Left Arrowwróć do obszarów pomocy

Umiejętności komunikacyjne – klucz do skutecznej komunikacji

Skuteczna komunikacja to klucz do sukcesu w życiu osobistym i zawodowym. W tym artykule przyjrzymy się bliżej temu, czym są umiejętności komunikacyjne, jaką rolę odgrywają w naszym życiu i jak możemy je rozwijać.

komunikacja
Explanation default

Czym są umiejętności komunikacyjne?

Komunikacja to fundament ludzkiego funkcjonowania w społeczeństwie - bez niej trudno wyobrazić sobie zarówno życie prywatne, jak i zawodowe. Sprawne porozumiewanie otwiera drzwi do budowania trwałych relacji, efektywnego rozwiązywania problemów i osiągania zamierzonych celów. Doskonalenie tych umiejętności to inwestycja, która procentuje w każdej dziedzinie życia.

Umiejętności komunikacyjne to zestaw kompetencji umożliwiających efektywne porozumiewanie się z innymi. Obejmują one jasne wyrażanie myśli, aktywne słuchanie, interpretację komunikatów niewerbalnych (np: mimiki, mowy ciała), dostosowywanie stylu komunikacji do sytuacji i rozmówców, budowanie relacji, rozwiązywanie konfliktów oraz współpracę w zespole. Osoby o wysokich umiejętnościach komunikacyjnych potrafią nie tylko przekazywać swoje idee w sposób zrozumiały, ale także empatycznie odbierać komunikaty innych, co prowadzi do głębszego zrozumienia i bardziej harmonijnych interakcji społecznych.

Jakie są elementy składowe umiejętności komunikacyjnych?

Umiejętności komunikacyjne stanowią fundament efektywnych relacji międzyludzkich zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym. To złożony zestaw kompetencji, które pozwalają na precyzyjne przekazywanie myśli, budowanie porozumienia i osiąganie zamierzonych celów w interakcjach z innymi. Przyjrzyjmy się sześciu najważniejszym elementom składowym tej kluczowej kompetencji komunikacji:

SYMPTOM_1

Aktywne słuchanie

Polega na pełnym skupieniu uwagi na rozmówcy, co pozwala na głębsze zrozumienie przekazu i budowanie atmosfery szacunku i zaufania.
SYMPTOM_2

Komunikacja werbalna

Obejmuje dobór odpowiednich słów, klarowność wypowiedzi oraz umiejętność dostosowania stylu językowego do odbiorcy i sytuacji.
SYMPTOM_3

Komunikacja niewerbalna

Mowa ciała, kontakt wzrokowy, mimika i gesty stanowią nawet do 70% przekazu i często mówią więcej niż wypowiadane słowa.
SYMPTOM_4

Empatia komunikacyjna

To zdolność do wczuwania się w perspektywę rozmówcy, rozpoznawania jego emocji i odpowiedniego reagowania na nie podczas interakcji.
SYMPTOM_5

Asertywność

Umiejętność wyrażania własnych myśli, uczuć i potrzeb w sposób bezpośredni, ale z poszanowaniem praw i granic innych osób.
SYMPTOM_6

Informacja zwrotna

Sztuka konstruktywnego przekazywania i przyjmowania opinii, która umożliwia ciągły rozwój i doskonalenie wzajemnego porozumienia.

Dlaczego warto rozwijać umiejętności komunikacyjne?

Rozwijanie umiejętności komunikacyjnych to inwestycja, która przynosi korzyści we wszystkich sferach życia.

  • W środowisku zawodowym efektywna komunikacja przekłada się na lepszą współpracę w zespole, sprawniejsze rozwiązywanie problemów i wyższy poziom innowacyjności. Badania pokazują, że osoby o wysokich kompetencjach komunikacyjnych częściej awansują i osiągają sukces zawodowy, niezależnie od branży.

  • W życiu prywatnym natomiast, dobre umiejętności komunikacyjne pozwalają na budowanie głębszych i bardziej satysfakcjonujących relacji. Redukują liczbę nieporozumień, pomagają w konstruktywnym rozwiązywaniu konfliktów i zwiększają poziom bliskości między ludźmi. Co więcej, świadome rozwijanie tych umiejętności prowadzi do lepszego rozumienia siebie, większej pewności siebie i ogólnego poczucia spełnienia w codziennych interakcjach społecznych.

Czy wiesz, że aż 85% sukcesu zawodowego zależy od umiejętności miękkich, takich jak komunikacja i zdolności interpersonalne?

Rozwijanie umiejętności komunikacyjnych przynosi korzyści takie jak:

  • Większa efektywność w pracy zespołowej. Trening komunikacji może pomóc w precyzyjnym wyrażaniu myśli oraz aktywnym słuchaniu, co prowadzi do lepszej współpracy i mniejszej liczby nieporozumień;

  • Budowanie silniejszych relacji prywatnych i zawodowych. Doskonalenie komunikacji pozwala na tworzenie głębszych więzi, opartych na wzajemnym zrozumieniu i szacunku;

  • Zwiększona pewność siebie. Świadomość własnych umiejętności komunikacyjnych przekłada się na większą pewność podczas wystąpień publicznych, negocjacji czy codziennych rozmów, co otwiera drzwi do nowych możliwości zawodowych i osobistych;

  • Lepsze radzenie sobie z emocjami. Nauka nazywania i wyrażania uczuć w sposób konstruktywny sprzyja lepszej regulacji emocjonalnej i zmniejsza ryzyko kumulacji napięcia;

  • Zdolność do wyznaczania granic. Asertywna komunikacja pomaga jasno określać swoje potrzeby i granice, co chroni przed przeciążeniem emocjonalnym i wspiera poczucie sprawczości;

  • Mniejsze ryzyko konfliktów. Otwarta i empatyczna komunikacja zmniejsza ilość nieporozumień i wspiera szukanie rozwiązań zamiast eskalacji konfliktów;

  • Lepsze zdrowie psychiczne. Dobra komunikacja sprzyja poczuciu bycia zrozumianym i akceptowanym, co jest fundamentem dobrostanu psychicznego i przeciwdziała poczuciu izolacji.

Stress

Specjaliści wspomagający w kwestii umiejętności komunikacyjnych

Przedstawiamy wyselekcjonowaną grupę doświadczonych psychologów, psychoterapeutów i coachów, którzy specjalizują się w rozwijaniu umiejętności komunikacyjnych i stosują sprawdzone metody w budowaniu efektywnego porozumiewania się w różnych kontekstach zawodowych i osobistych.

Luiza Gwizdała

Luiza Gwizdała

Psycholożka, Psychoterapeutka w trakcie szkolenia
Patrycja Ziarko

Patrycja Ziarko

Psychoterapeutka
Sylwia Michalak

Sylwia Michalak

Psycholożka, Psychoterapeutka certyfikowana
Żaneta Kędzierska

Żaneta Kędzierska

Psycholożka, Psychoterapeutka w trakcie szkolenia
Elżbieta Szałajko

Elżbieta Szałajko

Psychoterapeutka w trakcie szkolenia
Agnieszka Łach

Agnieszka Łach

Psycholożka, Psychoterapeutka certyfikowana

Nie wiesz, jak wybrać psychologa?

Skorzystaj z naszego Formularza, który zaproponuje Ci specjalistów na miarę Twoich potrzeb i możliwości.

Najczęściej zadawane pytania o umiejętności komunikacyjne

Poniżej znajdziesz odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące umiejętności komunikacyjnych, które pomogą Ci lepiej zrozumieć ich znaczenie i rozwijać własne kompetencje w tym zakresie. Odpowiedzi zostały opracowane we współpracy z doświadczoną psycholożką.

Umiejętności komunikacyjne stanowią fundament budowania relacji międzyludzkich. Komunikacja to narzędzie, dzięki któremu wyrażamy swoje myśli, uczucia i potrzeby. Efektywna komunikacja pozwala nam na precyzyjne przekazywanie informacji, co minimalizuje nieporozumienia i konflikty, które mogłyby negatywnie wpłynąć na jakość relacji. Poprzez jasne wyrażanie swoich oczekiwań i granic, a także uważne słuchanie drugiej strony, tworzymy przestrzeń do wzajemnego zrozumienia i szacunku, co jest niezbędne dla budowania trwałych więzi. Komunikacja to nie tylko wymiana słów, ale również przekaz niewerbalny – gesty, mimika, ton głosu – które często niosą więcej znaczenia niż same słowa. Osoby posiadające rozwinięte umiejętności komunikacyjne potrafią odczytywać te subtelne sygnały, dostosowywać swój przekaz do odbiorcy i sytuacji, a także reagować empatycznie na komunikaty innych. Ta elastyczność i wrażliwość komunikacyjna pozwala na głębsze poznanie drugiej osoby, budowanie bliskości emocjonalnej i tworzenie atmosfery bezpieczeństwa psychologicznego w relacji. W dłuższej perspektywie, dobre umiejętności komunikacyjne umożliwiają konstruktywne rozwiązywanie konfliktów, negocjowanie kompromisów i wspólne podejmowanie decyzji, co wzmacnia poczucie partnerstwa i współodpowiedzialności za relację. Osoby, które potrafią otwarcie rozmawiać o trudnych tematach, wyrażać uznanie i wdzięczność, a także przyznawać się do błędów, budują relacje oparte na autentyczności i wzajemnym wsparciu. Takie relacje są bardziej odporne na kryzysy i mają większy potencjał rozwojowy, co czyni umiejętności komunikacyjne kluczowym czynnikiem wpływającym na jakość naszych więzi z innymi ludźmi.

Umiejętności komunikacyjne mają fundamentalne znaczenie w procesie budowania zaufania, ponieważ to właśnie poprzez komunikację demonstrujemy naszą wiarygodność, spójność i intencje. Osoba, która komunikuje się jasno i otwarcie, nie ukrywa informacji ani nie manipuluje faktami, tworzy atmosferę przejrzystości, która jest niezbędna dla rozwoju zaufania. Szczególnie istotna jest tu zgodność między słowami a czynami – dotrzymywanie obietnic i konsekwencja w działaniu, o których informujemy poprzez komunikację, stanowią podstawę do postrzegania nas jako osoby godnej zaufania. Efektywna komunikacja obejmuje również umiejętność aktywnego słuchania i okazywania zrozumienia dla perspektywy drugiej osoby, co buduje poczucie bycia szanowanym i docenianym. Gdy dajemy rozmówcy przestrzeń do wyrażenia swoich myśli i uczuć, a następnie odpowiednio na nie reagujemy, pokazujemy, że jego potrzeby i opinie są dla nas ważne. Ta wzajemność w komunikacji, połączona z empatyczną reakcją na obawy i wątpliwości drugiej strony, tworzy emocjonalną więź, która jest nieodłącznym elementem zaufania. Umiejętności komunikacyjne są również kluczowe w sytuacjach konfliktowych lub kryzysowych, które mogą wystawiać zaufanie na próbę. Zdolność do szczerej, nieoceniającej rozmowy o trudnościach, umiejętność przyznania się do błędu i przeproszenia, a także gotowość do poszukiwania konstruktywnych rozwiązań poprzez dialog, pozwalają odbudować nadszarpnięte zaufanie. W kontekście zawodowym czy organizacyjnym, przejrzysta komunikacja dotycząca celów, oczekiwań i procesów decyzyjnych redukuje niepewność i buduje kulturę zaufania, w której ludzie czują się bezpieczni, by dzielić się pomysłami, podejmować ryzyko i współpracować dla wspólnego dobra.

Zasada 5 C w komunikacji to kompleksowe podejście do efektywnego porozumiewania się, oparte na pięciu kluczowych elementach: Clarity (Jasność), Conciseness (Zwięzłość), Concreteness (Konkretność), Correctness (Poprawność) i Completeness (Kompletność). Jasność oznacza formułowanie przekazu w sposób zrozumiały dla odbiorcy, unikanie żargonu czy skomplikowanych terminów, gdy nie są konieczne, oraz logiczne strukturyzowanie wypowiedzi. Zwięzłość polega na przekazywaniu informacji w sposób ekonomiczny, bez zbędnych dygresji czy powtórzeń, co szanuje czas odbiorcy i zwiększa siłę przekazu. Konkretność wymaga używania precyzyjnych określeń, podawania faktów i przykładów zamiast ogólników, co czyni komunikat bardziej wiarygodnym i użytecznym. Poprawność w zasadzie 5 C odnosi się zarówno do merytorycznej rzetelności przekazywanych informacji, jak i do gramatycznej oraz stylistycznej poprawności wypowiedzi, co buduje profesjonalny wizerunek nadawcy. Kompletność natomiast oznacza uwzględnienie wszystkich istotnych informacji, które odbiorca potrzebuje, aby w pełni zrozumieć przekaz i podjąć ewentualne działania – bez pozostawiania luk informacyjnych, które mogłyby prowadzić do nieporozumień czy błędnych decyzji. Aby skutecznie stosować zasadę 5 C w codziennej komunikacji, warto przed każdą ważną rozmową czy napisaniem wiadomości poświęcić chwilę na przemyślenie tych pięciu aspektów. Można zadać sobie pytania:

    1
  1. Czy mój przekaz jest jasny i zrozumiały dla konkretnego odbiorcy?

  2. 2
  3. Czy wyeliminowałem zbędne elementy, zachowując wszystkie niezbędne informacje?

  4. 3
  5. Czy używam konkretnych przykładów i danych zamiast ogólników?

  6. 4
  7. Czy moje informacje są merytorycznie poprawne i przedstawione w odpowiedniej formie?

  8. 5
  9. Czy uwzględniłem wszystkie istotne aspekty tematu?

Regularne stosowanie zasady 5 C prowadzi do wykształcenia nawyku efektywnej komunikacji, który przynosi korzyści zarówno w życiu zawodowym, jak i osobistym, minimalizując nieporozumienia, oszczędzając czas i budując profesjonalny wizerunek.

Kompetencje emocjonalne i umiejętności komunikacyjne są ze sobą głęboko powiązane, tworząc synergiczny układ, w którym rozwój jednego obszaru wspiera i wzmacnia drugi. Kompetencje emocjonalne, obejmujące samoświadomość, samoregulację, motywację, empatię i umiejętności społeczne, stanowią fundament efektywnej komunikacji. Osoba świadoma własnych emocji potrafi lepiej kontrolować ich wpływ na przekaz komunikacyjny, unikając reakcji impulsywnych czy nieadekwatnych do sytuacji. Zdolność do rozpoznawania i nazywania uczuć pozwala na bardziej precyzyjne wyrażanie swoich stanów emocjonalnych, co zmniejsza ryzyko nieporozumień i konfliktów wynikających z niejasności komunikacyjnych. Empatia, będąca kluczowym elementem kompetencji emocjonalnych, umożliwia dostrojenie się do emocjonalnego stanu rozmówcy, co przekłada się na lepsze zrozumienie jego perspektywy, potrzeb i intencji. Ta wrażliwość emocjonalna pozwala na dostosowanie stylu komunikacji do odbiorcy – wybór odpowiedniego tonu, tempa, poziomu formalności czy nawet kanału komunikacji. Dzięki temu przekaz staje się bardziej efektywny, a rozmówca czuje się szanowany i rozumiany. Ponadto, osoby o wysokich kompetencjach emocjonalnych potrafią odczytywać subtelne sygnały niewerbalne, które często niosą więcej informacji o rzeczywistych uczuciach i intencjach niż same słowa. Z drugiej strony, dobre umiejętności komunikacyjne wspierają rozwój kompetencji emocjonalnych. Poprzez jasne wyrażanie swoich myśli i uczuć, aktywne słuchanie oraz konstruktywną wymianę informacji zwrotnych, pogłębiamy samoświadomość i zdolność do regulacji emocji. Komunikacja staje się narzędziem do budowania relacji opartych na wzajemnym zrozumieniu i szacunku, co z kolei rozwija nasze umiejętności społeczne i empatię.

Ta dwukierunkowa zależność sprawia, że inwestowanie w rozwój zarówno kompetencji emocjonalnych, jak i umiejętności komunikacyjnych, przynosi zwielokrotnione korzyści w obszarze efektywności interpersonalnej, budowania relacji i ogólnego dobrostanu psychicznego.

Rozwijanie kompetencji emocjonalnych to proces wymagający samoświadomości, systematyczności i cierpliwości, ale przynoszący wymierne korzyści w każdym aspekcie życia.

    1
  1. Pierwszym krokiem jest pogłębianie samoświadomości emocjonalnej poprzez regularne monitorowanie i nazywanie własnych uczuć, analizowanie ich przyczyn oraz obserwowanie, jak wpływają na nasze myśli i zachowania. Pomocne mogą być tu techniki mindfulness, prowadzenie dziennika emocji czy praca z psychologiem lub coachem.

  2. 2
  3. Równie istotne jest rozwijanie umiejętności rozpoznawania emocji u innych osób – obserwowanie ich mimiki, gestów, tonu głosu oraz kontekstu sytuacyjnego, co pozwala na lepsze zrozumienie ich perspektywy i budowanie empatii.

  4. 3
  5. Kolejnym ważnym obszarem jest doskonalenie samoregulacji emocjonalnej, czyli zdolności do zarządzania własnymi reakcjami emocjonalnymi w sposób adaptacyjny i konstruktywny. Obejmuje to naukę technik radzenia sobie ze stresem (jak głębokie oddychanie, progresywna relaksacja mięśni czy wizualizacja), rozwijanie umiejętności odraczania gratyfikacji ("nagrody") oraz kontrolowania impulsów. Istotne jest również poszerzanie repertuaru strategii regulacji emocji – od modyfikacji sytuacji, przez zmianę sposobu myślenia o niej (reframing poznawczy), po świadome przekierowywanie uwagi czy dzielenie się emocjami z innymi w sposób asertywny i konstruktywny.

  6. 4
  7. Praktyczne doświadczenia interpersonalne stanowią nieocenioną platformę do rozwijania kompetencji emocjonalnych. Aktywne uczestnictwo w różnorodnych sytuacjach społecznych, podejmowanie wyzwań komunikacyjnych, praca w zespole czy wolontariat to okazje do ćwiczenia empatii, umiejętności słuchania i adekwatnego reagowania na potrzeby innych. Warto również korzystać z literatury fachowej, warsztatów czy szkoleń z zakresu inteligencji emocjonalnej, które dostarczają struktury i narzędzi do systematycznego rozwoju. Nieodzownym elementem tego procesu jest regularna autorefleksja i zbieranie informacji zwrotnych od zaufanych osób, co pozwala na monitorowanie postępów i identyfikowanie obszarów wymagających dalszej pracy.

Aktywne słuchanie to zaawansowana technika komunikacyjna, która wykracza daleko poza bierne odbieranie dźwięków – to świadomy, zaangażowany proces, w którym słuchacz w pełni koncentruje się na rozmówcy, dążąc do głębokiego zrozumienia jego przekazu zarówno na poziomie faktów, jak i emocji.

Obejmuje ono szereg werbalnych i niewerbalnych zachowań, takich jak utrzymywanie kontaktu wzrokowego, przyjmowanie otwartej postawy ciała, powstrzymywanie się od przerywania, zadawanie pytań wyjaśniających oraz parafrazowanie usłyszanych treści, aby upewnić się co do ich właściwego zrozumienia. Kluczowym elementem aktywnego słuchania jest również powstrzymywanie się od przedwczesnego oceniania czy formułowania odpowiedzi w myślach, zanim rozmówca skończy mówić – zamiast tego, słuchacz pozostaje otwarty i ciekawy perspektywy drugiej osoby.

Znaczenie aktywnego słuchania trudno przecenić, gdyż stanowi ono fundament efektywnej komunikacji i zdrowych relacji we wszystkich sferach życia. W kontekście osobistym, aktywne słuchanie buduje zaufanie i bliskość emocjonalną, dając drugiej osobie poczucie, że jej myśli, uczucia i doświadczenia są ważne i szanowane. Pozwala to na głębsze wzajemne zrozumienie, zapobiega nieporozumieniom i konfliktom, a także stwarza przestrzeń do autentycznego dzielenia się nawet trudnymi emocjami czy problemami. W sytuacjach konfliktowych, umiejętność aktywnego słuchania umożliwia wyjście poza własną perspektywę i zrozumienie punktu widzenia drugiej strony, co jest niezbędne dla znalezienia konstruktywnych rozwiązań.

W kontekście zawodowym, aktywne słuchanie zwiększa efektywność współpracy, pozwala na lepsze zrozumienie potrzeb klientów czy współpracowników oraz wspiera kulturę organizacyjną opartą na szacunku i otwartości. Liderzy, którzy praktykują aktywne słuchanie, budują silniejsze zespoły, podejmują lepsze decyzje dzięki uwzględnianiu różnych perspektyw i skuteczniej rozwiązują problemy. Co więcej, aktywne słuchanie ma również głęboki wymiar psychologiczny – zaspokaja fundamentalną ludzką potrzebę bycia wysłuchanym i zrozumianym, co pozytywnie wpływa na dobrostan psychiczny zarówno słuchacza, jak i osoby mówiącej. W świecie zdominowanym przez szybką, powierzchowną komunikację i liczne rozpraszacze, umiejętność prawdziwego, uważnego słuchania staje się coraz cenniejsza i może stanowić o przewadze zarówno w relacjach osobistych, jak i zawodowych.

Masz więcej pytań na temat umiejętności komunikacyjnych?

Jeśli masz więcej pytań dotyczących umiejętności komunikacyjnych, nasz specjalistyczny chat jest dostępny dla Ciebie przez całą dobę. Możesz bezpiecznie i całkowicie anonimowo porozmawiać z naszym systemem, który został zaprogramowany przez ekspertów w dziedzinie komunikacji interpersonalnej, aby udzielać rzetelnych informacji i wsparcia.

Dodatkowe materiały

Chcesz dowiedzieć się więcej? Sprawdź naszego Bloga, a także Forum Psychologiczne! Znajdziesz tam merytoryczne artykuły, odpowiedzi Specjalistów_ek, praktyczne przykłady i wskazówki oraz wiele inspiracji.

Komunikacja z rodziną-oni stosują komentarze, odwracają kota ogonem, krzyczą. Mój trud w wyrażeniu siebie odbierają jako słabość. Jak z tym żyć?
Dzień dobry, Mam problem z komunikacją z moją rodziną. Charaktery wszystkich 5 członków mojej rodziny są bardzo mocne i uparte. Problem polega na tym, że nie jestem w stanie z nimi porozmawiać nawet o błahej sprawie bez większej kłótni. Dla przykładu: Mamy psiaka, który ostatnio boryka się z problemami skórnymi. Dostaliśmy dyspozycję od weterynarza by nie karmić go naszym jedzeniem. Niestety nie wszyscy się do tego stosują. Po zwróceniu uwagi, że dla jego zdrowia nie możemy tego robić, wywiązała się wielka kłótnia, bo osoby które go dokarmiają zaczęły odwracać kota ogonem. Od razu zapomniały o sednie sprawy i zaczęły mówić, że to ja mam alergię i też nie powinnam jeść pewnych rzeczy. Kolejne próby skierowania rozmowy na właściwy tor tylko zaogniały sytuację. Nagle pojawiały się problemy typu skarpetki na podłodze, krzyki i niepotrzebne komentarze. Co robić w takich sytuacjach, gdzie rozmowa o błachej sprawie rośnie do rangi olbrzymiej kłótni, gdzie nikt nie chce ze sobą rozmawiać przez kilka godzin? Strasznie mnie to denerwuje. Dodam jeszcze, że sama borykam się z problemem wyrażania emocji i za każdym razem, gdy coś mnie emocjonuje, angażuje emocjonalnie, załamuje mi się głos, co reszta rodziny traktuje jako słabość. Ja nad tym nie panuję, oni dobrze to wiedzą, ale zwykle traktują to w stylu "przestań beczeć" co jeszcze bardziej mnie denerwuje. Nie wiem jak sobie z tym radzić.
Czy zakończyć związek po 14 latach? Problemy z komunikacją i zaspokajaniem potrzeb emocjonalnych
Witam. Jestem w trudnej sytuacji i nie wiem co jeszcze powinnam zrobić w mojej obecnej relacji, oraz czy to już pora ją zakończyć. Pragnę jeszcze zaznaczyć, że czuję się gotowa odejść, ale chciałabym wpierw mieć pewność, że zrobiłam co mogłam, żeby spróbować relację naprawić. Ja i mój partner znamy się 14 lat, a od 7 jesteśmy razem. (Mam niecałe 30 lat). Już we wczesnej fazie związku przyłapałam partnera na chęci zdrady. Od tamtej pory nie było żadnych złych oznak i relacja jakoś trwała. Było całkiem dobrze. Partner rozumiał moje potrzeby, kiedy tylko płakałam to otaczał mnie troską, przejmował się moimi problemami. Od około półtorej roku zaczęło się wszystko psuć. Przestaliśmy uprawiać seks, nie ważne jak wprost mu dawałam do zrozumienia, to nie potrafił tego skojarzyć z tym komunikatem, że potrzebuję tej bliskości. Zdarzały się pojedyncze razy, kiedy się udawało, ale nie było w tym większej uczuciowości, tylko miałam wrażenie, że jest to szybkie pozbycie się emocji i tyle. Kilka miesięcy temu partner przyznał się, że jednak nie chce wstąpić w związek małżeński, ani posiadać dzieci, ponieważ według niego, nie czuje takiej potrzeby. Jednocześnie na wszystkich imprezach rodzinnych partner uwielbia spędzać czas z dziećmi i bardzo troszczy się o córkę swojego brata, dla której jest wujkiem chrzestnym. Od tamtej pory nasza relacja uległa znacznej degradacji. Obecnie mamy trudną sytuację finansową, ponieważ utraciłam pracę. Mamy jednak odrobinę oszczędności i parę gratów, które możemy sprzedać. Wczoraj umówiłam się z przyjaciółką, aby przejechać się razem do sklepu. Zaznaczę, że nawet nie czułam potrzeby nic kupować, chciałam po prostu spędzić czas, natomiast mój partner, gdy przedstawiłam mu ofertę przyjaciółki powiedział "A masz na to pieniądze?". Nigdy nie spodziewałam się takiego pytania z jego ust. Zrobiło mi się bardzo przykro. Płakałam, a partner nawet nie podszedł do mnie zapytać czy wszystko w porządku, ponieważ uznał temat za zakończony, kiedy powiedział, że jak chcę to mam jechać. Nie pozwolił mi do końca wyrazić swoich emocji. Kiedy powiedziałam mu, że jego słowa mnie zraniły, zaczął mówić, że przesadzam, że wyolbrzymiam wszystkie problemy i on wcale nie zrobił nic złego. Takie właśnie reakcje na moje problemy występują od pewnego czasu, myślę, że może od niecałego roku. Rozmawiałam z nim na temat zakończenia związku, mówiąc, że po prostu oczekuję od mojego partnera czegoś więcej, aby się mną zaopiekował, aby moje emocjonalne potrzeby były dla niego ważne. Zaznaczę, że partner chętnie się przytula, ale jednak mam cały czas poczucie, że na jego warunkach. I choć nie odmawia mi przytulenia się do niego, ani nic z tych rzeczy, to jednak nie czuję, aby ta relacja mnie zaspokajała. Wczoraj informując go o tym wszystkim, widziałam, że siedzi w fotelu, trochę głupio i nerwowo się uśmiecha, przewraca oczyma i jego postura mówi, że najchętniej by z domu wyszedł. Nie miał problemu z tym, aby zostawić mnie płaczącą w sąsiednim pokoju, aby zdrzemnąć się przed pracą. Obecnie uzgodniliśmy, że do końca stycznia dam mu czas, aby zastanowił się zarówno nad swoim zachowaniem, które mnie rani, oraz aby zastanowił się czy widzi sens w relacji ze mną, wiedząc, że chciałabym się ustatkować - wziąć ślub i posiadać dzieci. Na sam koniec dodam tylko, że partner ani razu podczas tej poważnej rozmowy sam z siebie nie powiedział, że nie chce abym odeszła, że jestem dla niego ważna i chce to naprawić. Trochę wyglądało to, jakby był psem z podkulonym ogonem, który nie wie co zrobić. Próbowałam namówić go na wizytę u psychologa, ale nie chce się zdecydować, twierdząc, że nie widzi większego problemu. Czy jest jeszcze coś o czym mogłabym spróbować z nim porozmawiać? Może powinnam jeszcze jakieś tematy poruszyć? Nie wiem co jeszcze mogę zrobić, a chciałabym mieć pewność, że jeśli będę musiała zakończyć ten związek, to z wiedzą, że zrobiłam wszystko co mogłam na dany moment, aby go naprawić, oczywiście nie zatracając przy tym siebie. Z góry dziękuję za wszystkie rady i za zerknięcie na mój problem "trzecim okiem".
Czuję się wykończona brakiem komunikacji z partnerem, boję się, że dostanie napadu paniki.
Dzień dobry, mój partner się ode mnie oddala. Czuję się samotna w tym związku. Mój partner leczy się na nerwicę lękową i ataki paniki. Nie chce ze mną o tym rozmawiać. A mnie strasznie to męczy, bo chcę mu pomóc, ale nie wiem jak. Co w takim momencie powiedzieć, co zrobić... Czy złapać go za rękę czy przytulić? Przy próbie jakieś reakcji na atak on wybucha złością i to wcale nie pomaga. Strasznie mnie to męczy, że nie mogę mu pomóc. Uczęszcza na terapię, ale zabronił mnie pytać jak na niej było , co robili itp. Nie rozumiem tego. Czuję się wykończona psychicznie, ciągle płaczę tak, żeby nikt nie widział, udaję przed każdym, że jest wszystko w porządku. Partnerowi nie mówię jak coś mnie trapi, żeby nie dostał jakiegoś ataku. Jak wraca z terapii jest strasznie dziwnie do mnie nastawiony. Ja już jestem tak tym zmęczona, że naprawdę nie wiem co mam robić. Chcę mu bardzo pomóc i okazywać mu wsparcie. Ale jak ja mam to zrobić? Budzę się z bólem w klatce piersiowej, coraz ciężej mi się oddycha w ciągu dnia, bo ciągle szukam rozwiązania jak mu pomóc. A on nie chce i to mnie strasznie rani, jesteśmy ze sobą 6 lat. Planujemy ślub, rodzinę. Ale jak ja mam dalej o tym myśleć, jak nie rozmawiamy o naszych uczuciach, on woli pogadać o nich ze swoją terapeutką, a ja nie chcę go denerwować. Proszę o jakąś radę co dalej robić?

Bezpłatne konsultacje dla osób chcących rozwijać umiejętności komunikacyjne

Wychodząc naprzeciw potrzebom osób pragnących doskonalić swoje umiejętności komunikacyjne, specjaliści oferują darmowe konsultacje. Rozumiemy, że kwestie finansowe mogą stanowić istotną barierę w podjęciu decyzji o rozpoczęciu szkolenia czy terapii, dlatego chcemy ułatwić ten pierwszy, często najtrudniejszy krok.

Kiedy warto porozmawiać z psychologiem na temat komunikacji?

Gdy masz wrażenie, że trudno Ci jasno wyrazić swoje myśli i uczucia. Czasem wiemy, co czujemy, ale trudno nam to ubrać w słowa i to całkowicie normalne. Psycholog może pomóc uporządkować Twoje przeżycia wewnętne.

Kiedy w relacjach (zawodowych lub prywatnych) często dochodzi do nieporozumień. Jeśli czujesz, że "nie dogadujecie się" mimo dobrych chęci, warto przyjrzeć się stylowi komunikacji.

Jeśli chcesz lepiej słuchać i być naprawdę obecnym w rozmowie. Aktywne słuchanie i empatyczne reagowanie to umiejętności, które można trenować i które robią ogromną różnicę.

Gdy masz trudność z mówieniem „nie” albo boisz się wyrażać swoje zdanie. Asertywność to nie agresja, tylko sposób na bycie sobą z szacunkiem do innych i do siebie.

Jeśli unikasz rozmów na trudne tematy, bo boisz się konfliktu. Psycholog może pomóc zbudować większą pewność siebie i nauczyć, jak mówić nawet o niewygodnych rzeczach w sposób spokojny i bardziej konfortowy.

Kiedy masz poczucie, że coś „blokuje” Cię w pracy, wystąpieniach, relacjach. Czasem komunikacja to właśnie ten brakujący element, który pozwala ruszyć dalej.

Jeśli chcesz się rozwijać, nie tylko zawodowo, ale i jako człowiek. Umiejętność mówienia o sobie, słuchania innych i rozumienia emocji to klucz do świadomego i satysfakcjonującego życia.

Potrzebujesz bezpłatnej pomocy?

Sprawdź dostępnych specjalistów i umów się na bezpłatną pierwszą konsultację już dziś – zrób ten ważny krok w kierunku lepszych umiejętności komunikacyjnych, które przełożą się na sukces zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.

Zobacz również

Bibliografia

Emilia Jędryka
BadgeCheckIconZweryfikowano treść

Emilia Jędryka

Powyższe informacje nie zastępują kontaktu z lekarzem

Zobacz, którzy specjaliści udostępniają bezpłatne konsultacje psychologiczne i łatwo umów pierwszą wizytę.