WsteczŹle mi, że matka nie pamięta okoliczności moich narodzin.
Kašś
Odpowiedz jako specjalista
TwójPsycholog
Cześć,
to całkiem powszechne zjawisko, by nie pamiętać okoliczności porodu czy innych bardzo intensywnych zdarzeń w życiu. Poród jest czymś na tyle absorbującym całe ciało, funkcje poznawcze, ale też pojawia się ogromny ból, często lęk, że te wszystkie uczucia mogą przytłoczyć nasz mózg. Taki mózg wycofuje się wtedy z przetwarzania innych informacji, niż tych w danym momencie najważniejszych - czyli zapewne jak przejść przez poród. Nie oznacza to automatycznie, że narodziny dziecka były nieważne. To sprawa mechanizmu układu nerwowego, który też często ukrywa w pamięci wydarzenia bardzo ciężkie, przekraczające granicę. A poród niejednokrotnie do takich należy. Dodatkowo, dla mnóstwa osób ważniejsze mogą być inne rzeczy niż okoliczności porodu :)
Pozdrawiam ciepło
Michał Baczewski
witaj,
tak jak napisał_a kolega_koleżanka powyżej czasem nasz mózg selektywnie pamięta różne informacje nawet te, które są ważne. To co mógłbym ewentualnie dodać z zastrzeżeniem, że oczywiście nie musi tak być w opisywanym przypadku, to to że zdarza się, że narodziny wiążą się z silnym stresem, a nawet a dodatkowo pojawiające się konflikty związane z narodzinami rodzinne mogą pogłębiać stres i zmniejszyć zdolność do zapamiętywania.
Michał Baczewski
Katarzyna Kania-Bzdyl
Dzień dobry,
widać u Pani duży żal kierowany w stronę matki, mimo iż się Pani od niej odłączyła. Przepracowanie relacji na linii matka-dziecko polega m.in. na tym, że akceptujemy taki stan rzeczy jaki jest i to, co było, czyli w pewnym sensie pogodziliśmy się z tym, a przede wszystkim ruszamy dalej zostawiając za sobą przeszłość.
Warto odpowiedzieć sobie na pytanie: jakie znaczenie TERAZ ma dla mnie to, że moja mama nie pamięta szczegółów związanych z moim porodem? Czy tęsknię za tym, czego nie miałam?
Sugeruję, aby pomyśleć o wsparciu psychologicznym, aby przerobić tą kwestię.
Pozdrawiam :)
Irena Kalużna-Stasik
Dzień dobry,
dziękuję za podzielenie się swoją trudnością. Słyszę, że jest to dla Pani przykra sytuacja, która wywołuję w pani trudne emocje jak, żal, bezradność a być może nawet złość do rodziców. Ciężko odpowiedzieć na Pani pytanie, czemu pani mama nie pamięta, tak ważnych szczegółów na temat swojego dziecka. Mogą to być różne przyczyny, niestety mam za mało informacji od Pani na temat pani rodziców. Słysze tylko, że mogą być toksyczni i może pani mieć traumę? Być może potrzebuję pani porozmawiać ze specjalistą, przejrzeć się temu głębiej ale przede wszystkim nauczyć się jak radzić sobie z trudnymi emocjami. Dlatego, że tylko my mamy na siebie wpływ i jak pani jest osobą dorosłą odpowiada pani za siebie. Niestety aby pożegnać się z przeszłością trzeba ją przepracować i odpuścić. To czego kiedyś pani nie dostała od rodziców, teraz może pani sama sobą się zaopiekować i sobie to dać. Wiem może być trudno ale warto!
Życzę dużo akceptacji i odpuszczenia aby być dla siebie wyrozumiałym!
Irena Kalużna-Stasik - psycholog
Krystian Pasieczny
Dzień dobry, poród to trudny, ciężki i często zagrażający życiu proces. Każdy człowiek rodzi się z różnymi zasobami i różne zasoby w życiu zdobywa. Pani matka najwidoczniej nie miała możliwości zdobycia większych zasobów i żyje i funkcjonuje z tym, co ma. Lecz etykietowanie matki czy innego człowieka w ten sposób nie jest nigdy niczym dobrym, bo powoduje to szanse przeoczenia dobrych rzeczy w ludziach, których etykieta dotyka. Wracając do porodu- mózg pragnie za wszelką cenę ochronić nas, możliwe, że poród wywarł na mamie tak ogromny stres, że mózg wyciął ten fragment, aby się chronić- pomysł A. Pomysł B często w trakcie porodów podawane są leki, które mogą zaburzać percepcję i pamięć, stąd może wynikać problem ze wspomnieniami. C- twierdzenie, że nie pamięta może być jej mechanizmem obronnym, który ma za zadanie ochronić ją przed czymś.
Życzę wszystkiego co najlepsze Krystian Pasieczny
Justyna Czerniawska (Karkus)
Dzień dobry,
przyczyny niepamięci szczegółów mamy z porodu mogą być bardzo różne. Proszę pamiętać, że poród jest wydarzeniem stresowym, a czasami z uwagi na ciężki poród nawet traumatycznym. Pojawia się dużo trudnych emocji, co może powodować pewnego rodzaju blokadę dla wspomnień z tego konkretnego wydarzenia. Taka blokada może powstać ze względu na ochronę danej osoby przed trudnymi wydarzeniami. Kolejną przyczyną może być też po prostu nieprzywiązywanie się przez mamę do takich rzeczy jak data, godzina czy waga dziecka. Może ona pamiętać tylko ogólny zarys sytuacji.
Pozdrawiam serdecznie,
Justyna Karkus - psycholog, psychoterapeuta
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
Dobierz psychologa
Zobacz podobne
Cześć, ostatnio zauważyłem, że mój tata coraz częściej bywa w złym nastroju. Wygląda na to, że stracił radość z rzeczy, które kiedyś sprawiały mu przyjemność, i wydaje mi się, że jest trochę przygnębiony. Martwię się o niego, bo wiem, że takie zmiany mogą być związane z wiekiem.
Chcę mu ja
Moja córka przeżywa duży stres, bo niedługo się przeprowadzamy. To dla nas wszystkich duża zmiana, ale dla niej chyba największa. Jest bardzo przywiązana do obecnego domu, szkoły i przyjaciół, a myśl o zostawieniu tego wszystkiego sprawia, że jest wyraźnie przygnębiona i pełna obaw. Najbardziej b
Witam, zwracam się o poradę, gdyż nie daje już rady psychicznie. Chodzi o moją mamę. Od zawsze moi rodzice byli nadopiekuńczy i chcieli kontrolować mnie na każdym kroku. Mój ojciec pozwalał mi co prawda na większość rzeczy, ale moja mama była inna.
Odkąd pamiętam, zmuszała mnie do by
Jestem tatą od 5 miesięcy. Od narodzin mojego dziecka czuję, jakbym nie ogarniał tego wszystkiego, co się dzieje. Myślałem, że jakoś sobie poradzę, że to będzie po prostu nowy etap, ale życie dało mi porządnego kopa. Zamiast radości jest chaos w głowie, emocje jak rollercoaster – przygnębienie, l
Mam trochę nietypową sprawę. Zauważyłam, że moja córka, choć jest jeszcze młoda, zaczyna martwić się tematem aborcji i praw kobiet. Nie wiem, skąd dokładnie wzięły się te obawy, ale widzę, że wpływa to na jej nastrój. Unika rozmów o ciąży, a jak tylko w mediach pojawiają się te tematy, robi się n
Witam, Od dłuższego czasu męczy mnie pewien problem i chciałabym prosić o radę. Chodzi o moich rodziców.
Od zawsze byli nadopiekuńczy i chcieli kontrolować wszystko, co robię. Pomimo to, że mam już prawie 20 lat, to sytuacja nie uległa zmianie. Mój ojciec pozwala mi na większość rzec
Myśli samobójcze. Jestem mamą trójki, dzieci, 7, 4 i 3 lata. Jestem mężatką, mąż wyjeżdża do pracy na 3 tygodnie, 2 tygodnie w domu. Relacje z rodzicami sięgają zenitu, już raz próbowałam sie wyprowadzić, ale wróciliśmy, nie stać nas na budowę domu. Mam myśli samobójcze, mam myśli, że zabijam rod
Witam, moim problemem jest fakt, że jestem w depresji, a jedną z jej przyczyn jest samotność, z drugiej strony społeczeństwo mi wytyka (i słusznie), że jestem niedojrzała i mieszkam z rodziną. Nie wiem, jak wybrnąć z tego. Gdy mieszkam sama, od razu wpadam w duży smutek, bo rodzina to jedyne środ
Witam.
Odnoszę wrażenie, że mama często faworyzuje młodszą siostrę. Gdy siostra na mnie nagaduje, to mama jest po jej stronie, niż po mojej, co mi sprawia przykrość i często jej przyznaje rację, nawet jak siostra jej nie ma.
Co robić?
Dzień dobry, Jestem na rozdrożu.
Związałem się przed 6 laty z kobietą, która ma dziecko, obecnie 10-letnią dziewczynkę. Jesteśmy taką trochę patchworkową rodziną. Ja mam 40 lat, partnerka 35. Mieszkamy razem, kochamy się. Mała ma kontakt z ojcem, mnie traktuje bardzo dobrze. Ponieważ
5-latek przywiązuje się do każdego przedmiotu, nawet śmieci, jak tylko coś mu się przestawi, wpada w szał - płacze, kopie mnie pluje. Spokojna rozmowa nie pomaga, wyznaczanie mocnym, stanowczym głosem, żeby się uspokoił, to porozmawiamy, nie działa. Dochodzi do tego, że nawet dostanie słabego kla
Od 23 lat jestem w związku, od 20 w małżeństwie.
Mamy 19-letniego syna. Ostatnie 3 lata to rozmowy bardzo często przechodzące w ostre kłótnie moje z synem o szkołę, o nałogi, maturę, zaniedbywanie obowiązków domowych i szkolnych, w końcu o jego stosunek do mnie i żony. W końcu "przel
Przez ostatnie miesiące walczę z nowym wyzwaniem - wspieraniem mojego dziecka, które ma zdiagnozowane ADHD. Sytuacja jest dla mnie zupełnie nowa i mam wrażenie, że bez wsparcia specjalisty nie dam rady dowiedzieć się, jak najlepiej pomóc mojemu maluchowi radzić sobie z emocjami i trudnościami wyn
Mam 33 lata. Mąż 40. Razem jesteśmy od 15 lat, w małżeństwie 7. Mamy wspólnie jedno dziecko, mąż nie chce słyszeć o drugim, natomiast ja bardzo pragnę mieć dzieciątko.
Kiedyś rozmawialiśmy, że chciałby mieć jeszcze jedno.
Gdyby miał też pewność, że będzie córka tym bardz
Z mężem sex magia, codzienność piękne słówka, czułości - kochanie, skarbie zaczepki z jego strony..
Może przejdę do rzeczy, miał kiedyś bardzo bliskie relacje z koleżanką z pracy, aż miesiąc poza pracą spotykali się w ustronnych miejscach, co o tym nawet nie wiedziałam. Dowiedziałam
Dzień dobry. Niepokoi mnie, a właściwie również męczy zachowanie męża. Mamy własną firmę, mąż bardzo dużo pracuje i jest notorycznie zmęczony. W domu nie robi kompletnie nic. Jak już jest, to telefon nie wychodzi mu z ręki - sporo pracujemy telefonem (prowadzimy firmę transportową) no ale tik tok
Mam problem w domu, z moim tatą szczególnie.
Widzę nierówne traktowanie między mną a bratem.
Brata pyta się, czy gdzieś z nim nie pojedzie, jak po długim czasie przyszedł do kuchni, to powiedział do niego "czekaliśmy na ciebie", podnosi na mnie często głos i się na mnie
Byłam osoba bita. Nie przemawia do mnie argument od psychologów, że rodzice też byli bici i była taka "kultura".
Gdybym wzięła do ręki pas na swoje dziecko, które popełniłoby ciężkie przewinienie (to nawet nierealne), to poczułabym się zwyrodniale. A moja matka biła mnie skakanka za
Rozstałem się z matką mojego dziecka w 6 miesiącu ciąży.
Od początku życia dziecka mam ustalone kontakty raz na dwa tygodnie przez 4 godziny w hotelu, w obecności matki dziecka. Dziecko ma 6 miesięcy, jest karmione piersią.
Problem polega na tym, że dziecko płacze podczas spot