Left ArrowWstecz

Syn spotyka się ze starszą od siebie kobietą. Przestał przyjeżdżać do rodziny.

Dlaczego mój syn odwrócił się nagle ode mnie, pod wpływem 20 lat starszej od niego kobiety, która zmieniła go w potwora, który twierdzi, że przyjazd do rodzinnego domu to strata czasu?

User Forum

Anonimowo

1 rok temu
Karolina Bladowska

Karolina Bladowska

To, co opisujesz, może być bardzo bolesne i frustrujące. Zmiana w zachowaniu Twojego syna, szczególnie pod wpływem kogoś starszego, może wywoływać wiele emocji – od złości po smutek. Jako terapeuta, zachęcam Cię do zastanowienia się nad kilkoma kwestiami.

Po pierwsze, warto zrozumieć, że w okresie dorastania młodzi ludzie często szukają swojej tożsamości i mogą być podatni na wpływy osób zewnętrznych. W niektórych przypadkach, relacje z takimi osobami, zwłaszcza z większym doświadczeniem życiowym, mogą dawać poczucie bezpieczeństwa lub atrakcji, co prowadzi do silnej emocjonalnej zależności.

Zastanów się nad tym, co mógłbyś/mogłabyś zrobić, aby na nowo zbudować z synem most komunikacyjny. Może warto spróbować porozmawiać z nim, koncentrując się na tym, co dla niego ważne, nie osądzając jego wyborów. 

Spróbuj zrozumieć jego perspektywę i to, co może skłoniło go do tak intensywnej zmiany. Może się okazać, że kryje za tym coś głębszego – lęki, potrzeby, które mogły nie zostać zaspokojone lub nawet pragnienie niezależności. Ważne jest, aby nie zamykać drzwi do komunikacji, nawet jeśli czujesz się zraniony/zraniona.

Może również warto rozważyć rozmowę z terapeutą, aby pracować nad emocjami, które towarzyszą tej sytuacji, oraz znaleźć skuteczne sposoby, aby wspierać siebie i odnawiać relację z synem. Każda relacja ewoluuje, a chociaż zmiany mogą być trudne, otwarta komunikacja i empatia mogą pomóc w budowaniu nowego zrozumienia.

1 rok temu

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?

Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!

Katarzyna Aleksandrzak

Katarzyna Aleksandrzak

Rozumiem, że ta sytuacja jest dla Pani bardzo bolesna i wywołuje wiele emocji. Kiedy bliska osoba, zwłaszcza dziecko, nagle się odsuwa, to naturalne, że pojawiają się pytania i potrzeba zrozumienia, co się zmieniło. W takiej sytuacji warto jednak spróbować skupić się na swoich emocjach i tym, co można zrobić, by nawiązać z synem kontakt, zamiast obwiniać drugą osobę za tę zmianę.

To, że syn odsunął się od Pani, może mieć wiele przyczyn, które są skomplikowane i nie zawsze widoczne na pierwszy rzut oka. Zmiana w jego zachowaniu może być wynikiem nowych doświadczeń, przekonań, które nabył, a także wpływu innych osób, ale ostateczne decyzje zawsze należą do niego. Warto zastanowić się, jak wyglądają Wasze rozmowy i interakcje – czy jest przestrzeń na otwartą i spokojną wymianę myśli, bez presji i oceniania? Próba nawiązania dialogu może być trudna, ale szczera rozmowa, w której wyrazi Pani swoje uczucia i otwarcie zapyta o jego perspektywę, może być krokiem w stronę odbudowania więzi.

Zamiast oceniać jego zachowanie jako „odwrócenie się” czy wpływ innej osoby jako wyłącznie negatywny, spróbujcie wspólnie dojść do tego, co jest dla niego teraz ważne i jak widzi swoje relacje z rodziną. Może się okazać, że syn ma swoje własne powody, które są dla niego istotne, ale które trudno było mu wyrazić w przeszłości.

Jeśli takie próby rozmowy są trudne lub prowadzą do napięć, warto rozważyć spotkanie z terapeutą rodzinny lub konsultację indywidualną. Specjalista może pomóc lepiej zrozumieć, co dzieje się w relacjach, i znaleźć sposób na odbudowanie kontaktu w sposób, który będzie satysfakcjonujący dla obu stron.

Życzę wszystkiego dobrego. 
Katarzyna Aleksandrzak
Psycholog, Psychoterapeuta

1 rok temu
Karolina Bobrowska

Karolina Bobrowska

Dzień dobry,

Zmiana w życiu związana z pojawieniem się innej, ważnej osoby dla syna oraz poczucie nagłej zmiany jego zachowania, może wywoływać silne emocje, takie jak złość, smutek czy lęk. 

Dlaczego syn się odwrócił? Na ten moment nie wiem, pojawiło się we mnie kilka pytań, które na pewno bym Pani/Panu zadała. Myślę, że przed podjęciem rozmowy z synem warto skorzystać z pomocy specjalisty, w celu zrozumienia i zaopiekowania własnych emocji, które się pojawiły w odpowiedzi na daną sytuację, ponieważ to mogłoby pomóc znaleźć ulgę, spojrzeć na całość z innej perspektywy oraz stworzyć grunt do próby procesu odbudowywania relacji z synem.

Następnie warto porozmawiać z synem, podzielić się swoimi odczuciami i obawami. Próba spokojnej rozmowy, opartej na szacunku dla jego wyborów, może być krokiem w kierunku odbudowy kontaktu. Warto pokazać synowi gotowość na wysłuchanie i zrozumienie jego punktu widzenia, oczywiście jeśli ta gotowość w Pani/Panu jest.

Pozdrawiam serdecznie

Karolina Bobrowska

psycholog, konsultant kryzysowy

 

1 rok temu
Beata Matys Wasilewska

Beata Matys Wasilewska

Dzień dobry

Sytuacja w jakiej pani się znalazła może dla pani niezrozumiała i bolesna. Z pani perspektywy to wpływ dużo starszej od syna kobiety zmienił jego nastawienie do pani.  Obawa przed bezpowrotną utratą bliskości z synem napawa panią niepokojem i może przyczyniać się do zwiększonych napięć między wami i unikania przez syna relacji z panią.

Preferencje wyboru syna mogą sugerować, że szuka on dojrzałych osób, które mogłyby być autorytetem dla niego i jednocześnie relacja z nimi pozwoliłaby określić kim jest i  jakie są jego potrzeby. Młodzi ludzie wchodząc w nowe relacje często z bardzo dużo ufnością i fascynacją, zachłystując się nowym spojrzeniem na życie i niekiedy na jakich czas odwracają się od tego w czym dotycząca żyli. 

Warto by spróbowała pani z większym spokojem i zrozumieniem podejść do relacji syna.  Im więcej pretensji i niezadowolenia pani okazuje synowi tym bardziej może się on  oddalać.  Warto by rozważyła pani spotkanie z terapeutą, który w rozmowie z panią może pomóc pani uporać się z trudnymi emocjami i wskazać jak odbudować dojrzałą i bezpieczną relację z dorosłym dzieckiem.

Pozdrawiam serdecznie

Beata Matys Wasilewska

1 rok temu
Irena Kalużna-Stasik

Irena Kalużna-Stasik

Dzień dobry,

trudno odpowiedzieć jednoznacznie na Pani pytanie. Ta sytuacja, którą pani opisuje może to w Pani wzbudzać niepokój i trudne emocje. Natomiast nasuwa mi się pytanie jaką relację Pani miała wcześniej ze swoim synem. Jak wyglądała? Bardzo często jest tak, że nam się wydaje że jest ona zdrowa i wszystko w porządku ale jeżeli tak nie było, bo na przykład ktoś przekraczał w pewnych sytuacjach nasze granice i próbował kontrolować? To wzbudza uczucie braku szacunku i zrozumienia.

Może warto temu się przyjrzeć i się zastanowić?

Zachęcam udać się do specjalisty i porozmawiać o tym co jest trudne dla Pani w tym momeńcie. Dzięki czemu będzie pani mogła zobaczyć i dowiedzieć się więcej na temat zachowania swojego syna. To też Pani pomoże uwolnić swoje trudne emocje.

Spokojnego tygodnia!

Irena Kalużna-Stasik - psycholog, interwentka kryzysowa

 

1 rok temu
Anastazja Zawiślak

Anastazja Zawiślak

Dzień dobry,

Domyślam się, że taka zmiana u syna jest bardzo trudna i pełna emocji. Czasami, gdy dorosłe dzieci wchodzą w nowe związki, szczególnie nietypowe, ich potrzeba niezależności sprawia, że próbują zdystansować się od dotychczasowych więzi. Syn może teraz przeżywać etap, w którym chce odkryć siebie i swoją autonomię, co niekoniecznie oznacza, że odrzuca Panią/Pana osobiście – bardziej skupia się na swojej nowej relacji i to jej poświęca więcej czasu i uwagi. Trudno ocenić jednoznacznie co jest powodem tego wycofania, w tej sytuacji należałoby przeanaliować jak relacja wyglądała wcześniej i wiele innych aspektów. 

Warto dać mu trochę przestrzeni, aby mógł uporządkować swoje emocje i zrozumieć, co jest dla niego ważne. Można delikatnie dać znać, że Pan/Pani tęskni i jest gotowa/y na kontakt, kiedy on tego potrzebuje. Z doświadczenia wynika, że relacje mają szansę się odbudować, kiedy obie strony dają sobie czas i przestrzeń do odnalezienia się w nowych rolach.

 

Pozdrawiam,

Anastazja Zawiślak

1 rok temu
dobrostan

Darmowy test na dobrostan psychiczny (WHO-5)

Zobacz podobne

Boli mnie odsunięcie się ode mnie rodziny męża, ze względu na 'powrót' ich mamy, byłej żony partnera.
Witam Od 8 lat jestem mężatką. Mój mąż ma 3 dzieci, w tym 2 dorosłych synów z poprzedniego małżeństwa oraz jedno wspólne dziecko ze mną. Była żona przez te lata była w różnych związkach , jej ostatni był na tyle toksyczny, że zerwała kontakt ze swoimi synami. Nie mieli kontaktu z matką przez ponad 3 lata. W tym czasie najstarszy syn i jego narzeczona bardzo zbliżyli się do mnie i mojego męża, co mnie bardzo ucieszyło. W ostatnich miesiącach była żona rozstała się ze swoim partnerem i postanowiła odnowić relacje z synem. Daje im drogie prezenty , często u nich bywa. Ja zauważyłam, ze narzeczona syna odsunęła się ode mnie. Mój mąż uważa, że przesadzam, ale ja jestem pewna swoich odczuć w tym temacie . Nie wiem czy to zazdrość z mojej strony, ale nie umiem sobie poradzić z tym , że zostałam zepchnięta na drugi plan przez jego syna i narzeczoną . Oni są młodzi, bo mają po 21 lat ( ja mam 38) i wiem, że była męża zawsze będzie dla nich najważniejsza, ale boli mnie to, że kiedy ona bez wahania zerwała z nimi kontakt, ze względu na ówczesnego partnera i nie interesowała się nimi w ogóle przez te lata, to teraz kiedy nagle wróciła, oni zachowują się jakby nic się nie stało. Nie wiem dlaczego, ale boli mnie ta sytuacja.
Problem polega na tym, że mąż wgl nie interesował się mną i córką, ma ona problem z odrzuceniem przez niego i złe doświadczenia
Witam. Jestem w trudnej sytuacji jako mama. Jestem w trakcie rozwodu, mam starszą 12-letnią córkę i 7msc synka. Problem polega na tym, że mąż wgl nie interesował się mną i córką, ma ona problem z odrzuceniem przez niego i złe doświadczenia, ponieważ zawsze wybierał swoich rodziców i alkohol. Teraz boi się, że mąż chce zabierać małego do siebie, a ona, żeby małemu krzywda się nie stała, jest w stanie się poświęcić, żeby tam jechać i go chronić, czuje się za niego odpowiedzialna, bo nie chce by przechodził przez to samo, że jest zostawiany sam sobie, a tak naprawdę ona nie chce z nim kontaktu ani z dziadkami. Póki co wiem że malutkiego tam nie dam, ale co zrobić by ona się tak nie bała o niego? Tak się złożyło, że zaczęła uczęszczać do psychologa, bo zaczęłam szukać pomocy już prawie rok temu i dopiero teraz im bliżej sprawy rozwodowej, tym gorzej. Zaznaczę, że to się zaczęło, jak się dowiedziała o nowej partnerce ojca i że z nim mieszkała w trakcie już jak jeszcze był w tym samym czasie z nami. Dziękuję. Proszę o informację, co sama bym mogła robić.
Rodzina byłego partnera, jak i on wypytują mojego syna o całe życie, o mnie, o dom, o mojego obecnego męża. Weekend przesłuchań dla dziecka. Co mogę zrobić w tej sytuacji?
Witam, otóż mam 10 letniego syna z byłym partnerem. Gdy urodził się nasz syn, po 9 miesiącach wspólnego mieszkania, wyprowadziłam się z synem do moich rodziców. Gdy syn był mały, ojciec dziecka odwiedzał go nieregularnie, bywały nawet prawie dwu miesięczne przerwy między widzeniami. Gdy syn już był starszy koło 3/4 lat były partner zaczął się pojawiać częściej, w późniejszym czasie zaczął również zabierać syna na weekendy do siebie do domu rodzinnego. I wszystko jakoś szło płynnie. Ostatnimi czasy jak syn wraca z regularnych co dwa tygodnie weekendów u taty, opowiada, że strasznie go tam wypytuje o wszystko i były partner i jego rodzice a dziadkowie syna to już wypytują bardzo szczegółowo, to co ja robię całymi dniami, o moich rodziców, tak szczegółowo chcą wiedzieć co tu w domu się dzieje, wypytują o mojego teraźniejszego męża, generalnie weekend przesłuchań. Czy ja mogę wpłynąć jakoś na to, by były partner i jego mama nie interesował się tak dociekliwie moją rodziną? Wydaje mi się, że temat syna co porabia w domu, jak spędza czas powinny wystarczyć, dodam, iż nie mieliśmy ślubu, generalnie to obcy ludzie, nie widujemy się w ogóle z rodziną byłego partnera, jedynie rozmawiam z partnerem o naszym dziecku i więcej tematów nie poruszamy, z dziadkami syna nie widuje się w ogóle, czy mogę zabronić przekazywania informacji lub dopytywania się o moją rodzinę? Syn też nie bardzo to lubi, bo to dla niego mało wygodne, żeby musiał wszystko opowiadać, a często każą mu iść do osobnego pokoju, i dyskutują (były partner ze swoimi rodzicami)na mój temat, czego to ja nie zrobiła lub po prostu niemiło rozmawiają o naszej rodzinie. Pozdrawiam
Córka po rozwodzie, mam wrażenie, nie daje ojcu wolności w ułożeniu sobie życia i organizacji.
Partner po rozwodzie nigdy nie jest w stanie podać terminu naszych spotkań, gdyż dostosowuje się do dorosłej (18l) córki, która zawsze go szachuje, nie umie się określić, kiedy przyjedzie lub mówi 'może jutro się zobaczymy' lub w tym tygodniu, któregoś dnia zostanę u Ciebie....dotyczy to również Świąt.. nawet, gdy mówi, że go nie będzie w domu, córka zjawia się pod drzwiami i dzwoni informując go, nigdy nie daje możliwości zorganizowania ojcu życia. Córka jest dla niego najważniejsza i zależy mu, żeby się z nią widywać, przystaję na to, ciagle zabiera ją do restauracji, kupuje drogie prezenty..czasami mam wrażenie, że jest to adorowanie.... czy córka jest rozdarta między Matką a Ojcem, czy próbuje ich pogodzić i nie chce, żeby on ułożył sobie życie? Czy czas pomoże, żeby pogodziła się z rozwodem i dala Ojcu wolność? Czy on chce takiej wolności? Czy jest to próba wywierania wpływu? Czy takie relacje ojciec- córka są poprawne? Czy to jest zrowa miłość? Czy córkę należy traktować trochę jak narzeczoną? Czy są to wyrzuty sumienia za rozwód? A ojca tak przedmiotowo?
Jak odbudować relacje z żoną i synem po 3 latach konfliktów w rodzinie?

Od 23 lat jestem w związku, od 20 w małżeństwie. 

Mamy 19-letniego syna. Ostatnie 3 lata to rozmowy bardzo często przechodzące w ostre kłótnie moje z synem o szkołę, o nałogi, maturę, zaniedbywanie obowiązków domowych i szkolnych, w końcu o jego stosunek do mnie i żony. W końcu "przelało się". 

Nie umiałem odczytać bardzo mocnych sygnałów od żony, która nie mogła poradzić sobie z tym, jak wyglądają moje relacje z synem. Z jej perspektywy było w tej relacji bardzo dużo nienawiści. Sprowokowana przez te powtarzające się sytuacje żona zaczęła widzieć mocniej złe cechy, których było w naszym związku więcej. Chodzi o moje częste granie w piłkę, które wiązało się z zostawianiem żony na 2-3 godziny w domu dwa lub trzy razy w tygodniu, moje takie "wsobne" złości na naszych zajęciach z tańca, o niewykazywanie przeze mnie radości z każdego nawet najmniejszego sukcesu syna. 

Kocham syna i kocham żonę, której miłość chcę odzyskać. 

Pragnę również odbudować zdrową relację z synem. 

Żona twierdzi, że już nic nie da się zrobić. Od kilkunastu miesięcy nie ma między żoną i mną kontaktu cielesnego. Wspieram żonę w jej staraniach o większą niezależność. I jestem bezradny. Nie wiem, co robić...

dysleksja

Dysleksja - przyczyny, objawy, diagnostyka i wsparcie

Dysleksja to zaburzenie wpływające na czytanie i pisanie, ale nie na inteligencję. Jeśli Ty lub ktoś bliski ma trudności w nauce, warto poznać objawy dysleksji, jej przyczyny i metody wsparcia. Odpowiednia pomoc może znacząco poprawić jakość życia i nauki.