Zwiększanie poczucia szczęścia - co może pomóc ?

Każdy go pragnie, każdy do niego dąży. Nawet sam Dalajlama powiedział, że celem życia według niego jest poszukiwanie szczęścia i unikanie cierpienia. A co jeśli powiem Ci, że o szczęściu nie należy myśleć jako o celu, ani jako o czymś, czego należy poszukiwać? 

A także, że nie będziesz szczęśliwy, jeśli schudniesz 10 kg, dostaniesz awans, urodzisz dziecko, weźmiesz ślub, kupisz nowy samochód, wybudujesz dom, dostaniesz podwyżkę czy pojedziesz na Zanzibar. Ok, przez chwilę będziesz czuł się lepiej, ale niestety (albo na szczęście) jesteśmy w stanie przyzwyczaić się do prawie wszystkiego. Do dobrych rzeczy również i to szybciej niż się wydaje.

Jak żyć? A przede wszystkim jak żyć szczęśliwie? Ja nie wiem, ale Sonya Lyubomirsky i tysiące badaczy zajmujący się psychologią pozytywną, wiedzą. Z ich badań wynika, iż tak naprawdę większość z nas nie wie, co ich uszczęśliwia. Bardzo często szczęścia upatrujemy w rzeczach, osiągnięciach, celach, które de facto nim nie są, a przynajmniej na dłuższą metę nie będą one zwiększać jego poczucia. Dodatkowo prawie zawsze przeceniamy wartość rzeczy, których pragniemy. Myślimy, że coś, do czego dążymy da nam więcej radości niż w rezultacie faktycznie przynosi. 

To co, w takim razie, zwiększa nasz dobrobyt i dlaczego nie jest to wygrana w totka? Świadome budowanie szczęścia. 

Czym jest i od czego zależy poczucie szczęścia?

Najczęściej rozumie się je jako „doświadczanie radości, zadowolenia i dobrego samopoczucia, połączone ze świadomością tego, że nasze życie jest dobre, wartościowe i ma sens.” Jednak właściwie żadna definicja nie jest tu potrzebna. W większości wiemy, kiedy jesteśmy szczęśliwi, a kiedy nie. 

Niewątpliwie różnimy się między sobą jego poziomem, ba, jest tak już w chwili naszych narodzin. 50 procent różnic w poziomie szczęścia możemy wytłumaczyć genetycznie zaprogramowaną indywidualną normą, do której wracamy po kryzysach i sukcesach. To znaczy, iż każdy z nas przychodzi na świat z góry ustaloną normą dobrostanu, która zależna jest od cech rodziców. Jedynie 10 procent różnic można wyjaśnić sytuacją życiową i okolicznościami. Okoliczności i status materialny nie są kluczem do dobrobytu oraz dobrego samopoczucia. Wiem, nie jest proste do zaakceptowania to, że szczęścia (na długo) nie da nam drogie auto, większy dom czy wygrana dużej sumy pieniędzy. Odpowiedzialna za to jest hedoniczna adaptacja, a właściwie dwa czynniki, które się na nią składają :

• Pierwszy z nich to wzrost aspiracji – jeśli kupisz wymarzone auto, mieszkanie, cokolwiek, po pewnym czasie twój nowy stan posiadania stanie się tym normalnym i zaczniesz pragnąć czegoś jeszcze lepszego. 

• Drugi to tendencja do porównywania się z innymi – jeśli przeprowadzisz się na ekskluzywne osiedle, na którym prawie wszyscy sąsiedzi mają mercedesy, poczujesz, że też powinieneś takim jeździć. Apetyt rośnie w miarę jedzenia, poziom szczęścia niestety nie. 

Nie mamy wpływu na pulę genów, z jaką się rodzimy, na sytuację życiową też nie zawsze. Tym na co możemy wpłynąć to te pozostałe 40 procent, na które składa się nasze zachowanie i sposób w jaki myślimy. Kluczem do szczęśliwego życia jest zmienianie naszych codziennych celowych działań. Gotowi poznać jak to robić?

12 działań zwiększających poczucie szczęścia

Ludzie szczęśliwi, w porównaniu z ludźmi mniej szczęśliwymi, są bardziej kontaktowi, pomocni, lubiani i mają w sobie więcej energii. To oni dłużej utrzymują relacje, posiadają więcej przyjaciół oraz wsparcia. Cechuje ich większa elastyczność, kreatywność, optymizm, zaangażowanie i odporność na kryzysy oraz choroby. Dodatkowo są zdrowsi fizycznie, psychicznie i żyją dłużej.

1. Wyrażanie wdzięczności. 

Może ci się ona kojarzyć z docenianiem, podziwianiem czy dostrzeganiem dobrych stron. Wyrażanie wdzięczności to jednak coś więcej niż mówienie „dziękuję”. Wymaga ona koncentracji na „tu i teraz”, docenianiu życia, które wiedziemy oraz tego, dzięki czemu wygląda w taki, a nie inny sposób. Praktykowanie wdzięczności:

• korzystnie wpływa na samoocenę i poczucie własnej wartości,

• pomaga opanować złość i w inny sposób interpretować trudności,

• sprawia, iż chętniej pomagamy innym,

• pomaga w nawiązywaniu i podtrzymywaniu relacji,

• wpływa na rzadsze porównywanie się z innymi osobami,

• łagodzi strach, smutek, chciwość, poczucie winy,

• spowalnia hedoniczną adaptację!

Jak ją ćwiczyć? 

Jeśli lubisz pisać prowadź dziennik wdzięczności. Wybierz porę, miejsce, a następnie poświęć kilka minut na refleksję nad 3-5 rzeczami, za które jesteś wdzięczny. Dostosuj częstotliwość do swojej dyspozycyjności i stylu życia. Z badań wynika, że najbardziej skuteczna jest metoda pisania dziennika raz w tygodniu. Gdy robimy to za często, wkrada się rutyna, a moc wdzięczności słabnie. Jeśli nie lubisz pisać, przywołuj te rzeczy w myślach. Zastanawiaj się nad nimi i nad tym, jak wzbogaciły Twoje życie. Mogą to być najprostsze rzeczy, takie jak to, że masz ciepłą wodę w mieszkaniu lub jedzenie w lodówce. Szczególnie pomocne jest to w trudnych, kryzysowych chwilach, gdyż pozwala dostrzec szerszy obraz sytuacji, składający się nie tylko z negatywów. 

Wyrażaj ją na różne sposoby – pisz, myśl, śpiewaj, rób zdjęcia, kolaże, maluj, rzeźb. Nie zapomnij o innych, dziękuj im w rozmowie, bowiem wdzięczność wyrażana bezpośrednio ma ogromną moc. Doceniaj, wspominaj, wysyłaj miłe wiadomości, odwiedzaj bliskich. 

2. Ćwiczenie optymizmu

Ma ono wiele wspólnego z wdzięcznością, ale jest bardziej nastawione na przyszłość niż na chwilę obecną. Ważny jest ten nawet najmniejszy optymizm, gdy wiesz, że dasz sobie radę jutro czy w przyszłym miesiącu. Optymizm to nie tylko myślenie, co się zdarzy, ale też jak do tego dotrzemy. Motywuje on do konstruktywnych działań oraz podnosi naszą energię i skuteczność. Sprawia, że łatwiej jest nam dążyć do celu oraz nie poddawać się po drodze ku niemu. 

Ćwiczenie optymizmu nie oznacza, iż będziecie patrzeć na świat przez różowe okulary. Krokiem w kierunku szczęścia jest już jedna sfera, w której będziecie go zachowywać. Ma on pozytywny wpływ na nastrój, samoocenę i jest w zasadzie samospełniającą się przepowiednią.

Jak ćwiczyć?

Możesz pisać dziennik swojej najlepszej możliwej przyszłości – przez 20-30 minut myśl o tym, jak chciałbyś żyć za rok, pięć lub dziesięć lat. Wizualizuj przyszłość, o której marzysz, a potem to zanotuj. Zapisuj główne i cząstkowe cele oraz wszystkie możliwe kroki, które Cię do nich doprowadzą. Poszukaj myśli, które Cię blokują i staraj się je rozważać za pomocą argumentów za i przeciw, a następnie zastępować tymi bardziej pomocnymi. Rób to, gdy jesteś w neutralnym lub dobrym nastroju. 

Być optymistą, nie oznacza oszukiwania się, niedostrzegania problemów czy unikania ich. Jest to w zasadzie jego przeciwieństwo, szukaj w nim umiaru i elastyczności.

3. Zwalczanie tendencji do zamartwiania się i porównywania z innymi

Zdecydowanie za dużo myślimy, przez to zadręczamy się, martwimy oraz nadinterpretowujemy. Wpływa to na pogłębianie smutku, lęku, negatywnego myślenienia i spadek motywacji, co przekłada się na trudność podejmowania konstruktywnego działania czy rozwiązywania problemów. Wikłanie w potok myśli naszego umysłu, scalanie się z nimi, zabiera jakąś część naszego życia. Szczęśliwsi są ci, którzy oduczają się zamartwiania negatywnymi doświadczeniami oraz nie szukają dziury w całym. A także ci, którzy starają się panować nad porównywaniem się z innymi. Ma ono swoje dobre strony - motywuje do celów czy zwalczania słabości, jednak najczęściej jest niestety szkodliwe i czujemy się przez nie gorsi. 

Jak ćwiczyć?

W mojej ocenie jest to chyba najtrudniejszy nawyk do pokonania. Szczególnie trudne jest to, gdy często korzystamy z kanałów społecznościowych. Na początek warto spróbować odwracania uwagi od negatywnych myśli, skupiania się na czynnościach, które uspokajają,  relaksują lub dostarczają nam miłych uczuć. 

Ćwiczeniem, które wykorzystywane jest również w psychoterapii, jest pozwalanie osobom, które mają skłonność do myślenia za dużo, na codziennie trzydziestominutowe zamartwianie się. Wybierz na to czas, gdy nie jesteś zdenerwowany lub smutny, nie rób wtedy nic oprócz tego. Ilekroć w ciągu dnia zauważysz, że w twoim umyśle rozpędza się spirala negatywnych myśli, zapisz myśl lub obawę, a następnie powiedz sobie „Mogę to teraz zatrzymać, później będę mieć na to trzydzieści minut, aby o tym pomyśleć.” Po pewnym czasie stwierdzisz, że trudności odłożone na ten czas są mniej dotkliwe niż wcześniej. 

Możesz też spróbować spisywania swoich zmartwień lub, od czasu do czasu, dzielenia się nimi z obiektywnymi, zaufanymi osobami. 

Gdy już to wszystko opanujesz, możesz zacząć działać i rozwiązywać problemy. Jeśli nie wiesz jak się do danej trudności zabrać, zapisz wszystkie możliwe jej rozwiązania lub zadaj sobie pytanie, co w tej sytuacji zrobiłby ktoś, kogo bardzo cenisz. 

Już jeden, drobny krok naprzód, może poprawić Twój nastrój. Pomocnym może okazać się także medytowanie, czy techniki relaksacji oraz zadawanie sobie pytania „Czy za rok ten problem wciąż będzie miał dla mnie znaczenie?”. Jeśli powyższe techniki nie działają, a Twój problem z zamartwianiem się, sprawia, iż Twoje życie traci na jakości, sięgnij po pomoc profesjonalisty.

4. Ćwiczenie aktów życzliwości

Badania wskazują, iż gdy czynimy dobro, sprawiamy radość nie tylko osobie, którą obdarowujemy, ale także sobie. Hojność i chęć dzielenia się, bez oczekiwania niczego w zamian, czyni obie strony szczęśliwymi. To samo dzieje się, gdy współczujemy lub jesteśmy uprzejmi. Powoduje to, że odbieramy wtedy innych ludzi bardziej pozytywnie i traktujemy ich z większą wyrozumiałością. Dodatkowo, daje nam to poczucie wspólnoty, łagodzi stres, a także odrywa od naszych własnych problemów. Dzięki byciu życzliwym i czynieniu tego częściej niż dotychczas, myślimy o sobie lepiej oraz czujemy się potrzebni. Czynienie dobra uruchamia kaskadę pozytywnych skutków społecznych. Działa reguła wzajemności – inni doceniają nas bardziej i chętniej nam pomagają, gdy my tego potrzebujemy. 

Jak ćwiczyć?

Nie potrzebujemy do tego talentu, wiedzy czy nawet pieniędzy. Bardzo ważna jest jednak częstotliwość. Wybierz, co chcesz zrobić, jak często i na ile możesz się zaangażować. Już sama decyzja jest ważna, a najbardziej istotny jest balans. Jeśli będziesz pomagać za dużo, będziesz wyczerpany i znudzony, gdy będziesz pomagać za mało - nie odczujesz wzrostu szczęścia. Najlepiej wybierz jeden dzień w tygodniu, w którym wykonasz, nowy, duży akt życzliwości lub od trzech do pięciu małych. 

Wystrzegaj się rutyny, nie pozwól się sobie przyzwyczaić. Z pewnością przyda się tu Twoja kreatywność. Co tydzień staraj się robić więcej życzliwych rzeczy, które nie przychodzą Ci naturalnie np. bycie miłym dla sprzedawcy. Ale nie zapomnij o sobie – dbaj o siebie i swoje granice.

5. Zacieśnianie więzi międzyludzkich

Istnieje zależność pomiędzy odczuwanym szczęściem, a ilością znajomych i jest to związek dwukierunkowy. Im dana osoba jest szczęśliwsza, tym zwykle większy jest jej krąg znajomych oraz przyjaciół. Jednak nie tylko o ilość tu chodzi, te relacje są wyjątkowo dobre i pełne wsparcia. Jeśli zaczniesz dbać o swoje relacje, będziesz szczęśliwszy i na odwrót – jeśli jesteś szczęśliwszy, twoje relacje będą lepsze. Potrzeba utrzymywania dobrych i silnych relacji międzyludzkich jest naturalna, wręcz głęboko w nas zakorzeniona przez ewolucję, a najważniejszą ich funkcją jest wsparcie społeczne.

Jak ćwiczyć?

Po pierwsze, dbaj o relacje, nawet gdy są dobre, pracuj nad nimi, szczególnie jeśli chodzi o związki romantyczne. 

Po drugie, znajduj czas dla swoich najbliższych. Staraj się wygospodarować czas na bycie ze swoim partnerem/ką lub przyjacielem/ką na rozmowy i wspólne spędzanie czasu. 

Po trzecie, doceniaj, wyrażaj wdzięczność, podziw, dziel się pozytywnymi uczuciami i dobrymi wiadomościami. Celebrujcie wspaniałe momenty, a gdy przyjdzie konflikt starajcie się kontrolować. Pomocnym jest powstrzymywanie się od gniewnych reakcji i docinek (wiem, jest to bardzo trudne) oraz zrozumienie drugiej strony. W przypadku relacji partnerskich czymś, co spaja najmocniej, są wspólne rytuały, marzenia, cele, a także wzajemne wspieranie się w rozwoju czy wypełnianiu ról życiowych. Zaś w tych przyjacielskich kluczem jest komunikacja, lojalność, wsparcie i przytulanie. Tak, przytulanie – w badaniach dowiedziono, iż częste tulenie się z przyjaciółmi powoduje zwiększenie poczucia szczęścia, bliskości oraz złagodzenie stresu i bólu.

6. Ćwiczenie zaradności

Dzięki niej potrafimy stawiać czoła stresującym zdarzeniom, cierpieniom i trudnościom. Można wyróżnić dwa rodzaje zaradności – zorientowana na problem i na emocje. Osoby, które charakteryzują się tą pierwszą, dążą do podejmowania działania, planowania go oraz przezwyciężania przeszkód na drodze do poradzenia sobie z nim. Są jednak sytuacje, gdy nie da się być zorientowanym na rozwiązanie problemu, a zdarzenie jest poza naszą kontrolą np. w przypadku śmierci bliskiej osoby. Wtedy możemy zarządzać swoją reakcją na dane wydarzenie – zmieniać myślenie, zachowanie, przekierowywać uwagę, tak by złagodzić ból. Oba rodzaje zaradności są nam niezwykle potrzebne i mają wiele wspólnego z rezyliencją.

Jak ćwiczyć?

Poszukuj pozytywów w bolesnych doświadczeniach poprzez pisanie i mówienie. Uznaj je, zauważ, przyznaj, że sprawiło Ci to ból, a następnie opisz  Twoje działanie lub reakcję, z którego jesteś dumny i pomogło Ci poradzić sobie z nim. Dodatkowo, zapisz w jaki sposób uczyniło Cię ono silniejszym oraz jaki pozytywny wpływ wywarło na Twoje relacje z innymi ludźmi. 

Możesz spróbować także ekspresywnego pisania, które powoduje swego rodzaju katharsis. Opisz szczegółowo bolesne wydarzenie i swoją reakcję emocjonalną na nie w nieco mniej ustrukturyzowany sposób niż we wcześniejszej metodzie, daj się ponieść.

 Pomocne jest też podważanie negatywnych przekonań, metoda, która stosowana jest w psychoterapii poznawczo-behawioralnej. Zacznij od opisu problemu i negatywnych przekonań, które w związku z nim nabyłeś. Zastanów się nad konsekwencjami problemu oraz co z nich wynika, a następnie podważ bezpodstawne przekonania i poszukaj innych czynników, które mogłyby wyjaśnić daną trudność. Dopuść alternatywne, bardziej pomocne wytłumaczenia i zastanów się nad nimi dłużej.

7. Wybaczanie

Gdy ktoś nas rani, najczęściej naszą naturalną reakcją jest chęć zemsty lub unikanie osoby, która sprawiła nam ból. Jak wiadomo, niesie to za sobą negatywne konsekwencje. Można też wybaczyć, lecz jest to trudne i wymaga czasu. Nie mam tu na myśli usprawiedliwiania, wyjaśniania albo zaprzeczania. Prawdziwe wybaczenie jest wtedy, gdy zmienia się sposób myślenia – zamiast chęci odegrania się, pojawia się chęć dobra dla osoby, która skrzywdziła oraz dążenie do nawiązania pozytywnej relacji z nią. Pamiętajmy jednak, że wybaczenie może wiązać się również z pozostawieniem relacji na neutralnym gruncie. Choć niektóre krzywdy ciężko wybaczyć, chowanie urazy, czy nienawiści nam szkodzi. Wyniszczają one emocjonalnie i fizycznie, koniec końców wybaczamy dla samych siebie.

Jak ćwiczyć?

Warto rozpocząć od przypomnienia sobie sytuacji, w których to nam ktoś wybaczył i zastanowienie się nad nimi. Pomaga to dostrzec korzyści i wzmocnić skłonność do robienia tego samego. Gdy masz jakąś nierozwiązana sytuację, w której to Ty zawiniłeś, poproś drugą osobę o wybaczenie, napisz wiadomość z przeprosinami, zobacz jak to jest po drugiej stronie. Możesz także zwizualizować sobie ze szczegółami sytuacje, w których to Ty wybaczasz – zrozum i współczuj winowajcy, tylko zacznij od małych rzeczy. 

Ćwicz wybaczanie, pisząc listy, w których to robisz bez wysyłania ich. Opisz przykre zdarzenie, to jak to na Ciebie wpłynęło oraz jak inaczej mogłaby zachować się druga osoba. Rozwijaj empatię oraz wyjaśnianie przyczyn, dlaczego dana osoba, Cię skrzywdziła. Staraj się nie rozpamiętywać krzywd, a gdy będziesz gotowy, skontaktuj się z osobą, która Cię skrzywdziła.

8. Robienie tego, co naprawdę Cię wciąga

Stan flow, to stan, gdy jesteśmy czymś, tak zaabsorbowani, że tracimy poczucie czasu i nie zwracamy uwagi na sygnały z ciała oraz te z zewnątrz. Może dotyczyć to nawet monotonnych czynności jak sprzątanie, ale przede wszystkim tych, które uwielbiamy lub są dla nas nowe.  Ten stan sam w sobie jest naturalną nagrodą, sprawia, że jesteśmy aktywniejsi i bardziej zaangażowani. Nasz umysł i ciało wznosi się na szczyt możliwości, a poczucie szczęścia się zwiększa. 

Jak ćwiczyć?

Przede wszystkim skupiaj się na tym, co robisz, w pełni się angażuj, ćwicz uważność nawet podczas prostych rzeczy jak zmywanie lub mycie zębów. 

Obserwuj świat z ciekawością dziecka, także podczas czynności, które dobrze znasz. Szukaj rzeczy, które wprawiają Cię w stan flow, tych które dają Ci radość i poczucie spełnienia. Dodatkowo uatrakcyjniaj rutynowe czynności, a gdy z kimś rozmawiasz, poświęcaj się temu bez reszty. 

Z uważnością dobieraj czynności w czasie wolnym, a kiedy jesteś w pracy szukaj w niej pozytywów oraz sensu.

9. Czerpanie radości z życia

Rzadko doceniamy chwilę obecną, nawet gdy jest wspaniała. Najczęściej patrzymy już w przyszłość, w której często żałujemy, że to, co aktualnie przeżywamy już przeminęło. Jednak umiejętność doceniania pozytywnych doświadczeń „tu i teraz” jest jednym z najważniejszych składników szczęścia. Delektuj się nimi poprzez myśli i zachowania, które wyzwalają, intensyfikują oraz wydłużają stan radości. Wymaga to wysiłku i motywacji, ale jest tego warte.

Jak ćwiczyć?

Naucz się doceniać codzienne zajęcia, w trakcie ich wykonywania staraj się być uważnym. Tak samo w przypadku chwil z rodziną i przyjaciółmi. Możesz razem z nimi również przywoływać wspólne miłe wspomnienia. Gdy masz gorsze chwile, pomocnym będzie także przenoszenie się myślami w inne miejsca i czas. Wracanie do szczęśliwych dni przedłuża czas oraz intensywność odczuwania pozytywnych emocji. 

Dostrzegaj i podziwiaj piękno, które Cię otacza, karm swoje zmysły. Załóż album z miłymi wspomnieniami, aby później do niego wracać. Tak samo z zapiskami – rób je, ale pamiętaj, że czasem warto tylko poobserwować i być w danej chwili w 100%.

Oprócz tego, co miłe, doświadczaj z pełną uwagą mniej przyjemnych chwil oraz nie bój się nostalgii, staraj się odczuwać całość swojego doświadczenia.

10. Realizowanie celów z zaangażowaniem

Z badań wynika, iż dążenie do celu i podejmowanie wyzwań uszczęśliwia nas bardziej niż ich osiąganie. Realizowanie celów jest ważne dla zwiększania szczęścia, ponieważ:

• daje nam poczucie, iż mamy kierunek, w którym zmierzamy i kontrolę nad życiem,

• podnosi samoocenę,

• systematyzuje codzienne życie oraz nadaje mu sens,

• pomaga lepiej zarządzać czasem.

Cele, które sprzyjają szczęściu to te: wewnętrznie umotywowane, określone od strony korzyści autentyczne, wzajemnie zgodne, elastyczne, adekwatne oraz oparte na aktywnym działaniu.

Jak ćwiczyć?

Najpierw je wybierz, sformułuj, tak aby były zgodne z powyższymi zaleceniami. Dąż do ich realizacji z pasją, cierpliwością, elastycznością, a w razie trudności – nie bój się prosić o pomoc. Pracuj nad swoją motywacją i przypominaj sobie, dlaczego to robisz. Dodatkowo rozbijaj je na małe kroki oraz pozwalaj sobie na potknięcia. Działaj, próbuj, upadaj i podnoś się. 

11. Praktykowanie religii i rozwijanie duchowości

Religijność i duchowość pomagają w odnajdowaniu sensu w codzienności oraz trudnych chwilach. Szukamy go, ponieważ mamy potrzebę kontroli naszego przeznaczenia, odczuwania, iż coś znaczymy, posiadania powodów do nie koncentrowania się tylko na sobie, a także dlatego, gdyż dzięki temu rozumiemy to kim jesteśmy. 

Jak ćwiczyć?

Poszukuj sensu, choć to pewnie jedna z najtrudniejszych rzeczy w naszym życiu. Oto parę wskazówek które pomogą Ci się do niego zbliżyć : 

• Dąż do celów, takich jak te opisane w poprzednim punkcie.

• Spisz lub opowiedz komuś swoją historię życia – głęboko zastanów się nad tym kim jesteś. 

• Rozwijaj swoją kreatywność oraz staraj się szukać sensu w trudnych i bolesnych chwilach Twojego życia. 

• Doświadczaj emocji wzbudzanych przez religię lub rozwijanie duchowości, zgłębiaj wiarę i dostrzegaj świętość oraz piękno w codziennych chwilach.

12. Dbanie o ciało

Dbanie o ciało to też dbanie o spokój w głowie. Pomocna w tym jest medytacja, która mimo, iż wywodzi się z buddyzmu, to obecnie została włączona do naszego zachodniego świata. Istnieje wiele technik medytacyjnych i sposobów w jaki można to robić. Wszystkie je łączy skupianie uwagi – na przedmiocie, na myślach, dźwiękach, odczuciach z ciała, oddechu itd. Osoby, które medytują są szczęśliwsze, zdrowsze fizycznie oraz bardziej odporne na stres i ból. Korzyści z niej płynących jest na tyle dużo, że musiałabym poświęcić im osobny artykuł. Jest lekarstwem na wiele ludzkich problemów. Równie ważna jest aktywność fizyczna, o jej wpływie na nasze ciało i umysł, możecie przeczytać tutaj

Dodatkowo badania dowodzą, iż emocje uzewnętrzniane stają się tymi prawdziwymi. Czasem wystarczy uśmiechnięcie się, wyprostowanie pleców, a Twój mózg wprawi Cię od razu w lepszy nastrój. Uśmiech jest zaraźliwy, gdy się uśmiechasz, ludzie będą reagować na Ciebie bardziej pozytywnie.

Podsumowanie

Szczęście, na które mamy wpływ można rozumieć jako stan umysłu, sposób w jaki postrzegamy świat i zgodnie, z którym działamy. Nie ma jednak szczęścia bez działania – jeśli chcesz zmienić swoje życie, należy regularnie wkładać w to sporo wysiłku. Nie ma także gotowej recepty na szczęście, bowiem każdy ma swoje własne potrzeby, wartości czy upodobania. Nie dziw się, że niektóre ze strategii, które przedstawiłam, będą dla Ciebie mniej lub bardziej pomocne. 

Przypominajka !

Ten tekst nie jest też kierowany do osób cierpiących na zaburzenia psychiczne, wskazówki w nim zawarte nie zastąpią psychoterapii ani farmakoterapii. Nie sprawią one, iż poradzisz sobie z zaburzeniami lękowymi czy depresją. 

Gdy nie masz takich trudności, do dzieła! A i jeszcze jedno, szczęście to nie norma, możesz odetchnąć z ulgą. Normalne zaś jest to, iż w ciągu życia jego poziom się zmienia.

Bibliografia

DalajLama XIV, Desmond, T. (2017). Wielka księga radości.  Kraków: Wydawnictwo Znak. Diener, E., Biswas-Diener, R. (2010). Szczęście. Odkrywanie bogactwa psychicznego. Sopot: Smak Słowa. Lyubomirsky, S. (2008). Wybierz szczęście. Naukowe metody budowania życia, jakiego pragniesz. Warszawa: MT Biznes Ltd.