Strzałka w lewoWróć do strony głównej bloga

#mipomogło – Gemini55515 Twoja historia ma znaczenie

TwójPsycholog
Autor
TwójPsycholog
Zegar
Czas czytania
2 min
Kalendarz
Opublikowano
15.10.2025
#mipomogło
Chat Icon

Porozmawiaj z asystentem AI

Nasz asystent zdrowia psychicznego AI jest zawsze dostępny – anonimowo i bez logowania.

#mipomogło to seria prawdziwych opowieści osób, które zmierzyły się z trudnościami – i postanowiły zawalczyć o siebie. Mówią o tym, co im pomogło: rozmowa, terapia, wsparcie bliskich, diagnoza, czasem po prostu pierwszy krok. Wszystkie historie zostały nadesłane anonimowo. Zdecydowaliśmy się nie numerować wpisów — każda opowieść ma tu taką samą wartość.

Akcja powstała w nawiązaniu do Światowego Dnia Zdrowia Psychicznego, obchodzonego 10 października. Chcemy, by ten dzień – i każdy inny – był okazją do mówienia o zdrowiu psychicznym otwarcie, bez wstydu i bez tabu.

Wiemy, że ta droga bywa trudna. Czasem trudno znaleźć pomoc, czasem trudno ją przyjąć. Ale każda z tych historii pokazuje, że warto próbować – że zawsze można zacząć od małego kroku w stronę siebie.

Niech te głosy dodadzą odwagi tym, którzy dziś szukają nadziei.

„Zawsze czułam się jak obserwator. Jakbym stała za szybą i oglądała zewnętrzny świat, bez możliwości bycia tam, uczestnictwa.”

Historia Gemini55515

  • Jakie jedno słowo przychodzi Ci do głowy, gdy myślisz o swojej drodze?

Wybór

  • Z jakimi trudnościami, problemami, wyzwaniami się zmagałeś_aś?

Depresja, zaburzenia lękowe, ADHD (zdiagnozowane we wrześniu tego roku - *mam 25 lat)

  • Co lub kto, albo jaki moment sprawił, że sięgnąłeś_aś po pomoc?

Ja. W przypływie anhedonii, patrząc sobie w oczy w lustrze, widząc jak kompletny brak nadziei spływa z moich oczu po moich policzkach, nie czując nic, siedząc w apatii, w ciszy, w pewnego rodzaju spokoju. Zauważyłam wtedy jak wygodnie mi w mojej ciemności. Dlatego, wtedy pojęłam, że jestem świadoma tego wyboru. Pojęłam też jak autodestrukcyjny jest ten wybór, ta wygoda. Wybrałam wtedy skorygować kierunek, w który zmierzam, tylko trochę, małymi decyzjami, kilkoma słowami na początek.

  • Co dała Ci ta pomoc? Co zmieniło się w Twoim życiu?

Zawsze czułam się jak obserwator. Jakbym stała za szybą i oglądała zewnętrzny świat, bez możliwości bycia tam, uczestnictwa. Zawsze czułam jakby istniała jakaś poprzeczka, do której ja nigdy nie będę w stanie doskoczyć. W ciągu 5 lat terapii zaczęłam zauważać że ta poprzeczka nigdy nie była moja, mam własne standardy i własną poprzeczkę. Ten świat nie był stworzony dla mnie, nie pasował do moich wartości. Ta szyba za którą się schowałam, którą wykreowałam właśnie w tym celu, by stwarzać pozory i nigdy nie okazać, jak zimno, samotnie, ciemno jest w tym miejscu, w którym się zatrzasnęłam. Ta szyba przestała mi służyć. Mogłam pozwolić jej się rozpuścić.

  • Co chciałbyś_abyś powiedzieć osobie, która dziś waha się, czy zawalczyć o siebie?

Podzielę się moją drogą, którą ujęłam w kilku zdaniach i rymach i słowach:

Wybieram schody

Wybieram wszelakie utrudnienia

Wybieram linie i kratki

Zamiast pustej kartki

Wybieram próżnię

Wybieram ciasne miejsca

Zamiast zdjąć z siebie ten ciężar

Wybieram kręte drogi

I robię to wszystko podświadomie

Nie mam kontroli

Ale to nie prawda

Świadomie wybieram

Ciemność i samotność

Są bezpieczne

Bezwstydne

Bezkrytyczne

Wybieram nie prosić o pomoc

Czy to prawda że będę bez niej silniejsza

Czy to prawda że bez niej

Będę warta więcej

Ale nie uczę się żyć

Nie uczę się stać sama

Nie uczę się otwierać nowych wyjść

W tej ciasnej skórze

W której kontrola

Przyjmuje nowe znaczenie

Przyjmuje ulotną postać

Którą trzymam mocno

W którą może naprawdę wierzę

Zapominając że tak naprawdę

Ona nie istnieje

Nigdy nie istniała

Wybieram więc samopoznanie

Wybieram odpowiedzi na pytania

O poznanie konstelacji przyczyn

Czym jestem

Wybieram werbalizacje moich cieni

Drżącym głosem

Patrząc im prosto w oczy

Wybieram dla nich nazwy

Nakreślam dla nich opowieści

Wybieram nie bać się moich lęków

Wybieram mówić o nich

Wybieram dzielić się moimi słowami

Byśmy my

Ja i Ty i Oni

Nie czuli się nigdy więcej sami

Osamotnieni

Niezrozumiani

Zapomniani

Bo czujemy się oszukani

Przez nas samych

Mówiąc:

„Jest jak jest”

Albo

„Gorzej już być nie może”

Wyobraźmy sobie

Że tu nie chodzi o kontrolę

Czy jej brak

Nie chodzi o wiarę czy nadzieje

Chodzi o nasze wartości

O nasz wybór

O nasze metafory

Nazwy

Opowieści

Byśmy wybrali zaufanie

Samym sobie

Czy wybranej przez nas drugiej osobie

  • Jeśli chcesz coś jeszcze dodać, tutaj jest na to miejsce!

Jednym z pierwszych „ćwiczeń” na początku mojej drogi na terapii moja psycholog poprosiła mnie żebym wyobraziła siebie jako wyspę. Zamknij oczy i zobacz jaki ta wyspa ma kształt, jaką florę i faunę, mosty na inne wyspy, itd. Nazwij miejsca na niej, znajdź miejsce które lubisz najbardziej (co tam jest?) oraz miejsca, których wolisz unikać (Co czujesz, gdy się do nich zbliżasz? Dlaczego?). Ja często wracam wyobraźnią na moją wyspę, patrzę jak się zmienia, odkrywam i nazywam nowe miejsca, nazywam to co się na nich znajduje, wchodzę na tereny skażone, dotykam roślin, które są moimi lękami i określam ich genezę, kształt, czy jest w tym miejscu potrzebna, czy zabiera innym roślinom odżywcze składniki i hamuje ich wzrost. Pielę, pielęgnuje, grabię, grzebię, kopię, niszczę, wyrywam, spalam, sadzę, oglądam, dotykam, nazywam, kreuję wciąż, bezustannie, zmieniam się, rozwijam, rosnę, rozkoszuję się. Czasami wpadam w przepaść i siedzę w niej, przyglądam się co w niej ze mną siedzi, aż odzyskam siłę, żeby z niej wyjść. Tak w kółko, bo tak wygląda życie. Nic nie będzie linearne, proste, dosłowne. Będzie cyklem, parami przeciwieństw, chaosem uporządkowanym w indywidualnym ładzie, elementem natury, wyspą, która wiecznie się zmienia.

Zaburzenia lękowe, potocznie zwane nerwicą, to powszechny problem zdrowia psychicznego wpływający na jakość życia. Omawiamy objawy, przyczyny i metody leczenia. Sprawdź, jak rozpoznać sygnały ostrzegawcze i znaleźć profesjonalną pomoc.

Test Image

Dziękujemy wszystkim, którzy z odwagą podzielili się swoją historią 💚

A jeśli czujesz, że Twoja historia może komuś pomóc – podziel się nią (LINK DO ANKIETY). Dołącz do akcji #mipomogło i pomóż nam sprawić, by rozmowa o zdrowiu psychicznym trwała nie tylko w październiku, ale każdego dnia.

Jeśli potrzebujesz pomocy psychologicznej, na platformie TwójPsycholog znajdziesz i umówisz wizytę do sprawdzonych psychologów i psychoterapeutów.

Komentarze (0)

Podoba Ci się ten artykuł?
Udostępnij
TwójPsycholog
TwójPsycholog
Zespół TwójPsycholog ułatwia znalezienie wsparcia psychologicznego. Jesteśmy dla Was, tworząc zarówno komfortowy system CRM dla Specjalistów_ek , jak i bezpieczną przestrzeń dla Klientów_ek, poszukujących pomocy psychologicznej.
#mipomogło – Gemini55515 Twoja historia ma znaczenie - Blog Twojpsycholog.pl