Jak rozpoznać objawy PTSD i skutecznie radzić sobie z zespołem stresu pourazowego
Ania

Dominika Jakubowska
Dzień dobry,
PTSD znacząco wpływa na codzienne funkcjonowanie człowieka i może być trudno poradzić sobie z tym samodzielnie. Warto sięgnąć po wsparcie i sprawdzone rodzaje psychoterapii stosowane w leczeniu PTSD - m.in. EMDR, terapia przetwarzania poznawczego (CPT) czy IRRT (Imagery Rescripting & Reprocessing Therapy). Ulgę mogą przynieść również odpowiednio dobrane przez psychiatrę leki, jednak ważne jest, aby łączyć je z psychoterapią (w przypadku traumy jest ona metodą pierwszego wyboru).
Zdarza się, że objawy PTSD mijają samoistnie np. po kilku tygodniach czy miesiącach, jednak im dłużej się utrzymują, tym niestety jest na to mniejsza szansa i warto skorzystać z profesjonalnej pomocy.
Objawy PTSD mogą objawiać się m.in. w:
- w natrętnych, nawracających i niechcianych wspomnieniach traumatycznego wydarzenia;
- koszmarach sennych (o treści związanej z wydarzeniem traumatycznym, ale niekoniecznie);
- "flashbackami" - czyli nagłym i niespodziewanym poczuciem, że ponownie przeżywa się traumę;
- bardzo silną reakcją emocjonalną i fizjologiczną (np. wybuch płaczu, trudności w oddychaniu, wzdryganie się lub zamieranie, kiedy ktoś dotknie osobą cierpiącą na PTSD) na bodźce przypominające o zdarzeniu;
- unikaniu miejsc, osób, sytuacji, myśli, a nawet przedmiotów czy pokarmów kojarzących się z wydarzeniem traumatycznym;
- tłumieniu emocji i wspomnień związanych z wydarzeniem;
- usilną próbą zapomnienia o tym, co się stało;
- wycofaniu z kontaktów społecznych oraz dystansowaniu się nie tylko fizyczne, ale również emocjonalne;
- stałym poczuciu winy i wstydu oraz obwinianiu się za traumę;
- trwałym negatywnym przekonaniu o sobie, innych ludziach i świecie (np. że "jestem słaba_y", "świat jest niebezpiecznym miejscem", "nikomu nie można ufać", "każdy chce mnie zranić", "nie zasługuję na nic dobrego");
- utracie zainteresowań codziennymi aktywnościami oraz tymi, które wcześniej sprawiały radość;
- trudnościach z odczuwaniem przyjemnych emocji i stanów;
- nadmiernej czujności i stałym poczuciu zagrożenia;
- drażliwości i wybuchach gniewu;
- problemach ze snem (bezsenność, nadmierna sennośc, częste wybudzanie się);
- trudnościami w koncentracji i zapamiętywaniu.

Piotr Wesołowski
Witaj Anno,
Zespół stresu pourazowego (PTSD) to zaburzenie, które może pojawić się po doświadczeniu bardzo stresującej lub traumatycznej sytuacji. W pierwszej fazie może wystąpić ostra reakcja na stres (ASD), ale jeśli objawy utrzymują się dłużej niż miesiąc i przeszkadzają w codziennym funkcjonowaniu, można podejrzewać PTSD.
Główne objawy PTSD:
Ponowne przeżywanie traumy – osoba może mieć intensywne, natrętne wspomnienia, koszmary senne lub wręcz czuć się tak, jakby ponownie przeżywała traumatyczne wydarzenie.
Unikanie – może unikać myśli, wspomnień, miejsc, ludzi czy sytuacji, które przypominają o traumie.
Zwiększone poczucie zagrożenia – objawia się nadmierną czujnością, gwałtownymi reakcjami na nagłe bodźce (np. hałas, dotyk) oraz uczuciem nieustannego napięcia.
Poczucie winy i wstydu – osoba może obwiniać się za to, co się stało, np. żołnierz może myśleć, że inni zginęli zamiast niego, a ofiara napaści może czuć się winna, że "znalazła się w niewłaściwym miejscu".
Drażliwość i wybuchy gniewu – nagłe i nieadekwatne reakcje emocjonalne, często bez wyraźnej prowokacji.
Obecnie wyróżnia się także złożony zespół stresu pourazowego (cPTSD), który pojawia się po długotrwałej lub wielokrotnej traumie (np. przemoc domowa, wykorzystywanie w dzieciństwie, długotrwała niewola). Oprócz typowych objawów PTSD dochodzą:
Problemy z regulacją emocji – trudności w kontrolowaniu gniewu, smutku czy lęku.
Negatywne przekonania o sobie – osoba może czuć się bezwartościowa, pokonana lub prześladowana przez poczucie winy i wstydu.
Trudności w relacjach – kłopoty z utrzymywaniem bliskich więzi i odczuwaniem bliskości z innymi ludźmi.
Często współwystępują z nimi inne zaburzenia, takie jak depresja, zaburzenia lękowe, uzależnienia czy zaburzenia osobowości. Może to dodatkowo komplikować proces leczenia i wymagać kompleksowego podejścia terapeutycznego.
Jak sobie z nim radzić? W zależności od nasilenia objawów zaburzenia i czy są też zaburzenia współwystępujące. Jeśli objawy nie są zbyt intensywne może wystarczyć psychoterapia (polecana poznawczo-behawioralna), natomiast przy bardziej nasilonych objawach (np. lękowych) koniecznie psychiatra i możliwa farmakoterapia.

Anastazja Zawiślak
PTSD (zespół stresu pourazowego) to zaburzenie, które może pojawić się po silnym, traumatycznym wydarzeniu. Objawy mogą być różne, ale najczęściej obejmują:
1. Nawracające przeżywanie traumy
Flashbacki – nagłe wspomnienia, jakby trauma działo się na nowo.
Koszmary senne związane z traumatycznym wydarzeniem.
Intensywne reakcje emocjonalne lub fizyczne na bodźce przypominające traumę (np. panika, przyspieszone bicie serca).
2. Unikanie i odrętwienie emocjonalne
Unikanie miejsc, ludzi i rozmów związanych z traumą.
Brak zainteresowania aktywnościami, które kiedyś sprawiały radość.
Poczucie oderwania od rzeczywistości lub innych ludzi.
Trudności z odczuwaniem radości i pozytywnych emocji.
3. Nadmierna czujność i pobudzenie
Trudności ze snem i częste wybudzanie się.
Drażliwość, wybuchy gniewu, nadmierne reakcje na bodźce.
Silne napięcie, ciągłe poczucie zagrożenia.
Problemy z koncentracją.
4. Negatywne myśli i zmiany w nastroju
Poczucie winy, wstydu, obwinianie siebie za to, co się stało.
Pesymizm, myśli, że świat jest niebezpieczny.
Poczucie bezradności, brak wiary w przyszłość.
Jeśli objawy są silne i utrudniają codzienne funkcjonowanie, warto skonsultować się ze specjalistą. PTSD nie mija samo, ale odpowiednia terapia może pomóc odzyskać kontrolę nad swoim życiem.
Pozdrawiam,
Anastazja Zawiślak
Psycholog

Martyna Jarosz
Zespół stresu pourazowego (PTSD) to zaburzenie, które może wystąpić u osób, które doświadczyły lub były świadkami traumatycznego zdarzenia, takiego jak wypadek, klęska żywiołowa, przemoc fizyczna lub seksualna, wojna czy śmierć bliskiej osoby. Objawy PTSD mogą pojawić się w ciągu kilku tygodni lub miesięcy po traumatycznym wydarzeniu, ale czasami mogą wystąpić dopiero po kilku latach. Do najczęstszych objawów PTSD należą: natrętne, powtarzające się wspomnienia traumatycznego wydarzenia, koszmary senne, retrospekcje (flashbacki), unikanie miejsc, osób i sytuacji związanych z traumą, nadmierna czujność, drażliwość, problemy ze snem oraz trudności w koncentracji.
Radzenie sobie z PTSD wymaga wieloaspektowego podejścia, które może obejmować terapię, leki oraz wsparcie społeczne. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) jest jednym z najskuteczniejszych sposobów leczenia PTSD. Pomaga ona pacjentom zidentyfikować i zmienić negatywne myśli oraz wzorce zachowań związane z traumą. Leki, takie jak antydepresanty, mogą być stosowane w celu złagodzenia objawów PTSD, takich jak depresja, lęk i problemy ze snem. Ważne jest, aby leczenie farmakologiczne było prowadzone pod nadzorem lekarza psychiatry. Dodatkowo, techniki relaksacyjne, takie jak medytacja, głębokie oddychanie, joga czy aktywność fizyczna, mogą pomóc w redukcji stresu i poprawie ogólnego samopoczucia.
Ważne jest, aby osoby z PTSD dbały o swoje zdrowie fizyczne i emocjonalne, unikały używek oraz starały się utrzymywać regularny tryb życia.
Pozdrawiam,
Martyna Jarosz

Justyna Czerniawska (Karkus)
Dzień dobry,
do objawów PTSD możemy zaliczyć:
a) Flashbacki
b) Unikanie sytuacji bądź bodźców, które przypominają zdarzenie traumatyczne
c) Drażliwość, nadmierna czujność, wybuchy emocji
d) Przyśpieszony oddech, szybkie bicie serca
Diagnozę PTSD stawiamy w momencie, kiedy objawy utrzymują się przez co najmniej miesiąc od zdarzenia (zgodnie z DSM-5). Odpowiadając na pytanie, jak sobie z nim radzić - najlepiej podjąć leczenie, np. psychoterapię.
Pozdrawiam serdecznie,
Justyna Czerniawska - psycholog, psychoterapeuta

Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologaZobacz podobne
Czy kobieta z syndromem wewnętrznego, nieutulonego dziecka, w ogóle powinna być rodzicem..?
Witam serdecznie, jestem po ucieczce z własnego domu po 25 latach małżeństwa, przeszłam przez wszystko, co możliwe żyłam z toksykiem, narcyzem i psychopata. Starsze dziecko nie dało rady, odebrało sobie życie. Chodzę na terapię oraz leczę stres pourazowy, niedługo minie dwa lata. Walczył, pisał ł
Na wstępie Dzień dobry i mam za 1,5 miesiąca 17 lat, jeśli to potrzebne, jestem też zapisana do psychologa, ale jest bardzo długa kolejka, nawet może potrwać rok ten nabór, bardzo proszę o pomoc w tej sprawie, bo mam dziwne emocje, których nie mogę zrozumieć czy to przypomina jakieś zaburzenie?&n
Związek z osobą, która zmaga się z traumą z wcześniejszego związku. Poniżej opisuję wszystko w skrócie.
Trauma, którą przeżywa moja partnerka (a teraz już bardziej była), wydaje mi się bardzo osobista, dlatego nie będę wnikał w szczegóły. Mianowicie, około 4 lata temu jej były partne
Mam ogromny problem z nawiązywaniem relacji z ludźmi, ale głównie z kobietami. Jestem chłopakiem, 19 lat.
Od kilku lat całkowicie izolowałem się od ludzi, bo czułem się gorszy od swoich rówieśników. Kończę szkołę w tym roku i coraz bardziej dokucza mi myśl, że jestem inny niż wszyscy
Dlaczego moja reakcja była aż tak intensywna, z czego może się wiązać taka reakcja? Czy to mógł być atak paniki?
Witam, ostatnio miała miejsce bardzo trudna dla mnie sytuacja... Wsiadałam na przystanku do autobusu i zobaczyłam tam, spotkałam mojego kuzyna z kolegami, ro
Ostatnie miesiące to koszmar. Wszystko wywróciło się do góry nogami, bo straciłam dom w wyniku pożaru. Zostałam z niczym, a towarzyszące mi uczucie straty i chaosu dosłownie mnie przytłacza. Mam napady lęku, które pojawiają się nagle i paraliżują mnie w codziennym życiu. Każda myśl o przyszłości
Chodziłam do szkoły w latach 90. Pamiętam tylko, że nauczycielki zadzierały nosy i popisywały się jedna przed drugą (jak np. krzyczą na dzieci). Do tego było szarpanie, ośmieszanie, a nawet bicie... Tak było wszedzie - w mniejszym lub większym natężeniu. Jak wytłumaczyć tamta agresje ze strony na
Jestem po wypadku samochodowym sprzed paru miesięcy i, serio, to mnie totalnie rozwaliło psychicznie. Na samą myśl o prowadzeniu auta robi mi się niedobrze i czuję, jak wszystko we mnie zamiera. Liczyłem, że czas załatwi sprawę, ale jest odwrotnie – zamiast lepiej, czuję się coraz gorzej.
Witam, mam 22 lata. W wieku 11 lat byłam wykorzystywana seksualnie przez kuzyna. Działo się to kilkakrotnie na jednym wyjeździe. W tamtym czasie nie wiedziałam dokładnie, co się wydarzyło, jak to się nazywa. Miałam tylko poczucie, że stało, działo się coś złego. Pamiętam, że cały wyjazd zasadnicz
Matka dziecka wskazuje, że doświadcza trudności emocjonalnych związanych z zespołem stresu pourazowego (PTSD) związanych z rozstaniem podczas ciąży. Dziecko ma pięć miesięcy, pojawiły się problemy z kontaktem z dzieckiem oraz sprzeczne z dobrem dziecka zachowania podczas kontaktów (krzyk, wyzwisk
Witam, mam 22 lata. W wieku 11 lat doświadczyłam nadużyć seksualnych, ze strony mojego kuzyna W wieku 16 lat opowiedziałam o tym, co się wydarzyło. Stwierdzono u mnie PTSD. Przeszłam terapie Poznawczo-behawioralną.
Była to metoda przedłużonej ekspozycji. Terapia ta dała mi ukoj
TW. Myśli samobójcze
Witam mam 27 lat, chciałbym prosić o pomoc z tym, z czym codziennie walczę. Wszystko zaczęło się jak miałem 16 lat, byłem świadkiem, jak moja mam próbowała sobie odebrać życie. Wiele razy to robiła, raz nawet musiałem jej odebrać nóż z ręki, żeby sobie kr
Dzień dobry,
Nie mogę pogodzić się z przeszłością. Powracają do mnie obrazy i ciągle o niej myślę. Nie mogę żyć teraźniejszością. Jak myślę o przeszłości, mam bóle brzucha, nudności. Bardzo mnie ona boli i stresuje. Proszę o pomoc, jaki nurt wybrać. Może polecicie psychoterapeutę z W
Witam, Po śmierci kuzyna minęło już 3 miesiące, który popełnił samobójstwo. Mam takie myśli, które przychodzą codziennie. Myśli typu; czy mnie może to spotkać? Jak widzę przedmioty z tym związane, to unikam. Po prostu człowiek obawia się i boi się takiej śmierci. Byłam u psychologa i.pokazał mi t
Czy Psychoterapia może zaszkodzić pacjentowi?
bo wiem, że bywają niemili, przez co pacjent cierpi i wcale nie terapeuci przypadkowi, tylko z certyfikatami. Ja po wielu latach się pozbierać nie mogę i żałuje, że się na to zdecydowałem