Rozstanie w ciąży: jak naprawić relacje z partnerką po narodzinach dziecka?

Dzień dobry panie Emilu!

Dziękuję za podzielenie się swoją niełatwą sytuacją. Sytuacja, którą opisujesz, jest bardzo trudna i emocjonalnie może być obciążająca dla Ciebie i twojej partnerki. Słysze, że pan jest bezradny i sfrustrowany i w tej sytuacji odpowiada Pan tylko za Siebie i za swoje dziecko. Nie ma Pan wpływu na partnerkę a tylko na siebie. Są dwa rozwiązania na tą sytuacje: może pan się udać po profesjonalna pomoc aby zaopiekować sobą i swoimi emocjami, które są trudne i popracować nad nimi. I drugi zaproponować partnerce aby pójść do terapeuty par - aby pomógł wam zrozumieć jak ważna jest zdrowa komunikacja w relacji. Która polega na stawianiu granic z szacunkiem i komunikowaniu swoich potrzeb i emocji.  Samodzielne próby mogą być niewystarczające.  Zachęcam umówić się na spotkanie z psychologiem lub terapeutą, aby przepracować swoje emocje, wyrzuty sumienia i zrozumieć, jak najlepiej podejść do tej sytuacji. Specjalista pomoże Panu lepiej zrozumieć siebie, a także przygotować się na rozmowy z partnerką.

Dobrego dnia!

Irena Kalużna-Stasik - psycholog

Panie Emilu,

To, co Pan przeżywa, jest trudne i pełne emocji. Żal i wyrzuty sumienia mogą być bardzo ciężkim bagażem, zwłaszcza gdy widzi Pan konsekwencje swoich decyzji. To naturalne, że takie doświadczenia mogą być przytłaczające. Warto jednak pamiętać, że zrozumienie swoich błędów to pierwszy krok do pracy nad sobą i prób naprawy relacji, nawet jeśli nie zawsze uda się odbudować to, co było.

Jeśli chce Pan spróbować poprawić kontakt z byłą partnerką, proszę zacząć od szczerej rozmowy. Warto jasno wyrazić, że żałuje Pan swoich decyzji. Ważne, żeby te słowa były autentyczne i nie wymuszały od niej odpowiedzi czy decyzji – to ona zdecyduje, na ile jest gotowa Pana wysłuchać.

Skupienie się na dziecku i współpracy w jego wychowywaniu może być też pomostem między Wami. Pokaże Pan, że zależy Panu na tej relacji, choćby w tej formie. Warto również zadbać o siebie – być może rozmowa z psychologiem pomoże uporządkować emocje i znaleźć lepsze sposoby na radzenie sobie z trudnymi sytuacjami.

Być może rozmowa z psychologiem pomogłaby Panu lepiej zrozumieć, co się wydarzyło, i znaleźć sposób, jak podejść do tej sytuacji. Czasem spojrzenie z zewnątrz ułatwia poukładanie myśli i emocji, a także daje konkretne narzędzia, jak działać dalej, by relacja – choćby na poziomie rodzicielskim – mogła funkcjonować lepiej.

Proszę pamiętać, że to nie jest oznaka słabości, ale troski o siebie i swoje relacje. Jeśli Pan będzie czuł się lepiej, łatwiej będzie budować mosty między Panem a byłą partnerką.

Czasami naprawienie relacji wymaga cierpliwości i konsekwencji. Proszę pamiętać, że nawet jeśli kolejnej szansy na związek nie będzie, to kontakt z dzieckiem i wzajemny szacunek w relacji rodziców są dla niego ogromnie ważne.

Pozdrawiam serdecznie i życzę dużo siły,

psycholog,

Emilia Jędryka

Panie Emilu, 

Dziękuję za podzielenie się swoją historią. Jest ona trudna, momentami wręcz łamiąca serce, ale jednocześnie kryje w sobie coś pięknego — narodziny Państwa dziecka. Nowa rola, jaką jest bycie rodzicem, to ogromna zmiana, na którą trudno się w pełni przygotować. To czas przepełniony radością i oczekiwaniem, ale także silnymi emocjami, takimi jak lęk przed nieznanym, obawy czy nawet żal.

Konflikt z partnerką w tak przełomowym momencie życia na pewno stanowi dodatkowe wyzwanie. Proszę jednak pamiętać, że na zawsze będziecie Państwo związani wspólną historią Waszego dziecka. Warto podjąć próbę zmierzenia się z tym zadaniem, odkładając na bok wzajemne żale.

Jeśli czuje się Pan gotowy, zachęcam, aby spróbował Pan nawiązać rozmowę z partnerką - proszę się zastanowić w jakiej formie mogłaby się odbyć. Może to być okazja do wyrażenia swoich uczuć, podzielenia się wizją swojej roli jako ojca i pokazania, jak bardzo zależy Panu na obecności w życiu dziecka. Wspólna rozmowa może być także sposobem na zastanowienie się nad wartościami, jakie chcielibyście przekazać jako rodzice, i tym, co najważniejsze dla dobra Waszego dziecka.

To trudny krok, ale może być pierwszym w kierunku odbudowania choć części porozumienia. Proszę pamiętać, że podjęcie takiej próby, nawet jeśli nie zakończy się pełnym sukcesem, może pomóc zmniejszyć Pańskie wyrzuty sumienia i dać poczucie, że zrobił Pan wszystko, co było możliwe. Jeśli potrzebuje Pan wsparcia w tym procesie, warto rozważyć rozmowę z terapeutą lub mediatorem, który pomoże przejść przez te trudne rozmowy.

Życzę siły i wytrwałości, 

Monika Marszałek

psycholog, coach kryzysowy

Dzień dobry Panie Emilu,

Rozumiem, że sytuacja, w której się Pan znajduje, jest bardzo trudna i pełna emocji. Rozstanie w ciąży, a następnie narodziny dziecka w takich okolicznościach, to dla obu stron ogromne obciążenie i jednocześnie trudne. To, że ma Pan wyrzuty sumienia i chce naprawić kontakt, świadczy o Pana refleksji i chęci poprawy, co jest bardzo ważnym krokiem.

Partnerka może teraz reagować złością i niechęcią, ponieważ czuje się zraniona, zawiedziona i opuszczona – zwłaszcza że oferowała możliwość pracy nad relacją, gdy sytuacja jeszcze była świeża. Jej emocje, choć trudne do zniesienia, są zrozumiałe, biorąc pod uwagę to, co przeszła. Jednocześnie Pana wyrzuty sumienia i chęć poprawy wskazują, że jest Pan gotów podjąć działania, by przynajmniej częściowo naprawić to, co się wydarzyło teraz. 

W tej sytuacji warto zacząć od małych kroków i skupić się na odbudowie kontaktu opartego na szacunku i współpracy. Nawet jeśli relacja partnerska nie jest już możliwa, Wasze wspólne dobro – dziecko – może stać się punktem wyjścia do lepszego porozumienia. Można spróbować napisać lub powiedzieć coś w rodzaju: „Wiem, że popełniłem błędy i rozumiem Twoje uczucia. Bardzo mi zależy na tym, byśmy mogli porozumieć się w kwestiach dotyczących naszego dziecka. Chciałbym, żebyś wiedziała, że szczerze żałuję tego, co się wydarzyło, i jestem gotów zrobić, co mogę, by poprawić nasze relacje.”

Proszę nie oczekiwać od razu ciepłego przyjęcia i szybkiej zmiany – zaufanie wymaga czasu, zwłaszcza gdy emocje wciąż są silne. Kluczowe jest, by być konsekwentnym w działaniach, pokazywać, że naprawdę się Panu zależy, i unikać wchodzenia w konflikty, nawet jeśli spotka się Pan z złośliwością czy odrzuceniem. Cierpliwość i spokój będą tutaj kluczowe.

Jeśli kontakt bezpośredni jest trudny, być może warto rozważyć mediację – na przykład z pomocą terapeuty rodzinnego lub mediatora, który pomoże Wam rozmawiać w sposób konstruktywny. Takie wsparcie może ułatwić znalezienie wspólnej płaszczyzny do porozumienia, szczególnie w kwestiach związanych z dzieckiem. 

Najważniejsze jest, by dał Pan sobie czas i przestrzeń na proces odbudowy relacji. Nawet jeśli partnerka nie będzie gotowa na przebaczenie, może Pan pokazać, że jest Pan zaangażowanym ojcem i gotowym współpracować człowiekiem. Skupienie się na dziecku i jego potrzebach może być krokiem w stronę odbudowy choćby minimalnego zaufania między Wami. 

Pozdrawiam,

Anastazja Zawiślak

Psycholog

Dzień dobry

Jeśli chciałby pan zawalczyć o wasza relację to potrzebny jest czas, cierpliwość i zrozumienie a także płaszczyzna do wzajemnego dialogu. Dobrym pomysłem jest rozpoczęcie terapii dla par. W bezpiecznym miejscu możecie zmierzyć się z poczuciem krzywdy, strachu i złości jakie wobec siebie mogliście czuć. Praca nad tymi uczuciami może pozwolić wam dojrzeć czy możliwe jest wasze ponowne zbliżenie.  

Czasem wydarzania na tyle głęboko odciskają piętno w uczuciach i psychice, że powrót do relacji jest możliwy . Wtedy terapeuta pomaże Wam wypracować sposoby w jakich możecie się wspierać jako rodzice by budować dobre więzi  z dzieckiem. 

Pozdrawiam

Beata Matys Wasilewska

Dzień dobry!                               

Świadomość tego, że popełnił Pan błąd i chce nad tym popracować jest zasobem. W przypadku, który Pan opisał, potrzebna jest jednak zgoda obojga partnerów. Wspólnie buduje się relację. Zachęcam do szczerej rozmowy, w jaki sposób możecie odbudować związek. Jakie macie wzajemne oczekiwania, co możecie ofiarować od siebie drugiej osobie?                                 

Zawsze istnieje możliwość skorzystania z psychoterapii par. 

Powodzenia

Katarzyna Waszak

Dzień dobry Panie Emilu

Fajnie, że chce widzi Pan konsekwencje swoich decyzji.  Jeżeli partnerka nie jest gotowa Pana wysłuchać, może Pan napisać  list, gdzie Pan szczerze wyrazi swoje emocje, co Pan czuje. Profesjonalna pomoc pomoże Panu zatroszczyć się o swoją sytuację i wskaże właściwe kroki. Decyzja zawsze należy do Pana.  Warto spróbować. Życzę powodzenia i wspieram w pozytywnym rozwiązaniu. Pozdrawiam  serdecznie.

Psycholog Małgorzata Gaś