który twierdzi, że przyjazd do rodzinnego domu to strata czasu?
Anonimowo
Karolina Bladowska
To, co opisujesz, może być bardzo bolesne i frustrujące. Zmiana w zachowaniu Twojego syna, szczególnie pod wpływem kogoś starszego, może wywoływać wiele emocji – od złości po smutek. Jako terapeuta, zachęcam Cię do zastanowienia się nad kilkoma kwestiami.
Po pierwsze, warto zrozumieć, że w okresie dorastania młodzi ludzie często szukają swojej tożsamości i mogą być podatni na wpływy osób zewnętrznych. W niektórych przypadkach, relacje z takimi osobami, zwłaszcza z większym doświadczeniem życiowym, mogą dawać poczucie bezpieczeństwa lub atrakcji, co prowadzi do silnej emocjonalnej zależności.
Zastanów się nad tym, co mógłbyś/mogłabyś zrobić, aby na nowo zbudować z synem most komunikacyjny. Może warto spróbować porozmawiać z nim, koncentrując się na tym, co dla niego ważne, nie osądzając jego wyborów.
Spróbuj zrozumieć jego perspektywę i to, co może skłoniło go do tak intensywnej zmiany. Może się okazać, że kryje za tym coś głębszego – lęki, potrzeby, które mogły nie zostać zaspokojone lub nawet pragnienie niezależności. Ważne jest, aby nie zamykać drzwi do komunikacji, nawet jeśli czujesz się zraniony/zraniona.
Może również warto rozważyć rozmowę z terapeutą, aby pracować nad emocjami, które towarzyszą tej sytuacji, oraz znaleźć skuteczne sposoby, aby wspierać siebie i odnawiać relację z synem. Każda relacja ewoluuje, a chociaż zmiany mogą być trudne, otwarta komunikacja i empatia mogą pomóc w budowaniu nowego zrozumienia.
Katarzyna Aleksandrzak
Rozumiem, że ta sytuacja jest dla Pani bardzo bolesna i wywołuje wiele emocji. Kiedy bliska osoba, zwłaszcza dziecko, nagle się odsuwa, to naturalne, że pojawiają się pytania i potrzeba zrozumienia, co się zmieniło. W takiej sytuacji warto jednak spróbować skupić się na swoich emocjach i tym, co można zrobić, by nawiązać z synem kontakt, zamiast obwiniać drugą osobę za tę zmianę.
To, że syn odsunął się od Pani, może mieć wiele przyczyn, które są skomplikowane i nie zawsze widoczne na pierwszy rzut oka. Zmiana w jego zachowaniu może być wynikiem nowych doświadczeń, przekonań, które nabył, a także wpływu innych osób, ale ostateczne decyzje zawsze należą do niego. Warto zastanowić się, jak wyglądają Wasze rozmowy i interakcje – czy jest przestrzeń na otwartą i spokojną wymianę myśli, bez presji i oceniania? Próba nawiązania dialogu może być trudna, ale szczera rozmowa, w której wyrazi Pani swoje uczucia i otwarcie zapyta o jego perspektywę, może być krokiem w stronę odbudowania więzi.
Zamiast oceniać jego zachowanie jako „odwrócenie się” czy wpływ innej osoby jako wyłącznie negatywny, spróbujcie wspólnie dojść do tego, co jest dla niego teraz ważne i jak widzi swoje relacje z rodziną. Może się okazać, że syn ma swoje własne powody, które są dla niego istotne, ale które trudno było mu wyrazić w przeszłości.
Jeśli takie próby rozmowy są trudne lub prowadzą do napięć, warto rozważyć spotkanie z terapeutą rodzinny lub konsultację indywidualną. Specjalista może pomóc lepiej zrozumieć, co dzieje się w relacjach, i znaleźć sposób na odbudowanie kontaktu w sposób, który będzie satysfakcjonujący dla obu stron.
Życzę wszystkiego dobrego.
Katarzyna Aleksandrzak
Psycholog, Psychoterapeuta
Karolina Bobrowska
Dzień dobry,
Zmiana w życiu związana z pojawieniem się innej, ważnej osoby dla syna oraz poczucie nagłej zmiany jego zachowania, może wywoływać silne emocje, takie jak złość, smutek czy lęk.
Dlaczego syn się odwrócił? Na ten moment nie wiem, pojawiło się we mnie kilka pytań, które na pewno bym Pani/Panu zadała. Myślę, że przed podjęciem rozmowy z synem warto skorzystać z pomocy specjalisty, w celu zrozumienia i zaopiekowania własnych emocji, które się pojawiły w odpowiedzi na daną sytuację, ponieważ to mogłoby pomóc znaleźć ulgę, spojrzeć na całość z innej perspektywy oraz stworzyć grunt do próby procesu odbudowywania relacji z synem.
Następnie warto porozmawiać z synem, podzielić się swoimi odczuciami i obawami. Próba spokojnej rozmowy, opartej na szacunku dla jego wyborów, może być krokiem w kierunku odbudowy kontaktu. Warto pokazać synowi gotowość na wysłuchanie i zrozumienie jego punktu widzenia, oczywiście jeśli ta gotowość w Pani/Panu jest.
Pozdrawiam serdecznie
Karolina Bobrowska
psycholog, konsultant kryzysowy
Beata Matys Wasilewska
Dzień dobry
Sytuacja w jakiej pani się znalazła może dla pani niezrozumiała i bolesna. Z pani perspektywy to wpływ dużo starszej od syna kobiety zmienił jego nastawienie do pani. Obawa przed bezpowrotną utratą bliskości z synem napawa panią niepokojem i może przyczyniać się do zwiększonych napięć między wami i unikania przez syna relacji z panią.
Preferencje wyboru syna mogą sugerować, że szuka on dojrzałych osób, które mogłyby być autorytetem dla niego i jednocześnie relacja z nimi pozwoliłaby określić kim jest i jakie są jego potrzeby. Młodzi ludzie wchodząc w nowe relacje często z bardzo dużo ufnością i fascynacją, zachłystując się nowym spojrzeniem na życie i niekiedy na jakich czas odwracają się od tego w czym dotycząca żyli.
Warto by spróbowała pani z większym spokojem i zrozumieniem podejść do relacji syna. Im więcej pretensji i niezadowolenia pani okazuje synowi tym bardziej może się on oddalać. Warto by rozważyła pani spotkanie z terapeutą, który w rozmowie z panią może pomóc pani uporać się z trudnymi emocjami i wskazać jak odbudować dojrzałą i bezpieczną relację z dorosłym dzieckiem.
Pozdrawiam serdecznie
Beata Matys Wasilewska
Irena Kalużna-Stasik
Dzień dobry,
trudno odpowiedzieć jednoznacznie na Pani pytanie. Ta sytuacja, którą pani opisuje może to w Pani wzbudzać niepokój i trudne emocje. Natomiast nasuwa mi się pytanie jaką relację Pani miała wcześniej ze swoim synem. Jak wyglądała? Bardzo często jest tak, że nam się wydaje że jest ona zdrowa i wszystko w porządku ale jeżeli tak nie było, bo na przykład ktoś przekraczał w pewnych sytuacjach nasze granice i próbował kontrolować? To wzbudza uczucie braku szacunku i zrozumienia.
Może warto temu się przyjrzeć i się zastanowić?
Zachęcam udać się do specjalisty i porozmawiać o tym co jest trudne dla Pani w tym momeńcie. Dzięki czemu będzie pani mogła zobaczyć i dowiedzieć się więcej na temat zachowania swojego syna. To też Pani pomoże uwolnić swoje trudne emocje.
Spokojnego tygodnia!
Irena Kalużna-Stasik - psycholog, interwentka kryzysowa
Anastazja Zawiślak
Dzień dobry,
Domyślam się, że taka zmiana u syna jest bardzo trudna i pełna emocji. Czasami, gdy dorosłe dzieci wchodzą w nowe związki, szczególnie nietypowe, ich potrzeba niezależności sprawia, że próbują zdystansować się od dotychczasowych więzi. Syn może teraz przeżywać etap, w którym chce odkryć siebie i swoją autonomię, co niekoniecznie oznacza, że odrzuca Panią/Pana osobiście – bardziej skupia się na swojej nowej relacji i to jej poświęca więcej czasu i uwagi. Trudno ocenić jednoznacznie co jest powodem tego wycofania, w tej sytuacji należałoby przeanaliować jak relacja wyglądała wcześniej i wiele innych aspektów.
Warto dać mu trochę przestrzeni, aby mógł uporządkować swoje emocje i zrozumieć, co jest dla niego ważne. Można delikatnie dać znać, że Pan/Pani tęskni i jest gotowa/y na kontakt, kiedy on tego potrzebuje. Z doświadczenia wynika, że relacje mają szansę się odbudować, kiedy obie strony dają sobie czas i przestrzeń do odnalezienia się w nowych rolach.
Pozdrawiam,
Anastazja Zawiślak
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Zostawiłem Partnerkę w ciąży w kwietniu.
W lipcu pojawiło się dziecko. Rozumiem swój błąd, chciałbym nad sobą pracować, nad poprawieniem relacji z byłą partnerką.
Mam kontakty z dzieckiem, ale są dość mocno utrudniane.
Była partnerka nie che rozmawiać. Próba częstszych kontak
Mąż często się śmieje. Mam wrażenie, że ze mnie.
Coś robię, a on po cichu coś mówi do mojej mamy i się śmieje z moją mamą. Kiedy pytam, o co chodzi - słyszę o nic i widzę jak dalej się śmieje z moją mamą. Ja wracam do swojej czynności i wtedy słyszę często "O O O" z ust męża i śmiech
Jestem mężatką od 18 lat z Włochem. Mieszkamy we Włoszech, mamy 2 dzieci, syn 10 lat i córka 15 lat.
Od wielu lat to małżeństwo nie funkcjonuje, tak jak powinno, a dokładnie od narodzin drugiego dziecka.
Mój mąż zaczął oddalać się ode mnie po narodzinach syna.
Szanowni Państwo, mój synek (23 miesiące) zaczął bardzo chętnie przytulać się do innych dzieci. Zdarza się, że robi to zbyt mocno i nachalnie, nie zwracając uwagi na reakcję innych dzieci.
Co najlepiej zrobić w takiej sytuacji?
Żeby zachować strefę komfortu innych dzieci, al
Dzień dobry, mam takie pytanie.
Nie potrafię poradzić sobie z presją męża na drugie dziecko. Mamy jedno dziecko, które ma 5 lat i jestem po traumatycznym porodzie, z którego nie mogłam się długo pozbierać.
Gdyby nie wsparcie rodziców nie wiem, czy dałabym sobie sama radę
Jestem po 3 nieudanych związkach. Moja mama twierdzi, że powinnam być sama, ja jednak chcę ułożyć sobie życie — próbować i wierzyć w to, że w końcu mi się uda.
Jak mam z nią rozmawiać? Dla niej to wstyd, bo co ludzie powiedzą.
Córka zaczęła przejawiać strach, gdy pojawia się temat aborcji. Jest to dla mnie nieco zaskakujące, ponieważ jest jeszcze młoda (15 lat) i nie spodziewałam się, że ten temat może ją w ogóle niepokoić. Unika rozmów związanych z ciążą (próbuję jakoś edukować) czy prawami kobiet, chodzi podden
Ostatnio zauważyłem, że mój syn, lat 12, coraz częściej unika sytuacji, które wcześniej nie sprawiały mu problemu. Każde wyjście do szkoły czy spotkanie z rówieśnikami wywołuje u niego silny lęk, a ja nie wiem, jak mu pomóc. Próbowałem rozmawiać z nim o tym, ale często zamyka się w sobie. Zastana
Moja córka ma problem, nie wiem jak jej pomóc.
Jej sąsiadka ma na mieście gabinet kosmetyczny, gdy córka idzie ulicą z dzieckiem to się śmieją z niej, robią jej zdjęcia. Obgaduje ją przed swoimi klientkami, córka jest już wykończona psychicznie. Gdzie się udać z tym?
Witam.
Jestem żoną od prawie 20 lat i matka 2 córek (18 I 11l at). Kocham ich bardzo, ale czasem brakuje mi sił.
Coraz cześciej mam wrażenie, że nasze małżeństwo to toksyczny związek, z którym coraz trudniej mi sobie poradzić. Męża poznałam w wieku ok 17 lat. Mąż jest od
Jak mam poradzić sobie z alkoholizmem w rodzinie?
Moja mama i brat są uzależnieni, ostatnio zostali aresztowani i będą sądzeni za kilka paragrafów, grozi im do 8 lat więzienia, są oskarżeni o napaść na funkcjonariusza publicznego, oszustwo, pobicie i znęcanie się psychiczne i fizyczne.
Witam. Mąż znalazł nową kobietę. Oznajmił mi, że chce rozwodu.
Ja chce z nim porozmawiać, żeby uratować wszystko dla naszej córeczki oraz dla nas. A on się nie odzywa do mnie, tylko cały czas pisze z nią.
Dzień dobry, mam wewnętrzny konflikt i czuję się z tym bardzo źle. Z mężem rozmawiałam na ten temat, jednak on jest na tą sytuację tylko zły.
Przechodząc do sprawy: mój mąż ma 15 lat młodszego brata (teraz to nastolatek). Ojciec męża pracuje za granicą cały czas, zjeżdża do domu raz