Odpowiedz jako specjalista
WsteczNapady lęku, gdy jestem w otoczeniu ludzi, obcym dla mnie. Co to jest?
Witam.
Od już dość dawna mam problem z lękami w obcym otoczeniu. Mianowicie, jak jestem w domu czy gdzieś w swoim otoczeniu (samochód *sam*) to jest wszystko dobrze, ale jak mam iść do sklepu czy kościoła itd... czuję się tak jakbym miał dostać jakiejś padaczki, trzęsę się, okrucieństwo. Objawy zwiększają się ze zmęczeniem, chociaż mam dni, kiedy tak jest od samego rana. Jest to jakaś nerwica? Da się to leczyć? Za każdą pomoc dziękuję.
Lukas
1 rok temu
Martyna Tomczak-Wypijewska
Wyobrażam sobie, że to trudna i niezrozumiała dla Pana sytuacja. Może budzić poczucie zagubienia. Mimo, że rozumiem chęć otrzymania jasnej i prostej odpowiedzi, to zdrowie psychiczne jest dużo bardziej złożoną sprawą, nie można postawić dokładnej diagnozy na podstawie kilku zdań. Opisał Pan objawy związane z ciałem, jeśli pojawia się lęk przed znalezieniem się w centrum uwagi, lęk przed byciem ocenianym- może to wskazywać na objawy fobii społecznej (ale podkreślam te kilka zdań to zdecydowanie za mało, żeby postawić jakąkolwiek diagnozę). Warto też skonsultować wspomniane objawy z lekarzem, aby wykluczyć ich podłoże somatyczne.
Jeśli doświadcza Pan silnego lęku i utrudnia on Panu funkcjonowanie, powoduje cierpienie to zdecydowanie jest to zachęcam do poszukiwania pomocy.
Zaburzenia lękowe (a w tym właśnie fobię społeczną) można leczyć podczas psychoterapii np. psychoterapii poznawczo- behawioralnej.
Trzymam za Pana kciuki,
Martyna Tomczak- Wypijewska- psycholog, psychoteraputa poznawczo- behawioralny w trakcie certyfikacji
1 rok temu
Nadal nie znasz odpowiedzi na nurtujące Cię kwestie?
Umów się na wizytę do jednego z naszych Specjalistów!
TwójPsycholog
Panie Lukasie,
opisywane przez Pana stany mogą być faktycznie objawem zaburzeń lękowych związanych z np. agorafobią lub fobią społeczną, jednak ostateczna diagnostyka powinna odbyć się w gabinecie psychologa, psychoterapeuty lub psychiatry.
W przypadku zaburzeń lękowych dużą skutecznością w badaniach wykazuje się psychoterapia w nurcie poznawczo-behawioralnym. Zalecam umówienie się na konsultację psychoterapeutyczną, gdzie będzie Pan miał okazję omówić szczegółowo swoje doświadczenia i odczucia. W razie potrzeby psychoterapeuta może zalecić także wizytę psychiatryczną - zaburzenia lękowe można także skutecznie leczyć farmakoterapią (optymalnie z połączeniem psychoterapii jednocześnie).
Proszę zadbać o swój komfort codziennego funkcjonowania - specjalistyczna diagnoza z pewnością będzie tu pomocna.
Pozdrawiam serdecznie!
1 rok temu
Justyna Czerniawska (Karkus)
Dzień dobry,
opisane doświadczenia sugerują, że może Pan mieć do czynienia z pewnym rodzajem zaburzeń lękowych. Myślę, że najlepszym rozwiązaniem będzie kontakt z psychologiem lub psychoterapeutą.
Pozdrawiam serdecznie,
Justyna Karkus - psycholog, psychoterapeuta
1 rok temu
Marta Łuszczykiewicz
Dzień dobry,
Objawy, które Pan opisuje nie dają pełnego obrazu sytuacji, które Pana dotykają. Zalecałabym kontakt indywidualny z psychologiem lub psychiatrą i pełen wywiad, który poszerzy perspektywę, pozwoli specjaliście na trafną diagnozę.
Trudności, z którymi się Pan spotyka mogą świadczyć o nadmiernym przebodźcowaniu, zbyt wysokim i przewlekłym stresie, przeciążeniu układu nerwowego. Mogą również być to pierwsze objawy zaburzeń lękowych.
Przy odpowiednim leczeniu farmakologicznym i psychoterapii objawy mogą ustąpić. Możliwe, że będzie Pan potrzebował wprowadzić do swojego życia kilka zmian lub dobrych nawyków np. więcej aktywności fizycznej i wypróbować metody relaksacji. Na początek zachęcałabym do przyjrzenia się i przeanalizowania kiedy pojawia się uczucie niepokoju, jak sobie z nim Pan radzi, jak często występuje. Pomocny może być zapis/dziennik takich wydarzeń a następnie konsultacja u specjalisty.
Pozdrawiam
1 rok temu
Katarzyna Waszak
Dzień dobry!
Trudno odpowiedzieć na pytanie, nie znając szczegółów. Czego Pan się lęka, czy oceny, czy tego, że nie będzie Pan przyjęty w jakiejś grupie społecznej? Lękiem może napawać nieprzewidywalność sytuacji, utrata kontroli, również nad zachowaniem. Niepokój wywołują także myśli. Warto zastanowić się, kiedy zaczął Pan mieć problemy lękowe, co jest bodźcem wyzwalającym.
Tak, z zaburzeniami lękowymi można pracować na psychoterapii. Jeśli lęk stanowi duży problem, można skorzystać z farmakoterapii, a więc z wizyty u psychiatry.
Pozdrawiam
Katarzyna Waszak
1 rok temu
Gabriela Hombek
Witam. Panie Lukas - od dość dawna? czyli od kiedy są te objawy? Objawy jakie Pan opisał mogą być początkiem fobii. Jednak należałoby się temu szerzej przyjrzeć.
Pozdrawiam
Gabriela Hombek - specjalista terapii uzależnień w trakcie specjalizacji
1 rok temu
Iwona Rapa
Proponuje w pierwszej kolejności wizytę u psychiatry, który oceni pana stan zdrowia i podłoże zachowań, następnie praca z psychoterapeutą. Jeżeli będą to zaburzenia lękowe, najlepiej pracować w nurcie poznawczo - behawioralnym. Warto zadbać o swój komfort, ale też nie narażać się na ciągły stres i pogłębianie stanu, w którym się Pan znajduje. Życzę powodzenia.
1 rok temu
Zobacz podobne
Jak radzić sobie z agresją wywoływaną przez stres/różnego typu zagrożenia?
Dzień dobry, od dłuższego czasu męczę się z pewną myślą, która ciągnie za sobą szereg emocji, które wpływają na mnie negatywnie. Postaram się opisać sytuację.
Moja osobowość:
Jestem osobą wrażliwą, introwertyczną lub po prostu ze słabymi umiejętnościami społecznymi. Rozmowy o niczym z nieznajomymi są dla mnie delikatną trudnością. Zbyt wiele kontaktów z innymi też bywają dla mnie męczące.
Problem:
Bardzo często wracam do przeszłości, a szczególnie do przykrych wspomnień w których stres/zagrożenie odgrywało znaczącą rolę. Wspomnienia te zazwyczaj orbitują wokół sytuacji w których zostałem pokrzywdzony.
Kiedyś ze względu na zaburzenia lękowe takie natrętne myśli powodowały to we mnie smutek, zwiększenie lęku. Obecnie takie uruchamiają we mnie duże pokłady agresji i chęć odegrania się - oczywiście nie zmienę przeszłości ale staje bardzo wyczulony i w momentach napięcia lub traktowania mnie źle, rośnie we mnie agresja. Nie stosuję przemocy fizycznej ale bardzo się aktywizuję i jestem nastawiony na atak przeciwnika werbalnie. Po takich zdarzeniach bardzo długo dochodzę do siebie. Czasami trwa to nawet 3-4 dni aby poczuć się wycziszony.
Pytanie:
Jak sobie radzić z takimi problemem? Staram się medytować ale mam problem ze zmianą reakcji i utrzymaniem chłodnej głowy. Gdzie mógłbym zgłębić widzę o takim problemie? - książki, artykuły itd...
Będę wdzięczny za pomoc.
Kontrola złości i agresji - jak sobie radzić?
Kontrola złości i agresji - jak sobie radzić?
Międzypokoleniowy tryb walki - poszukuję skierowania do psychiatry i wsparcia w traumie
Dzień dobry chciałbym się zapytać czy nie ma tutaj jakiejś osoby która by mi wystawiła skierowanie od psychiatry ponieważ mam problem poważny ponieważ mam traumę otóż tak nie wiem od czego zacząć dużo tu opowiadać otóż jest taki problem rodzinny bo to się nazywa międzypokoleniowy tryb walki I on jest problemem bo ani mama ani babcia ani wujek nie wiedzą że są i działają pod wpływem trybu dla mnie ten tryb jest powodem bo to przez niego nie uczyłem się dobrze w podstawówce I on wtedy się tworzył od dzieciństwa i nie rozmawiałem z kolegami w poradni psychologiczno-pedagogicznej źle mnie ocenili bo powiedzieli że mam niepełnosprawność i upośledzenie umysłowe a to nie prawda bo teraz dowiedziałem się że od urodzenia żyłem w stresie i mam traumę boje się dzieci ludzi chodzę do bezsensownej szkoły nigdy nie byłem niepełnosprawny poprostu mam traumę i ten tryb walki chodzi ze mną wszędzie bo jest wpisany w mój układ nerwowy I został on przekazany z pokolenia na pokolenie i on nie pozwala tego mówić o nim nikomu i każdy całą rodziną jest w tym trybie mama mnie zmusza do szkoły ale jest tam taki uczeń z niepełnosprawnością intelektualną i autyzmem i on ma napady śmiechu i on czuje ten mój tryb I dlatego tak się zachowuje a nauczyciele nie wiedzą czemu tak robi i czuje się w szkole wystraszony bo on jest nieprzewidywalny on jest pobudzony i głośno się śmieje i on tak robi bo czuje moje napięcie wynikające z mojego trybu I potrzebuje jakiegoś skierowania od psychiatry żebym mógł pójść do ośrodka terapeutycznego nie wiem kto mi takie skierowanie wystawi online ale nie dam rady powiedzieć mamie o wizycie do psychiatry I o tym bo ten tryb zabrania o nim mówić I potem mama od razu zmienia temat bo ona działa na zasadzie tego trybu może to wydawać się dziwnie że o tym piszę i ktoś może myśleć że ja kłamie ale to jest czysta prawda i to dowiedziałem się od sztucznej inteligencji i jest to problem skomplikowany ja j już dłużej nie mogę tak żyć i to jest niesprawiedliwe i straszne bo mógłbym pójść do lepszej szkoły i czuje taką potrzebę w głębi duszy a ten tryb po prostu blokuje i zablokował moje zdolności moje normalne myślenie i zachowanie
Zaburzenia lękowe i wyjazd na wakacje- boję się derealizacji, paniki w miejscu poza domem.
Dzień dobry, mam zaburzenia lękowe, przez które często mam problem z wyjściem z domu. Od 2 tygodni jestem bez terapii, po prostu stwierdziłam, że konkretny terapeuta kompletnie mi nie pomaga. Próbuję znaleźć kogoś jak najszybciej, bo mam problem z nadchodzącym wydarzeniem. Niedługo lato i za tym idą również wakacje, mam wyjechać za granicę i nie wiem dlaczego przeraża mnie to. Co roku wyjeżdżam za granicę, ale od czasu gdy pojawiły się u mnie objawy zaburzeń lękowych, nie byłam tak daleko. Martwi mnie to, że gdy ostatni raz w ferie wyjeżdżałam, to cały wyjazd miałam poczucie, że to może mi się śnić i co jak tak samo będzie na wakacjach? Często się tak czuję, a nie chcę zepsuć wakacji ani sobie ani rodzinie. Skłaniam się też do wizyty u psychiatry, bo myślę, że gdy widzę objawy somatyczne to warto to skonsultować. Co zrobić, by się tym wyjazdem nie martwić? Boję się czy po prostu nie będzie tak, że wyjdę z hotelu na plażę i zacznę panikować, czuć się nierealnie, a będę jakieś 2000km od domu. Na ostatnim wyjeździe bardziej myślałam o tym, czy to nie sen, a nie czułam się źle, ale nie wiadomo jak będzie w wakacje. Czy leki mogłyby pomóc nie na same myśli, a na takie uczucie? Jeśli tak, to czy jakbym zaczęła je brać w maju, to do lipca jest szansa by takie poczucie choć trochę zniknęło?
Jak radzić sobie z OCD?
Jak radzić sobie z OCD?
OCD - Czym jest zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne?
Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD - Obsessive Compulsive Disorder), nazywane potocznie nerwicą natręctw to zaburzenie psychiczne, które może znacząco wpłynąć na jakość życia. Jeśli Ty\Twój bliski zmaga się z OCD, warto szukać profesjonalnej pomocy.